គម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែជីវិត
គម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែជីវិត
តើបុរសម្នាក់ដែលមកពីប្រទេសស្កុតលែនបានរកឃើញអ្វីដែលមានតម្លៃជាងជោគជ័យក្នុងមុខជំនួញ? តើអ្វីដែលបានជួយបុរសម្នាក់នៅប្រទេសប្រេស៊ីលឲ្យលះចោលរបៀបរស់នៅដែលប្រាសចាកសីលធម៌និងការប្រើគ្រឿងញៀន? តើតាមរបៀបណាដែលបុរសម្នាក់នៅប្រទេសស្លូវេនីអាចបោះបង់ចោលទម្លាប់ផឹកស្រាដូចផឹកទឹក? សូមអានពាក្យសម្ដីរបស់ពួកគាត់។
«ជីវិតខ្ញុំមើលទៅគ្មានអ្វីពិបាកទេ»។ ឈ្មោះ: ចន រីឃិត
ឆ្នាំកំណើត: ១៩៥៨
ទីកន្លែងកំណើត: ប្រទេសស្កុតលែន
ធ្លាប់ជា: ពាណិជ្ជករដែលទទួលជោគជ័យ
អតីតកាលរបស់ខ្ញុំ: ខ្ញុំធំឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារដែលមានជីវភាពធូរធារ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំជាមន្ត្រីយោធានៅប្រទេសអង់គ្លេស ដូច្នេះក្រុមគ្រួសារខ្ញុំតែងតែរើផ្ទះទៅនៅកន្លែងផ្សេងៗ។ ក្រៅពីប្រទេសស្កុតលែន យើងក៏បានទៅរស់នៅប្រទេសអង់គ្លេស អាឡឺម៉ង់ កេនយ៉ា ម៉ាឡេស៊ី អៀឡង់ និងកោះស៊ីប។ ចាប់ពីអាយុ៨ឆ្នាំ ខ្ញុំបានទៅរៀននិងរស់នៅក្នុងសាលានៃប្រទេសស្កុតលែន។ នៅទីបំផុត ខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សាពីសកលវិទ្យាល័យខេមប៊្រីជ។
ពេលខ្ញុំមានអាយុ២០ឆ្នាំ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមធ្វើមុខជំនួញខាងប្រេងអស់៨ឆ្នាំ។ មុនដំបូង ខ្ញុំបានធ្វើជំនួញនេះនៅប្រទេសអាម៉េរិកខាងត្បូង បន្ទាប់មកប្រទេសអាហ្វ្រិក ហើយចុងក្រោយនៅភាគខាងលិចនៃប្រទេសអូស្ដ្រាលី។ ក្រោយពីរើចេញពីប្រទេសអូស្ដ្រាលី ខ្ញុំបានបង្កើតក្រុមហ៊ុនវិនិយោគមួយ ដែលខ្ញុំបានលក់នៅពេលក្រោយមក។
ប្រាក់ចំណូលរបស់ខ្ញុំអាចជួយខ្ញុំឲ្យចូលនិវត្តន៍នៅអាយុ៤០ឆ្នាំបាន។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានចំណាយពេលវេលាធ្វើដំណើរកម្សាន្ត។ ខ្ញុំបើកម៉ូតូជុំវិញប្រទេសអូស្ដ្រាលីចំនួនពីរលើក ហើយខ្ញុំក៏បានធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោកដែរ។ ជីវិតរបស់ខ្ញុំមើលទៅគ្មានការពិបាកសោះ។
វិធីដែលគម្ពីរបានជួយខ្ញុំឲ្យកែប្រែជីវិត: សូម្បីតែមុនពេលដែលខ្ញុំចូលនិវត្តន៍ ខ្ញុំចង់រកវិធីដើម្បីអរគុណព្រះដែលផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំមានជីវិតដ៏ល្អ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមទៅវិហារអង់គ្លីកង់ ជាវិហារដែលខ្ញុំធ្លាប់ចូលរួមតាំងពីខ្ញុំនៅក្មេងម្ល៉េះ។ ប៉ុន្តែនៅវិហារនោះមិនសូវផ្ដល់ការណែនាំដែលមកពីគម្ពីរទេ។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានសិក្សាគម្ពីរជាមួយអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តបរិស័ទថ្ងៃចុងក្រោយ ប៉ុន្តែខ្ញុំលែងមានចំណាប់អារម្មណ៍ទៀតដោយសារពួកគេមិនយកគម្ពីរធ្វើជាមូលដ្ឋាន។
នៅថ្ងៃមួយ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានគោះទ្វារផ្ទះរបស់ខ្ញុំ។ ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំអាចសម្គាល់ឃើញថាការបង្រៀនរបស់ពួកគេមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរទាំងស្រុង។ ពួកគេបានបង្ហាញបទគម្ពីរមួយដល់ខ្ញុំគឺនៅសៀវភៅធីម៉ូថេទី១ ២:៣, ៤។ បទគម្ពីរទាំងនោះរៀបរាប់ថា ព្រះមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យ«មនុស្សគ្រប់ប្រភេទទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ហើយមានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត»។ ខ្ញុំមានចិត្តកោតស្ងើចចំពោះសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដែលបានលើកបញ្ជាក់មិនគ្រាន់តែអំពីចំណេះប៉ុណ្ណោះទេ តែអំពីចំណេះត្រឹមត្រូវដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។
ការសិក្សាគម្ពីរជាមួយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានជួយខ្ញុំឲ្យមានចំណេះត្រឹមត្រូវ។ ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំបានរៀនដឹងថាព្រះនិងលោកយេស៊ូមិនមែនជាផ្នែកនៃព្រះបីអង្គរួមគ្នាជាព្រះតែមួយដែលជាសេចក្ដីបង្រៀនដ៏អាថ៌កំបាំងនិងពិបាកយល់នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះនិងលោកយេស៊ូជាបុគ្គលពីរផ្សេងគ្នា។ (យ៉ូហាន ១៤:២៨; កូរិនថូសទី១ ១១:៣) ខ្ញុំមានចិត្តរីករាយខ្លាំងណាស់ដែលបានរៀនអំពីសេចក្ដីពិតដែលស្រួលយល់នេះ។ ខ្ញុំក៏ខឹងនឹងខ្លួនឯងដែរ! ដែលពីមុនខ្ញុំបានខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាយ៉ាងច្រើនដើម្បីខំយល់អំពីសេចក្ដីបង្រៀនដែលខុសនិងមិនអាចយល់បាន។
មិនយូរប៉ុន្មានខ្ញុំក៏បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ខ្ញុំមានការស្ងើចសរសើរយ៉ាងខ្លាំង ដោយឃើញថាគ្រប់គ្នានៅទីនោះមានខ្នាតតម្រាសីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់ ពោលគឺពួកគេហាក់ដូចជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះរបស់ពួកគេបានធ្វើឲ្យខ្ញុំជឿជាក់ថា ខ្ញុំបានរកឃើញសាសនាពិត។—យ៉ូហាន ១៣:៣៥
ផលប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំទទួល: ក្រោយពីបានទទួលការជ្រមុជទឹកហើយ ខ្ញុំបានជួបនឹងនារីដ៏ល្អម្នាក់ឈ្មោះដាយអេន។ នាងបានធំឡើងជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ ហើយនាងមានគុណសម្បត្ដិល្អជាច្រើនដែលខ្ញុំបានចាប់ចិត្តស្រឡាញ់។ ក្រោយមកយើងបានរៀបការ។ ដាយអេនជាមិត្តល្អរបស់ខ្ញុំ ហើយនាងតែងតែជួយខ្ញុំជានិច្ច នោះពិតជាពរដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ាមែន។
ដាយអេននិងខ្ញុំមានបំណងចង់រើទៅតំបន់ដែលត្រូវការអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីគម្ពីរច្រើនជាង។ ក្នុងឆ្នាំ២០១០ យើងបានរើទៅប្រទេសប៊ីលីសក្នុងទ្វីបអាម៉េរិកកណ្ដាល។ នៅទីនោះយើងបានផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ ហើយពួកគេចង់រៀនច្រើនថែមទៀតអំពីលោក។
នៅទីបំផុត នេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្តដោយស្គាល់សេចក្ដីពិតអំពីព្រះនិងគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។ ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើពេញពេល ខ្ញុំមានចិត្តរីករាយដែលបានបង្រៀនគម្ពីរដល់មនុស្សជាច្រើន។ គ្មានអ្វីដែលល្អជាងការឃើញសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យមានជីវិតដ៏ប្រសើរនោះទេ ពោលគឺដូចខ្ញុំដែរ។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានរកឃើញវិធីដ៏ល្អបំផុតដើម្បីអរគុណព្រះដែលផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំមានជីវិតដ៏ល្អ។
«ពួកគេបង្ហាញចិត្តសប្បុរសចំពោះខ្ញុំ»។ ឈ្មោះ: ម៉ារេស្យូ អារូហ៊្សូ
ឆ្នាំកំណើត: ១៩៦៧
ទីកន្លែងកំណើត: ប្រទេសប្រេស៊ីល
ធ្លាប់ជា: អ្នកដែលមានរបៀបរស់នៅប្រាសចាកសីលធម៌
អតីតកាលរបស់ខ្ញុំ: ខ្ញុំបានធំឡើងនៅអាវ៉ារេដែលជាទីក្រុងតូចមួយនៅរដ្ឋសៅប៉ូឡូ។ មនុស្សរស់នៅទីនោះភាគច្រើនជាកម្មករ។
ឪពុកខ្ញុំបានស្លាប់ពេលដែលម្ដាយពរពោះខ្ញុំ។ ជាក្មេងប្រុសម្នាក់ ខ្ញុំបានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់របស់ម្ដាយខ្ញុំពេលដែលគាត់មិននៅផ្ទះ។ ខ្ញុំខំធ្វើឫកពាដូចជាមនុស្សស្រី ដូច្នេះមនុស្សចាប់ផ្ដើមគិតថាខ្ញុំជាខ្ទើយ។ ក្រោយមក ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមរួមភេទជាមួយក្មេងប្រុស និងបុរសឯទៀត។
ពេលដែលខ្ញុំមានអាយុជិត១០ឆ្នាំ ខ្ញុំតែងតែស្វែងរកដៃគូដើម្បីរួមភេទ (ទាំងភេទប្រុសនិងភេទស្រី) ឲ្យតែកន្លែងណាដែលខ្ញុំជួបពួកគេ មិនថាក្នុងបារ ក្លិបកម្សាន្ត ឬសូម្បីតែក្នុងវិហារក៏ដោយ។ នៅពេលមានពិធីបុណ្យធំដែលមានការរាំរែក មានក្បួនហែគគ្រឹកគគ្រេងតាមដងមហាវិថី នោះខ្ញុំបានស្លៀកពាក់ដូចជាស្រី ហើយរាំសាំបាដែលជារបាំតាមបែបជនជាតិប្រេស៊ីល។ ខ្ញុំពិតជាល្បីល្បាញណាស់។
ក្នុងចំណោមមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំមាន ខ្ទើយ ស្រីពេស្យា និងអ្នកញៀនថ្នាំ។ ពួកគេខ្លះបានបង្ខំខ្ញុំឲ្យប្រើគ្រឿងញៀន មិនយូរប៉ុន្មានខ្ញុំក៏ក្លាយទៅជាមនុស្សញៀនថ្នាំ។ ពេញមួយយប់យើងបានជក់គ្រឿងញៀន។ នៅពេលខ្លះទៀត ខ្ញុំបានសំងំខ្លួនតែម្នាក់ឯងដើម្បីជក់ថ្នាំពេញមួយថ្ងៃតែម្ដង។ ក្រោយមកខ្ញុំបានស្រកគីឡូយ៉ាងច្រើន ដូច្នេះហើយមានពាក្យចចាមអារ៉ាមថា ខ្ញុំនេះមានជំងឺអេដស៍។
វិធីដែលគម្ពីរបានជួយខ្ញុំឲ្យកែប្រែជីវិត: នៅពេលដំណាលគ្នានោះ ខ្ញុំក៏បានជួបសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេបានបង្ហាញចិត្តសប្បុរសចំពោះខ្ញុំ។ ពួកគេបានអានបទគម្ពីរមួយនៅសៀវភៅរ៉ូម ១០:១៣ ចែងថា៖ «អស់អ្នកណាដែលហៅរកនាមព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវសង្គ្រោះ»។ ពាក្យទាំងនោះបានដក់ជាប់ក្នុងចិត្តខ្ញុំដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំយល់ថាការប្រើនាមព្រះយេហូវ៉ាគឺជាការសំខាន់ចាំបាច់។ ជាច្រើនលើកបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានជក់គ្រឿងញៀនពេញមួយយប់ហើយ ខ្ញុំក៏បើកបង្អួច សម្លឹងមើលទៅផ្ទៃមេឃ ហើយអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដោយស្រក់ទឹកភ្នែក អង្វរសុំលោកឲ្យជួយខ្ញុំ។
ខ្ញុំគិតអំពីការឈឺចាប់របស់ម្ដាយខ្ញុំ តើគាត់នឹងពិបាកចិត្តខ្លាំងយ៉ាងណាបើគាត់មើលឃើញខ្ញុំកំពុងបំផ្លាញជីវិតខ្លួនដោយគ្រឿងញៀនដូច្នេះ? ខ្ញុំបានតាំងចិត្តថាឈប់ប្រើគ្រឿងញៀនទៀត។ មិនយូរក្រោយមក ខ្ញុំក៏យល់ព្រមសិក្សាគម្ពីរជាមួយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេបានអះអាងថា ការសិក្សាគម្ពីរនឹងជួយខ្ញុំឲ្យផ្ដាច់គ្រឿងញៀនបាន ហើយនេះពិតមែន!
កាលដែលខ្ញុំបន្តសិក្សាគម្ពីរ នោះធ្វើឲ្យខ្ញុំយល់ថា ខ្ញុំត្រូវកែប្រែរបៀបរស់នៅរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែវាពិបាកណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ជាពិសេសការឈប់រួមភេទជាមួយមនុស្សភេទដូចគ្នា ដោយសារខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើដូចនេះយូរហើយ។ អ្វីមួយដែលអាចជួយខ្ញុំ គឺខ្ញុំត្រូវផ្ដាច់ចោលទំនាក់ទំនងដែលជះឥទ្ធិពលអាក្រក់មកលើជីវិតខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានឈប់ទាក់ទងជាមួយមិត្តភក្ដិដែលធ្លាប់សេពគប់ពីមុន ឈប់ចូលបារ និងក្លិបរាត្រីកម្សាន្តផ្សេងៗ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការធ្វើដូច្នេះមិនសូវស្រួលទេ តែខ្ញុំបានទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្ញុំ ហើយថាលោកយល់អំពីការពិបាករបស់ខ្ញុំ។ (យ៉ូហានទី១ ៣:១៩, ២០) ក្នុងឆ្នាំ២០០២ ខ្ញុំបានផ្ដាច់ចោលទាំងស្រុងនូវការរួមភេទជាមួយមនុស្សភេទដូចគ្នា ហើយនៅឆ្នាំដដែលនោះខ្ញុំក៏បានទទួលការជ្រមុជទឹកជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់។
ផលប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំទទួល: ម្ដាយរបស់ខ្ញុំមានការអស្ចារ្យក្នុងចិត្តចំពោះការកែប្រែរបស់ខ្ញុំ ហើយនេះក៏ធ្វើឲ្យគាត់ចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរដែរ។ តែគួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់ ម្ដាយខ្ញុំមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់នៅតែបន្តបណ្ដុះសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា និងសេចក្ដីពិតដែលមានក្នុងគម្ពីរបរិសុទ្ធ។
អស់រយៈពេល៨ឆ្នាំមកហើយ ខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើពេញពេល ដោយចំណាយពេលច្រើនបំផុតក្នុងការបង្រៀនគម្ពីរដល់អ្នកឯទៀត។ ខ្ញុំសារភាពថា ពេលខ្លះខ្ញុំត្រូវប្រយុទ្ធនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំទទួលការលើកទឹកចិត្តដោយដឹងថា ការមិនព្រមធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាទាំងនោះ ខ្ញុំអាចធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។
ការមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា និងការមានរបៀបរស់នៅដែលលោកពេញចិត្ត បានធ្វើឲ្យខ្ញុំចាត់ទុកជីវិតថាមានតម្លៃ។ សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំជាបុរសដែលមានចិត្តរីករាយ។
«ខ្ញុំជាធុងស្រាដែលគ្មានបាត»។ ឈ្មោះ: លូកា ស៊្ស៊ត
ឆ្នាំកំណើត: ១៩៧៥
ទីកន្លែងកំណើត: ប្រទេសស្លូវេនី
ធ្លាប់ជា: អ្នកផឹកស្រាដូចផឹកទឹក
អតីតកាលរបស់ខ្ញុំ: ខ្ញុំកើតនៅល្យូប្យ៉ាណាដែលជាទីក្រុងនៃប្រទេសស្លូវេនី។ ខ្ញុំមានជីវិតរីករាយណាស់រហូតដល់អាយុបួនឆ្នាំ។ តែក្រោយមកឪពុកខ្ញុំបានធ្វើអត្តឃាត។ បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍ដ៏អាក្រក់នេះ ម្ដាយខ្ញុំបានធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ដើម្បីចិញ្ចឹមកូនប្រុសពីរនាក់ គឺខ្ញុំនិងបងប្រុសខ្ញុំ។
ពេលខ្ញុំមានអាយុ១៥ឆ្នាំ ខ្ញុំបានរើផ្ទះហើយទៅរស់នៅជាមួយយាយខាងម្ដាយ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលបានរស់នៅជាមួយយាយ ដោយសារមិត្តភក្ដិជាច្រើននាក់របស់ខ្ញុំជាអ្នកជិតខាងរបស់យាយខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានសេរីភាពច្រើនជាងកាលដែលខ្ញុំរស់នៅជាមួយម្ដាយខ្ញុំ។ ពេលអាយុ១៦ឆ្នាំ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសេពគប់ជាមួយអ្នកដែលចូលចិត្តផឹកស្រា ហើយយើងតែងតែទៅផឹកស្រាជាមួយគ្នានៅថ្ងៃសៅរ៍និងថ្ងៃអាទិត្យ។ ខ្ញុំបានទុកសក់វែង ស្លៀកពាក់ដូចជនក្រៅសង្គម ហើយក្រោយមកក៏ក្លាយទៅជាមនុស្សញៀនបារីដែរ។
ទោះជាខ្ញុំបានសាកប្រើគ្រឿងញៀនផ្សេងៗក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែមិនអាចផ្ដាច់ស្រាបានទេ ដោយសារខ្ញុំគិតថាការផឹកស្រាគឺជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយបំផុត។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមផឹកស្រាទាំងដបទាំងដបតែម្ដង មិនមែនផឹកតែពីរឬបីកែវដូចពីមុនទៀតទេ។ ខ្ញុំក្លាយទៅជាអ្នកដែលពូកែលាក់ខ្លាំងមែនទែន ដូច្នេះ គ្មានអ្នកណាដឹងថាខ្ញុំនេះផឹកស្រាច្រើនប៉ុណ្ណាទេ។ ជារឿយៗ គ្រាន់តែពេលដែលខ្ញុំដកដង្ហើមប៉ុណ្ណោះ ទើបគេអាចដឹងថាខ្ញុំនេះផឹកស្រាដោយសារមានក្លិនស្រា។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ គេមិនអាចដឹងថាខ្ញុំផឹកស្រាឬស្រាបៀរដែលលាយជាមួយវ៉ុតកាអស់ប្រហែលពី៤ទៅ៥លីត្រទេ!
ក្រោយពេលចេញពីបាររាត្រី ទោះបីប្រហែលជាខ្ញុំដែលផឹកស្រាច្រើនជាងពួកគេពីរដងក្ដី តែជាច្រើនលើកច្រើនសាគឺខ្ញុំដែលជាអ្នកគ្រាមិត្តភក្ដិត្រឡប់មកវិញ។ នៅថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានឮមិត្តភក្ដិម្នាក់និយាយពីខ្ញុំថា ខ្ញុំជាធុងស្រាដែលគ្មានបាត។ សម្រាប់ភាសាស្លូវេនីនេះជាពាក្យមើលងាយចំពោះអ្នកដែលអាចផឹកស្រាច្រើនជាងអ្នកឯទៀត។ ពាក្យនោះពិតជាធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចិត្តណាស់!
ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមគិតអំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងគ្មានតម្លៃសោះ មើលទៅអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើគឺគ្មានន័យខ្លឹមសារទេ។
វិធីដែលគម្ពីរបានជួយខ្ញុំឲ្យកែប្រែជីវិត: នៅដំណាលគ្នានោះ ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញថា មិត្តរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំម្នាក់មានការកែប្រែ គឺអាកប្បកិរិយារបស់គាត់ដូចជាស្លូតជាងមុន។ ដោយចង់ដឹងអំពីអ្វីដែលបានជួយគាត់ឲ្យកែប្រែ ខ្ញុំក៏បានអញ្ជើញគាត់ទៅញាំកាហ្វេជាមួយគ្នា។ ក្នុងពេលដែលយើងនិយាយគ្នានោះ គាត់បានប្រាប់ថា គាត់បានចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរជាមួយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់បានប្រាប់ខ្លះៗអំពីអ្វីដែលគាត់បានរៀន ហើយអ្វីទាំងអស់ដែលគាត់បានប្រាប់ នោះជាអ្វីដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ដឹងពីមុនទាល់តែសោះ ពីព្រោះតាំងពីតូចរហូតដល់ធំដឹងក្ដីគ្មានអ្នកណាអប់រំគាត់អំពីរឿងសាសនាទេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ហើយសិក្សាគម្ពីរជាមួយពួកគេ។
ការសិក្សាគម្ពីរជួយខ្ញុំឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិតដែលមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងមកលើចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំបានរៀនដឹងថា យើងកំពុងរស់នៅថ្ងៃដែលគម្ពីរហៅថា«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១-៥) ហើយខ្ញុំក៏បានដឹងថា មិនយូរទៀតព្រះនឹងបំផ្លាញមនុស្សអាក្រក់ចេញពីផែនដី ហើយមនុស្សល្អច្រើនរាប់មិនអស់នឹងមានឱកាសរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន។ (ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៩) ខ្ញុំតាំងចិត្តកែប្រែរបៀបរស់នៅរបស់ខ្ញុំឲ្យប្រសើរឡើង ដើម្បីខ្ញុំអាចរស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សល្អទាំងនោះ។
ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមប្រាប់មិត្តភក្ដិអំពីសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ។ ពេលដែលខ្ញុំនិយាយប្រាប់ ពួកគេជាច្រើនសើចចំអកដាក់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែប្រតិកម្មរបស់ពួកគេបែរជាជួយខ្ញុំទៅវិញ។ នេះធ្វើឲ្យខ្ញុំដឹងថា ពួកគេមិនមែនជាមិត្តភក្ដិល្អទេ។ តាមពិតខ្ញុំដឹងខ្លួនថា អ្វីដែលនាំឲ្យពួកគេសេពគប់ជាមួយខ្ញុំដោយសារតែរឿងផឹកស្រាប៉ុណ្ណោះ។ ជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំឲ្យដល់ថ្ងៃសៅរ៍និងថ្ងៃអាទិត្យដើម្បីពួកគេអាចជួបជុំគ្នាផឹកស្រាម្ដងទៀត។
ខ្ញុំផ្ដាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ ហើយមកសេពគប់ជាមួយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាវិញ។ ការសេពគប់ជាមួយពួកគេគឺពិតជាទទួលការលើកទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ពួកគេជាអ្នកដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ពិតចំពោះព្រះ ហើយជាអ្នកដែលព្យាយាមរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់លោក។ នៅទីបំផុត ខ្ញុំអាចបោះបង់ចោលបាននូវទម្លាប់ផឹកស្រាដូចផឹកទឹក។
ផលប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំទទួល: ខ្ញុំមានចិត្តដឹងគុណចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំអាចមានជីវិតសប្បាយបានដោយមិនចាំបាច់មានស្រាទេ។ ខ្ញុំពិតជាមិនដឹងថា តើជីវិតខ្ញុំនឹងទៅជាយ៉ាងណា បើខ្ញុំនៅតែបន្តប្រើជីវិតដូចពីមុន? ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំជឿជាក់ថាខ្ញុំមានជីវិតប្រសើរជាងមុន។
អស់រយៈពេល៧ឆ្នាំមកហើយ ខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិបម្រើនៅការិយាល័យសាខារបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាក្នុងប្រទេសស្លូវេនី។ ការស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា និងការបម្រើលោកផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំមានជីវិតដែលមានន័យខ្លឹមសារ។
