យេរេមា ៤១:១-១៨

  • អ៊ីសម៉ាអែល​សម្លាប់​កេដាលៀ (​១​-​១០)

  • អ៊ីសម៉ាអែល​រត់​គេច​ពី​យ៉ូហាណាន (​១១​-​១៨)

៤១  រីឯ​អ៊ីសម៉ាអែល+ជា​កូន​នេថានៀ​ដែល​ត្រូវ​ជា​កូន​អេលីសាម៉ា គាត់​ជា​ពូជ​ពង្ស​ស្ដេច និង​ជា​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​ម្នាក់​របស់​ស្ដេច។ នៅ​ខែ​ទី​៧ គាត់​និង​បុរស​១០​នាក់​បាន​ទៅ​ជួប​កេដាលៀ​ជា​កូន​អាហាយខាម​នៅ​ក្រុង​មីសប៉ា។+ កាល​ពួក​គេ​កំពុង​បរិភោគ​អាហារ​ជា​មួយ​គ្នា​នៅ​ទី​នោះ ២  អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​និង​បុរស​១០​នាក់​ដែល​នៅ​ជា​មួយ​គាត់​បាន​ក្រោក​ឡើង ហើយ​ហូត​ដាវ​សម្លាប់​កេដាលៀ​ជា​កូន​អាហាយខាម​ដែល​ជា​កូន​សាផាន​ទៅ។ ដូច្នេះ អ៊ីសម៉ាអែល​បាន​សម្លាប់​បុគ្គល​ដែល​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​បាន​តែង​តាំង​ឲ្យ​គ្រប់​គ្រង​លើ​ស្រុក​យូដា។ ៣  មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ អ៊ីសម៉ាអែល​ក៏​បាន​សម្លាប់​ពួក​យូដា និង​ពួក​ទាហាន​ខាល់ដេ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​កេដាលៀ​ក្នុង​ក្រុង​មីសប៉ា​ដែរ។ ៤  ការ​ដែល​គេ​សម្លាប់​កេដាលៀ​នោះ គ្មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​ទេ។ លុះ​ពីរ​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក ៥  មាន​បុរស​៨០​នាក់​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ពី​ក្រុង​ស៊ីគឹម+ ក្រុង​ស៊ីឡូរ+ និង​ក្រុង​សាម៉ារី។+ ពួក​អ្នក​ទាំង​នោះ​ជា​អ្នក​ដែល​បាន​កោរ​ពុក​ចង្កា ហែក​អាវ និង​ឆូត​សាច់​ខ្លួន។+ ពួក​គេ​បាន​នាំ​យក​គ្រឿង​បូជា​ពី​ស្រូវ និង​ម្សៅ​ក្រអូប+មក​ឯ​វិហារ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ៦  ពេល​នោះ អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​បាន​ចេញ​ពី​ក្រុង​មីសប៉ា​ទៅ​ជួប​ពួក​បុរស​ទាំង​នោះ ទាំង​ដើរ​បណ្ដើរ​យំ​បណ្ដើរ។ កាល​ទៅ​ដល់ គាត់​ក៏​និយាយ​ថា​៖ ​«​សូម​អញ្ជើញ​មក​ឯ​កេដាលៀ​ជា​កូន​អាហាយខាម​»។ ៧  ប៉ុន្តែ ពេល​ពួក​គេ​ចូល​ក្នុង​ក្រុង អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​និង​គ្នី​គ្នា​គាត់​បាន​សម្លាប់​ពួក​គេ រួច​បោះ​សព​ពួក​គេ​ទៅ​ក្នុង​អណ្ដូង។ ៨  ពេល​នោះ​ដែរ បុរស​១០​នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ បាន​អង្វរ​អ៊ីសម៉ាអែល​ថា​៖ ​«​សូម​កុំ​សម្លាប់​យើង​អី ព្រោះ​យើង​ដឹង​កន្លែង​លាក់​ទុក​ស្បៀង​អាហារ​នៅ​ឯ​វាល គឺ​ស្រូវ* ប្រេង និង​ទឹក​ឃ្មុំ​»។ ដូច្នេះ អ៊ីសម៉ាអែល​ក៏​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​បុរស​១០​នាក់​នោះ។ ៩  ឯ​ពួក​អ្នក​ដែល​អ៊ីសម៉ាអែល​បាន​សម្លាប់ អ៊ីសម៉ាអែល​បាន​បោះ​សាក​សព​ពួក​គេ​ទៅ​ក្នុង​អណ្ដូង​ធំ​មួយ ជា​អណ្ដូង​ដែល​ស្ដេច​អេសា​បាន​ជីក​នៅ​គ្រា​ដែល​គាត់​ច្បាំង​នឹង​បាអាសា​ស្ដេច​អ៊ីស្រាអែល។+ អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​បាន​បោះ​សាក​សព​ពេញ​ក្នុង​អណ្ដូង​នោះ។ ១០  គ្រា​នោះ អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​បាន​ចាប់​យក​បណ្ដា​ជន​ដែល​នៅ​សេស​សល់​ក្នុង​ក្រុង​មីសប៉ា+ និង​កូន​ស្រី​ៗ​របស់​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា​ធ្វើ​ជា​ឈ្លើយ ហើយ​នាំ​ពួក​គេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លង​ទៅ​ឯ​ពួក​អាំម៉ូន។+ ពួក​អ្នក​ទាំង​នោះ​ជា​អ្នក​ដែល​នេប៊ូសារ៉ាដាន​ជា​មេ​លើ​ពួក​អង្គរក្ស​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​បាន​ទុក​ឲ្យ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក ក្រោម​ការ​មើល​ខុស​ត្រូវ​របស់​កេដាលៀ+ជា​កូន​អាហាយខាម។ ១១  ឯ​យ៉ូហាណាន+ជា​កូន​ការៀ​និង​ពួក​មេ​ទ័ព​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​គាត់ ពួក​គេ​ក៏​បាន​ឮ​អំពី​ការ​អាក្រក់​ទាំង​អស់​ដែល​អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​បាន​ធ្វើ។ ១២  ដូច្នេះ ពួក​គេ​បាន​លើក​ទ័ព​ទាំង​អស់​ទៅ​ច្បាំង​នឹង​អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ ហើយ​ប្រទះ​ឃើញ​គាត់​នៅ​ត្រង់​ផ្លូវ​ទឹក​ធំ*ក្នុង​ក្រុង​គីបៀន។ ១៣  ពេល​ឃើញ​យ៉ូហាណាន​ជា​កូន​ការៀ​និង​ពួក​មេ​ទ័ព​ទាំង​អស់ ពួក​អ្នក​ដែល​អ៊ីសម៉ាអែល​បាន​ចាប់​ធ្វើ​ជា​ឈ្លើយ ត្រេក​អរ​ជា​ខ្លាំង។ ១៤  បន្ទាប់​មក ពួក​ឈ្លើយ​ដែល​អ៊ីសម៉ាអែល​បាន​ចាប់​ពី​ក្រុង​មីសប៉ា+ បាន​មក​ខាង​យ៉ូហាណាន​ជា​កូន​ការៀ ហើយ​ធ្វើ​ដំណើរ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​ជា​មួយ​គាត់។ ១៥  ចំណែក​អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​និង​គ្នី​គ្នា​គាត់​៨​នាក់ ពួក​គេ​បាន​រត់​គេច​ខ្លួន​ពី​យ៉ូហាណាន ហើយ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ឯ​ពួក​អាំម៉ូន។ ១៦  ហេតុ​នេះ យ៉ូហាណាន​ជា​កូន​ការៀ​បាន​រំដោះ​បណ្ដា​ជន​ទាំង​អស់​ពី​ក្រុង​គីបៀន​មក​វិញ។ ពួក​គេ​ជា​អស់​អ្នក​ដែល​អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​បាន​ចាប់​ពី​ក្រុង​មីសប៉ា​យក​មក​ធ្វើ​ជា​ឈ្លើយ ក្រោយ​ពី​គាត់​បាន​សម្លាប់​កេដាលៀ+ជា​កូន​អាហាយខាម។ ពួក​អ្នក​ទាំង​នោះ​រួម​មាន​បុរស ស្ត្រី កូន​ក្មេង ពួក​ទាហាន និង​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់។ ១៧  រួច​មក ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ស្នាក់​នៅ​ផ្ទះ​សម្នាក់​របស់​គីមហាំ​ដែល​នៅ​ក្បែរ​ក្រុង​បេថ្លេហិម+ ក្នុង​បំណង​ឆ្ពោះ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប+ ១៨  ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ខ្លាច​ពួក​ខាល់ដេ។ នេះ​មក​ពី​អ៊ីសម៉ាអែល​ជា​កូន​នេថានៀ​បាន​សម្លាប់​កេដាលៀ​ជា​កូន​អាហាយខាម ជា​បុគ្គល​ដែល​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​បាន​តែង​តាំង​ឲ្យ​គ្រប់​គ្រង​លើ​ស្រុក​យូដា។+

កំណត់សម្គាល់

នេះ​សំដៅ​លើ​ស្រូវ​សាលី​និង​ស្រូវ​បាលី
ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​អាង​ធំ​»​