អត្ថបទសិក្សា ៣១
ចូរឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិអធិដ្ឋាន
«សូមឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបដែលបានត្រៀមទុកនៅចំពោះមុខលោក»។—ចសព. ១៤១:២
ចម្រៀងលេខ៤៧ អធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ារាល់ថ្ងៃ
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា?
យើងបានទទួលឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យមួយពីអ្នកបង្កើតមេឃនិងផែនដី ពោលគឺការអធិដ្ឋាន។ សូមគិត៖ យើងអាចប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីអ្វីទាំងអស់ដែលមាននៅក្នុងចិត្តយើងនៅពេលណាក៏បាន និងជាភាសាណាក៏បាន ដោយមិនចាំបាច់ណាត់ទុកជាមុន។ យើងអាចអធិដ្ឋានទៅលោកពីលើគ្រែនៅមន្ទីរពេទ្យ ឬពីពន្ធនាគារដោយមានទំនុកចិត្តថា បិតារបស់យើងដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងស្ដាប់យើង។ យើងមានអំណរគុណខ្លាំងណាស់ចំពោះឯកសិទ្ធិនេះ។
២. តើស្ដេចដាវីឌបានបង្ហាញយ៉ាងណាថាគាត់ឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិអធិដ្ឋាន?
២ ស្ដេចដាវីឌបានឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិអធិដ្ឋាន។ គាត់បានច្រៀងចម្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «សូមឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបដែលបានត្រៀមទុកនៅចំពោះមុខលោក»។ (ចសព. ១៤១:១, ២) នៅសម័យរបស់ដាវីឌ ពួកសង្ឃបានប្រើគ្រឿងក្រអូបដ៏ពិសិដ្ឋដែលបានត្រូវរៀបចំយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុត សម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។ (ដច. ៣០:៣៤, ៣៥) ពាក្យរបស់ដាវីឌអំពីគ្រឿងក្រអូបបង្ហាញថាគាត់ចង់គិតយ៉ាងដិតដល់អំពីអ្វីដែលគាត់បម្រុងនឹងនិយាយ ពេលគាត់អធិដ្ឋានទៅបិតារបស់គាត់នៅស្ថានសួគ៌។ យើងក៏ចង់ធ្វើដូចនេះដែរ។ យើងចង់ឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។
៣. តើយើងគួរមានចិត្តគំនិតបែបណាពេលអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ហើយហេតុអ្វី?
៣ ពេលយើងអធិដ្ឋាន យើងគួរបង្ហាញការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅ។ សូមគិតអំពីអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលអេសាយ អេសេគាល ដានីយ៉ែល និងយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិត។ អ្វីដែលពួកគាត់បានឃើញគឺខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែមានអ្វីមួយដែលដូចគ្នា ពោលគឺពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាបានឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាជាស្ដេចដ៏រុងរឿង។ អេសាយ«បានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើបល្ល័ង្កដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឧត្ដម»។ (អេ. ៦:១-៣) អេសេគាលបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើរទេះរបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌ ហើយនៅជុំវិញ«មានរស្មីភ្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែង ដូចជាឥន្ទធនូ»។ (អេគ. ១:២៦-២៨) ដានីយ៉ែលបានឃើញ«ព្រះដែលមានជីវិតតាំងពីបុរាណ»ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ពណ៌សស្គុស ហើយមានអណ្ដាតភ្លើងចេញពីបល្ល័ង្កលោក។ (ដាន. ៧:៩, ១០) ម្យ៉ាងទៀត យ៉ូហានបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើបល្ល័ង្ក ហើយនៅជុំវិញមានឥន្ទធនូដែលមានលក្ខណៈដូចត្បូងមរកតដ៏ស្រស់ស្អាត។ (បប. ៤:២-៤) កាលដែលយើងរំពឹងគិតអំពីសិរីរុងរឿងដែលប្រៀបផ្ទឹមពុំបានរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នេះរំលឹកយើងអំពីឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្ដីអធិដ្ឋាន និងអំពីសារៈសំខាន់នៃការអធិដ្ឋានដោយបង្ហាញការគោរព។ ប៉ុន្តែ តើយើងគួរអធិដ្ឋានអំពីអ្វីខ្លះ?
«អ្នករាល់គ្នាត្រូវអធិដ្ឋានតាមរបៀបនេះ»
៤. តើយើងរៀនអ្វីពីពាក្យផ្ដើមនៃសេចក្ដីអធិដ្ឋានគំរូនៅម៉ាថាយ ៦:៩, ១០?
៤ សូមអាន ម៉ាថាយ ៦:៩, ១០។ ក្នុងសុន្ទរកថានៅលើភ្នំ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមលោកអំពីរបៀបអធិដ្ឋានដែលព្រះពេញចិត្ត។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវអធិដ្ឋានតាមរបៀបនេះ» លោកបានលើកឡើងអំពីរឿងដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានមុនគេគឺ៖ ការឲ្យនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបរិសុទ្ធ ការមកដល់នៃរាជាណាចក្រព្រះដែលនឹងបំផ្លាញពួកអ្នកប្រឆាំងទាំងអស់របស់ព្រះ ព្រមទាំងពរដែលព្រះនឹងផ្ដល់ឲ្យមនុស្សជាតិ និងអ្វីល្អៗដែលលោកនឹងធ្វើចំពោះផែនដីនៅពេលអនាគត។ ដោយអធិដ្ឋានអំពីរឿងបែបនេះ យើងបង្ហាញថាបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះគឺសំខាន់ចំពោះយើង។
៥. តើគឺជាការសមត្រឹមត្រូវឬទេឲ្យយើងអធិដ្ឋានអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួន?
៥ បន្ទាប់មក ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាននោះ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថា គឺជាការសមត្រឹមត្រូវដែលយើងអធិដ្ឋានអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួន។ យើងអាចអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាសុំអាហារសម្រាប់មួយថ្ងៃៗ សុំលោកអភ័យទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់យើង ការពារយើងពីការល្បួង និងសង្គ្រោះយើងពីមេកំណាច។ (ម៉ាថ. ៦:១១-១៣) ពេលយើងអធិដ្ឋានអំពីអ្វីទាំងនេះ យើងកំពុងបង្ហាញថាយើងត្រូវការជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា និងចង់ធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។
តើប្ដីអាចអធិដ្ឋានជាមួយប្រពន្ធអំពីរឿងណាខ្លះ? (សូមមើលវគ្គ៦) b
៦. តើយើងគួរអធិដ្ឋានតែអំពីរឿងក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានគំរូប៉ុណ្ណោះឬទេ? សូមពន្យល់។
៦ លោកយេស៊ូមិនចង់ឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោកអធិដ្ឋានដោយសូត្រតាមពាក្យនៃសេចក្ដីអធិដ្ឋានគំរូឡើយ។ ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានឯទៀតរបស់លោកយេស៊ូ លោកបានលើកឡើងអំពីរឿងផ្សេងដែលសំខាន់ចំពោះលោកនៅពេលនោះ។ (ម៉ាថ. ២៦:៣៩, ៤២; យ៉ូន. ១៧:១-២៦) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងអាចអធិដ្ឋានអំពីរឿងណាក៏ដោយដែលយើងព្រួយបារម្ភ។ ពេលដែលយើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ត យើងអាចអធិដ្ឋានសុំប្រាជ្ញានិងការយល់ដឹង។ (ចសព. ១១៩:៣៣, ៣៤) ពេលដែលយើងហៀបនឹងចាប់ផ្ដើមបំពេញភារកិច្ចពិបាកណាមួយ យើងអាចអធិដ្ឋានសុំឲ្យមានការយល់ធ្លុះជ្រៅនិងមានសមត្ថភាពវែកញែក។ (សុភ. ២:៦) ឪពុកម្ដាយអាចអធិដ្ឋានឲ្យកូនៗរបស់ពួកគេ កូនៗអាចអធិដ្ឋានឲ្យឪពុកម្ដាយ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាអាចនិងគួរអធិដ្ឋានឲ្យសិស្សគម្ពីររបស់យើង និងអធិដ្ឋានអំពីពួកអ្នកដែលយើងជួបពេលផ្សព្វផ្សាយ។ ប៉ុន្តែ យើងមិនគ្រាន់តែគួរអធិដ្ឋានសុំជំនួយប៉ុណ្ណោះទេ។
តើយើងអាចសរសើរនិងអរគុណព្រះយេហូវ៉ាអំពីអ្វីខ្លះក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើង? (សូមមើលវគ្គ៧-៩) c
៧. ហេតុអ្វីយើងគួរសរសើរព្រះយេហូវ៉ាក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន?
៧ យើងគួរសរសើរព្រះយេហូវ៉ាពេលយើងអធិដ្ឋាន។ គ្មានអ្នកណាសមនឹងទទួលការសរសើរជាងព្រះរបស់យើងទេ។ លោក«ល្អពិតមែន ហើយលោកបម្រុងតែនឹងអភ័យទោស»។ លោកក៏ជា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងមានចិត្តអាណិតអាសូរ លោកមិនរហ័សខឹង លោកមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីស្មោះត្រង់ជាបរិបូរ»។ (ចសព. ៨៦:៥, ១៥) យើងពិតជាមានហេតុល្អឲ្យសរសើរព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងគុណសម្បត្តិរបស់លោក ព្រមទាំងចំពោះអ្វីដែលលោកធ្វើ។
៨. តើយើងអាចអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្វីខ្លះ? (ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១០៤:១២-១៥, ២៤)
៨ ក្រៅពីការសរសើរព្រះយេហូវ៉ាក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើង យើងក៏ចង់អរគុណលោកចំពោះអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងអាចអរគុណលោកចំពោះពណ៌ចម្រុះដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់ផ្កា អាហារដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់ជាច្រើនមុខ និងអំណរពីការមានមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធ។ បិតាដែលស្រឡាញ់យើងឲ្យយើងអ្វីទាំងនេះ និងអ្វីជាច្រើនទៀតដើម្បីធ្វើឲ្យយើងសប្បាយរីករាយ។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១០៤:១២-១៥, ២៤) សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត យើងអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះសេចក្ដីបង្រៀនជាបរិបូរដែលប្រៀបដូចជាអាហារដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យដែលយើងមានសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។
៩. តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យចេះអរគុណព្រះយេហូវ៉ា? (ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១៧, ១៨)
៩ យើងប្រហែលជាងាយភ្លេចអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្វីទាំងអស់ដែលលោកធ្វើសម្រាប់យើង។ តើអ្វីអាចជួយអ្នកឲ្យមិនភ្លេចអរគុណលោក? អ្នកអាចធ្វើបញ្ជីមួយអំពីសំណូមពររបស់អ្នក ហើយក្រោយមកមើលអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានទាំងនោះ។ រួចមក សូមអធិដ្ឋានអរគុណព្រះយេហូវ៉ាដែលលោកបានជួយអ្នក។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១៧, ១៨) សូមគិតទៅមើល៖ ពេលអ្នកឯទៀតបង្ហាញចិត្តដឹងគុណចំពោះយើង យើងសប្បាយចិត្តនិងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមានតម្លៃ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលយើងចេះអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះការតបឆ្លើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើង នោះធ្វើឲ្យលោករីករាយ។ (កូឡ. ៣:១៥) ប៉ុន្តែ មានមូលហេតុសំខាន់មួយទៀតដើម្បីអរគុណព្រះ។
ចូរអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោក
១០. យោងទៅតាមពេត្រុសទី១ ២:២១ ហេតុអ្វីយើងគួរអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះការចាត់លោកយេស៊ូឲ្យមកផែនដី?
១០ សូមអាន ពេត្រុសទី១ ២:២១។ យើងគួរអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះការចាត់បុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោកឲ្យមកបង្រៀនយើង។ យើងរៀនច្រើនអំពីព្រះយេហូវ៉ា និងអំពីរបៀបធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត ដោយសិក្សាអំពីជីវិតរបស់លោកយេស៊ូ។ បើយើងបង្ហាញជំនឿលើគ្រឿងបូជារបស់គ្រិស្ត យើងអាចទៅជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងមានសេចក្ដីសុខសាន្តជាមួយលោក។—រ៉ូម ៥:១
១១. ហេតុអ្វីយើងអធិដ្ឋានដោយនូវនាមរបស់លោកយេស៊ូ?
១១ យើងអរគុណព្រះយេហូវ៉ាដែលយើងអាចអធិដ្ឋានទៅលោកដោយនូវនាមរបស់បុត្រលោក។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើលោកយេស៊ូឲ្យផ្ដល់អ្វីដែលយើងបានសុំ។ ព្រះយេហូវ៉ាស្ដាប់និងឆ្លើយតបសេចក្ដីអធិដ្ឋានដែលបានត្រូវសុំតាមរយៈនាមលោកយេស៊ូ។ លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថា៖ «អ្វីក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាសុំដោយនូវឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងធ្វើតាមសំណូមពរ ដើម្បីឲ្យបិតានៅស្ថានសួគ៌ទទួលការលើកតម្កើងតាមរយៈបុត្ររបស់លោក»។—យ៉ូន. ១៤:១៣, ១៤
១២. តើមានមូលហេតុអ្វីទៀតឲ្យអរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបុត្ររបស់លោក?
១២ ព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់យើង ដោយមានមូលដ្ឋានលើគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូ។ គម្ពីររៀបរាប់អំពីលោកយេស៊ូថា លោកជា«សម្ដេចសង្ឃ[របស់យើង] . . . ដែលបានអង្គុយនៅខាងស្ដាំបល្ល័ង្កនៃព្រះដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដមនៅស្ថានសួគ៌»។ (ហេ. ៨:១) លោកយេស៊ូ‹ដែលនៅជាមួយនឹងបិតាជាអ្នកជួយយើង›។ (១យ៉ូន. ២:១) យើងមានអំណរគុណជាខ្លាំងដែលព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងនូវសម្ដេចសង្ឃ ដែលយល់ភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង និងជា«អ្នកដែលអង្វរឲ្យយើង»! (រ៉ូម ៨:៣៤; ហេ. ៤:១៥) យើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ដូច្នេះបើគ្មានគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូទេ យើងមិនអាចចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈសេចក្ដីអធិដ្ឋានបានឡើយ។ អ្នកច្បាស់ជាយល់ស្របថា យើងមិនអាចអរគុណព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់ចំពោះអំណោយដ៏ពិសេសដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យយើង ពោលគឺបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោក។
ចូរអធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូន
១៣. នៅយប់មុនលោកយេស៊ូស្លាប់ តើលោកបានបង្ហាញយ៉ាងណាថាលោកស្រឡាញ់ពួកអ្នកកាន់តាមលោក?
១៣ នៅយប់មុនលោកយេស៊ូស្លាប់ លោកបានអធិដ្ឋានយ៉ាងយូរអំពីពួកអ្នកកាន់តាមលោកដោយសុំបិតាលោក«ការពារពួកគាត់ ឲ្យរួចពីមេកំណាច»។ (យ៉ូន. ១៧:១៥) នេះបង្ហាញថាលោកយេស៊ូស្រឡាញ់ពួកគេខ្លាំងណាស់! ទោះជាលោកដឹងថា បន្តិចទៀតលោកនឹងត្រូវរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងក្ដី លោកនៅតែបារម្ភអំពីពួកសាវ័កលោក។
តើយើងអាចអធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូនរបស់យើង អំពីរឿងណាខ្លះ? (សូមមើលវគ្គ១៤-១៦) d
១៤. តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងណាថាយើងស្រឡាញ់បងប្អូនរបស់យើង?
១៤ ដូចលោកយេស៊ូ យើងមិនគ្រាន់តែផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ។ តែយើងក៏អធិដ្ឋានជាទៀងទាត់ឲ្យបងប្អូនរបស់យើង។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងកំពុងធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយយើងបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាយើងស្រឡាញ់បងប្អូនរួមជំនឿយ៉ាងខ្លាំង។ (យ៉ូន. ១៣:៣៤) ការអធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូនរបស់យើងមិនមែនអសារឥតការនោះទេ។ បណ្ដាំរបស់ព្រះប្រាប់យើងថា៖ «សេចក្ដីអធិដ្ឋានអង្វររបស់មនុស្សសុចរិតមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងណាស់»។—យ៉ា. ៥:១៦
១៥. ហេតុអ្វីបងប្អូនរបស់យើងត្រូវការឲ្យយើងអធិដ្ឋានអំពីពួកគេ?
១៥ បងប្អូនរបស់យើងត្រូវការសេចក្ដីអធិដ្ឋានពីយើង ដោយសារពួកគេជួបការពិបាកជាច្រើន។ យើងអាចសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងជំងឺ មហន្តរាយធម្មជាតិ សង្គ្រាមស៊ីវិល ការបៀតបៀន ឬការពិបាកផ្សេងទៀត។ យើងក៏អាចអធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូនដែលខំព្យាយាមជួយពួកអ្នកដែលត្រូវការជំនួយដែរ។ អ្នកប្រហែលជាស្គាល់បងប្អូនខ្លះដែលជួបបញ្ហាណាមួយបែបនេះ។ ដូច្នេះ អ្នកអាចលើកឈ្មោះពួកគេក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នក។ យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះជាបងប្អូន ដោយសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំ។
១៦. ហេតុអ្វីយើងគួរអធិដ្ឋានឲ្យពួកអ្នកដែលនាំមុខយើង?
១៦ ពួកអ្នកដែលនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំមានអំណរគុណជាខ្លាំងដែលយើងអធិដ្ឋានឲ្យពួកគេ ហើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានទាំងនោះជួយពួកគេ។ សាវ័កប៉ូលដឹងថា គាត់ត្រូវការឲ្យបងប្អូនអធិដ្ឋានអំពីគាត់។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ចូរអធិដ្ឋានឲ្យខ្ញុំផង ដើម្បីខ្ញុំអាចផ្សព្វផ្សាយដោយក្លាហានអំពីអាថ៌កំបាំងដ៏ពិសិដ្ឋនៃដំណឹងល្អ»។ (អេភ. ៦:១៩) នៅសព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏មានបងប្អូនប្រុសជាច្រើនដែលកំពុងនាំមុខយើងយ៉ាងនឿយហត់។ យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះពួកគេដោយសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរទៅលើកិច្ចការរបស់ពួកគេ។
ពេលអធិដ្ឋានតំណាងអ្នកឯទៀត
១៧-១៨. តើនៅពេលណាខ្លះយើងប្រហែលជាបានត្រូវសុំឲ្យអធិដ្ឋានតំណាងអ្នកឯទៀត ហើយតើយើងគួរចាំអំពីអ្វី?
១៧ ជួនកាល យើងបានត្រូវសុំឲ្យអធិដ្ឋានតំណាងអ្នកឯទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីម្នាក់ដែលដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរ ប្រហែលជាសុំបងស្រីដែលចូលរួមការសិក្សាជាមួយគាត់ឲ្យអធិដ្ឋាន។ បងស្រីដែលចូលរួមនោះ ប្រហែលជាមិនសូវស្គាល់សិស្សគម្ពីរនោះទេ។ ដូច្នេះ គាត់ប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ស្រួលជាង បើអធិដ្ឋាននៅចុងបញ្ចប់ការសិក្សា។ យ៉ាងនេះ គាត់នឹងដឹងច្បាស់ជាងអំពីអ្វីដែលគាត់ត្រូវនិយាយពេលដែលគាត់អធិដ្ឋានអំពីសិស្សនោះ។
១៨ បងប្អូនប្រុសប្រហែលជាបានត្រូវសុំឲ្យអធិដ្ឋាននៅកិច្ចប្រជុំផ្សព្វផ្សាយ ឬកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ។ បងប្អូនប្រុសដែលទទួលឯកសិទ្ធិនេះគួរចាំអំពីគោលបំណងនៃកិច្ចប្រជុំទាំងនេះ។ ការអធិដ្ឋានមិនមែនជាពេលដើម្បីឲ្យឱវាទដល់ក្រុមជំនុំ ឬប្រាប់សេចក្ដីជូនដំណឹងទេ។ នៅកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំភាគច្រើន មានតែរយៈពេលប្រាំនាទីដើម្បីច្រៀងចម្រៀងនិងអធិដ្ឋាន ដូច្នេះបងប្រុសដែលជាអ្នកអធិដ្ឋានមិនចាំបាច់«ពោលពាក្យជាច្រើន» ជាពិសេសបើគាត់អធិដ្ឋានចាប់ផ្ដើមកិច្ចប្រជុំ។—ម៉ាថ. ៦:៧
ចូរចាត់ទុកការអធិដ្ឋានជាអាទិភាពក្នុងជីវិត
១៩. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ថ្ងៃវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៩ ការអធិដ្ឋានគួរតែសំខាន់ទៅៗក្នុងជីវិតរបស់យើង កាលដែលថ្ងៃវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាខិតចូលមកដល់។ ស្ដីអំពីរឿងនេះ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរចាំយាមជានិច្ច ព្រមទាំងអធិដ្ឋានអង្វរសុំគ្រប់ពេលវេលា ដើម្បីឲ្យរួចផុតពីការទាំងអស់នេះដែលត្រូវកើតឡើង»។ (លូក. ២១:៣៦) មែនហើយ បើយើងអធិដ្ឋានជាទៀងទាត់ ជំនឿរបស់យើងនឹងរឹងមាំ ហើយយើងនឹងត្រៀមខ្លួនជាស្រេចពេលថ្ងៃវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះមកដល់។
២០. តើសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងអាចប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបយ៉ាងដូចម្ដេច?
២០ តើយើងបានពិចារណាអ្វីខ្លះ? យើងឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះឯកសិទ្ធិអធិដ្ឋាន។ អ្វីសំខាន់បំផុតដែលយើងគួរអធិដ្ឋាន គឺអំពីរឿងដែលជាប់ទាក់ទងនឹងគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត យើងអធិដ្ឋានអរគុណចំពោះបុត្រលោកនិងការគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្រលោក ហើយយើងក៏អធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូនរួមជំនឿផងដែរ។ មួយវិញទៀត យើងអាចអធិដ្ឋានអំពីសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង និងសុំជំនួយដើម្បីជួយយើងឲ្យរក្សាជំនឿមាំមួន។ ពេលយើងគិតយ៉ាងដិតដល់អំពីអ្វីដែលយើងនិយាយពេលអធិដ្ឋាន យើងបង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យនេះ។ ពាក្យសម្ដីរបស់យើងនឹងប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែល«លោកពេញចិត្ត»។—សុភ. ១៥:៨
ចម្រៀងលេខ៤៥ ការរំពឹងគិតក្នុងចិត្ត
a យើងមានចិត្តកតញ្ញូជាខ្លាំងចំពោះឯកសិទ្ធិអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា។ យើងចង់ឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបដែលធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីរឿងខ្លះដែលសមត្រឹមត្រូវឲ្យលើកឡើងក្នុងការអធិដ្ឋាន។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីចំណុចមួយចំនួនដែលយើងគួរចងចាំ ពេលយើងបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យអធិដ្ឋានតំណាងអ្នកឯទៀត។
b ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ប្ដីម្នាក់អធិដ្ឋានជាមួយប្រពន្ធគាត់អំពីសុវត្ថិភាពរបស់កូននៅសាលា សុខភាពឪពុកក្មេកវ័យចាស់ និងការរីកចម្រើនរបស់សិស្សគម្ពីរ។
c ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់អរគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូ ផែនដីដ៏ស្រស់ស្អាតដែលជាទីលំនៅរបស់យើង និងអាហារដែលមានជីវជាតិ។
d ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងស្រីម្នាក់អធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកទៅលើគណៈអភិបាល ព្រមទាំងជួយពួកអ្នកដែលរងទុក្ខពីមហន្តរាយធម្មជាតិនិងការបៀតបៀន។
