ដានីយ៉ែល ៨:១-២៧

  • ការ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​អំពី​ចៀម​ឈ្មោល​និង​ពពែ​ឈ្មោល (​១​-​១៤)

    • ស្នែង​តូច​បាន​តម្កើង​ខ្លួន (​៩​-​១២)

    • រហូត​ដល់​គម្រប់​២.៣០០​ល្ងាច​និង​ព្រឹក (​១៤)

  • កាព្រីយ៉ែល​បក​ស្រាយ​ការ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត (​១៥​-​២៧)

    • ការ​ពន្យល់​អំពី​ចៀម​ឈ្មោល​និង​ពពែ​ឈ្មោល (​២០, ២១)

    • ស្ដេច​មួយ​រូប​ដែល​មាន​ទឹក​មុខ​កាច​សាហាវ​ឡើង​កាន់​អំណាច (​២៣​-​២៥)

 នៅ​ឆ្នាំ​ទី​៣​នៃ​រាជ្យ​បេលសាសារ+ ក្រោយ​ពី​ខ្ញុំ​ដានីយ៉ែល​បាន​ឃើញ​ការ​បើក​បង្ហាញ​នៅ​លើក​មុន ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឃើញ​ការ​បើក​បង្ហាញ​មួយ​ទៀត។+ ២  កាល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​រាជធានី*ស៊ូសាន*+ ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ខេត្ត​អេឡាំ។+ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​នៅ​ក្បែរ​ទន្លេ*យូឡាយ។ ៣  ខ្ញុំ​បាន​សម្លឹង​មើល​ទៅ​ឃើញ​មាន​ចៀម​ឈ្មោល​មួយ+ឈរ​នៅ​ក្បែរ​ទន្លេ​នោះ។ ចៀម​នោះ​មាន​ស្នែង​វែង​ពីរ+ តែ​ស្នែង​ម្ខាង​វែង​ជាង​ស្នែង​ម្ខាង​ទៀត។ ស្នែង​ដែល​វែង​ជាង​បាន​ដុះ​ឡើង​ក្រោយ​ស្នែង​ដែល​ខ្លី​ជាង។+ ៤  ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ចៀម​ឈ្មោល​នោះ​បោល​ទៅ​ទិស​ខាង​លិច ខាង​ជើង និង​ខាង​ត្បូង​ដើម្បី​ជល់​សត្រូវ​របស់​វា។ គ្មាន​សត្វ​ណា​អាច​ត​ទល់​ជា​មួយ​នឹង​វា​បាន​ទេ ហើយ​ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​អាច​ជួយ​ឲ្យ​រួច​ពី​អំណាច​របស់​វា​ដែរ។+ វា​លើក​តម្កើង​ខ្លួន ហើយ​ធ្វើ​តាម​តែ​ទំនើង​ចិត្ត។ ៥  កាល​ខ្ញុំ​កំពុង​សម្លឹង​មើល​នៅ​ឡើយ ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​ពពែ​ឈ្មោល​មួយ+មក​ពី​ទិស​ខាង​លិច កំពុង​បោល​កាត់​ផ្ទៃ​ផែនដី​យ៉ាង​លឿន​ដោយ​ជើង​មិន​ប៉ះ​ដី​ឡើយ។ ពពែ​នោះ​មាន​ស្នែង​មួយ​ដ៏​ធំ​អស្ចារ្យ​នៅ​ចន្លោះ​ភ្នែក​ទាំង​ពីរ។+ ៦  វា​បាន​បោល​សំដៅ​ទៅ​ចៀម​ឈ្មោល​ដែល​មាន​ស្នែង​ពីរ​ដោយ​កំហឹង​ជា​ខ្លាំង គឺ​ទៅ​ឯ​ចៀម​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​នៅ​ក្បែរ​ទន្លេ។ ៧  ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ពពែ​នោះ​បោល​សម្រុក​ចូល​កាន់​តែ​ជិត​ចៀម​ឈ្មោល​ទាំង​ខឹង​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ពពែ​នោះ​បាន​ជល់​ចៀម​ឈ្មោល ហើយ​បំបាក់​ស្នែង​ទាំង​ពីរ​របស់​វា។ ចៀម​នោះ​គ្មាន​កម្លាំង​តតាំង​នឹង​ពពែ​វិញ​ទេ។ ពពែ​បាន​ផ្ដួល​ចៀម​ទៅ​ដី ហើយ​ជាន់​កម្ទេច​ចៀម​នោះ។ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​អាច​ជួយ​ចៀម​ឲ្យ​រួច​ពី​អំណាច​របស់​ពពែ​ឡើយ។ ៨  បន្ទាប់​មក ពពែ​ឈ្មោល​នោះ​បាន​តម្កើង​ខ្លួន​យ៉ាង​ក្រអឺត។ ប៉ុន្តែ កាល​វា​កំពុង​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ក្លា ស្នែង​ដ៏​ធំ​របស់​វា​ក៏​បាន​បាក់​មួយ​រំពេច។ រួច​មាន​ស្នែង​ធំ​បួន​ដុះ​មក​ជំនួស​ស្នែង​នោះ។ ស្នែង​ទាំង​នោះ​បាន​បែរ​តម្រង់​ទៅ​ទិស​ទាំង​បួន។+ ៩  រួច​មក មាន​ស្នែង​តូច​មួយ​ទៀត​បាន​ដុះ​ចេញ​ពី​ស្នែង​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ស្នែង​ទាំង​បួន។ ស្នែង​នោះ​បាន​លូត​ឡើង​យ៉ាង​ធំ បែរ​តម្រង់​ទៅ​ទិស​ខាង​ត្បូង ទិស​ខាង​កើត និង​បែរ​ទៅ​ស្រុក​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត។+ ១០  បន្ទាប់​មក ស្នែង​នោះ​លូត​ឡើង​ធំ​ក្រៃ​លែង រហូត​ទៅ​ដល់​បណ្ដា​កង​ទ័ព​នៅ​លើ​មេឃ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​កង​ទ័ព​ខ្លះ​និង​ផ្កាយ​ខ្លះ​ធ្លាក់​មក​ផែនដី រួច​វា​ក៏​ជាន់​កម្ទេច​ទៅ។ ១១  ស្នែង​នោះ​ថែម​ទាំង​តម្កើង​ខ្លួន​ប្រឆាំង​នឹង​មេ​បញ្ជាការ​លើ​កង​ទ័ព​ទាំង​នោះ​ទៀត​ផង។ ម្យ៉ាង​ទៀត គ្រឿង​បូជា​ដែល​ត្រូវ​ជូន​ជា​ប្រចាំ​ដល់​លោក បាន​ត្រូវ​ដក​ចេញ។ ឯ​ទី​បរិសុទ្ធ​ដែល​លោក​បាន​តាំង​ឡើង​យ៉ាង​មាំ ក៏​ត្រូវ​ផ្ដួល​រំលំ​ដែរ។+ ១២  ដោយ​សារ​តែ​អំពើ​រំលង កង​ទ័ព​មួយ​បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​ឲ្យ​វា ហើយ​គ្រឿង​បូជា​ដែល​ត្រូវ​ជូន​ជា​ប្រចាំ​បាន​ត្រូវ​បញ្ឈប់។ វា​ចេះ​តែ​បោះ​សេចក្ដី​ពិត​ទៅ​ដី ហើយ​វា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ជោគ​ជ័យ។ ១៣  ក្រោយ​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ឮ​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ម្នាក់​និយាយ​ទៅ​កាន់​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ម្នាក់​ទៀត​ថា​៖ ​«​តើ​ការ​បើក​បង្ហាញ​អំពី​គ្រឿង​បូជា​ដែល​ត្រូវ​ជូន​ជា​ប្រចាំ និង​អំពើ​រំលង​ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ការ​បំផ្លាញ​នឹង​មាន​ដល់​កាល​ណា?+ តើ​កន្លែង​បរិសុទ្ធ​និង​កង​ទ័ព​ត្រូវ​រង​ការ​ជាន់​ឈ្លី​ដល់​កាល​ណា​ទៅ?​»។ ១៤  ដូច្នេះ គាត់​បាន​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​រហូត​ដល់​គម្រប់​២.៣០០​ល្ងាច​និង​ព្រឹក។ រួច​មក កន្លែង​បរិសុទ្ធ​នឹង​ត្រូវ​ស្ថាបនា​ឲ្យ​មាន​ស្ថានភាព​ល្អ​ឡើង​វិញ​»។ ១៥  កាល​ខ្ញុំ​ដានីយ៉ែល​កំពុង​មើល​ការ​បើក​បង្ហាញ​នោះ ហើយ​កំពុង​ស្វែង​យល់​អំពី​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ ស្រាប់​តែ​មាន​បុគ្គល​ម្នាក់​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​មនុស្ស បាន​មក​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ខ្ញុំ។ ១៦  បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សំឡេង​បុរស​ម្នាក់​ចេញ​ពី​កណ្ដាល​ទន្លេ​យូឡាយ+ ស្រែក​ឡើង​ថា​៖ ​«​កាព្រីយ៉ែល+អើយ! ចូរ​ជួយ​បំភ្លឺ​គាត់​ឲ្យ​យល់​អំពី​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ឃើញ​នោះ​ផង​»។+ ១៧  ដូច្នេះ គាត់​ក៏​ចូល​មក​ជិត​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​ឈរ តែ​ពេល​គាត់​ចូល​មក​ក្បែរ ខ្ញុំ​ក៏​ភ័យ​តក់​ស្លុត​ជា​ខ្លាំង ហើយ​ក្រាប​មុខ​ដល់​ដី។ រួច​គាត់​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​កូន​មនុស្ស​អើយ! ចូរ​ដឹង​ថា​ការ​បើក​បង្ហាញ​នេះ​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​គ្រា​ចុង​បញ្ចប់​»។+ ១៨  ប៉ុន្តែ កាល​គាត់​កំពុង​និយាយ​មក​កាន់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​បាន​ដេក​លក់​ទាំង​ក្រាប​មុខ​នៅ​ដី។ ដូច្នេះ គាត់​បាន​ពាល់​ខ្ញុំ ហើយ​លើក​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ក្រោក​ឈរ​នៅ​កន្លែង​ដដែល។+ ១៩  បន្ទាប់​មក គាត់​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​មើល! ខ្ញុំ​នឹង​ប្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​ដឹង​អំពី​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ផ្នែក​ចុង​ក្រោយ​នៃ​គ្រា​វិនិច្ឆ័យ​ទោស ព្រោះ​ការ​បើក​បង្ហាញ​នោះ​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ពេល​កំណត់​នា​គ្រា​ចុង​បញ្ចប់។+ ២០  ​«​ចៀម​ឈ្មោល​មាន​ស្នែង​ពីរ​ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ​នោះ សំដៅ​ទៅ​លើ​ស្ដេច​ស្រុក​មេឌី​និង​ស្ដេច​ស្រុក​ពើស៊ី។+ ២១  ពពែ​ឈ្មោល​ដែល​មាន​រោម​ស្រមូវ សំដៅ​ទៅ​លើ​ស្ដេច​ស្រុក​ក្រិច+ ហើយ​ស្នែង​ដ៏​ធំ​ដែល​នៅ​ចន្លោះ​ភ្នែក​ទាំង​ពីរ គឺ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ស្ដេច​ដំបូង។+ ២២  ស្នែង​នោះ​បាន​បាក់ ហើយ​ដុះ​ជំនួស​ដោយ​ស្នែង​បួន​វិញ។+ ស្នែង​បួន​នោះ​សំដៅ​ទៅ​លើ​រាជាណាចក្រ​បួន ដែល​បែក​ចេញ​ពី​រាជាណាចក្រ​របស់​ស្ដេច​ដំបូង​នោះ តែ​មិន​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ក្លា​ដូច​គាត់​ទេ។ ២៣  ​«​នៅ​ផ្នែក​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ពួក​គេ គឺ​កាល​ដែល​ជន​ទុច្ចរិត​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​រំលង​ដល់​កម្រិត​ហើយ នោះ​នឹង​មាន​ស្ដេច​មួយ​រូប​ដែល​មាន​ទឹក​មុខ​កាច​សាហាវ​និង​ចេះ​យល់​អាថ៌​កំបាំង* ឡើង​កាន់​អំណាច។ ២៤  គាត់​នឹង​មាន​អំណាច​ខ្លាំង​ក្លា តែ​មិន​មែន​ដោយ​អំណាច​ខ្លួន​ឯង​ទេ។ គាត់​នឹង​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​យ៉ាង​សម្បើម ហើយ​រាល់​សកម្មភាព​របស់​គាត់​តែង​ទទួល​ជោគ​ជ័យ។ គាត់​នឹង​បំផ្លាញ​អ្នក​ខ្លាំង​ពូកែ​និង​បណ្ដា​ជន​បរិសុទ្ធ។+ ២៥  គាត់​ពូកែ​ប្រើ​កល​ឧបាយ​ដើម្បី​បាន​ជ័យ​ជម្នះ ហើយ​ក្នុង​ចិត្ត​គាត់​តែង​លើក​តម្កើង​ខ្លួន។ ក្នុង​អំឡុង​គ្រា​ដែល​មាន​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត* គាត់​នឹង​បំផ្លាញ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន។ គាត់​ថែម​ទាំង​ក្រោក​ឡើង​ប្រឆាំង​នឹង​មេ​ដឹក​នាំ​លើ​អស់​ទាំង​មេ​ដឹក​នាំ​ទៀត​ផង។ ទី​បំផុត គាត់​នឹង​ត្រូវ​បំបាក់​បំបែក តែ​មិន​មែន​ដោយ​ដៃ​មនុស្ស​ទេ។ ២៦  ​«​អ្វី​ដែល​ប្រកាស​នៅ​ក្នុង​ការ​បើក​បង្ហាញ​អំពី​ល្ងាច​និង​ព្រឹក គឺ​ជា​ការ​ពិត តែ​អ្នក​ត្រូវ​រក្សា​ទុក​ការ​បើក​បង្ហាញ​នោះ​ជា​រឿង​អាថ៌​កំបាំង ព្រោះ​ការ​បើក​បង្ហាញ​នោះ​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​គ្រា​អនាគត​ដ៏​យូរ​អង្វែង​»។+ ២៧  ចំណែក​ខ្ញុំ​ដានីយ៉ែល​វិញ ខ្ញុំ​អស់​កម្លាំង​ខ្លាំង​ណាស់ ហើយ​បាន​ឈឺ​អស់​ជា​ច្រើន​ថ្ងៃ។+ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​បាន​ក្រោក​ឡើង​ទៅ​បំពេញ​ភារកិច្ច​ឲ្យ​ស្ដេច+ តែ​ខ្ញុំ​បាន​ភាំង​ដោយ​សារ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​យល់​បាន​ទេ។+

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​វិមាន​»​
ឬ​«​ស៊ូសា​»​
ឬ​«​ព្រែក​»​
ឬ​«​ពូកែ​រៀប​គម្រោង​អាក្រក់​»​
ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ដោយ​គ្មាន​ការ​ព្រមាន​ជា​មុន​»​