جاستاردىڭ ساۋالدارى
دەنساۋلىعىم ناشار بولسا... (3-ٴبولىم)
جاسوسپىرىمدەردىڭ ادەتتە تەپسە تەمىر ۇزەتىن كۇش-قايراتتارى، مىقتى دەنساۋلىقتارى بولادى. ٴبىراق كەيبىر جاستار اۋىر دەرتكە شالدىعىپ جاتادى. ەگەر سەن دە دارمەنسىز ەتەتىن اۋرۋمەن كۇرەسىپ جۇرگەن بولساڭ، ۆلوريا، دجاستين جانە نيسا دەگەن كيەلى كىتاپتى وقيتىن جاستاردىڭ مىسالدارىن وقىپ جۇبانىش تاباتىنىڭ ٴسوزسىز. ولارعا اۋىر دەرتكە قاراماستان، ۇنجىرعاسىن تۇسىرمەۋگە نە كومەكتەسىپ جاتقانىنا نازار اۋدارايىق.
ۆلوريا
ون ٴتورت جاسىمدا فيبروميالگيا اۋرۋىنا شالدىقتىم. ال 20 جاسقا دەيىن مەندە ارتريت، جۇيەلى قىزىل جەگى جانە لايم اۋرۋى پايدا بولدى. ٵردايىم السىزدىك سەزىنگەندىكتەن قالاعان نارسەمدى ىستەي المايتىن بولىپ قالدىم. جامباسىمنان تومەن قاراي قوزعالماي قالاتىن، سوندىقتان مۇگەدەكتەر ارباسىنا وتىرۋىما تۋرا كەلەتىن.
ەڭ قيىنى، دەنەمنىڭ اۋىرعانى ەمەس، قالاممەن جازۋ، ىدىستىڭ قاقپاعىن اشۋ سياقتى كادىمگى ىستەردى جاساۋعا دارمەنسىز بولعانىم ٷشىن جانىمنىڭ كۇيزەلگەنى ەدى. ٶز اياعىمەن جۇرگەن بالالاردى كورگەندە، نەگە مەن ولاي ەتە المايمىن دەپ قىنجىلاتىنمىن. ٶزىمدى دۇنيەدەگى ەڭ باقىتسىز ادامداي سەزىنەتىنمىن.
بىراق قۋانىشىما وراي، مەن كومەكسىز قالمادىم. وتباسىم دا، ەحوبا كۋاگەرلەرىنىڭ قاۋىمى دا ماعان زور دەمەۋ بولدى. قاۋىمداعىلاردىڭ حال-جاعدايىمدى سۇراپ كەلىپ تۇرعانىنىڭ ارقاسىندا ٶزىمدى جالعىز سەزىنبەيتىنمىن. مۇگەدەكتەر ارباسىنان كولىككە وتىرعىزىپ-تۇسىرۋىنە تۋرا كەلسە دە، كەيبىرەۋلەر مەنى قوناققا شاقىراتىن.
ناشار دەنساۋلىقتىڭ اكەلەر ازابىن جاقسى تۇسىنەتىن قاۋىمنىڭ ەگدە تارتقان مۇشەلەرى ماعان اسىرەسە كوپ كومەك كورسەتتى. ولار ماعان مۇمكىندىكتەرىمنىڭ شەكتەۋلى ەكەنىن مويىنداپ، باسقالار سياقتى كوپ نارسە ىستەي المايتىنىما مويىماۋىم كەرەكتىگىن تۇسىنۋگە كومەكتەستى. قاۋىم كەزدەسۋلەرىنە جانە ۋاعىزعا بارعانىمدا مەنەن باقىتتى ادام جوق (ەۆرەيلەرگە 10:25). اۋرۋدان كوز اشپاي جۇرسەم دە، ونداي كەزدەرى وزگە ادامداردان سونشالىقتى كەم ەمەس ەكەنىمدى تۇسىنەمىن.
مەن ەحوبا قۇدايدىڭ قيىندىقتارعا توزە الۋىمىز ٷشىن قاجەتتى كومەك بەرەتىنىن ۇنەمى ەستە ۇستاۋعا تىرىسامىن. مىسالى، كيەلى كىتاپتا ادامنىڭ ٴتانى توزىپ السىرەسە دە، جان دۇنيەسى «كۇن سايىن جاڭارا» الاتىنى ايتىلعان (قورىنتتىقتارعا 2-حات 4:16). مەن ٶزىمدى، مىنە، وسىلاي سەزىنەمىن!
ويلانىپ كور: اۋىر دەرتكە شالدىققان بولساڭ، وقشاۋلانباي، وزگەلەردىڭ كومەگىنە جۇگىنۋ نەلىكتەن ماڭىزدى؟ ەگەر دەنساۋلىعىڭ مىقتى بولسا، اۋىرىپ جاتقاندارعا قالاي كومەك بەرە الاسىڭ؟ (ناقىل سوزدەر 17:17).
دجاستين
ٴبىر كۇنى مەن ەدەنگە قۇلاپ، تۇرا الماي قالدىم. كەۋدەم قىسىلىپ، اياق-قولىم ىستەمەي قالدى. مەنى بىردەن جانساقتاۋ بولىمىنە اكەتتى. العاشىندا دارىگەرلەر ماعان نە بولعانىن تۇسىنبەدى. ٴبىراق بۇل بىرنەشە رەت قايتالانعاندىقتان، ولار لايم اۋرۋى دەگەن دياگنوز قويدى.
بۇل اۋرۋ دەنەمنىڭ جۇيكە جۇيەسىنە زاقىم كەلتىردى. اۋرۋىم انىقتالعانىنان بىرنەشە جىل وتسە دە، ٵلى دە كەيدە دىرىلدەپ، دەنەمدى يگەرە الماي قالامىن. تۇلا بويىم اۋىراتىن نە ساۋساقتارىم قارىسىپ قالىپ، قيمىلداتا المايتىن كۇندەرىم بولادى. بۋىندارىمدى توت باسىپ كەتكەن سياقتى سەزىنەمىن.
بۇرىن «مەن ٵلى تىم جاسپىن عوي، نەگە اۋىرا بەرەمىن» دەگەن ويعا بەرىلىپ، اشۋلاناتىنمىن. كۇندە قۇدايىما جانايقايىمدى ٴبىلدىرىپ، «ٶستىپ قينالاتىنداي نە جازدىم سونشا؟» دەيتىنمىن. قۇداي مەنى تاستاپ كەتكەندەي سەزىنەتىنمىن. ٴبىراق كەيىن مەن كيەلى كىتاپتا ايتىلعان ٵيۇپ پايعامبار جايلى ويلاي باستادىم. ٵيۇپ پايعامبار نە سەبەپتى ازاپ شەككەنىن تۇسىنبەسە دە، قۇدايعا ادال بولىپ قالا الدى. ەگەر قيىنشىلىقتارى باسىنان اسقان ٵيۇپ پايعامبار ادال بولىپ قالعان بولسا، بۇل مەنىڭ دە قولىمنان كەلەدى.
قاۋىمىمنىڭ اقساقالدارى ماعان كوپ قولداۋ كورسەتەدى. ولار ماعان حابارلاسىپ، حال-جاعدايىمدى سۇرايدى. ٴبىر اقساقال سويلەسكىم كەلسە، كەز كەلگەن ۋاقىتتا تەلەفون سوعا الاتىنىمدى ايتتى. وسىنداي دوستار بەرگەنى ٷشىن ەحوبا قۇدايعا كۇن سايىن العىس ايتامىن! (يشايا 32:1، 2).
اۋىر دەرتكە شالدىققاندا نەندەي جاعدايلاردى باستان كەشىپ جاتقانىمىزدى ەحوبا قۇدايدىڭ بىلەتىنىن ۇمىتىپ جاتامىز. كيەلى كىتاپتا: «بار اۋىرتپالىعىڭدى ەحوباعا ارت، ول سەنى دەمەيدى»،— دەلىنگەن (ٴزابۇر 55:22). مەن كۇندە وسىلاي ەتۋگە تىرىسامىن.
ويلانىپ كور: جاقىن ادامدارىڭ اۋرۋىڭا بەرىلمەۋگە قالاي كومەكتەسە الادى؟ (ناقىل سوزدەر 24:10؛ سالونيكالىقتارعا 1-حات 5:11).
نيسا
جاسوسپىرىم كەزىمدە مارفان سيندرومىمەن اۋىراتىنىم انىقتالدى. بۇل بۋىنداردى زاقىمداپ، ولاردى ٵلسىز ەتەتىن اۋرۋ. سونداي-اق بۇل سيندروم جۇرەكتى، كوزدى جانە باسقا دا ماڭىزدى دەنە مۇشەلەرىن زاقىمدايدى. مەن كۇنىگە اۋىرمايمىن، ٴبىراق ٴبىر اۋىرسام وڭدىرماي اۋىرامىن.
ناقتامانى العاش رەت ەستىگەندە، مەن ۇزاق جىلادىم. وزىمە ۇنايتىن ىستەردى ىستەي الماي قالاتىنىم ٷشىن قاتتى قامىقتىم. مىسالى، مەن بيلەگەندى وتە جاقسى كورەمىن. سوندىقتان ٴبىر كۇندەرى بيلەي الماي، ٴتىپتى جۇرە الماي قالۋىم مۇمكىن ەكەنىن ويلاعاندا، بويىمدى ۇرەي بيلەيتىن.
وسىنداي كەزدە اپكەمنىڭ كومەگى زور بولدى. ول ماعان ٶزىمدى اياپ، مۇسىركەپ جۇرە بەرمەۋگە كومەكتەستى. ول قورقىنىشپەن ٶمىر سۇرمەۋىم كەرەكتىگىن، ايتپەسە ٶمىرىم ٶمىر بولمايتىنىن ايتتى. سونداي-اق ول مەنى تالماي دۇعا ايتا بەرۋگە تالپىندىردى، سەبەبى مەنىڭ قانداي كۇي كەشىپ جۇرگەنىمدى ەحوبا قۇدايدان ارتىق ەشكىم بىلمەيدى (پەتىردىڭ 1-حاتى 5:7).
مەنى اسىرەسە جىگەرلەندىرەتىن كيەلى كىتاپتاعى جازبا ورنى — ٴزابۇر 18:6. وندا بىلاي دەلىنگەن: «بويىمدى قايعى مەڭدەگەندە، ەحوباعا جۇگىندىم، قۇدايىما جالبارىنا سيىندىم. كيەلى شاتىرىنان ول ٷنىمدى ەستىدى، زارلاعان داۋسىم قۇلاعىنا جەتتى». بۇل جازبا ورنى ەحوبا قۇدايدىڭ دۇعالارىمدى ەستيتىنىن جانە توزۋگە قاجەتتى كۇش بەرەتىنىن تۇسىنۋىمە كومەكتەستى. ول قاشاندا كومەككە كەلۋگە دايىن.
تۇسىنگەنىم، جانىمىز قينالعاندا، مۇڭايىپ، قايعىرۋ كادىمگى نارسە ەكەن. ٴبىراق بۇل سەزىمدەرگە بەرىلمەۋىمىز جانە ەحوبا قۇدايمەن دوستىعىمىزعا كەرى اسەر ەتۋىنە جول بەرمەۋىمىز كەرەك. قيىنشىلىقتاردى جىبەرىپ وتىرعان ەحوبا قۇداي ەمەس، قايتا، ونى ومىرىمىزدە ٴبىرىنشى ورىنعا قويساق، ول ٴبىزدى ەشقاشان تاستامايدى (جاقىپ 4:8).
ويلانىپ كور: قاسىرەت شەگىپ جاتقانىمىزعا قۇداي كىنالى مە؟ (جاقىپ 1:13).