អត្ថបទសិក្សា ១៤
ការវាយប្រហារពីទិសខាងជើង!
«មានជាតិ១ឡើងមកលើស្រុកអញ»។—យ៉ូល. ១:៦
ចម្រៀងលេខ៩៥ ពន្លឺសេចក្ដីពិតកាន់តែភ្លឺឡើង
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើបងរ៉ាសិលនិងក្រុមដែលសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះមានរបៀបសិក្សាបែបណា ហើយហេតុអ្វីរបៀបនេះមានប្រយោជន៍?
ជាងមួយរយឆ្នាំមុន បងប្រុសឆាល ថេស រ៉ាសិល និងអ្នករួមការងារជាមួយគាត់ ដែលជាមនុស្សមួយក្រុមតូចដែលសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ បានចាប់ផ្ដើមជួបជុំគ្នា។ ពួកគេចង់ព្យាយាមស្វែងយល់អ្វីដែលគម្ពីរពិតជាបង្រៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូគ្រិស្ត ស្ថានភាពមនុស្សស្លាប់ និងថ្លៃលោះ។ របៀបដែលពួកគេសិក្សាគម្ពីរគឺមិនស្មុគស្មាញទេ។ បុគ្គលម្នាក់លើកសំណួរមួយឡើង រួចមកពួកគេជាក្រុមបានពិចារណាគ្រប់ទាំងខគម្ពីរដែលជាប់ទាក់ទងនឹងប្រធានបទនោះ។ ចុងក្រោយ ពួកគេបានកត់ទុកអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញពីការស្រាវជ្រាវ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយបុរសគ្រិស្តសាសនិកដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនោះឲ្យរកឃើញសេចក្ដីបង្រៀនសំខាន់ៗជាច្រើនដែលយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះនៅតែឲ្យតម្លៃ។
២. ពេលយើងព្យាយាមយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ តើអ្វីអាចនាំឲ្យយើងសន្និដ្ឋានខុស?
២ ប៉ុន្តែមិនយូរក្រោយមក ក្រុមសិក្សាគម្ពីរនោះបានឃើញថាការយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរគឺពិបាកជាងការយល់សេចក្ដីបង្រៀនបឋមៗពីគម្ពីរ។ ហេតុអ្វី? មូលហេតុមួយគឺ តាមធម្មតាយើងអាចយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរច្បាស់ជាង នៅពេលដែលទំនាយនោះកំពុងក្លាយជាការពិត ឬក្រោយពីបានសម្រេច។ ប៉ុន្តែ មានមូលហេតុមួយទៀត គឺដើម្បីយល់ទំនាយណាមួយឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ជាធម្មតាយើងត្រូវពិចារណាទំនាយនោះទាំងមូល។ បើយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើតែចំណុចមួយនៃទំនាយ ហើយមិនគិតអំពីចំណុចផ្សេងទៀតពីទំនាយនោះ យើងអាចសន្និដ្ឋានខុស។ តាមមើលទៅនេះបានកើតឡើងចំពោះទំនាយមួយក្នុងសៀវភៅយ៉ូអែល។ សូមយើងពិចារណាឡើងវិញអំពីទំនាយនោះ និងមូលហេតុដែលយើងត្រូវកែតម្រូវការយល់ដឹងរបស់យើង។
៣-៤. តើយើងបានយល់យ៉ាងណាអំពីទំនាយនៅយ៉ូអែល ២:៧-៩?
៣ សូមអាន យ៉ូអែល ២:៧-៩។ យ៉ូអែលបានប្រាប់ទុកជាមុនថាកណ្ដូបមួយហ្វូងធំនឹងបំផ្លាញស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ កណ្ដូបទាំងនោះមានធ្មេញនិងថ្គាមដូចតោ ហើយពួកវាស៊ីតិណជាតិទាំងអស់ក្នុងស្រុកនោះ។ (យ៉ូល. ១:៤, ៦) អស់ជាច្រើនឆ្នាំ យើងបានយល់ថា ទំនាយនេះប្រាប់ទុកជាមុនថារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបន្តផ្សព្វផ្សាយដូចជាហ្វូងកណ្ដូប ដែលមិនអាចបញ្ឈប់បាន។ យើងក៏បានយល់ថាសកម្មភាពនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើ«ស្រុក» ឬលើមនុស្សដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា។ *
៤ បើយើងអានតែយ៉ូអែល ២:៧-៩ប៉ុណ្ណោះ ការពន្យល់នោះមើលទៅត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្តែ ពេលយើងពិចារណាយ៉ាងហ្មត់ចត់អំពីទំនាយនោះទាំងមូល យើងឃើញថាយើងត្រូវកែតម្រូវការយល់ដឹងនោះ។ សូមយើងពិចារណាមូលហេតុបួនយ៉ាងដែលយើងត្រូវធ្វើដូច្នេះ។
មូលហេតុបួនយ៉ាងដែលនាំឲ្យមានការកែតម្រូវ
៥-៦. តើមានសំណួរអ្វីពេលយើងអាន (ក) យ៉ូអែល ២:២០? (ខ) យ៉ូអែល ២:២៥?
៥ មូលហេតុទី១ សូមកត់សម្គាល់អំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាស្ដីអំពីហ្វូងកណ្ដូប ដែលថា៖ «អញនឹងកំចាត់ពលទ័ពពីទិសខាងជើង[គឺកណ្ដូប]ឲ្យឆ្ងាយចេញពីឯងទៅ»។ (យ៉ូល. ២:២០, យើងកែជាអក្សរទ្រេតនិងដិត) បើកណ្ដូបជាតំណាងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដែលធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោកយេស៊ូ ឲ្យផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនមនុស្សទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាលោកនឹងកំចាត់ពួកគេ? (អេស. ៣៣:៧-៩; ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាមិនកំចាត់អ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកទេ តែលោកកំពុងកំចាត់អ្វីមួយឬអ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងរាស្ត្ររបស់លោក។
៦ មូលហេតុទី២ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលបានត្រូវចែងនៅយ៉ូអែល ២:២៥។ នៅខនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អញនឹងសងបំពេញឆ្នាំទាំងប៉ុន្មានដែលត្រូវស៊ីបង្ខូចដោយកណ្ដូប ចង្រិត ដង្កូវ នឹងក្រា គឺជាកងទ័ពធំរបស់អញ ដែលអញបានចាត់ប្រើមកកណ្ដាលឯងរាល់គ្នានោះ»។ សូមកត់សម្គាល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាលោកនឹង«សង»ចំពោះការខូចខាតដែលកណ្ដូបបានបំផ្លាញ។ បើកណ្ដូបជាតំណាងអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ នោះមានន័យថាដំណឹងដែលពួកគេប្រកាសផ្សាយនាំឲ្យខូចខាត។ ប៉ុន្តែ ដំណឹងនោះអាចសង្គ្រោះជីវិត ហើយអាចជំរុញចិត្តមនុស្សអាក្រក់ឲ្យប្រែចិត្ត។ (អេស. ៣៣:៨, ១៩) នេះពិតជាឱកាសដ៏ល្អមែនសម្រាប់ពួកគេ!
៧. នៅយ៉ូអែល ២:២៨, ២៩ តើពាក្យ«ក្រោយគ្រានោះ»ជួយយើងឲ្យយល់យ៉ាងណា?
៧ សូមអាន យ៉ូអែល ២:២៨, ២៩។ មូលហេតុទី៣ គឺលំដាប់ពេលអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៃទំនាយនោះ។ តើអ្នកកត់សម្គាល់ឬទេថា ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ក្រោយគ្រានោះ អញនឹងចាក់វិញ្ញាណរបស់អញ› ពោលគឺក្រោយពីកណ្ដូបបានសម្រេចកិច្ចការដែលពួកវាបានទទួល? បើកណ្ដូបគឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាចាក់សកម្មពលរបស់លោកលើពួកគេក្រោយពីពួកគេបំពេញកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់ពួកគេ? តាមការពិត បើគ្មានជំនួយពីសកម្មពលដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះទេ ពួកគេមិនអាចបន្តផ្សព្វផ្សាយអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំឡើយ ទោះជាមានការបៀតបៀន ហើយថែមទាំងមានបម្រាមលើកិច្ចការរបស់ពួកគេក្ដី។
៨. តើកណ្ដូបដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅការបើកបង្ហាញ ៩:១-១១ ជាតំណាងអ្នកណា? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
៨ សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ៩:១-១១។ ឥឡូវ សូមយើងពិចារណាមូលហេតុទី៤។ ពីមុនយើងយល់ថាហ្វូងកណ្ដូបដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅសៀវភៅយ៉ូអែលជាតំណាងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង ដោយសារទំនាយនោះគឺស្រដៀងនឹងទំនាយមួយនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញ។ ទំនាយនេះរៀបរាប់អំពីកណ្ដូបមួយហ្វូងដែលមានមុខដូចមុខមនុស្ស ហើយ«មានអ្វីដែលមើលទៅដូចមកុដមាស»នៅលើក្បាលរបស់ពួកវា។ (បប. ៩:៧) ពួកវាធ្វើទារុណកម្មដល់«មនុស្ស[សត្រូវរបស់ព្រះ]ដែលមិនមានត្រារបស់ព្រះនៅថ្ងាសពួកគេ»អស់ប្រាំខែ ដែលជារយៈពេលនៃអាយុជីវិតជាមធ្យមរបស់កណ្ដូប។ (បប. ៩:៤, ៥) តាមមើលទៅ នេះរៀបរាប់អំពីពួកអ្នកបម្រើដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរើសតាំង។ ពួកគេប្រកាសដោយចិត្តអង់អាចអំពីការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះចំពោះរបៀប របបពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិតនេះ ហើយនោះធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលនៅខាងពិភពលោកមិនស្រណុកក្នុងចិត្តសោះ។
៩. តើមានចំណុចស្រដៀងគ្នាអ្វីរវាងកណ្ដូបដែលយ៉ូអែលបានឃើញនិងកណ្ដូបដែលបានត្រូវរៀបរាប់ដោយយ៉ូហាន?
៩ មានចំណុចស្រដៀងគ្នារវាងទំនាយនៅសៀវភៅការបើកបង្ហាញនិងទំនាយនៅសៀវភៅយ៉ូអែល។ ប៉ុន្តែ មានចំណុចសំខាន់ៗដែលខុសគ្នា។ សូមគិតទៅមើល ក្នុងទំនាយយ៉ូអែល កណ្ដូបបំផ្លាញតិណជាតិ។ (យ៉ូល. ១:៤, ៦, ៧) ផ្ទុយទៅវិញ តាមរយៈអ្វីដែលព្រះបើកបង្ហាញឲ្យយ៉ូហានឃើញក្នុងគំនិត កណ្ដូប«បានត្រូវប្រាប់មិនឲ្យបង្ខូចតិណជាតិណានៅផែនដី»។ (បប. ៩:៤) កណ្ដូបដែលយ៉ូអែលបានឃើញគឺមកពីទិសខាងជើង។ (យ៉ូល. ២:២០) រីឯកណ្ដូបដែលយ៉ូហានបានឃើញគឺចេញពីទីជ្រៅបំផុតមួយ។ (បប. ៩:២, ៣) កណ្ដូបក្នុងសៀវភៅយ៉ូអែលបានត្រូវកំចាត់ចេញ។ ចំណែកកណ្ដូបក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញ មិនបានត្រូវកំចាត់ចេញទេ តែបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យបង្ហើយកិច្ចការរបស់ពួកវា។ គ្មានអ្វីបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តពួកវាឡើយ។—សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ទំនាយអំពីកណ្ដូប មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នា ប៉ុន្តែខុសគ្នា»
១០. សូមឲ្យឧទាហរណ៍ពីគម្ពីរដែលបង្ហាញថាកណ្ដូបដែលបានរៀបរាប់ដោយយ៉ូអែលនិងយ៉ូហានអាចជាតំណាងអ្វីដែលខុសគ្នា។
១០ ភាពខុសគ្នារវាងទំនាយទាំងពីរនោះនាំឲ្យយើងយល់ថាទំនាយទាំងនោះមិនជាប់ទាក់ទងគ្នាទេ។ ដូច្នេះ តើនេះមានន័យថាកណ្ដូបដែលបានរៀបរាប់ដោយយ៉ូអែលមិនដូចកណ្ដូបនៅក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញឬ? មែនហើយ។ ក្នុងគម្ពីរ ជួនការបើកបង្ហាញ ៥:៥ លោកយេស៊ូបានត្រូវហៅថា«តោពីកុលសម្ព័ន្ធយូដា» រីឯនៅពេត្រុសទី១ ៥:៨ មេកំណាចបានត្រូវរៀបរាប់ជា«តោដែលកំពុងគ្រហឹម»។ សរុបមក មូលហេតុទាំងបួននិងភាពខុសគ្នាដែលយើងទើបតែបានពិចារណា បង្ហាញថាយើងត្រូវស្វែងរកការពន្យល់ផ្សេងទៀតអំពីទំនាយរបស់យ៉ូអែល។ តើការពន្យល់នោះជាអ្វី?
កាលអ្វីមួយអាចមានអត្ថន័យផ្សេងៗទៅតាមកាលៈទេសៈ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅតើទំនាយនេះមានន័យយ៉ាងណា?
១១. តើយ៉ូអែល ១:៦ និង២:១, ៨, ១១ ធ្វើឲ្យយើងយល់យ៉ាងណាអំពីកណ្ដូប?
១១ ពេលយើងពិចារណាខគម្ពីរផ្សេងទៀតក្នុងទំនាយរបស់យ៉ូអែល យើងយល់ថាទំនាយនោះបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុនអំពីការវាយប្រហារពីកងទ័ព។ (យ៉ូល. ១:៦; ២:១, ៨, ១១) ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថាលោកនឹងប្រើ«កងទ័ពធំ»របស់លោក (ពោលគឺទាហានជនជាតិបាប៊ីឡូន) ដើម្បីដាក់ទោសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់។ (យ៉ូល. ២:២៥) កងទ័ពដែលលុកលុយបានត្រូវហៅយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា«ពលទ័ពពីទិសខាងជើង» ពីព្រោះជនជាតិបាប៊ីឡូនវាយលុកស្រុកអ៊ីស្រាអែលពីទិសខាងជើង។ (យ៉ូល. ២:២០) កងទ័ពនោះគឺប្រៀបដូចជាហ្វូងកណ្ដូបដែលមានរបៀបរៀបរយ។ យ៉ូអែលបាននិយាយអំពីពួកគេថា៖ «[ទាហាន]ទាំងអស់ដើរតាមជួររៀងខ្លួន . . . ពេញក្នុងទីក្រុង ក៏រត់នៅលើកំផែង ហើយឡើងទៅលើផ្ទះទាំងប៉ុន្មាន គេចូលតាមបង្អួចដូចជាចោរ»។ (យ៉ូល. ២:៨, ៩) តើអ្នកអាចស្រមៃឃើញនេះឬទេ? មានទាហាននៅគ្រប់ទីកន្លែង។ គ្មានកន្លែងណាដែលអាចលាក់ខ្លួន។ គ្មានអ្នកណាអាចគេចផុតពីកងទ័ពបាប៊ីឡូនឡើយ!
១២. តើទំនាយរបស់យ៉ូអែលអំពីកណ្ដូបបានត្រូវសម្រេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ ដូចកណ្ដូប ជនជាតិបាប៊ីឡូន(ឬជនជាតិខាល់ដេ) បានវាយលុកក្រុងយេរូសាឡិមនៅឆ្នាំ៦០៧ មុន គ.ស.។ គម្ពីររៀបរាប់ថា៖ «ស្ដេចពួកខាល់ដេ . . . បានសំឡាប់ពួកកំឡោះៗរបស់គេដោយដាវ . . . ឥតមានមេត្តាករុណាដល់ទោះទាំងកំឡោះ ក្រមុំ ចាស់ទុំ ឬសក់ស្កូវណាឡើយ។ ទ្រង់បានប្រគល់គេទាំងអស់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ព្រះហស្តនៃស្ដេចនោះ។ គេដុតព្រះវិហារនៃព្រះបង់ ហើយរំលំកំផែងក្រុងយេរូសាឡិម ក៏ដុតអស់ទាំងព្រះរាជដំណាក់ ហើយបំផ្លាញគ្រឿងប្រដាប់មានដំឡៃ នៅក្នុងដំណាក់ទាំងនោះដែរ»។ (២រប. ៣៦:១៧, ១៩, យើងកែជាអក្សរដិតនិងទ្រេត) ក្រោយជនជាតិបាប៊ីឡូនបានវាយលុកនិងបំផ្លាញស្រុកនោះ បណ្ដាជនអាចត្រឹមតែនិយាយថា៖ «[ស្រុកនេះ]បានចោលស្ងាត់ហើយ ឥតមានមនុស្សឬសត្វនៅទៀតឡើយ គឺបានប្រគល់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកខាល់ដេ»។—យេ. ៣២:៤៣
១៣. សូមពន្យល់អំពីអត្ថន័យនៃយេរេមា ១៦:១៦, ១៨។
១៣ ប្រហែលជា២០០ឆ្នាំក្រោយពីទំនាយរបស់យ៉ូអែលបានត្រូវកត់ទុក ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើយេរេមាឲ្យប្រកាសទុកជាមុនអំពីអ្វីផ្សេងទៀតដែលទាក់ទងនឹងការវាយប្រហារនេះ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថាពួកអ្នកលុកលុយនឹងទៅគ្រប់ច្រកល្ហកដើម្បីស្វែងរកជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលបានធ្វើអ្វីអាក្រក់ ហើយចាប់ខ្លួនពួកគេទាំងអស់។ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ ‹មើល អញនឹងចាត់មនុស្សឲ្យទៅហៅពួកនេសាទជាច្រើនមក អ្នកទាំងនោះនឹងបង់សំណាញ់ប្រមូលគេ។ លំដាប់នោះអញនឹងចាត់ឲ្យទៅហៅពួកព្រានជាច្រើនមក អ្នកទាំងនោះនឹងដេញចាប់គេនៅលើគ្រប់ទាំងភ្នំធំ នឹងភ្នំតូច ហើយនៅក្រហែងថ្មទាំងប៉ុន្មានផង។ . . . អញនឹងសងអំពើទុច្ចរិតនឹងអំពើបាបរបស់គេ១ជា២›»។ ម្ល៉ោះហើយ ទោះជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលមិនបានប្រែចិត្តទៅកន្លែងណាក៏ដោយ មិនថានៅមហាសមុទ្រ ឬព្រៃស្ដុកក្ដី ក៏ពួកគេមិនអាចលាក់ខ្លួនពីជនជាតិបាប៊ីឡូនបានឡើយ។—យេ. ១៦:១៦, ១៨
ការស្ថាបនាឡើងវិញ
១៤. តើបទគម្ពីរនៅយ៉ូអែល ២:២៨, ២៩ បានសម្រេចនៅពេលណា?
១៤ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ យ៉ូអែលនាំដំណឹងអំពីការស្ថាបនាឡើងវិញ។ ស្រុកនោះនឹងសម្បូរភោគផលម្ដងទៀត។ (យ៉ូល. ២:២៣-២៦) នឹងមានសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ យ៉ាងបរិបូរ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹អញនឹងចាក់វិញ្ញាណរបស់អញទៅលើគ្រប់ទាំងមនុស្ស នោះកូនប្រុសស្រីរបស់ឯងនឹងទាយ។ អញនឹងចាក់វិញ្ញាណរបស់អញទៅលើទាំងពួកទាសាទាសីដែរ›។ (យ៉ូល. ២:២៨, ២៩) ព្រះមិនបានចាក់សកម្មពលរបស់លោកទៅលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលភ្លាមៗក្រោយពីពួកគេត្រឡប់ពីស្រុកបាប៊ីឡូនទៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេវិញឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ នេះបានកើតឡើងរាប់រយឆ្នាំក្រោយមក នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស.។ តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥. យោងទៅតាមសកម្មភាព ២:១៦, ១៧ តើពេត្រុសបានផ្លាស់ប្ដូរពាក្យអ្វីនៅបទគម្ពីរយ៉ូអែល ២:២៨ ហើយតើនេះបង្ហាញអំពីអ្វី?
១៥ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ សាវ័កពេត្រុសបាននិយាយថាបទគម្ពីរនៅយ៉ូអែល ២:២៨, ២៩ សំដៅលើព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយដែលបានកើតឡើងនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០នោះ។ ប្រហែលជាម៉ោង៩នៅព្រឹកនោះ ព្រះបានចាក់សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក ហើយពួកអ្នកដែលបានទទួលសកម្មពលនោះបានចាប់ផ្ដើមនិយាយ«អំពីការដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះ»។ (សកម្ម. ២:១១) ក្រោមការដឹកនាំពីព្រះ ពេត្រុសបានផ្លាស់ប្ដូរពាក្យបន្តិចបន្តួចពេលគាត់ដកស្រង់ទំនាយរបស់យ៉ូអែល។ តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញពាក្យដែលគាត់បានផ្លាស់ប្ដូរឬទេ? (សូមអាន សកម្មភាព ២:១៦, ១៧) ពេត្រុសមិនបានប្រើពាក្យ«ក្រោយគ្រានោះ» ដូចក្នុងទំនាយរបស់យ៉ូអែលទេ ប៉ុន្តែគាត់បាននិយាយថា៖ «នៅគ្រាចុងក្រោយ» ពោលគឺគ្រាចុងក្រោយនៃរបៀបរបបយូដា។ នៅគ្រានោះ ព្រះបានចាក់សកម្មពលរបស់លោកទៅលើ«មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ»។ នេះបង្ហាញថាមានរយៈពេលជាយូរដែលបានកន្លងទៅមុនទំនាយរបស់យ៉ូអែលបានត្រូវសម្រេច។
១៦. តើសកម្មពលរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាលើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនៅសតវត្សរ៍ទី១ ហើយចុះយ៉ាងណានៅសព្វថ្ងៃនេះវិញ?
១៦ ក្រោយពីព្រះបានចាក់សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកទៅលើគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១ ពួកគេបានចាប់ផ្ដើមកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដែលក្រោយមកនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅទូទាំងពិភពលោក។ ពេលដែលសាវ័កប៉ូលបានសរសេរសំបុត្ររបស់គាត់ទៅគ្រិស្តសាសនិកកូឡ. ១:២៣) នៅសម័យរបស់ប៉ូល «មនុស្សទាំងអស់»គឺសំដៅទៅលើមនុស្សដែលប៉ូលនិងអ្នកឯទៀតអាចជួប។ ដោយមានជំនួយពីសកម្មពលបរិសុទ្ធដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ា កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយបានរីកចម្រើននៅសម័យរបស់យើង «រហូតដល់កន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៅផែនដី»!—សកម្ម. ១៣:៤៧; សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា ‹ អញនឹងចាក់វិញ្ញាណរបស់អញ›។
នៅក្រុងកូឡុស ប្រហែលជានៅឆ្នាំ៦១ គ.ស. គាត់អាចរៀបរាប់ថាដំណឹងល្អបានត្រូវប្រកាស«ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់នៅក្រោមមេឃ»។ (តើអ្វីបានផ្លាស់ប្ដូរ?
១៧. តើការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីទំនាយរបស់យ៉ូអែលស្ដីអំពីកណ្ដូបបានត្រូវកែតម្រូវយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ តើអ្វីបានផ្លាស់ប្ដូរ? ឥឡូវ ការយល់ដឹងរបស់យើងគឺត្រឹមត្រូវជាងអំពីទំនាយនៅយ៉ូអែល ២:៧-៩។ បើនិយាយឲ្យស្រួលយល់ ខគម្ពីរទាំងនេះមិនមែនសំដៅទៅលើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងខ្នះខ្នែងរបស់យើងទេ តែសំដៅទៅលើសកម្មភាពរបស់កងទ័ពបាប៊ីឡូនដែលបានវាយលុកក្រុងយេរូសាឡិម នៅឆ្នាំ៦០៧ មុនគ.ស.។
១៨. តើអ្វីមិនបានផ្លាស់ប្ដូរអំពីរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៨ តើអ្វីមិនបានផ្លាស់ប្ដូរ? រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបន្តផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៅគ្រប់ទីកន្លែង ដោយប្រើគ្រប់វិធី។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤) គ្មានបម្រាមពីរដ្ឋាភិបាលណាដែលអាចរារាំងយើងមិនឲ្យផ្សព្វផ្សាយបានឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារពរពីព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងក្លាហានអំពីដំណឹងល្អនៃរាជាណាចក្រព្រះជាងពេលមុនៗទៅទៀត! ដោយចិត្តរាបទាប យើងបន្តពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយយើងយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ ដោយសារយើងមានទំនុកចិត្តថាពេលដែលសមត្រឹមត្រូវ លោកនឹងណែនាំយើងឲ្យ«យល់សេចក្ដីពិតយ៉ាងពេញលេញ»!—យ៉ូន. ១៦:១៣
ចម្រៀងលេខ៩៧ ជីវិតពឹងពាក់លើបណ្ដាំព្រះ
^ វគ្គ 5 អស់ជាច្រើនឆ្នាំ យើងបានជឿថាទំនាយនៅក្នុងសៀវភៅយ៉ូអែលជំពូកទី១និងទី២ ប្រាប់ទុកជាមុនអំពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ប៉ុន្តែ មានមូលហេតុបួនយ៉ាងដែលយើងត្រូវកែតម្រូវការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីជំពូកទាំងនេះ។ តើមូលហេតុទាំងនោះជាអ្វី?
^ វគ្គ 3 ជាឧទាហរណ៍ សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «សត្វដែលបង្ហាញពីប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ា» ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែមេសា ឆ្នាំ២០០៩ វ. ១៤-១៦។