ហេតុអ្វីខ្ញុំខ្លាចប្រាប់ពីជំនឿរបស់ខ្ញុំនៅសាលា?
ជំពូកទី១៧
ហេតុអ្វីខ្ញុំខ្លាចប្រាប់ពីជំនឿរបស់ខ្ញុំនៅសាលា?
ប្អូនកាលេប និយាយថា៖ «នៅសាលា ខ្ញុំមានឱកាសល្អជាច្រើនដើម្បីប្រាប់អំពីជំនឿរបស់ខ្ញុំ។ តែខ្ញុំបានឲ្យឱកាសនោះកន្លងផុតទៅ»។
ប្អូនចាស្មីន និយាយថា៖ «នៅក្នុងថ្នាក់ គ្រូបានសួរសិស្សទាំងអស់គ្នាថា គិតយ៉ាងណាអំពីការវិវត្តន៍។ ខ្ញុំដឹងថានេះជាឱកាសដ៏ល្អឲ្យខ្ញុំប្រាប់អំពីជំនឿរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបែរជាអង្គុយស្ងៀម មិនហ៊ាននិយាយសូម្បីតែមួយម៉ាត់។ ក្រោយមក ខ្ញុំសោកស្ដាយណាស់»។
បើប្អូនជាយុវវ័យគ្រិស្តសាសនិក ប្អូនប្រហែលជាមានបទពិសោធន៍ដូចកាលេបនិងចាស្មីន។ ប្អូនចូលចិត្តសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរដែលប្អូនបានរៀន ហើយចង់ចែករំលែកដល់អ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្តែ ពេលគិតអំពីការប្រាប់ជំនឿរបស់ខ្លួន នោះក៏ធ្វើឲ្យប្អូនភ័យខ្លាច។ ដូច្នេះ តើតាមរបៀបណាប្អូនអាចមានចិត្តក្លាហានជាងមុន? សូមធ្វើតាមជំហានខាងក្រោម៖
១. ស្វែងយល់មូលហេតុដែលប្អូនភ័យខ្លាច។ ពេលប្អូនគិតអំពីការប្រាប់ជំនឿរបស់ខ្លួន នោះព្រឹត្តិការណ៍មិនល្អតែងលេចឡើងក្នុងខួរក្បាលរបស់ប្អូន! ប៉ុន្តែ បើប្អូនឧស្សាហ៍សរសេរវាចេញមក នោះអាចកាត់បន្ថយការភ័យខ្លាចបាន។
បំពេញឃ្លានៅខាងក្រោម៖
● បើខ្ញុំនិយាយអំពីជំនឿខ្ញុំនៅសាលា ខ្ញុំខ្លាចថា៖ ․․․․․
តាមពិត យុវវ័យគ្រិស្តសាសនិកឯទៀតក៏មានការភ័យខ្លាចស្រដៀងប្អូនដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនគ្រិស្តតូហ្វើ អាយុ១៤ឆ្នាំ ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំខ្លាចក្មេងឯទៀតសើចចំអកឲ្យខ្ញុំ ហើយហៅខ្ញុំថាមនុស្សចម្លែក»។ កាលេបដែលបានរៀបរាប់នៅដើមជំពូកនេះ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំខ្លាច បើមានគេសួរសំណួរខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនចេះឆ្លើយ»។
២. ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហា។ តើប្អូនភ័យខ្លាចដោយគ្មានមូលហេតុឬទេ? ប្រហែលជាមិនមែនទេ។ ប្អូនអាស្សេលី អាយុ២០ឆ្នាំ ប្រាប់ថា៖ «ក្មេងខ្លះធ្វើពុតជាចាប់អារម្មណ៍នឹងជំនឿរបស់ខ្ញុំ។ តែក្រោយមកពួកគេយកសម្ដីខ្ញុំមកនិយាយពេបជ្រាយឲ្យខ្ញុំនៅមុខអ្នកឯទៀត»។ ប្អូននីខូល អាយុ១៧ឆ្នាំ បានប្រាប់អំពីបទពិសោធន៍របស់ខ្លួនថា៖ «មិត្តរួមថ្នាក់ម្នាក់បានប្រៀបធៀបខគម្ពីរក្នុងគម្ពីររបស់គាត់ជាមួយនឹងគម្ពីររបស់ខ្ញុំ ហើយឃើញមានពាក្យខុសគ្នា។ គាត់ប្រាប់ថា គម្ពីររបស់ខ្ញុំបានត្រូវគេកែហើយ។ ពេលឮបែបនេះខ្ញុំស្រឡាំងកាំងណាស់ មិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វីទេ!»។ a
ស្ថានភាពបែបនោះមើលទៅគួរឲ្យខ្លាចណាស់! ប៉ុន្តែជាជាងរត់ចេញ សូមព្យាយាមទទួលយកការពិបាកទាំងនោះ ពីព្រោះវាជាផ្នែកមួយនៃរបៀបរស់នៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១២) ប្អូនម៉ាថាយ អាយុ១៣ឆ្នាំ ប្រាប់ថា៖ «លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា ពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹងត្រូវគេបៀតបៀន។ ដូច្នេះ យើងមិនរំពឹងថាមនុស្សគ្រប់គ្នានឹងចូលចិត្តជំនឿរបស់យើងទេ»។—យ៉ូហាន ១៥:២០
៣. គិតអំពីអត្ថប្រយោជន៍។ តើអាចមានអ្វីល្អខ្លះដែលកើតចេញពីបទពិសោធន៍ដែលហាក់ដូចជាអាក្រក់ឬទេ? ប្អូនអាំប៊ឺ អាយុ២១ឆ្នាំ និយាយថា៖ «វាមិនស្រួលទេក្នុងការពន្យល់អំពីជំនឿរបស់ខ្លួនទៅកាន់មនុស្សដែលមិនជឿគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ នេះនឹងជួយអ្នកឲ្យទុកចិត្តកាន់តែខ្លាំងទៅលើជំនឿរបស់អ្នក»។—រ៉ូម ១២:២
យោងទៅលើអ្វីដែលប្អូនបានសរសេរក្នុងជំហានទី១។ សូមគិតអំពីប្រយោជន៍យ៉ាងហោចណាស់ពីរដែលប្អូនអាចទទួលបានពីស្ថានភាពនោះ ហើយសូមសរសេរនៅខាងក្រោម។
១ ․․․․․
២ ․․․․․
តម្រុយ៖ ពេលប្អូនប្រាប់សិស្សរួមថ្នាក់អំពីជំនឿរបស់ប្អូន នោះមិនសូវធ្វើឲ្យប្អូនទទួលការបង្ខិតបង្ខំពីពួកគេទេ ហើយក៏ជួយប្អូនឲ្យមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងខ្លាំងជាងមុនដែរ។ ណាមួយទៀត ប្អូននឹងកាន់តែស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងកាន់តែពេញចិត្តប្អូន។—សុភាសិត ២៣:១៥
៤. ត្រៀមខ្លួន។ សុភាសិត ១៥:២៨ ចែងថា៖ «មនុស្សសុចរិតគិតសិនមុននឹងឆ្លើយ»។ ក្រៅពីគិតអំពីអ្វីដែលប្អូននឹងនិយាយ សូមព្យាយាមគិតអំពីសំណួរដែលគេអាចសួរ។ បន្ទាប់មក សូមសិក្សាស្រាវជ្រាវប្រធានបទទាំងនោះ ហើយត្រៀមពាក្យតបឆ្លើយទុកជាមុន។ សូមមើលតារាង« រៀបចំពាក្យតបឆ្លើយ» នៅទំព័រ១២៧។
៥. ចាប់ផ្ដើម។ នៅពេលប្អូនត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ តើប្អូនគួរចាប់ផ្ដើមនិយាយដោយរបៀបណា? ការប្រាប់ពីជំនឿរបស់ខ្លួនគឺប្រៀបដូចជាការហែលទឹក។ ប្អូនមានជម្រើសពីរ។ ទី១ ចុះទឹកសន្សឹមៗ។ ទី២ លោតចូលក្នុងទឹកតែម្ដង។ ស្រដៀងគ្នានឹងការចុះទឹកសន្សឹមៗ ប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមនិយាយពីប្រធានបទដែលមិនទាក់ទងនឹងសាសនា ហើយបន្ទាប់មកសង្កេតមើលថាអ្នកស្ដាប់មានប្រតិកម្មយ៉ាងណា។ ប៉ុន្តែ បើប្អូនបារម្ភខ្លាំងពេកថានឹងមានអ្វីមិនស្រួលកើតឡើង នោះជម្រើសល្អបំផុតសម្រាប់ប្អូនគឺជម្រើសទី២ ដោយប្រាប់អំពីជំនឿតែម្ដង។ (លូកា ១២:១១, ១២) ប្អូនអេនទ្រូ អាយុ១៧ឆ្នាំ ពោលថា៖ «តាមពិតការប្រាប់គេអំពីជំនឿ គឺស្រួលជាងការគិតថាគួរប្រាប់គេយ៉ាងណា។ នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមការសន្ទនា ខ្ញុំឃើញថានេះគឺស្រួលជាងអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតទៅទៀត!»។ b
៦. ចេះស្គាល់កាលៈទេសៈ។ សាឡូម៉ូនសរសេរថា៖ «មនុស្សឈ្លាសវៃប្រព្រឹត្តដោយចំណេះដឹង»។ (សុភាសិត ១៣:១៦) ប្អូនប្រាកដជាមិនលោតចូលទៅក្នុងទឹករាក់ទេ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីកុំឲ្យការសន្ទនាប្រែទៅជាការប្រកែកគ្នា។ សូមចាំថា មានពេលត្រូវនិយាយ ហើយមានពេលត្រូវនៅស្ងៀម។ (អ្នកទូន្មាន ៣:១, ៧) សូម្បីតែលោកយេស៊ូ មានពេលខ្លះក៏លោកមិនព្រមឆ្លើយសំណួររបស់គេដែរ។—ម៉ាថាយ ២៦:៦២, ៦៣
បើប្អូនសម្រេចចិត្តឆ្លើយ សូមនិយាយខ្លីៗនិងដោយឈ្លាសវៃ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើសិស្សរួមថ្នាក់ចំអកឲ្យប្អូនថា‹ឯងកំសាកណាស់ មិនហ៊ានជក់បារី›។ ប្អូនគ្រាន់តែតបទៅវិញថា‹ខ្ញុំមិនចង់បង្ខូចសុខភាពខ្លួនឯងទេ!›។ អាស្រ័យលើប្រតិកម្មរបស់គាត់ ប្អូនអាចសម្រេចថាគួរពន្យល់អំពីជំនឿរបស់ប្អូនឬមិនគួរ។
ជំហានទាំង៦ដែលបានរៀបរាប់ក្នុងជំពូកនេះ អាចជួយប្អូនឲ្យ«ប្រុងប្រៀបជានិច្ចដើម្បីនិយាយការពារ»ជំនឿរបស់ខ្លួន។ (ពេត្រុសទី១ ៣:១៥) ជាការពិតណាស់ ការប្រុងប្រៀបខ្លួនមិនមានន័យថា ប្អូននឹងមិនភ័យនោះទេ។ ប៉ុន្តែ យុវតីអេឡាណឺ អាយុ១៨ឆ្នាំ បានសង្កេតឃើញថា៖ «បើអ្នកពន្យល់អំពីជំនឿរបស់ខ្លួន ទោះបីជាអ្នកភ័យក៏ដោយ អ្នកនឹងមានមោទនភាពដែលបានជម្នះការភ័យខ្លាច ទោះជាទទួលបានលទ្ធផលមិនល្អក្ដី។ តែបើទទួលបានលទ្ធផលល្អ នោះអ្នកនឹងសប្បាយចិត្តកាន់តែខ្លាំង ហើយអ្នកប្រាកដជានឹងពេញចិត្តដែលខ្លួនហ៊ាននិយាយអំពីជំនឿប្រាប់អ្នកឯទៀត»។
តើប្អូនតានតឹងចិត្តនៅសាលារៀនឬទេ? បើមែន សូមមើលវិធីដោះស្រាយបញ្ហានោះ។
[កំណត់សម្គាល់]
a ពិតមែនថាក្នុងសេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរផ្សេងៗបានប្រើពាក្យខុសគ្នា តែសេចក្ដីបកប្រែខ្លះបានប្រើពាក្យដែលជិតនឹងភាសាដើម។
b សូមមើលប្រអប់« សំណួរដើម្បីចាប់ផ្ដើមការសន្ទនា»នៅទំព័រមុន។
បទគម្ពីរសំខាន់
«[ចូរ]ប្រុងប្រៀបជានិច្ចដើម្បីនិយាយការពារសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នករាល់គ្នានៅចំពោះមុខមនុស្សទាំងអស់ ដែលទាមទារឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រាប់អំពីមូលហេតុដែលអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះ តែចូរធ្វើដូច្នេះដោយចិត្តស្លូតបូតនិងដោយការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅ»។—ពេត្រុសទី១ ៣:១៥
យោបល់
ជាជាងប្រាប់មិត្តរួមថ្នាក់អំពីអ្វីដែលពួកគេគួរជឿឬមិនគួរជឿ សូមប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលប្អូនជឿនិងមូលហេតុដែលប្អូនយល់ថា នោះជាការសមហេតុសមផល។
តើប្អូនដឹងទេ . . . ?
សិស្សរួមថ្នាក់ខ្លះអាចសរសើរដែលប្អូនកាន់ខ្ជាប់ខ្នាតតម្រាសីលធម៌ក្នុងគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេប្រហែលខ្មាសមិនហ៊ានសួរអំពីជំនឿប្អូន។
គម្រោងអនុវត្ត!
ខ្ញុំចង់ប្រាប់ជំនឿរបស់ខ្ញុំដល់មិត្តរួមថ្នាក់ឈ្មោះ ․․․․․
ប្រធានបទដែលខ្ញុំគិតថាគាត់នឹងចាប់អារម្មណ៍គឺ ․․․․․
អ្វីដែលខ្ញុំចង់សួរឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំអំពីរឿងនេះគឺ ․․․․․
តើប្អូនគិតយ៉ាងណា?
● តើអ្វីអាចជាដើមហេតុដែលនាំឲ្យមិត្តរួមថ្នាក់សើចចំអកអំពីជំនឿរបស់ប្អូន?
● បើប្អូនសម្រេចចិត្តប្រាប់អំពីជំនឿរបស់ខ្លួន ហេតុអ្វីការនិយាយដោយមានទំនុកចិត្តគឺជាការសំខាន់?
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ១២៦]
«ប្អូនចេសិន រៀបរាប់ថា៖ ‹ពេលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើខុសពីក្មេងឯទៀតទេ។ តែពេលធំឡើង ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាអ្វីដែលខ្ញុំជឿជួយខ្ញុំឲ្យមានជីវិតប្រសើរជាង។ នេះធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែមានទំនុកចិត្ត និងមានមោទនភាពភាពចំពោះជំនឿរបស់ខ្ញុំ›»
[ប្រអប់នៅទំព័រ១២៤]
សំណួរដើម្បីចាប់ផ្ដើមការសន្ទនា
● «ពេលវ៉ាកងធំ តើអ្នកមានគម្រោងធ្វើអ្វី?»[ក្រោយពីគាត់ឆ្លើយរួច ប្អូនអាចចែករំលែកពីគម្រោងរបស់ប្អូនដូចជាទៅចូលរួមមហាសន្និបាត ឬទៅផ្សព្វផ្សាយច្រើនជាង]។
● រៀបរាប់ព័ត៌មានថ្មីមួយ ហើយសួរថា៖ «តើអ្នកបានឮព័ត៌មាននេះទេ? ហើយតើអ្នកគិតយ៉ាងណា?»។
● «តើអ្នកគិតថាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក[ឬបញ្ហាផ្សេងទៀត]នឹងប្រសើរឡើងទេ? [ទុកឲ្យគាត់ឆ្លើយ] ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតដូច្នេះ?»។
● «តើអ្នកជឿថាមានព្រះទេ?»។
● «ក្រោយពីរៀនចប់ តើអ្នកមានគម្រោងធ្វើអ្វី?» [ក្រោយពីគាត់ឆ្លើយរួច សូមប្រាប់ពីគោលដៅរបស់ប្អូនក្នុងការបម្រើព្រះ]។
[តារាងនៅទំព័រ១២៧]
(ដើម្បីមើលឃើញទាំងអស់ សូមមើលសៀវភៅ)
ក្រដាសលំហាត់
រៀបចំពាក្យតបឆ្លើយ
ចម្លងទុកប្រើ!
យោបល់៖ ពិគ្រោះតារាងនេះជាមួយឪពុកម្ដាយ និងយុវវ័យរួមជំនឿ។ រួចបំពេញតារាងនេះ។ បន្ទាប់មក គិតសំណួរផ្សេងទៀតដែលសិស្សរួមថ្នាក់អាចនឹងសួរប្អូន ហើយរៀបចំពាក្យតបឆ្លើយ។
អព្យាក្រឹត
សំណួរ
ហេតុអ្វីអ្នកមិនគោរពទង់ជាតិ? តើអ្នកមិនស្រឡាញ់ជាតិទេឬ?
ចម្លើយ
ខ្ញុំគោរពប្រទេសដែលខ្ញុំរស់នៅ តែខ្ញុំមិនគោរពបូជាដល់ទង់ជាតិទេ។
សំណួរបន្ទាប់
តើអ្នកមិនធ្វើសង្គ្រាមដើម្បីការពារប្រទេសជាតិខ្លួនទេឬ?
ចម្លើយ
មិនធ្វើទេ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ារាប់លាននាក់រស់នៅប្រទេសផ្សេងៗទៀត ក៏មិនធ្វើសង្គ្រាមដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងប្រទេសនេះដូចគ្នា។
ឈាម
សំណួរ
ហេតុអ្វីអ្នកមិនចាក់បញ្ចូលឈាម?
ចម្លើយ
ព្រោះខ្ញុំធ្វើតាមអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំព្រមទទួលយកការព្យាបាលដែលមិនប្រើឈាម ដោយសារវិធីបែបនេះមិនប្រថុយនឹងការឆ្លងជំងឺអេដស៍ ឬជំងឺរលាកថ្លើមឡើយ។
សំណួរបន្ទាប់
ចុះបើអ្នកត្រូវបញ្ចូលឈាមដើម្បីរស់? តើព្រះនឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នកទេ?
ចម្លើយ
․․․․․
សម្រេចចិត្ត
សំណួរ
ខ្ញុំស្គាល់ម្នាក់ ហើយគាត់កាន់សាសនាដូចអ្នក តែគាត់បានធ្វើ . . . ហេតុអ្វីអ្នកមិនអាចធ្វើ?
ចម្លើយ
យើងបានរៀននូវអ្វីដែលព្រះតម្រូវពីយើង តែគ្មានអ្នកណាបង្ខំយើងឲ្យធ្វើតាមទេ! យើងម្នាក់ៗត្រូវសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង។
សំណួរបន្ទាប់
នេះបង្ហាញថាសាសនារបស់អ្នកគ្មានខ្នាតតម្រាត្រឹមត្រូវទេ មែនទេ?
ចម្លើយ
․․․․․
ការបង្កើត
សំណួរ
ហេតុអ្វីអ្នកមិនជឿលើការវិវត្តន៍?
ចម្លើយ
ព្រោះគ្មានហេតុផលឲ្យខ្ញុំជឿ។ សូម្បីតែអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រខ្លះ ក៏មិនយល់ស្របលើការវិវត្តន៍ដែរ។
សំណួរបន្ទាប់
․․․․․
ចម្លើយ
․․․․․
[រូបភាពនៅទំព័រ១២៥]
ការប្រាប់អំពីជំនឿរបស់ខ្លួន គឺប្រៀបដូចជាការហែលទឹក។ ប្អូនអាចជ្រើសរើសដោយចុះទឹកសន្សឹមៗ ឬលោតចូលទៅក្នុងទឹកតែម្ដង!
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ក្មេងជំទង់និងយុវវ័យ
សំណួរពីយុវវ័យ
សំណួរទូទៅពីយុវវ័យ មានដូចជារឿងខាងផ្លូវភេទ មិត្តភក្ដិ ឪពុកម្ដាយ សាលារៀន និងរឿងផ្សេងទៀត។
