ەحوبا بىزدىڭ مورالدىق تۇرعىدان شىنشىل ٵرى ٵدىل بولعانىمىزدى قالايدى (‏م5ج 33:‏26‏؛‏ ج‌ت‏-‏2 51-‏ب.‏‏)‏

ەحوبا كومەككە كەلىپ،‏ بىزگە كۇش دارىتۋعا اسىق (‏م5ج 33:‏27‏؛‏ ت‌ع 120-‏ب.‏،‏ قورشاۋ‏)‏

مۇسا سياقتى،‏ ٴ‌بىز دە ەحوبانىڭ قۇتقاراتىنىنا سەنۋىمىز كەرەك (‏م5ج 33:‏29‏؛‏ ك‌م11 15.‏9.‏ 19-‏ب.‏،‏ 16-‏ابز.‏‏)‏

سان ٴ‌تۇرلى قيىندىقتاردا،‏ مىسالى اۋرۋعا شالدىققاندا،‏ جانىمىز كۇيزەلگەندە،‏ قايعىعا باتقاندا نە قاتەلىك جاساپ،‏ سول ٷشىن وكىنگەندە،‏ ەحوبانىڭ «ماڭگى قولى» ٴ‌بىزدى قولداپ،‏ دەمەيدى.‏