តើមានអ្នកណាដែលគួរឲ្យទុកចិត្ដ?
តើមានអ្នកណាដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត?
នៅឆ្នាំ១៩៨៩ បន្ទាប់ពីកំផែងទីក្រុងប៊ែឡាំងត្រូវបានរំលំនោះ រឿងសម្ងាត់ជាច្រើនដែលគេបានលាក់ជិតយ៉ាងល្អនោះ ត្រូវបានបើកកកាយ។ ជាឧទាហរណ៍ លោកស្រីលីឌា * បានដំណឹងថាពួកស្ដាស៊ី ឬប៉ូលិសសំងាត់របស់រដ្ឋបានកត់បញ្ជីមួយអំពីសកម្មភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ក្នុងកំឡុងដែលមានរបបសង្គមនិយមនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ខាងកើត។ ទោះបើដំណឹងអំពីបញ្ជីនេះបានធ្វើឲ្យលោកស្រីលីឌាភ្ញាក់ផ្អើលក្ដី គាត់បានត្រឡប់ជាស្រឡាំងកាំងវិញ ពេលឮថាអ្នកដែលឲ្យពត៌មានដល់ពួកស្ដាស៊ី គឺជាប្ដីរបស់គាត់តែម្ដង។ លោកស្រីលីឌាត្រូវបានក្បត់ដោយបុគ្គលម្នាក់ដែលគួរជាបុគ្គលដែលគាត់អាចទុកចិត្តច្រើនជាងគេ។
កាសែតមួយរបស់ទីក្រុងឡុងរាយការណ៍ថា លោករ៉ូបឺត ជាបុរសវ័យចាស់ដែលមានការ«កោតគោរពនិងទុកចិត្តជាទីបំផុត»ចំពោះគ្រូពេទ្យប្រចាំរបស់គាត់។ (The Times) គ្រូពេទ្យនោះមានឈ្មោះជាមនុស្ស«ស្លូតបូតដែលចេះអាណិតអាសូរ»។ ស្រាប់តែនៅថ្ងៃមួយលោករ៉ូបឺតស្លាប់ដោយគ្មានអ្នកណានឹកស្មានដល់។ តើគាត់ស្លាប់ដោយសារគាំងបេះដូងឬដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលទេ? អត់ទេ! ពួកអាជ្ញាធរសន្និដ្ឋានថា គ្រូពេទ្យនោះបានទៅពិនិត្យលោករ៉ូបឺតនៅផ្ទះហើយធ្វើឃាតគាត់ដោយចាក់ថ្នាំសម្លាប់ ដែលលោករ៉ូបឺតនិងក្រុមគ្រួសារមិនបានដឹងទេ។ តាមមើលទៅ អ្នកធ្វើឃាតលោករ៉ូបឺតជាបុគ្គលដែលគាត់ទុកចិត្តទាំងស្រុង។
លោកស្រីលីឌានិងលោករ៉ូបឺតត្រូវបានបុគ្គលដែលខ្លួនទុកចិត្តបែរជាក្បត់តាមវិធីគួរឲ្យខ្លាច ហើយលទ្ធផលគឺអាក្រក់ក្រៃលែង។ ក្នុងករណីដទៃទៀតនៃការក្បត់អ្នកដែលទុកចិត្ត លទ្ធផលមិនសូវជារឿងធ្ងន់ធ្ងរប៉ុន្មានទេ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏ការខកចិត្តនឹងអ្នកណាម្នាក់ដែលយើងទុកចិត្តមិនមែនជាបញ្ហាខុសពីធម្មតាទេ។ វិទ្យាស្ថានដែលនាំមុខផ្នែកការស្ទង់មតិប្រចាំប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ បានបោះពុម្ពសេចក្ដីរាយការណ៍ពីការស្ទង់មតិមួយដែលបង្ហាញឲ្យឃើញថា ៨៦ភាគរយនៃអ្នកដែលបានឆ្លើយចំពោះការស្ទង់មតិនោះ ធ្លាប់ខកចិត្តនឹងបុគ្គលដែលខ្លួនទុកចិត្ត។ (Allensbacher Jahrbuch der Demoskopie 1998-2002) ប្រហែលជាអ្នកក៏ធ្លាប់មានការខកចិត្តដូច្នេះដែរ។ ហេតុនេះហើយ គ្មានអ្វីចំឡែកទេដែលកាសែតមួយនៅប្រទេសស្វីស បានរាយការណ៍នៅឆ្នាំ២០០២ថា «នៅប្រទេសខាងលិចដែលជាប្រទេសឧស្សាហកម្មនោះ ទំនាក់ទំនងដែលមានមូលដ្ឋានលើការទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក បានចាប់ផ្ដើមមានតិចទៅៗអស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ»។ (Neue Zürcher Zeitung)
បណ្ដុះការទុកចិត្តត្រូវការពេល តែអាចបំផ្លាញទៅមួយរំពេច
តើការទុកចិត្តជាអ្វីទៅ? យោងទៅតាមវចនានុក្រមមួយ ការទុកចិត្តទៅលើអ្នកដទៃមានន័យថា យើងជឿថាពួកគេជាមនុស្សទៀងត្រង់ មានចិត្តស្មោះ និងមិនចង់ធ្វើទុក្ខអ្វីដល់យើងដោយចេតនានោះទេ។ ការទុកចិត្តត្រូវបណ្ដុះបន្ដិចម្ដងៗ តែអាចបំផ្លាញទៅវិញក្នុងមួយរំពេចប៉ុណ្ណោះ។ ដោយសារមនុស្សជាច្រើនមានអារម្មណ៍មួយថា អ្នកដែលពួកគេទុកចិត្តបានបែរជាក្បត់វិញ គ្មានអ្វីប្លែកទេដែលពួកគេជាច្រើនមិនសូវចង់ទុកចិត្តអ្នកដទៃនោះ មែនទេ? យោងទៅតាមលទ្ធផលពីការស្ទង់មតិមួយដែលបោះពុម្ពនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់នាឆ្នាំ២០០២ «យុវជនតិចជាងម្នាក់ក្នុងបីមានទំនុកចិត្តទៅលើអ្នកឯទៀត»។
យើងប្រហែលជាសួរខ្លួនថា៖ ‹តើយើងពិតជាអាចទុកចិត្តនឹងអ្នកឯទៀតបានទេ? តើគួរប្រថុយទុកចិត្តអ្នកដទៃទោះជាពួកគេអាចធ្វើឲ្យយើងខកចិត្តបាននោះ?›។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 2 ឈ្មោះត្រូវបានប្ដូរ
[រូបភាពនៅទំព័រ៣]
ការស្ទង់មតិមួយបង្ហាញឲ្យដឹងថា ៨៦ភាគរយនៃមនុស្សដែលឆ្លើយតបការស្ទង់មតិ ធ្លាប់ខកចិត្តនឹងបុគ្គលដែលពួកគេទុកចិត្ត