ច្បាប់លេវី ១៧:១-១៦

  • ត្រសាល​ជា​កន្លែង​សម្រាប់​ជូន​គ្រឿង​បូជា (​១​-​៩)

  • ការ​ហាម​មិន​ឲ្យ​បរិភោគ​ឈាម (​១០​-​១៤)

  • ច្បាប់​អំពី​សត្វ​ដែល​ងាប់ (​១៥, ១៦)

១៧  ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថែម​ទៀត​ទៅ​កាន់​ម៉ូសេ​ថា​៖ ២  ​«​ចូរ​ប្រាប់​អេរ៉ុន និង​កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​គាត់ ព្រម​ទាំង​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​ថា​៖ ‹ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​បង្គាប់​ដូច​ត​ទៅ​៖ ៣  ​«​‹​«​បើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ណា​ម្នាក់​សម្លាប់​គោ​ឈ្មោល ចៀម​ឈ្មោល ឬ​ពពែ ទោះ​ជា​នៅ​ក្នុង​ឬ​ក្រៅ​ជំរំ​ក្ដី ៤  អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​ទោស ហើយ​ត្រូវ​កាត់​ចេញ*ពី​ចំណោម​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​ខ្លួន ព្រោះ​គាត់​មិន​បាន​សម្លាប់​សត្វ​ដើម្បី​ជូន​ជា​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា នៅ​ត្រង់​ច្រក​ចូល​ត្រសាល​ជំនុំ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ៥  បង្គាប់​នេះ​គឺ​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ជូន​គ្រឿង​បូជា​នៅ​ឯ​វាល​ទៀត តែ​ត្រូវ​យក​មក​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា​តាម​រយៈ​សង្ឃ​នៅ​ត្រង់​ច្រក​ចូល​ត្រសាល​ជំនុំ​វិញ។ ពួក​គេ​ត្រូវ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ទាំង​នេះ​ទុក​ជា​គ្រឿង​បូជា​នៃ​មេត្រី​ភាព​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+ ៦  សង្ឃ​ត្រូវ​យក​ឈាម​សត្វ​នៃ​គ្រឿង​បូជា​ទៅ​ប្រោះ​លើ​ទី​បូជា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ត្រង់​ច្រក​ចូល​ត្រសាល​ជំនុំ ហើយ​យក​ខ្លាញ់​ទៅ​ដុត​លើ​ទី​បូជា​ឲ្យ​មាន​ក្លិន​ឈ្ងុយ​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា។*+ ៧  ពួក​គេ​ត្រូវ​ឈប់​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ឆ្គង​ត​ទៅ​ទៀត+ ដោយ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​រូប​ព្រះ​ដែល​មាន​រាង​ដូច​ពពែ។+ នេះ​ជា​ច្បាប់​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​កាន់​តាម​ជា​ដរាប​ត​រៀង​ទៅ​»​›។ ៨  ​«​អ្នក​ត្រូវ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា​៖ ‹បើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ឬ​ជន​បរទេស​ណា​ម្នាក់​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដុត​ឬ​គ្រឿង​បូជា​ណា​មួយ ៩  ក្រៅ​ពី​ជូន​ជា​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ត្រង់​ច្រក​ចូល​ត្រសាល​ជំនុំ អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​កាត់​ចេញ*ពី​ចំណោម​បណ្ដា​ជន។+ ១០  ​«​‹បើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ឬ​ជន​បរទេស​ណា​ម្នាក់​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា​បរិភោគ​ឈាម+ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ទទួល​ស្គាល់​អ្នក​នោះ​ជា​ដាច់​ខាត ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​កាត់​អ្នក​នោះ​ចេញ*ពី​ចំណោម​បណ្ដា​ជន។ ១១  ព្រោះ​ជីវិត​ទាំង​ឡាយ​គឺ​នៅ​ក្នុង​ឈាម+ ហើយ​ខ្ញុំ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រើ​ឈាម​នៅ​លើ​ទី​បូជា+ សម្រាប់​ជម្រះ​ភាព​ខុស​ឆ្គង​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ឈាម​ជា​អ្វី​ដែល​ជម្រះ​ភាព​ខុស​ឆ្គង+ ព្រោះ​ជីវិត​នៅ​ក្នុង​ឈាម។ ១២  ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​បង្គាប់​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ថា​៖ ​«​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ត្រូវ​បរិភោគ​ឈាម​ជា​ដាច់​ខាត ហើយ​ជន​បរទេស​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា+ ក៏​មិន​ត្រូវ​បរិភោគ​ឈាម​ដែរ​»។+ ១៣  ​«​‹បើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ឬ​ជន​បរទេស​ណា​ម្នាក់​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា បរបាញ់​បាន​សត្វ​ព្រៃ​ឬ​សត្វ​ស្លាប​ណា​មួយ​ដែល​អាច​បរិភោគ​បាន អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បង្ហូរ​ឈាម​វា+ រួច​យក​ដី​មក​លុប​មុន​នឹង​យក​សត្វ​នោះ​ទៅ​បរិភោគ។ ១៤  ព្រោះ​ជីវិត​ទាំង​ឡាយ​គឺ​នៅ​ក្នុង​ឈាម។ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ខ្ញុំ​បង្គាប់​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ថា​៖ ​«​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ត្រូវ​បរិភោគ​ឈាម​ជា​ដាច់​ខាត ព្រោះ​ជីវិត​ទាំង​ឡាយ​គឺ​នៅ​ក្នុង​ឈាម។ អ្នក​ណា​ដែល​បរិភោគ​ឈាម អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​កាត់​ចេញ​»។*+ ១៥  បើ​អ្នក​ស្រុក​ឬ​ជន​បរទេស​ណា​ម្នាក់​បរិភោគ​សាច់​សត្វ​ដែល​ងាប់​ឯង ឬ​សាច់​សត្វ​ណា​ដែល​សត្វ​សាហាវ​ហែក​ស៊ី+ អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បោក​សម្លៀក​បំពាក់ ងូត​ទឹក​សម្អាត​ខ្លួន ហើយ​នៅ​ជា​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​រហូត​ដល់​ល្ងាច។+ ក្រោយ​មក គាត់​នឹង​ទៅ​ជា​ស្អាត​បរិសុទ្ធ។ ១៦  ប៉ុន្តែ បើ​គាត់​មិន​បោក​សម្លៀក​បំពាក់ ងូត​ទឹក​សម្អាត​ខ្លួន​ទេ នោះ​គាត់​នឹង​ទទួល​ទោស​ចំពោះ​កំហុស​របស់​ខ្លួន​ជា​មិន​ខាន›​»។+

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​ត្រូវ​ស្លាប់​»​
ឬ​«​ក្លិន​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពេញ​ចិត្ត​»​
ឬ​«​អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​»​
ឬ​«​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រហារ​អ្នក​នោះ​»​
ឬ​«​អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​»​