តើអ្នកយល់ថាអ្នកត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀតឬទេ?
«អញឲ្យលទ្ធិ[ការណែនាំ]ដ៏ល្អដល់ឯងរាល់គ្នា»។—សុភាសិត ៤:២
ចម្រៀងលេខ: ៤៥, ៤៤
១, ២. ហេតុអ្វីយើងត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យទទួលភារកិច្ចក្នុងការបម្រើព្រះ?
លោកយេស៊ូបានខំប្រឹងផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ លោកក៏បានចំណាយពេលច្រើនដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកកាន់តាមលោកដែរ។ លោកបានបង្ហាញពួកគាត់អំពីរបៀបបង្រៀននិងរបៀបថែរក្សារាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ អ្នកកាន់តាមលោកបានរៀនប្រព្រឹត្ដដូចគង្វាលដែលថែរក្សាចៀមរបស់ពួកគេ។ (ម៉ាថាយ ១០:៥-៧) ភីលីពក៏ជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដែរ ប៉ុន្ដែគាត់ក៏បានបង្ហាត់បង្រៀនកូនស្រីៗរបស់គាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះ។ (សកម្មភាព ២១:៨, ៩) ដូចគ្នាដែរនៅសព្វថ្ងៃនេះ យើងត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត។ ហេតុអ្វី?
២ នៅក្រុមជំនុំទូទាំងពិភពលោក មានអ្នកថ្មីជាច្រើននាក់ដែលមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ បុគ្គលទាំងនេះត្រូវការការបង្ហាត់បង្រៀន។ យើងត្រូវជួយពួកគេឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលការអាននិងការសិក្សាគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាការល្អសម្រាប់ពួកគេ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងក៏ត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនពួកគេឲ្យផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនដំណឹងល្អ។ បងប្អូនប្រុសដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកនៅពេលថ្មីៗនេះត្រូវការការបង្ហាត់បង្រៀនដើម្បីក្រោយមក ពួកគេអាចបម្រើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើនិងអ្នកចាស់ទុំ។ សមាជិកទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំអាចធ្វើអ្វីៗជាច្រើនដើម្បីជួយអ្នកដែលថ្មីជាង។—សុភាសិត ៤:២
ចូរបង្រៀនអ្នកថ្មីអំពីរបៀបសិក្សាគម្ពីរ
៣, ៤. (ក) តើប៉ូលបានបញ្ជាក់ថាការសិក្សាគម្ពីរនិងលទ្ធផលល្អក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) មុនយើងលើកទឹកចិត្ដសិស្សគម្ពីរឲ្យសិក្សាគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី?
៣ អ្នកបម្រើទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវអាននិងសិក្សាគម្ពីរដើម្បីរៀនអំពីបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ សាវ័កប៉ូលបានពន្យល់ចំណុចនេះដល់បងប្អូនរួមជំនឿរបស់គាត់នៅក្រុងកូឡុស ពេលគាត់បាននិយាយថា៖ «យើងបានអធិដ្ឋានឥតឈប់ឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដោយសូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានពោរពេញទៅដោយចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីបំណងប្រាថ្នារបស់លោក»។ ហេតុអ្វីការអាននិងការសិក្សាគម្ពីរគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់ពួកគេ? ពីព្រោះនេះនឹងផ្ដល់ប្រាជ្ញាឲ្យពួកគេ ហើយជួយពួកគេឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលពួកគេអាច«ប្រព្រឹត្ដសមនឹងព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ដទាំងស្រុង»។ នេះក៏នឹងជួយពួកគេឲ្យធ្វើ«គ្រប់ការល្អទាំងអស់»ដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យពួកគេធ្វើ ជាពិសេសការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ (កូឡុស ១:៩, ១០) ដូច្នេះ បើយើងកំពុងសិក្សាគម្ពីរជាមួយនឹងបុគ្គលណាម្នាក់ យើងត្រូវជួយគាត់ឲ្យយល់ថាការអាននិងការសិក្សាគម្ពីរជាទៀងទាត់អាចជួយគាត់ឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
៤ បើយើងមិនសិក្សាគម្ពីរខ្លួនឯង យើងមិនអាចជួយសិស្សគម្ពីររបស់យើងឲ្យយល់តម្លៃនៃការសិក្សាគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនបានទេ។ តាមពិត បើយើងអានគម្ពីរនិងរំពឹងគិតជាទៀងទាត់អំពីអ្វីដែលយើងបានអាន នេះនឹងជួយយើងក្នុងជីវិតរបស់យើងនិងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយ ហើយបុគ្គលម្នាក់សួរយើងនូវសំណួរដ៏ពិបាក យើងនឹងអាចប្រើគម្ពីរដើម្បីឆ្លើយ ឬពេលយើងអានអំពីរបៀបដែលលោកយេស៊ូ ប៉ូល និងអ្នកឯទៀតមិនបានឈប់ព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ យើងនឹងទទួលការលើកទឹកចិត្ដ ហើយបន្ដផ្សព្វផ្សាយសូម្បីតែនៅពេលពិបាកក្ដី។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអ្វីដែលយើងបានរៀនពីការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ហើយរបៀបដែលការសិក្សានេះបានជួយយើង យើងប្រហែលជានឹងលើកទឹកចិត្ដពួកគេឲ្យសិក្សាគម្ពីរកាន់តែស៊ីជម្រៅដើម្បីពួកគេក៏អាចទទួលប្រយោជន៍ស្រដៀងគ្នាដែរ។
៥. សូមឲ្យយោបល់អំពីរបៀបដែលយើងអាចជួយអ្នកថ្មីឲ្យមានកាលវិភាគសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន។
៥ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើតាមរបៀបណាខ្ញុំអាចបង្ហាត់បង្រៀនសិស្សគម្ពីររបស់ខ្ញុំឲ្យសិក្សាគម្ពីរជាទៀងទាត់?›។ ប្រហែលជាអ្នកអាចបង្ហាញគាត់អំពីរបៀបដែលគាត់អាចរៀបចំព័ត៌មានក្នុងសៀវភៅដែលអ្នកកំពុងសិក្សាជាមួយនឹងគាត់។ អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់គាត់ឲ្យបើកមើលបទគម្ពីរដែលមានក្នុងព័ត៌មាននោះ ហើយអានព័ត៌មានដែលទាក់ទងក្នុងការពន្យល់បន្ថែមនៃសៀវភៅតើព្រះគម្ពីរពិតជាបង្រៀនយ៉ាងណា? បន្ទាប់មក អ្នកអាចបង្ហាញគាត់អំពីរបៀបរៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំដើម្បីគាត់អាចឆ្លើយ។ សូមលើកទឹកចិត្ដគាត់ឲ្យអានទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមគ្រប់លេខ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកអាចបង្ហាញគាត់អំពីរបៀបរកចម្លើយចំពោះ សំណួរអំពីគម្ពីរ ដោយប្រើសៀវភៅជំនួយស្រាវជ្រាវ ឬបណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាមជាដើម។ ពេលគាត់សាកល្បងវិធីសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនទាំងនេះ គាត់នឹងទំនងជាចូលចិត្ដការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ហើយចង់រៀនថែមទៀត។
៦. (ក) តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់អស់ពីចិត្ដចំពោះគម្ពីរ? (ខ) បើសិស្សគម្ពីរបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគម្ពីរ តើគាត់ទំនងជានឹងធ្វើអ្វី?
៦ ពេលយើងសិក្សាជាមួយនឹងអ្នកណាម្នាក់ យើងចង់ឲ្យគាត់ទទួលស្គាល់ថាគម្ពីរមានតម្លៃ ដោយសារគម្ពីរជួយគាត់ឲ្យស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាង។ ជាជាងបង្ខំគាត់ឲ្យសិក្សា យើងអាចបង្ហាញគាត់អំពីរបៀបដែលគាត់អាចចូលចិត្ដសិក្សា។ កាលដែលគាត់រៀនកាន់តែច្រើនពីគម្ពីរ គាត់នឹងកាន់តែមានអារម្មណ៍ដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងដែលបានច្រៀងថា៖ «ដែលទូលបង្គំចូលទៅជិតព្រះ នោះជាការល្អដល់ទូលបង្គំ។ ទូលបង្គំបានយកព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទុកជាទីពឹងហើយ»។ (ទំនុកតម្កើង ៧៣:២៨) សកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាប្រាកដជានឹងជួយបុគ្គលដែលចង់ចូលទៅជិតលោក។
ចូរបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកថ្មីឲ្យផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀន
៧. តើលោកយេស៊ូបានបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
៧ យើងអាចរៀនច្រើនពីរបៀបដែលលោកយេស៊ូបានបង្ហាត់បង្រៀនពួកសាវ័ករបស់លោក។ លោកយេស៊ូបានឲ្យពួកគាត់ទៅជាមួយនឹងលោកពេលលោកទៅផ្សព្វផ្សាយ ហើយពួកគាត់បានមើលរបៀបដែលលោកបង្រៀនមនុស្ស។ លោកក៏បានឲ្យការណែនាំជាក់លាក់អំពីរបៀបដែលពួកគាត់គួរផ្សព្វផ្សាយ។ (ម៉ាថាយ ជំពូក១០) [១] (សូមមើលកំណត់នៅចុងអត្ថបទ) ក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ពួកសាវ័កបានរៀនពីលោកយេស៊ូអំពីរបៀបបង្រៀនសេចក្ដីពិតដល់មនុស្ស។ (ម៉ាថាយ ១១:១) សូមយើងពិចារណាអ្វីពីរយ៉ាងដែលយើងអាចបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកថ្មីឲ្យធ្វើពេលពួកគាត់បំពេញកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
៨, ៩. (ក) ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកយេស៊ូ តើលោកបាននិយាយជាមួយបុគ្គលម្នាក់ៗយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើតាមរបៀបណាយើងអាចជួយអ្នកផ្សាយថ្មីឲ្យនិយាយជាមួយនឹងមនុស្សដូចលោកយេស៊ូ?
៨ ចូរមានការសន្ទនាជាមួយនឹងមនុស្ស។ លោកយេស៊ូមិនតែងតែនិយាយជាមួយនឹងមនុស្សជាក្រុមទេ។ លោកច្រើនតែនិយាយជាមួយនឹងបុគ្គលម្នាក់ៗ ហើយលោកបាននិយាយជាមួយពួកគេយ៉ាងរួសរាយរាក់ទាក់។ ជាឧទាហរណ៍ លោកមានការសន្ទនាដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនឹងស្ដ្រីម្នាក់ដែលមកដងទឹកអណ្ដូងដែលនៅជិតក្រុងស៊ីខា។ (យ៉ូហាន ៤:៥-៣០) លោកយេស៊ូក៏បាននិយាយជាមួយនឹងម៉ាថាយលេវីដែលជាអ្នកយកពន្ធ ហើយបានអញ្ជើញគាត់ឲ្យធ្វើជាអ្នកកាន់តាមលោក។ ម៉ាថាយបានយល់ព្រម ហើយក្រោយមកគាត់បានអញ្ជើញលោកយេស៊ូនិងអ្នកឯទៀតឲ្យបរិភោគអាហារនៅផ្ទះរបស់គាត់។ នៅទីនោះ លោកយេស៊ូបាននិយាយជាមួយនឹងមនុស្សជាច្រើន។—ម៉ាថាយ ៩:៩; លូកា ៥:២៧-៣៩
ពេលយើងនិយាយទៅកាន់មនុស្សដោយរាក់ទាក់និងដោយស្លូតបូត ពួកគេនឹងទំនងជាចង់ស្តាប់យើងជាង
៩ លោកយេស៊ូក៏បាននិយាយយ៉ាងរាក់ទាក់ដល់ណាថាណែលដែរ ទោះជាណាថាណែលបាននិយាយមិនល្អអំពីមនុស្សដែលមកពីក្រុងណាសារ៉ែតក៏ដោយ។ ដោយសារលោកយេស៊ូបាននិយាយជាមួយនឹងគាត់យ៉ាងរាក់ទាក់ នោះណាថាណែលបានកែប្រែទស្សនៈរបស់គាត់ចំពោះលោកយេស៊ូដែលមកពីក្រុងណាសារ៉ែត។ ម្យ៉ាងទៀត ណាថាណែលចង់យ៉ូហាន ១:៤៦-៥១) យើងរៀនពីគំរូរបស់លោកយេស៊ូថាពេលយើងនិយាយទៅកាន់មនុស្សដោយរាក់ទាក់និងដោយស្លូតបូត ពួកគេនឹងទំនងជាចង់ស្តាប់យើងជាង។ [២] (សូមមើលកំណត់នៅចុងអត្ថបទ) ពេលយើងបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកថ្មីឲ្យនិយាយតាមរបៀបនេះ ពួកគេនឹងចូលចិត្ដកិច្ចបម្រើផ្សាយជាង។
រៀនថែមទៀតពីលោកយេស៊ូ។ (១០-១២. (ក) ពេលមនុស្សចាប់អារម្មណ៍ដំណឹងល្អ តើលោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វី? (ខ) តើតាមរបៀបណាយើងអាចជួយអ្នកផ្សាយថ្មីឲ្យបង្កើនសមត្ថភាពជាអ្នកបង្រៀនសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរ?
១០ ចូរបង្រៀនពួកអ្នកដែលចង់ស្តាប់។ លោកយេស៊ូជាប់រវល់ណាស់ ដោយសារលោកមានពេលតែបន្ដិចដើម្បីសម្រេចកិច្ចបម្រើរបស់លោក។ ប៉ុន្ដែពេលមនុស្សចង់ស្តាប់លោក លោកបានចំណាយពេលជាមួយនឹងពួកគេ ហើយបានបង្រៀនពួកគេនូវអ្វីជាច្រើន។ ជាឧទាហរណ៍ ថ្ងៃមួយបណ្ដាជនបានជួបជុំគ្នានៅឆ្នេរសមុទ្រដើម្បីស្តាប់លោកយេស៊ូ។ ដូច្នេះលោកយេស៊ូបានចុះទូកជាមួយនឹងពេត្រុស ហើយបានបង្រៀនមនុស្សពីទូកនោះ។ ក្រោយមក លោកចង់បង្រៀនពេត្រុសមេរៀនមួយដែរ។ លោកយេស៊ូបានធ្វើអព្ភូតហេតុដោយធ្វើឲ្យមានត្រីជាច្រើនដើម្បីឲ្យពេត្រុសចាប់។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពេត្រុសថា៖ «ចាប់តាំងពីឥឡូវនេះទៅ អ្នកនឹងនេសាទមនុស្សវិញ»។ ភ្លាមៗនោះពេត្រុសនិងពួកអ្នកដែលនៅជាមួយគាត់បាន‹អុំទូកទាំងនោះទៅលើគោកវិញ រួចទុកអ្វីៗទាំងអស់ចោល ហើយទៅតាមលោកយេស៊ូ›។—លូកា ៥:១-១១
១១ នីកូដេមក៏ចង់រៀនថែមទៀតពីលោកយេស៊ូដែរ។ ប៉ុន្ដែដោយសារនីកូដេមជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ គាត់ភ័យខ្លាចអំពីអ្វីដែលអ្នកឯទៀតនឹងនិយាយបើពួកគេឃើញគាត់និយាយជាមួយនឹងលោកយេស៊ូ។ ដូច្នេះ គាត់បានទៅជួបលោកយេស៊ូនៅពេលយប់។ លោកយេស៊ូមិនបានឲ្យគាត់ទៅវិញទេ ប៉ុន្ដែលោកបានចំណាយពេលជាមួយនឹងគាត់ ហើយបានពន្យល់សេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ដល់គាត់។ (យ៉ូហាន ៣:១, ២) លោកយេស៊ូតែងតែពេញចិត្ដចំណាយពេលដើម្បីបង្រៀនមនុស្សអំពីសេចក្ដីពិត ហើយពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងត្រូវសុខចិត្ដទៅជួបមនុស្សនៅពេលដែលល្អសម្រាប់ពួកគេ ហើយយើងត្រូវចំណាយពេលជាមួយនឹងពួកគេដើម្បីជួយពួកគេឲ្យយល់គម្ពីរ។
១២ ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងអ្នកថ្មី យើងអាចបង្រៀនពួកគេឲ្យត្រឡប់ទៅជួបអ្នកណាដែលមើលទៅដូចជាចង់និយាយជាមួយនឹងពួកគេម្ដងទៀត។ យើងក៏អាចអញ្ជើញអ្នកថ្មីឲ្យទៅជាមួយនឹងយើងពេលយើងធ្វើការត្រឡប់ទៅជួបនិងការសិក្សាគម្ពីរ។ តាមវិធីនេះ ពួកគេនឹងរៀនអំពីរបៀបបង្រៀនអ្នកឯទៀត ហើយនឹងឃើញថាការជួយមនុស្សបែបនេះឲ្យរៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យសប្បាយយ៉ាងណា។ យ៉ាងនោះ អ្នកថ្មីទាំងនេះនឹងរំភើបចិត្ដទៅជួបមនុស្សម្ដងទៀត ហើយសិក្សាគម្ពីរជាមួយនឹងពួកគេ។ អ្នកថ្មីក៏នឹងរៀនឲ្យមានចិត្ដអត់ធ្មត់និងមិនឆាប់ឈប់ព្យាយាម ពេលពួកគេមិនអាចជួបមនុស្សនៅផ្ទះម្ដងទៀត (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « គាត់មិនបានឈប់ព្យាយាមឡើយ»)។—កាឡាទី ៥:២២
ចូរបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកថ្មីឲ្យបម្រើបងប្អូនរួមជំនឿ
១៣, ១៤. (ក) តើអ្នកគិតយ៉ាងណាអំពីគំរូក្នុងគម្ពីរស្ដីអំពីពួកអ្នកដែលបានធ្វើការលះបង់ជាច្រើនដើម្បីអ្នកឯទៀត? (ខ) តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សាយថ្មីនិងប្អូនៗវ័យក្មេងឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូន?
១៣ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកបម្រើលោកស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកជាបងប្អូន ហើយបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក។ (សូមអាន លូកា ២២:២៤-២៧; ពេត្រុសទី១ ១:២២) គម្ពីរពន្យល់ថាលោកយេស៊ូបានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ រួមទាំងជីវិតរបស់លោកដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។ (ម៉ាថាយ ២០:២៨) ដ័រកាសបាន«ធ្វើអំពើល្អជាបរិបូរនិងធ្វើទានជាច្រើន»។ (សកម្មភាព ៩:៣៦, ៣៩) ម៉ារៀ«បានធ្វើការជាច្រើនយ៉ាងនឿយហត់»ដើម្បីបងប្អូនរួមជំនឿនៅក្រុងរ៉ូម។ (រ៉ូម ១៦:៦) តើតាមរបៀបណាយើងអាចជួយអ្នកថ្មីឲ្យយល់ថាការធ្វើល្អចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿគឺសំខាន់ណាស់?
១៤ យើងអាចអញ្ជើញអ្នកថ្មីឲ្យទៅជាមួយនឹងយើងពេលយើងទៅសួរសុខទុក្ខបងប្អូនដែលឈឺឬដែលមានវ័យចាស់។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលឪពុកម្ដាយទៅលេងបងប្អូនទាំងនេះ ពួកគេអាចយកកូនទៅជាមួយបើសមរម្យ។ បើអ្នកចាស់ទុំត្រូវផ្ដល់អាហារឲ្យបងប្អូនដែលមានវ័យចាស់ ឬជួសជុលអ្វីផ្សេងៗក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគាត់ គាត់អាចអញ្ជើញប្អូនៗវ័យក្មេងឬអ្នកថ្មីឲ្យជួយធ្វើការជាមួយនឹងគាត់។ ពេលមនុស្សវ័យក្មេងនិងអ្នកថ្មីឃើញរបៀបដែលបងប្អូនយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ពួកគេនឹងរៀនធ្វើដូច្នេះដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលអ្នកចាស់ទុំម្នាក់បានផ្សព្វផ្សាយនៅជនបទ គាត់បានទៅលេងបងប្អូនដែលរស់នៅទីនោះជាទៀងទាត់ដើម្បីសួរសុខទុក្ខពួកគេ។ ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់ដែលច្រើនតែបានទៅជាមួយគាត់ បានរៀនពីគំរូដ៏ល្អរបស់អ្នកចាស់ទុំនោះឲ្យចេះគិតអំពីអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើដើម្បីជួយបងប្អូនឯទៀត។—រ៉ូម ១២:១០
១៥. ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ដែលអ្នកចាស់ទុំយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះបុរសក្នុងក្រុមជំនុំ?
១៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យបុរសដើម្បីបង្រៀនបណ្ដាំរបស់លោកដល់ក្រុមជំនុំ។ ដូច្នេះគឺសំខាន់ឲ្យបងប្អូនប្រុសរៀនអំពីរបៀបបង្រៀនយ៉ាងល្អពេលពួកគាត់ថ្លែងសុន្ទរកថា។ បើអ្នកជាអ្នកចាស់ទុំ អ្នកប្រហែលជាអាចស្តាប់ជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើម្នាក់ពេលគាត់ហាត់សុន្ទរកថារបស់គាត់ ហើយជួយគាត់ឲ្យរីកចម្រើន [៣] (សូមមើលកំណត់នៅចុងអត្ថបទ)។—នេហេមា ៨:៨
១៦, ១៧. (ក) តើតាមរបៀបណាប៉ូលបានយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះការរីកចម្រើនរបស់ធីម៉ូថេ? (ខ) តើតាមរបៀបណាអ្នកចាស់ទុំអាចបង្ហាត់បង្រៀនបុគ្គលដែលអាចក្លាយទៅជាគង្វាលនៃក្រុមជំនុំដោយមានប្រសិទ្ធភាព?
១៦ ក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិកមានសេចក្ដីត្រូវការដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនបងប្អូនប្រុសកាន់តែច្រើននាក់ឲ្យក្លាយទៅជាគង្វាល។ ប៉ូលបានបង្ហាត់បង្រៀនធីម៉ូថេ ហើយបានលើកទឹកចិត្ដគាត់ឲ្យបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត។ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ចូរមានកម្លាំងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ដោយសារគុណដ៏វិសេសលើសលប់ដែលមកពីការរួបរួមជាមួយនឹងគ្រិស្ដយេស៊ូ ហើយសេចក្ដីដែលអ្នកបានឮពីខ្ញុំដោយមានការបញ្ជាក់របស់សាក្សីជាច្រើន ចូរផ្ញើទុកនឹងបុរសស្មោះត្រង់ រួចពួកគាត់នឹងមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង្រៀនសេចក្ដីនោះដល់អ្នកឯទៀត»។ (ធីម៉ូថេទី២ ២:១, ២) ធីម៉ូថេបានរៀនអ្វីជាច្រើនពីប៉ូលដែលជាអ្នកចាស់ទុំនិងជាសាវ័ក ដូចជារបៀបដែលគាត់អាចមានប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ហើយរបៀបជួយអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១០-១២
១៧ ប៉ូលបានចំណាយពេលច្រើនជាមួយនឹងធីម៉ូថេ ដោយសារគាត់ចង់ធ្វើឲ្យប្រាកដថាធីម៉ូថេបានត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនយ៉ាងល្អ។ (សកម្មភាព ១៦:១-៥) អ្នកចាស់ទុំអាចយកតម្រាប់ប៉ូលដោយឲ្យជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើដែល មានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ទៅជាមួយគាត់នៅពេលខ្លះ ពេលដែលគាត់ទៅពង្រឹងកម្លាំងចិត្ដបងប្អូនក្នុងនាមជាគង្វាល។ តាមរបៀបនេះ ជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើនឹងរៀនពីពួកអ្នកចាស់ទុំអំពីរបៀបបង្រៀនអ្នកឯទៀត របៀបបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងចិត្ដអត់ធ្មត់ ហើយរបៀបពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាពេលថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់លោក។—ពេត្រុសទី១ ៥:២
ការបង្ហាត់បង្រៀនគឺសំខាន់
១៨. ហេតុអ្វីការបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀតក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាគួរជាអ្វីដ៏សំខាន់សម្រាប់យើង?
១៨ នៅគ្រាចុងបញ្ចប់នេះ អ្នកថ្មីជាច្រើននាក់ត្រូវការការបង្ហាត់បង្រៀនដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ។ បងប្អូនប្រុសក៏ត្រូវរៀនឲ្យចេះថែរក្សាក្រុមជំនុំដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកបម្រើទាំងអស់របស់លោកទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនយ៉ាងល្អ ហើយលោកបានផ្ដល់ឯកសិទ្ធិឲ្យយើងជួយអ្នកដែលថ្មីជាង។ ដូច្នេះ គឺសំខាន់ដែលយើងខំប្រឹងបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត ដូចលោកយេស៊ូនិងប៉ូលបានធ្វើ។ យើងត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យបានច្រើនបំផុត ដោយសារមុនទីបញ្ចប់មកដល់នៅតែមានអ្វីជាច្រើនទៀតដែលយើងត្រូវធ្វើក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។
១៩. ហេតុអ្វីអ្នកគួរជឿជាក់ថាការខំប្រឹងព្យាយាមរបស់អ្នកដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀតក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានឹងមានជោគជ័យ?
១៩ ការបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកថ្មីត្រូវការពេលវេលានិងការខំប្រឹង។ ប៉ុន្ដែយើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូនឹងជួយយើងឲ្យដឹងអំពីរបៀបបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀតតាមវិធីដ៏ល្អបំផុត។ យើងនឹងអរសប្បាយពេលយើងឃើញពួកអ្នកដែលយើងបានបង្ហាត់បង្រៀន«កំពុងធ្វើការនឿយហត់ ហើយខំប្រឹងព្យាយាម»ក្នុងក្រុមជំនុំ ឬក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ (ធីម៉ូថេទី១ ៤:១០) នៅដំណាលគ្នានោះ យើងត្រូវបន្ដខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីរីកចម្រើនក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា មានគុណសម្បត្ដិជាគ្រិស្ដសាសនិកកាន់តែល្អប្រសើរ ហើយចូលកាន់តែជិតលោក។
^ [១] (វគ្គ៧) ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកដូចតទៅនេះ៖ (១) ផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រ (២) ពឹងផ្អែកលើព្រះឲ្យផ្ដល់អាហារនិងសម្លៀកបំពាក់ដែលពួកគេត្រូវការ (៣) ជៀសវាងជជែកតវ៉ាជាមួយមនុស្ស (៤) ទុកចិត្ដព្រះពេលមនុស្សបៀតបៀនពួកគេ ហើយ(៥) មិនភ័យខ្លាចចំពោះអ្វីដែលមនុស្សអាចធ្វើដល់ពួកគេ។
^ [២] (វគ្គ៩) កិច្ចបម្រើព្រះ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤ ទំព័រ១ មានការណែនាំល្អអំពីរបៀបនិយាយទៅកាន់មនុស្សក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
^ [៣] (វគ្គ១៥) ចំណុចហាត់រៀនទី៨ ទី៩ និងទី១២នៃកូនសៀវភៅវិធីបង្កើនសមត្ថភាពនិយាយនិងបង្រៀន ពន្យល់អំពីវិធីដែលបងប្អូនប្រុសអាចរីកចម្រើនក្នុងរបៀបដែលពួកគេថ្លែងសុន្ទរកថាក្នុងក្រុមជំនុំ។