សំណួរដ៏សាមញ្ញដែលអ្នកណាក៏អាចសួរបាន
បងស្រីមេរីនិងប្ដីរបស់គាត់បងចន a រស់នៅក្នុងប្រទេសដែលពួកគេអាចផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកធ្វើការជាច្រើនមកពីប្រទេសហ្វីលីពីន។ នៅក្នុងអំឡុងរោគរាតត្បាតជំងឺកូវីដ-១៩ បងមេរីបានចាប់ផ្ដើមការសិក្សាគម្ពីរមិនគ្រាន់តែជាមួយអ្នកដែលរស់នៅក្នុងប្រទេសដូចគាត់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែគាត់ក៏បង្រៀនដល់អ្នកដែលរស់នៅប្រទេសផ្សេងដែរ។ តើគាត់ធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា?
បងមេរីសួរសិស្សគម្ពីររបស់គាត់ថា៖ «តើបងស្គាល់អ្នកណាទៀតដែលចង់សិក្សាគម្ពីរឬទេ?»។ បើពួកគេឆ្លើយថាស្គាល់ បងមេរីបានសុំពួកគេឲ្យជួយគាត់ទាក់ទងនឹងអ្នកនោះ។ ការសួរសំណួរដ៏សាមញ្ញនេះច្រើនតែនាំឲ្យមានលទ្ធផលល្អ។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ? តាមធម្មតា មនុស្សដែលចូលចិត្តអ្វីដែលពួកគេរៀននៅក្នុងគម្ពីរ ចង់ប្រាប់អ្វីដែលពួកគេបានរៀននោះដល់សមាជិកក្រុមគ្រួសារឬមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ។ តើការសួរសំណួរនេះបាននាំឲ្យមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
បងចាស្មីនដែលជាសិស្សគម្ពីររបស់បងមេរី បានណែនាំមិត្តភក្តិបួននាក់របស់គាត់ដែលចង់សិក្សាគម្ពីរទៅបងមេរី។ បងគ្រីស្ទីនដែលជាបុគ្គលម្នាក់ក្នុងចំណោមបួននាក់នោះ ចូលចិត្តការសិក្សារបស់គាត់ណាស់ ដូច្នេះគាត់បានសុំបងមេរីសិក្សាមួយសប្តាហ៍ពីរដង។ ពេលបងមេរីសួរថា បើបងគ្រីស្ទីនស្គាល់អ្នកណាចង់សិក្សាគម្ពីរ បងគ្រីស្ទីនឆ្លើយថា៖ «ចាសស្គាល់។ ខ្ញុំនឹងណែនាំមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំឲ្យបងស្គាល់»។ ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានសប្តាហ៍ក្រោយមក បងគ្រីស្ទីនបានណែនាំបងមេរីឲ្យស្គាល់មិត្តភក្តិរបស់គាត់បួននាក់ដែលចង់សិក្សាគម្ពីរ។ ក្រោយមក បងគ្រីស្ទីនបានណែនាំមិត្តភក្តិផ្សេងទៀតឲ្យបងមេរីស្គាល់ ហើយមិត្តភក្តិខ្លះក្នុងចំណោមមិត្តភក្តិទាំងនោះបានប្រាប់ឈ្មោះបុគ្គលខ្លះដែលប្រហែលជាចាប់អារម្មណ៍សិក្សាគម្ពីរ។
បងគ្រីស្ទីនក៏ចង់ឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដែលនៅប្រទេសហ្វីលីពីនរៀនអំពីគម្ពីរដែរ។ ដូច្នេះ គាត់បានប្រាប់អានឌ្រីអាដែលជាកូនស្រីរបស់គាត់។ ដំបូងអានឌ្រីអាគិតថា ‹សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាគឺជាសាសនាចម្លែក។ ពួកគេមិនជឿលើលោកយេស៊ូទេ ហើយពួកគេក៏ប្រើតែសញ្ញាចាស់ដែរ›។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីសិក្សាតែមួយដងប៉ុណ្ណោះ គាត់ទទួលស្គាល់ថាអ្វីដែលគាត់គិតអំពីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាគឺខុស។ រាល់ដង ពេលដែលគាត់រៀនអ្វីថ្មីពីគម្ពីរ គាត់និយាយថា៖ «នេះគឺមកពីគម្ពីរ ដូច្នេះនេះគឺជាសេចក្ដីពិត!»។
ក្រោយមក អានឌ្រីអាបានណែនាំបងមេរីឲ្យស្គាល់មិត្តភក្តិពីរនាក់និងអ្នករួមការងារម្នាក់របស់គាត់ ហើយពួកគេបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរ។ អានឌ្រីអាក៏មានមីងម្នាក់ឈ្មោះអេនចឺឡាដែរ។ គាត់ពិការភ្នែក ហើយគាត់តែងតែស្ដាប់ពេលដែលបងមេរីបង្រៀនគម្ពីរដល់អានឌ្រីអា។ ប៉ុន្តែ បងមេរីមិនដឹងអំពីរឿងនោះទេ។ នៅថ្ងៃមួយបងអេនចឺឡាបានសុំអានឌ្រីអាឲ្យណែនាំគាត់ទៅបងមេរី ហើយស្នើសុំបងមេរីឲ្យបង្រៀនគម្ពីរដល់គាត់។ បងអេនចឺឡាចូលចិត្តអ្វីដែលគាត់បានរៀន។ មិនដល់មួយខែផង គាត់បានចាំបទគម្ពីរជាច្រើន ហើយគាត់ចង់សិក្សាគម្ពីរបួនដងក្នុងមួយសប្តាហ៍! ដោយមានជំនួយពីអានឌ្រីអា បងអេនចឺឡាបានចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់តាមប្រព័ន្ធវីដេអូ។
ពេលបងមេរីសិក្សាជាមួយបងគ្រីស្ទីន គាត់កត់សម្គាល់ឃើញថាប្ដីរបស់បងគ្រីស្ទីនឈ្មោះចូស៊ូអា តែងតែនៅក្បែរនោះ។ បងមេរីបានសួរគាត់បើគាត់ចង់ចូលរួម។ ចូស៊ូអាតបឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំនឹងស្ដាប់ តែសូមកុំសួរសំណួរខ្ញុំ។ បើសិនជាបងសួរសំណួរខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងដើរចេញ»។ ក្រោយសិក្សាមិនដល់ប្រាំនាទីផង គាត់បានសួរសំណួរច្រើនជាងបងគ្រីស្ទីនទៅទៀត ហើយចង់សិក្សាគម្ពីរដែរ។
សំណួរដ៏សាមញ្ញរបស់បងមេរីនាំឲ្យគាត់មានសិស្សគម្ពីរជាច្រើន។ គាត់បានសុំបងប្អូនឲ្យជួយបង្រៀនសិស្សគម្ពីរខ្លះរបស់គាត់។ ដោយសារបងមេរីបានសួរសំណួរដ៏សាមញ្ញនេះ មនុស្ស២៨នាក់បានចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរនៅក្នុងបួនប្រទេស។
បងចាស្មីនដែលជាសិស្សគម្ពីរដំបូងដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងបទពិសោធន៍នេះ បានទទួលការជ្រមុជទឹកនៅខែមេសា ឆ្នាំ២០២១។ រីឯបងគ្រីស្ទីន គាត់បានទទួលការជ្រមុជទឹកនៅខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២ ហើយគាត់បានត្រឡប់ទៅប្រទេសហ្វីលីពីនវិញដើម្បីរស់នៅជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ សិស្សគម្ពីរពីរនាក់ទៀតដែលបងគ្រីស្ទីនបានណែនាំដល់បងមេរីក៏បានទទួលការជ្រមុជទឹកដែរ។ ប៉ុន្មានខែក្រោយពីបងគ្រីស្ទីនបានទទួលការជ្រមុជទឹក បងអេនចឺឡាក៏បានទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយឥឡូវគាត់បម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ ចំណែកឯចូស៊ូអា ប្ដីរបស់បងគ្រីស្ទីននិងកូនស្រីរបស់ពួកគាត់អានឌ្រីអា ព្រមទាំងសិស្សគម្ពីរមួយចំនួនទៀត ពួកគេកំពុងរីកចម្រើន។
នៅសម័យលោកយេស៊ូនិងពួកសាវ័ក មនុស្សជាច្រើនបានប្រាប់សមាជិកក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេអំពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀនអំពីលោកយេស៊ូ។ (យ៉ូន. ១:៤១, ៤២ក; សកម្ម. ១០:២៤, ២៧, ៤៨; ១៦:២៥-៣៣) ដូច្នេះ សូមសួរសិស្សគម្ពីររបស់អ្នកនិងអ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍ថា៖ «តើអ្នកស្គាល់បុគ្គលណាម្នាក់ដែលចង់សិក្សាគម្ពីរឬទេ?»។ បើអ្នកសួរសំណួរដ៏សាមញ្ញនេះ អ្នកក៏ប្រហែលជានឹងរកឃើញអ្នកឯទៀតដែលចង់សិក្សាគម្ពីរក៏មិនដឹង។
a ឈ្មោះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
