យ៉ូស្វេ ៩:១-២៧
៩ ពេលស្ដេចទាំងអស់ដែលនៅខាងលិចទន្លេយ៉ូដាន់+ គឺនៅតំបន់ភ្នំ នៅតំបន់សេភីឡា នៅតាមបណ្ដោយឆ្នេរសមុទ្រធំ*+ និងនៅទល់មុខស្រុកលីបង់ គឺស្ដេចជនជាតិហេត ស្ដេចជនជាតិអាម៉ូរី ស្ដេចជនជាតិកាណាន ស្ដេចជនជាតិពេរិស៊ីត ស្ដេចជនជាតិហេវី និងស្ដេចជនជាតិយេប៊ូស បានឮអំពីអ្វីដែលកើតឡើង+
២ ពួកគេបានរួមដៃគ្នា ដើម្បីច្បាំងនឹងយ៉ូស្វេនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+
៣ ពួកអ្នកក្រុងគីបៀន+ក៏បានឮអំពីអ្វីដែលយ៉ូស្វេបានធ្វើទៅលើក្រុងយេរីខូ+និងក្រុងអៃដែរ។+
៤ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា គឺពួកគេដាក់ស្បៀងអាហារក្នុងបាវចាស់ដាចសឹក រួចផ្ទុកលើសត្វលា ព្រមទាំងយកថង់ស្បែកចាស់មានបំណះសម្រាប់ដាក់ស្រាទៅជាមួយផង។
៥ ពួកគេស្លៀកសម្លៀកបំពាក់រហែក ពាក់ស្បែកជើងសង្រែកចាស់មានបំណះ ហើយក៏យកនំប៉័ងក្រៀមផុយទៅជាមួយដែរ។
៦ រួចមក ពួកគេបានធ្វើដំណើរទៅជួបយ៉ូស្វេនៅជំរំជិតក្រុងគីលកាល។+ ពេលទៅដល់ ពួកគេនិយាយទៅកាន់យ៉ូស្វេនិងពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ «យើងខ្ញុំមកពីស្រុកឆ្ងាយ ដើម្បីសុំពួកលោកចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងយើងខ្ញុំ»។
៧ ប៉ុន្តែ ពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនិយាយទៅពួកបុរសជនជាតិហេវី*+ថា៖ «ប្រហែលជាពួកអ្នកនៅស្រុកជិតនេះទេដឹង។ តើឲ្យយើងចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងពួកអ្នកដូចម្ដេចបាន?»។+
៨ ពួកគេឆ្លើយទៅយ៉ូស្វេថា៖ «យើងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើ*របស់លោក»។
យ៉ូស្វេសួរពួកគេថា៖ «តើពួកអ្នកជានរណា ហើយមកពីណា?»។
៩ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «យើងខ្ញុំមកពីស្រុកឆ្ងាយណាស់+ ព្រោះយើងខ្ញុំបានឮអំពីកេរ្តិ៍ឈ្មោះដ៏ល្បីល្បាញរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់លោក និងអំពីការទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះរបស់លោកបានធ្វើនៅស្រុកអេហ្ស៊ីប+
១០ ព្រមទាំងអំពីការទាំងអស់ដែលព្រះរបស់លោកបានធ្វើចំពោះស្ដេចទាំងពីររបស់ជនជាតិអាម៉ូរី ដែលនៅត្រើយម្ខាង*ទន្លេយ៉ូដាន់ គឺស៊ីហុន+ស្ដេចក្រុងហែសបូន និងអុក+ស្ដេចតំបន់បាសាននៅក្រុងអាសថារ៉ូត។
១១ ម្ល៉ោះហើយ ពួកបុរសចាស់ទុំនិងបណ្ដាជនទាំងអស់ក្នុងស្រុករបស់យើងខ្ញុំ បានប្រាប់យើងខ្ញុំថា៖ ‹ចូរយកស្បៀងអាហារធ្វើដំណើរទៅជួបពួកគេ ហើយប្រាប់ពួកគេថា៖ «សូមមេត្តាចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងយើងខ្ញុំ+ នោះយើងខ្ញុំសុខចិត្តធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ពួកលោក»›។+
១២ សូមមើលនំប៉័ងដែលយើងខ្ញុំបានយកមកនេះ។ នៅថ្ងៃដែលយើងខ្ញុំចេញពីផ្ទះមកជួបលោក នំប៉័ងនៅក្ដៅនៅឡើយ។ តែមើល! ឥឡូវវាក្រៀមផុយអស់ហើយ។+
១៣ រីឯថង់ស្បែកទាំងនេះនៅថ្មីទេ ពេលដែលយើងខ្ញុំចាក់ស្រាចូល។ តែមើល! ឥឡូវវាដាចធ្លុះធ្លាយអស់ហើយ។+ ចំណែកសម្លៀកបំពាក់និងស្បែកជើងក៏ចាស់សឹកអស់ដែរ ដោយសារយើងខ្ញុំធ្វើដំណើរមកពីឆ្ងាយ»។
១៤ ពួកបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលយកនំប៉័ងខ្លះមកពិនិត្យមើល តែពួកគេមិនបានសួរព្រះយេហូវ៉ាទេ។+
១៥ ដូច្នេះ យ៉ូស្វេបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពជាមួយនឹងពួកគេ+ ហើយទុកជីវិតឲ្យពួកគេទាំងអស់។ ពួកមេបណ្ដាជនក៏បានស្បថនឹងពួកគេយ៉ាងដូច្នោះដែរ។+
១៦ នៅចុងថ្ងៃទី៣ ក្រោយពីបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងពួកគេហើយ ទើបពួកអ៊ីស្រាអែលទទួលដំណឹងថា ការពិតពួកគេជាអ្នករស់នៅស្រុកជិតៗនេះទេ។
១៧ រួចមក ពួកអ៊ីស្រាអែលធ្វើដំណើរចេញទៅក្រុងទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកគេ ហើយបានទៅដល់នៅថ្ងៃទី៣។ ក្រុងទាំងនោះមានក្រុងគីបៀន+ ក្រុងកេភីរ៉ា ក្រុងបៀរ៉ូត និងក្រុងគារីអាតយារីម។+
១៨ ប៉ុន្តែ ពួកបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលមិនបានវាយប្រហារពួកគេទេ ដោយសារពួកមេបណ្ដាជនបានស្បថនឹងពួកគេដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ា+ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរួចហើយ។ ដូច្នេះ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ក៏តាំងរអ៊ូរទាំនឹងពួកមេបណ្ដាជនទាំងនោះ។
១៩ ម្ល៉ោះហើយ ពួកមេទាំងអស់បាននិយាយទៅកាន់បណ្ដាជនទាំងមូលថា៖ «យើងបានស្បថនឹងពួកគេដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរួចហើយ។ ហេតុនេះ យើងគ្មានសិទ្ធិធ្វើបាបពួកគេទេ។
២០ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវធ្វើយ៉ាងនេះវិញ គឺយើងត្រូវទុកជីវិតឲ្យពួកគេ ដើម្បីកុំឲ្យព្រះទាស់ចិត្តនឹងយើង ព្រោះយើងបានស្បថនឹងពួកគេហើយ»។+
២១ ពួកមេទាំងនោះនិយាយថែមទៀតថា៖ «យើងមិនត្រូវសម្លាប់ពួកគេទេ តែយើងទុកឲ្យពួកគេកាប់ប្រមូលអុស និងដងទឹកឲ្យពួកយើងទាំងអស់គ្នាវិញ»។ នេះជាពាក្យសន្យារបស់ពួកមេទាំងនោះចំពោះបណ្ដាជន។
២២ យ៉ូស្វេបានហៅពួកគេមក រួចសួរថា៖ «ហេតុអ្វីពួកអ្នកបញ្ឆោតយើង ដោយនិយាយថា៖ ‹យើងខ្ញុំមកពីស្រុកឆ្ងាយណាស់›? ប៉ុន្តែ តាមពិតពួកអ្នករស់នៅជិតៗនេះសោះ។+
២៣ ចាប់ពីពេលនេះទៅ ពួកអ្នកត្រូវបណ្ដាសាហើយ។+ ពួកអ្នកនឹងធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរហូតតទៅ គឺពួកអ្នកត្រូវកាប់ប្រមូលអុស និងដងទឹកឲ្យវិហារ*ព្រះរបស់ខ្ញុំ»។
២៤ ពួកគេតបទៅយ៉ូស្វេថា៖ «យើងខ្ញុំធ្វើដូច្នេះ ព្រោះយើងខ្ញុំបានឮយ៉ាងល្អិតល្អន់ថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់លោក បានបង្គាប់ម៉ូសេឲ្យប្រគល់ទឹកដីទាំងអស់នេះដល់ពួកលោក ហើយឲ្យកម្ចាត់មនុស្សទាំងអស់ចេញពីទឹកដីទាំងនេះ។+ យើងខ្ញុំខ្លាចអ្នករាល់គ្នាសម្លាប់យើងខ្ញុំ+ បានជាយើងខ្ញុំធ្វើបែបនេះ។+
២៥ ឥឡូវយើងខ្ញុំនៅក្នុងដៃរបស់ពួកលោកហើយ សូមធ្វើអ្វីដែលពួកលោកគិតថាល្អចុះ»។
២៦ យ៉ូស្វេបានធ្វើដូច្នេះចំពោះពួកគេ គឺដើម្បីជួយពួកគេឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដៃរបស់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល។ ដូច្នេះ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលមិនបានសម្លាប់ពួកគេទេ។
២៧ ចាប់ពីថ្ងៃនោះមក យ៉ូស្វេបានឲ្យពួកគេកាប់ប្រមូលអុស និងដងទឹកសម្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល+ និងសម្រាប់ប្រើនៅទីបូជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា នៅកន្លែងដែលលោកបានជ្រើសរើស។+ ពួកគេធ្វើកិច្ចការទាំងនោះរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។+
កំណត់សម្គាល់
^ នេះសំដៅលើសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ
^ នៅគ្រានោះជនជាតិហេវីរស់នៅក្រុងគីបៀន
^ ឬ«ខ្ញុំបម្រើ»
^ នេះសំដៅលើខាងកើត
^ ន័យត្រង់«ផ្ទះ»
