សៀវភៅម៉ាកុស ៤:១-៤១

  • ឧទាហរណ៍​ផ្សេង​ៗ​អំពី​រាជាណាចក្រ (​១​-​៣៤)

    • អ្នក​សាប​ព្រោះ (​១​-​៩)

    • មូលហេតុ​ដែល​លោក​យេស៊ូ​ប្រើ​ឧទាហរណ៍ (​១០​-​១២)

    • ការ​ពន្យល់​ឧទាហរណ៍​អំពី​អ្នក​សាប​ព្រោះ (​១៣​-​២០)

    • គេ​មិន​ដែល​ដាក់​ចង្កៀង​ក្រោម​កញ្ឆេ​ទេ (​២១​-​២៣)

    • អ្នក​វាល់​ប៉ុណ្ណា (​២៤, ២៥)

    • អ្នក​សាប​ព្រោះ​ដែល​ដេក​លក់ (​២៦​-​២៩)

    • គ្រាប់​មូស្ដាត (​៣០​-​៣២)

    • លោក​ប្រើ​ឧទាហរណ៍ (​៣៣, ៣៤)

  • លោក​យេស៊ូ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្យល់​ព្យុះ​ស្ងប់ (​៣៥​-​៤១)

 ក្រោយ​មក លោក​ចាប់​ផ្ដើម​បង្រៀន​នៅ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ម្ដង​ទៀត។ ពេល​នោះ មនុស្ស​ច្រើន​សន្ធឹក​បាន​មូល​គ្នា​មក​ជិត​លោក។ ដូច្នេះ លោក​ក៏​ចុះ​ទៅ​អង្គុយ​ក្នុង​ទូក​មួយ ហើយ​ចេញ​ពី​ច្រាំង​បន្តិច តែ​បណ្ដា​ជន​បាន​នៅ​លើ​មាត់​ច្រាំង​វិញ។+ ២  រួច​លោក​ចាប់​ផ្ដើម​បង្រៀន​សេចក្ដី​ពិត​ជា​ច្រើន ដោយ​ប្រើ​ឧទាហរណ៍។+ លោក​បាន​បង្រៀន​ថា​៖+ ៣  ​«​ចូរ​ស្ដាប់​ចុះ។ មើល! បុរស​ម្នាក់​បាន​ចេញ​ទៅ​សាប​ព្រោះ​គ្រាប់​ពូជ។+ ៤  ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​សាប​ព្រោះ នោះ​គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ​បាន​ធ្លាក់​តាម​ផ្លូវ ហើយ​មាន​សត្វ​ស្លាប​មក​ចឹក​ស៊ី​អស់​ទៅ។ ៥  គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ​ទៀត​បាន​ធ្លាក់​លើ​កន្លែង​មាន​ផ្ទាំង​ថ្ម មិន​សូវ​មាន​ដី រួច​ក៏​ដុះ​ចេញ​ផុត​ពី​ដី​ភ្លាម​ៗ ដោយ​សារ​ដី​នោះ​រាក់។+ ៦  ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​ថ្ងៃ​រះ​ឡើង វា​ក៏​ស្លោក​ទៅ ហើយ​ដោយ​សារ​ឫស​ចាក់​មិន​ជ្រៅ វា​ក៏​ក្រៀម​ស្វិត។ ៧  ឯ​គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ​ទៀត​បាន​ធ្លាក់​លើ​ដី​ដែល​មាន​ដើម​បន្លា រួច​ដើម​បន្លា​ក៏​ដុះ​ឡើង​គ្រប​ជិត​គ្រាប់​ពូជ​នោះ ហើយ​វា​មិន​បង្កើត​ផល​ឡើយ។+ ៨  ប៉ុន្តែ គ្រាប់​ពូជ​ខ្លះ​បាន​ធ្លាក់​លើ​ដី​ល្អ ហើយ​បាន​ដុះ​ឡើង រួច​បង្កើត​ផល​១​ជា​៣០ ១​ជា​៦០ និង​១​ជា​១០០​»។+ ៩  ដូច្នេះ លោក​ពោល​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ត្រចៀក​អាច​ស្ដាប់​ឮ ចូរ​ស្ដាប់​ចុះ​»។+ ១០  ពេល​ដែល​លោក​នៅ​ម្នាក់​ឯង នោះ​អ្នក​កាន់​តាម​ខ្លះ​និង​សាវ័ក​ទាំង​១២​នាក់ ចាប់​ផ្ដើម​សួរ​លោក​អំពី​ឧទាហរណ៍​ទាំង​នោះ។+ ១១  រួច​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​ព្រះ​បាន​ជួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​យល់​អាថ៌​កំបាំង​ដ៏​ពិសិដ្ឋ+អំពី​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ។ ប៉ុន្តែ​ចំពោះ​អ្នក​ក្រៅ​វិញ ពួក​គេ​បាន​ត្រឹម​តែ​ឮ តែ​មិន​យល់​ឧទាហរណ៍​ទាំង​នោះ​ទេ។+ ១២  ម្ល៉ោះ​ហើយ ទោះ​ជា​ពួក​គេ​អាច​មើល ក៏​នៅ​តែ​មើល​មិន​ឃើញ ហើយ​ទោះ​ជា​អាច​ឮ ក៏​នៅ​តែ​មិន​យល់​អត្ថន័យ ហើយ​ក៏​មិន​វិល​មក​វិញ​ដើម្បី​ទទួល​ការ​អភ័យ​ទោស​ពី​ព្រះ​ដែរ​»។+ ១៣  លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ត​ទៅ​ទៀត​ថា​៖ ​«​បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​យល់​ឧទាហរណ៍​នេះ ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​ឲ្យ​យល់​ឧទាហរណ៍​ឯ​ទៀត​បាន? ១៤  ​«​គ្រាប់​ពូជ​ដែល​បុរស​នោះ​សាប​ព្រោះ គឺ​ជា​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ។+ ១៥  ដូច្នេះ មនុស្ស​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ផ្លូវ​នោះ គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​សាប​ព្រោះ​ក្នុង​ពួក​គេ តែ​កាល​បាន​ឮ​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​ភ្លាម សាថាន​ក៏​មក+យក​បណ្ដាំ​ដែល​បាន​ត្រូវ​សាប​ព្រោះ​នោះ​ទៅ។+ ១៦  ចំណែក​មនុស្ស​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ផ្ទាំង​ថ្ម គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ឮ​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​ភ្លាម ក៏​ទទួល​បណ្ដាំ​នោះ​ដោយ​អំណរ។+ ១៧  ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​គ្មាន​ឫស​ក្នុង​ពួក​គេ​ឡើយ។ តែ​ពួក​គេ​នៅ​ជាប់​បាន​មួយ​រយៈ រួច​ពេល​កើត​មាន​ទុក្ខ​លំបាក​ឬ​ការ​បៀត​បៀន​ភ្លាម​ៗ​ដោយ​សារ​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ នោះ​ពួក​គេ​ក៏​ជំពប់​ដួល។ ១៨  ឯ​មនុស្ស​ខ្លះ​ទៀត​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដី​ដែល​មាន​ដើម​បន្លា នោះ​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​បាន​ឮ​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ+ ១៩  តែ​ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ+អំពី​ជីវភាព​នៅ​សម័យ*នេះ ការ​ល្បួង​នៃ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ+ និង​ចិត្ត​ប្រាថ្នា+ឲ្យ​បាន​អ្វី​ៗ​ផ្សេង​ទៀត ក៏​ចូល​មក​គ្រប​បាំង​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​ជិត មិន​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​បង្កើត​ផល​ឡើយ។ ២០  ចុង​ក្រោយ មនុស្ស​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដី​ល្អ គឺ​ជា​អ្នក​ដែល​ស្ដាប់​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ ហើយ​ទទួល​ដោយ​អំណរ រួច​បង្កើត​ផល​១​ជា​៣០ ១​ជា​៦០ និង​១​ជា​១០០​»។+ ២១  លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គេ​ត​ទៅ​ទៀត​ថា​៖ ​«​គេ​មិន​ដែល​យក​ចង្កៀង​មក​ដាក់​ក្រោម​កញ្ឆេ* ឬ​ក្រោម​គ្រែ​ឡើយ មែន​ទេ? ប៉ុន្តែ​គេ​យក​មក​ដាក់​លើ​ជើង​ចង្កៀង​វិញ+ ២២  ព្រោះ​ថា​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​លាក់ នឹង​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ ហើយ​អ្វី​ដែល​បាន​បិទ​បាំង​យ៉ាង​ជិត នឹង​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ដឹង។+ ២៣  អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ត្រចៀក​អាច​ស្ដាប់​ឮ ចូរ​ស្ដាប់​ចុះ​»។+ ២៤  លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថែម​ទៀត​ថា​៖ ​«​ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​អ្វី​ដែល​អ្នក​កំពុង​ឮ។+ អ្នក​វាល់​ប៉ុនណា អ្នក​នឹង​ទទួល​ប៉ុណ្ណឹង ហើយ​អ្នក​នឹង​ទទួល​ថែម​ទៀត​ផង ២៥  ព្រោះ​ថា​អ្នក​ណា​ដែល​មាន នឹង​ទទួល​ថែម​ទៀត+ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​គ្មាន សូម្បី​តែ​អ្វី​ដែល​អ្នក​នោះ​មាន ក៏​នឹង​ត្រូវ​ដក​ហូត​ដែរ​»។+ ២៦  ដូច្នេះ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ​គឺ​ដូច​ពេល​បុរស​ម្នាក់​សាប​ព្រោះ​គ្រាប់​ពូជ​លើ​ដី។ ២៧  ពេល​យប់​គាត់​ដេក ហើយ​ពេល​ថ្ងៃ​គាត់​ក្រោក។ ចំណែក​គ្រាប់​ពូជ​វិញ វា​ចេញ​ពន្លក​ហើយ​ធំ​ឡើង តែ​គាត់​មិន​ដឹង​ថា​វា​ដុះ​តាម​របៀប​ណា​ឡើយ។ ២៨  បន្តិច​ម្ដង​ៗ ដី​បង្កើត​ផល​ដោយ​ឯកឯង មុន​ដំបូង​ចេញ​ដើម រួច​មាន​កួរ ហើយ​ទី​បំផុត​មាន​គ្រាប់។ ២៩  កាល​ស្រូវ​ទុំ​ហើយ គាត់​ទាញ​កណ្ដៀវ​មក​ច្រូត ពី​ព្រោះ​រដូវ​ចម្រូត​បាន​មក​ដល់​ហើយ​»។ ៣០  រួច​លោក​ពោល​ត​ទៅ​ទៀត​ថា​៖ ​«​តើ​យើង​អាច​ប្រដូច​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ​ទៅ​នឹង​អ្វី? ឬ​តើ​យើង​អាច​ប្រើ​ឧទាហរណ៍​អ្វី ដើម្បី​ពន្យល់​អំពី​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ? ៣១  រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​គ្រាប់​មូស្ដាត។* កាល​គេ​ដាំ​ក្នុង​ដី គ្រាប់​នោះ​ជា​គ្រាប់​តូច​បំផុត​នៅ​ផែនដី។+ ៣២  តែ​ក្រោយ​ពី​បាន​ត្រូវ​ដាំ​ហើយ គ្រាប់​នោះ​ដុះ​ឡើង​ធំ​ជាង​ដំណាំ​ទាំង​អស់ ហើយ​បែក​មែក​ធំ​ៗ ដូច្នេះ​សត្វ​ស្លាប​នៅ​លើ​មេឃ​អាច​មក​ជ្រក​អាស្រ័យ​ក្នុង​ម្លប់​ដើម​នោះ​បាន​»។ ៣៣  លោក​យេស៊ូ​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ពួក​គេ​អំពី​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​ដោយ​ប្រើ​ឧទាហរណ៍​ជា​ច្រើន+ តាម​ដែល​ពួក​គេ​អាច​យល់​បាន។ ៣៤  លោក​មិន​ដែល​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គេ​ដោយ​មិន​ប្រើ​ឧទាហរណ៍​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ពេល​លោក​នៅ​ដាច់​ដោយ​ឡែក​ពី​គេ លោក​ពន្យល់​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដល់​អ្នក​កាន់​តាម​លោក។+ ៣៥  នៅ​យប់​ថ្ងៃ​នោះ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​ចូរ​យើង​ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង​»។+ ៣៦  ម្ល៉ោះ​ហើយ ក្រោយ​ពី​បាន​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ លោក​និង​ពួក​គាត់​បាន​ចូល​ក្នុង​ទូក រួច​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ​តែ​ម្ដង។ នៅ​ពេល​នោះ ក៏​មានទូក​ឯទៀត​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ​ជា​មួយ​នឹង​លោក​ដែរ។+ ៣៧  ក្រោយ​មក មាន​ខ្យល់​ព្យុះ​ដ៏​ខ្លាំង​មួយ ហើយ​រលក​បាន​បក់​បោក​វាយ​ផ្ទប់​ទូក​នោះ រហូត​ដល់​ទឹក​ចូល​ជិត​ពេញ។+ ៣៨  ប៉ុន្តែ លោក​កំពុង​សម្រាន្ត​លក់​លើ​ខ្នើយ​នៅ​កន្សៃ​ទូក។ ដូច្នេះ ពួក​គាត់​បាន​ដាស់​លោក ហើយ​សួរ​ថា​៖ ​«​លោក​គ្រូ! តើ​លោក​មិន​ខ្វល់​ថា​យើង​ជិត​វិនាស​ទេ​ឬ?​»។ ៣៩  ឮ​ដូច្នេះ លោក​ក៏​ងើប​ឡើង ហើយ​ស្ដី​បន្ទោស​ខ្យល់ ថែម​ទាំង​ស្រដី​ទៅ​សមុទ្រ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ស្ងៀម​ទៅ!​»។+ រួច​ខ្យល់​ក៏​ស្ងប់ ហើយ​ក៏​កើតមាន​សភាព​ស្ងប់​ស្ងាត់​ក្រៃ​លែង។ ៤០  ម្ល៉ោះ​ហើយ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ពួក​គាត់​ថា​៖ ​«​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ភ័យ​ខ្លាច​ដូច្នេះ? តើ​អ្នក​នៅ​តែ​មិន​ទាន់​មាន​ជំនឿ​ទេ​ឬ?​»។ ៤១  ប៉ុន្តែ ពួក​គាត់​នឹក​ស្ញប់​ស្ញែង​ក្នុង​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​បាន​សួរ​គ្នា​ថា​៖ ​«​តើ​លោក​នេះ​ពិត​ជា​អ្នក​ណា? សូម្បី​តែ​ខ្យល់​និង​សមុទ្រ ក៏​ស្ដាប់​បង្គាប់​លោក​ដែរ​»។+

កំណត់សម្គាល់

ឬ​«​របៀប​របប​ពិភព​លោក​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​របៀប​របប​ពិភព​លោក​»​
ឬ​«​ប្រដាប់​វាល់​ស្រូវ​»​
គ្រាប់​ពូជ​តូច​ល្អិត​ម្យ៉ាង​ដែល​មាន​នៅ​ស្រុក​ប៉ាឡេស្ទីន អាច​ដុះ​បែក​មែក​សាខា ហើយ​មាន​កម្ពស់​ដល់​បួន​ម៉ែត្រ