Зәбүр 77:1—20
Ән-күй жетекшісіне. Едутун*. Асаптың+ жыры.
77 Құдайға дауыстап жалбарынамын,Құдайыма жалынамын, ол маған құлақ түреді+.
2 Қиналған шақтарымда мен Ехобаны іздедім+,Түнде көкке қолымды жайып, үздіксіз сиындым.
Жаным еш жұбана алмайды.
3 Құдайды есіме алғанымда, аһ ұрамын+,Аласұрып, қауқарымнан айырыламын+. (Села)
4 Сен маған кірпік қақтырмадың,Қатты абыржып, сөйлей де алмадым.
5 Мен ежелгі заман жөнінде,Алыстағы жылдар жөнінде ойланамын+.
6 Түнде әнімді еске аламын+,Жүрегімде ойланып-толғанамын+,Мұқият зерттеп, ізденемін.
7 Ехобаның бізді мәңгіге тастап кеткені ме+?
Енді қайтып бізге ықыласын түсірмей ме+?
8 Айнымас сүйіспеншілігінің мәңгіге құрып кеткені ме?
Оның уәдесі мәңгі бақи жүзеге аспай қала ма?
9 Құдайдың ықылас танытуды ұмытқаны ма+?
Әлде мейірімін қаһарының басып тастағаны ма? (Села)
10 “Мені мазалайтын мынау+ —Құдай Тағала бізді қолдауын қойды”,— дей бермекпін бе?
11 Мен Ехобаның* істерін есіме аламын,Ежелде жасаған керемет істеріңді есіме аламын.
12 Сенің бар әрекеттерің жайлы ойланамын,Істерің жайлы толғанамын+.
13 Уа, Құдай, сенің жолдарың қасиетті.
Өзіңдей ұлы құдай бар ма, уа, Құдай+?
14 Сен керемет істер жасайтын шынайы Құдайсың+.
Күш-қуатыңды адамдарға паш еттің+.
15 Құдіретті күшіңмен өз халқыңды,Жақып пен Жүсіптің ұлдарының құнын өтеп алдың+. (Села)
16 Сені сулар көрді, уа, Құдай,Сулар сені көрді де, мазалары қашты+,Терең сулар да толқыды.
17 Бұлттардан жаңбыр жауды;Бұлтты аспан күркіреді де,Жебелерің жан-жақтан ұшты+.
18 Күркіріңнің даусы+ соғыс арбасының дөңгелектеріндей сатырлады.
Найзағай ойнап, жер бетін жарқыратты+;Жер шайқалып, дірілдеді+.
19 Сенің жолың теңіз арқылы,Көп сулар арқылы өтті+;Сөйтсе де іздерің көрінбеді.
20 Сен халқыңды отардай алып жүрдің+,Мұса мен Харонның қолымен жетеледің+.
