ٴزابۇر 7:1—17
-
ەحوبا — ٵدىل تورەشى
-
«ۋا، ەحوبا، مىنسىزدىگىمە قاراي سوتتاشى» (8)
-
بەنياميندىك قۇشتىڭ سوزدەرىنە قاتىستى ٴداۋىتتىڭ ەحوباعا ايتقان جوقتاۋى*.
7 ۋا، ەحوبا قۇدايىم، ٶزىڭدى پانالايمىن+،كۇللى قۋدالاۋشىلارىمنان قورعاپ، قۇتقارا كور+!
2 ايتپەسە ولار مەنى ارىستانداي پارشالايدى+،الىپ كەتەدى دە، قۇتقاراتىن ەشكىم بولمايدى.
3 ۋا، ەحوبا قۇدايىم، ەگەر بىرەۋگە جاماندىق جاساسام،ادىلەتسىزدىككە بارىپ،
4 جاقسىلىق جاساعانعا جاماندىقپەن قايتارسام+،نە جاۋىمدى ەش سەبەپسىز تالان-تاراجعا سالسام*،
5 دۇشپانىم وكشەلەي قۋىپ، جانىمدى ۋىسىنا ٴتۇسىرسىن،مەنى* جەرگە تاستاپ، تاپتاسىن،ابىرويدان جۇرداي قىلسىن. (سەلا)
6 ۋا، ەحوبا، قاھارلانا كوتەرىلشى!
جاۋلارىمنىڭ اشۋىنا قارسى شىقشى+،مەن ٷشىن ويانىپ، ادىلدىك ورناۋىن تالاپ ەتشى+.
7 حالىقتار اينالاڭا جينالسىن،سەن ولاردى تاعىڭدا وتىرىپ سوتتايسىڭ.
8 حالىقتارعا ۇكىمدى ەحوبا شىعارادى+.
ۋا، ەحوبا، مەنى ادىلدىگىم مەن مىنسىزدىگىمە قاراي سوتتاشى+.
9 زۇلىمنىڭ سۇمدىعىن توقتاتشى،ال ٵدىلدى امان ساقتاي كورشى+.
ويتكەنى سەن ادامنىڭ جۇرەگى مەن كوڭىل تۇبىندەگى وي-سەزىمىن* تەكسەرەتىن+ ٵدىل قۇدايسىڭ+.
10 قۇداي — مەنىڭ قالقانىم+، اقجۇرەك جانداردىڭ قۇتقارۋشىسى+.
11 قۇداي — ٵدىل تورەشى+،ول ۇكىمدەرىن كۇن سايىن جاريا ەتەدى.
12 ەگەر بىرەۋ وكىنبەسە+، ول سەمسەرىن قايرايدى+،ساداعىن كەرىپ، دايىندايدى+.
13 جويقىن قارۋ-جاراعىن قامدايدى،وتتى جەبەلەرىن دە ٵزىر ۇستايدى+.
14 مىنە، الدەكىم زۇلىمدىققا جۇكتى بولادى،بويىنا جاماندىق ٴبىتىپ، ول وتىرىك تۋادى+.
15 ور قازىپ، ونى تەرەڭدەتەدى،ٴبىراق قازعان ورىنا ٶزى تۇسەدى+.
16 ويلاعان جاماندىعى ٶز باسىنا كەلەدى+،جاۋىزدىعى قارا باسىنا كورىنەدى.
17 مەن ادىلدىگى ٷشىن ەحوبانى داڭقتايمىن+،قۇداي تاعالا+ ەحوبانىڭ ەسىمىن ماداقتاپ جىرلايمىن+.
سىلتەمەلەر
^ نەمەسە «ازالى ٵنى».
^ مۇمكىن: «ال ەش سەبەپسىز ماعان قارسى شىققان ادامدى كەشىرسەم».
^ سوزبە-ٴسوز «ٶمىرىمدى».
^ سوزبە-ٴسوز «بۇيرەگىن».
