សំណួរពីអ្នកអាន
នៅសម័យគម្ពីរ តើបុរសម្នាក់ត្រូវតែជាកូនប្រុសច្បង ដើម្បីទៅជាបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ីឬទេ?
ពីមុនយើងធ្លាប់គិតថាបុរសម្នាក់ត្រូវតែជាកូនច្បងដើម្បីទៅជាបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ីដោយសារអ្វីដែលបានចែងនៅហេប្រឺ ១២:១៦។ ខនោះចែងថា អេសាវ«មិនឲ្យតម្លៃទៅលើអ្វីដែលពិសិដ្ឋ» ហើយបាន«ប្រគល់សិទ្ធិជាកូនច្បង»ដល់យ៉ាកុប«ដើម្បីប្ដូរយកអាហារតែមួយពេល»។ ដូច្នេះ យើងបានគិតថា ពេលយ៉ាកុបបានទទួល«សិទ្ធិជាកូនច្បង» សិទ្ធិនោះបានរួមបញ្ចូលឯកសិទ្ធិធ្វើជាបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ី។—ម៉ាថាយ ១:២, ១៦; លូកា ៣:២៣, ៣៤
ប៉ុន្ដែ តាមរយៈការសិក្សាកំណត់ហេតុឯទៀតពីគម្ពីរយ៉ាងយកចិត្ដទុកដាក់ យើងឃើញថាបុរសម្នាក់មិនត្រូវតែជាកូនច្បងដើម្បីធ្វើជាបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ីទេ។ សូមយើងពិចារណាកំណត់ហេតុខ្លះទាំងនេះ។
រូបេនគឺជាកូនប្រុសច្បងរបស់យ៉ាកុបជាមួយនឹងលេអាដែលជាប្រពន្ធរបស់គាត់ ហើយយ៉ូសែបជាកូនប្រុសច្បងរបស់យ៉ាកុបជាមួយនឹងរ៉ាជែល។ ពេលរូបេនបានប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ គាត់បានបាត់បង់សិទ្ធិជាកូនច្បង ហើយសិទ្ធិនោះបានត្រូវផ្ទេរឲ្យយ៉ូសែបវិញ។ (លោកុប្បត្ដិ ២៩:៣១-៣៥; ៣០:២២-២៥; ៣៥:២២-២៦; ៤៩:២២-២៦; របាក្សត្រទី១ ៥:១, ២) ប៉ុន្ដែ មេស្ស៊ីមិនបានកើតមកក្នុងវង្សត្រកូលរបស់រូបេនឬយ៉ូសែបទេ។ លោកបានកើតមកក្នុងវង្សត្រកូលរបស់យូដា ដែលជាកូនប្រុសទី៤របស់យ៉ាកុបនិងលេអា។—លោកុប្បត្ដិ ៤៩:១០
នៅលូកា ៣:៣២មានឈ្មោះរបស់បុព្វបុរសប្រាំនាក់ទៀតរបស់មេស្ស៊ី ហើយតាមមើលទៅពួកគាត់ម្នាក់ៗគឺជាកូនច្បង។ ជាឧទាហរណ៍ បូអូសជាឪពុករបស់អូបិឌ ហើយអូបិឌជាឪពុករបស់អ៊ីសាយ។—នាងរស់ ៤:១៧, ២០-២២; របាក្សត្រទី១ ២:១០-១២
ដាវីឌដែលជាកូនប្រុសរបស់អ៊ីសាយមិនមែនជាកូនច្បងទេ។ តាមពិតគាត់ជាកូនប្រុសពៅក្នុងចំណោមកូនប្រុស៨នាក់។ ប៉ុន្ដែមេស្ស៊ីបានកើតមកក្នុងវង្សត្រកូលរបស់ដាវីឌ។ (សាំយូអែលទី១ ១៦:១០, ១១; ១៧:១២; ម៉ាថាយ ១:៥, ៦) ស្រដៀងគ្នាដែរ ទោះជាសាឡូម៉ូនមិនមែនជាកូនច្បងរបស់ដាវីឌក្ដី គាត់ជាបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ីបន្ទាប់ពីដាវីឌ។—សាំយូអែលទី២ ៣:២-៥
នេះមិនមានន័យថា ការធ្វើជាកូនប្រុសច្បងគឺមិនសំខាន់ឡើយ។ កូនប្រុសច្បងបានទទួលឯកសិទ្ធិដែលកូនប្រុសឯទៀតមិនបានទទួល។ គាត់ច្រើនតែទៅជាប្រមុខគ្រួសារបន្ទាប់ពីឪពុកស្លាប់ ហើយគាត់ទទួលមត៌កពីរចំណែក។—លោកុប្បត្ដិ ៤៣:៣៣; ចោទិយកថា ២១:១៧; យ៉ូស្វេ ១៧:១
ប៉ុន្ដែសិទ្ធិជាកូនច្បងអាចផ្ទេរពីកូនប្រុសម្នាក់ទៅកូនប្រុសម្នាក់ទៀត។ ពេលអាប្រាហាំបានឲ្យអ៊ីសម៉ាអែលចាកចេញ សិទ្ធិជាកូនច្បងបានត្រូវផ្ទេរទៅអ៊ីសាក។ (លោកុប្បត្ដិ ២១:១៤-២១; ២២:២) ម្យ៉ាងទៀត ដូចដែលយើងបានរៀបរាប់រួចហើយ សិទ្ធិជាកូនច្បងរបស់រូបេនបានត្រូវផ្ទេរទៅឲ្យយ៉ូសែប។
ដូច្នេះ តើសាវ័កប៉ូលចង់បញ្ជាក់ចំណុចអ្វីនៅហេប្រឺ ១២:១៦? ខនោះចែងថា៖ «ដើម្បីកុំឲ្យមានអ្នកណាប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ឬអ្នកណាដែលមិនឲ្យតម្លៃទៅលើអ្វីដែលពិសិដ្ឋ ដូចអេសាវដែលបានប្រគល់សិទ្ធិជាកូនច្បងដើម្បីប្ដូរយកអាហារតែមួយពេល»។
ក្នុងខនេះ ប៉ូលមិនបានរៀបរាប់អំពីបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ីទេ។ គាត់កំពុងផ្ដល់ការព្រមានដល់គ្រិស្ដសាសនិក។ គាត់បានប្រាប់ពួកគេថា៖ «ចូរបន្ដធ្វើផ្លូវត្រង់សម្រាប់ជើងអ្នករាល់គ្នា» ដើម្បី«កុំឲ្យអ្នកណាបាត់បង់គុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះ»។ នេះអាចកើតឡើង បើពួកគេប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ (ហេប្រឺ ១២:១២-១៦) បើពួកគេធ្វើដូច្នេះ ពួកគេគឺប្រៀបដូចជាអេសាវដែល«មិនឲ្យតម្លៃទៅលើអ្វីដែលពិសិដ្ឋ» តែចង់បំពេញសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួន។
តាមទំនៀមទម្លាប់នៅសម័យនោះ ម្ដងម្កាលអេសាវប្រហែលជាមានឯកសិទ្ធិជូនគ្រឿងបូជាទៅព្រះយេហូវ៉ា។ (លោកុប្បត្ដិ ៨:២០, ២១; ១២:៧, ៨; យ៉ូប ១:៤, ៥) ប៉ុន្ដែ អេសាវផ្ដោតអារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងទៅលើសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួន រហូតដល់គាត់បានលះចោលឯកសិទ្ធិរបស់គាត់ជាកូនច្បងសម្រាប់តែសម្លមួយចាន។ ប្រហែលជាអេសាវចង់ជៀសចេញពីទុក្ខលំបាកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសទុកជាមុនថាពូជរបស់អាប្រាហាំនឹងជួបប្រទះ។ (លោកុប្បត្ដិ ១៥:១៣) អេសាវក៏បានបង្ហាញថាគាត់មិនឲ្យតម្លៃទៅលើអ្វីដ៏ពិសិដ្ឋពេលដែលគាត់បានរៀបការជាមួយនឹងស្ដ្រីពីរនាក់ដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ នេះបានធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ពិបាកចិត្ដខ្លាំងណាស់។ (លោកុប្បត្ដិ ២៦:៣៤, ៣៥) គាត់ខុសគ្នាឆ្ងាយពីយ៉ាកុប ដែលបានធ្វើឲ្យប្រាកដថាគាត់រៀបការជាមួយនឹងអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះពិតប៉ុណ្ណោះ!—លោកុប្បត្ដិ ២៨:៦, ៧; ២៩:១០-១២, ១៨
តើកំណត់ហេតុនេះពីគម្ពីរបង្រៀនយើងអ្វីអំពីបុព្វបុរសរបស់មេស្ស៊ី? ពួកគេខ្លះជាកូនប្រុសច្បង ហើយខ្លះមិនមែនទេ។ នេះជាអ្វីដែលជនជាតិយូដាយល់ ហើយបានទទួលស្គាល់។ ហេតុអ្វីយើងដឹងដូច្នេះ? ពីព្រោះពួកគេបាននិយាយថាគ្រិស្ដជាកូនចៅរបស់ដាវីឌ ដែលជាកូនប្រុសពៅរបស់អ៊ីសាយ។—ម៉ាថាយ ២២:៤២
