អេសេគាល ៤៧:១-២៣
៤៧ បន្ទាប់មក បុរសនោះបាននាំខ្ញុំត្រឡប់ទៅឯច្រកចូលវិហារ+ ហើយនៅទីនោះខ្ញុំឃើញទឹកហូរចេញពីក្រោមកំណល់ទ្វារវិហារ+ ឆ្ពោះទៅទិសខាងកើត (វិហារនោះបែរមុខទៅទិសខាងកើត)។ ទឹកនោះហូរចេញពីខាងស្ដាំក្រោមវិហារ កាត់តាមប៉ែកខាងត្បូងទីបូជា។
២ រួចមក គាត់នាំខ្ញុំចេញទៅតាមខ្លោងទ្វារទិសខាងជើង+ ហើយនាំខ្ញុំចេញទៅខាងក្រៅ រួចដើរវាងមកខ្លោងទ្វារខាងក្រៅដែលបែរមុខទៅទិសខាងកើត។+ នៅទីនោះ ខ្ញុំឃើញទឹកហូររិញៗពីប៉ែកខាងស្ដាំ។
៣ ពេលបុរសនោះដើរទៅដល់ទិសខាងកើតទាំងមានខ្សែវាស់នៅដៃ+ គាត់ក៏វាស់អូរនោះប្រវែង១.០០០ហត្ថ* រួចឲ្យខ្ញុំដើរឆ្លងកាត់។ ទឹកនោះមានជម្រៅត្រឹមកជើង។
៤ បន្ទាប់មក គាត់វាស់ប្រវែង១.០០០ហត្ថទៀត រួចឲ្យខ្ញុំដើរឆ្លងកាត់។ ទឹកនោះមានជម្រៅត្រឹមក្បាលជង្គង់។
គាត់ក៏វាស់ប្រវែង១.០០០ហត្ថទៀត រួចឲ្យខ្ញុំដើរឆ្លងកាត់។ ទឹកនោះមានជម្រៅត្រឹមចង្កេះ។
៥ ពេលគាត់វាស់ប្រវែង១.០០០ហត្ថទៀត ឃើញថាអូរនោះធំដូចជាទន្លេ ហើយជ្រៅណាស់ ខ្ញុំមិនអាចដើរកាត់បានទេ ទាល់តែហែលទើបឆ្លងរួច។ ទន្លេនោះមិនអាចដើរលុយបានឡើយ។
៦ បុរសនោះសួរខ្ញុំថា៖ «កូនមនុស្សអើយ! តើអ្នកឃើញឬទេ?»។
បន្ទាប់មក គាត់បានឲ្យខ្ញុំដើរត្រឡប់ទៅច្រាំងវិញ។
៧ ពេលខ្ញុំទៅដល់ ខ្ញុំឃើញមានសុទ្ធតែដើមឈើនៅសងខាងច្រាំង។+
៨ រួចមក គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា៖ «ទឹកនេះហូរទៅតំបន់នៅទិសខាងកើត ចុះទៅតំបន់អារ៉ាបា*+ រួចចូលទៅក្នុងសមុទ្រ។ ពេលទឹកនេះហូរចូលទៅក្នុងសមុទ្រ+ ទឹកសមុទ្រក៏ប្រែទៅជាទឹកសាប។
៩ ទីណាដែលទឹកនេះហូរទៅដល់ ទីនោះនឹងមានសត្វគ្រប់ប្រភេទរស់រវើក ហើយមានត្រីច្រើនឥតគណនា។ ទឹកសមុទ្រនឹងប្រែទៅជាទឹកសាប។ នៅកន្លែងណាដែលទឹកនេះហូរកាត់ នឹងមានជីវិតនៅកន្លែងនោះ។
១០ «ពួកអ្នកនេសាទនឹងឈរត្រៀបត្រាក្បែរសមុទ្រ ចាប់ពីអេនកេឌី+រហូតដល់អេនអេកលេម ដែលមានកន្លែងហាលអួន។ ក្នុងសមុទ្រនឹងមានត្រីគ្រប់ប្រភេទច្រើនអនេក ដូចជាត្រីនៅក្នុងសមុទ្រធំ*ដែរ។+
១១ «ឯទឹកត្រពាំងបឹងបួរដែលនៅក្បែរនោះ នៅពេញដោយជាតិអំបិលដដែល គឺមិនប្រែទៅជាទឹកសាបទេ។+
១២ «នៅមាត់ច្រាំងទន្លេទាំងសងខាង នឹងមានដើមឈើហូបផ្លែគ្រប់យ៉ាង ហើយស្លឹកមិនចេះក្រៀមស្វិតទេ ថែមទាំងមិនអាក់ខានបង្កើតផលផ្លែដែរ។ រៀងរាល់ខែ ដើមទាំងនោះនឹងបង្កើតផលផ្លែថ្មី ព្រោះមានទឹកពីទីបរិសុទ្ធហូរមកស្រោចស្រព។+ ផលផ្លែពីដើមទាំងនោះសម្រាប់ជាអាហារ ហើយស្លឹកសម្រាប់ធ្វើឲ្យជាសះស្បើយ»។+
១៣ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖ «នេះជាទឹកដីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវបែងចែកឲ្យដល់កុលសម្ព័ន្ធទាំង១២នៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ទុកជាមត៌ក។ ឯយ៉ូសែប គាត់នឹងទទួលបានពីរចំណែក។+
១៤ អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលដីធ្លីស្មើៗគ្នា ព្រោះខ្ញុំបានស្បថថាប្រគល់ទឹកដីនេះដល់បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាហើយ។+ មើល! ឥឡូវខ្ញុំប្រគល់ដល់អ្នករាល់គ្នាទុកជាមត៌ក។
១៥ «ព្រំប្រទល់នៅភាគខាងជើងទឹកដីនោះ គឺចាប់ពីសមុទ្រធំ កាត់តាមហេតឡូន+ ឆ្ពោះទៅសេដាត់+
១៦ តំបន់ហាម៉ាត+ ក្រុងបេរ៉ូថា+ និងតំបន់ស៊ីបរេមដែលនៅចន្លោះក្រុងដាម៉ាស់និងតំបន់ហាម៉ាត ហើយឆ្ពោះទៅតំបន់ហាសាហាទីកុនដែលជាប់ព្រំប្រទល់តំបន់ហោរ៉ាន។+
១៧ ដូច្នេះ ព្រំប្រទល់នោះគឺចាប់ពីសមុទ្រឆ្ពោះទៅតំបន់ហាសាអេណន+ តាមបណ្ដោយព្រំប្រទល់តំបន់ដាម៉ាស់ទៅប៉ែកខាងជើង និងតាមបណ្ដោយព្រំប្រទល់តំបន់ហាម៉ាត។+ នេះហើយជាព្រំដែននៅទិសខាងជើង។
១៨ «ព្រំប្រទល់នៅភាគខាងកើតទឹកដីនោះ គឺនៅរវាងតំបន់ហោរ៉ាននិងតំបន់ដាម៉ាស់ តាមបណ្ដោយទន្លេយ៉ូដាន់ នៅចន្លោះតំបន់គីលាត+និងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវវាស់ចាប់ពីព្រំប្រទល់ខាងជើងរហូតទៅដល់សមុទ្រ*ដែលនៅប៉ែកខាងកើត។ នេះហើយជាព្រំដែននៅទិសខាងកើត។
១៩ «ព្រំប្រទល់នៅភាគខាងត្បូងទឹកដីនោះ គឺចាប់ពីក្រុងថេម៉ារហូតទៅដល់ផ្លូវទឹកនៅមេរីបាកាដេស+ ហើយឆ្ពោះទៅជ្រលងអេហ្ស៊ីប រួចឆ្ពោះទៅសមុទ្រធំ។+ នេះហើយជាព្រំដែននៅទិសខាងត្បូង។
២០ «ព្រំប្រទល់នៅភាគខាងលិចមានសមុទ្រធំ ចាប់ពីព្រំប្រទល់ខាងត្បូងឡើងទៅកន្លែងទល់មុខតំបន់លេបូហាម៉ាត។*+ នេះហើយជាព្រំដែននៅទិសខាងលិច»។
២១ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវបែងចែកទឹកដីនេះឲ្យដល់កុលសម្ព័ន្ធទាំង១២នៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
២២ អ្នករាល់គ្នាត្រូវបែងចែកទឹកដីនេះឲ្យដល់ជនរួមជាតិខ្លួនជាមត៌ក ហើយត្រូវចែកឲ្យជនបរទេសដែលបង្កើតកូនចៅកាលដែលរស់នៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវចាត់ទុកពួកគេដូចជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែរ។ ហេតុនេះ ពួកគេនឹងទទួលចំណែកមត៌កក្នុងចំណោមកុលសម្ព័ន្ធនានានៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
២៣ អ្នករាល់គ្នាត្រូវប្រគល់ចំណែកដីធ្លីជាមត៌កដល់ជនបរទេស ក្នុងទឹកដីរបស់កុលសម្ព័ន្ធណាដែលគេបានទៅរស់នៅ»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត។
កំណត់សម្គាល់
^ នេះសំដៅលើប្រវែងហត្ថវែង។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
^ ឬ«តំបន់វាលទំនាប»
^ នេះសំដៅលើសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ
^ នេះសំដៅលើសមុទ្រស្លាប់
^ ឬ«ច្រកចូលហាម៉ាត»
