លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

ជំពូកទី១៧

‹ឱកូកអើយ! ខ្ញុំទាស់នឹងអ្នកហើយ›

‹ឱកូកអើយ! ខ្ញុំទាស់នឹងអ្នកហើយ›

អេសេគាល ៣៨:៣

គោល​ចំណុច: អត្តសញ្ញាណ​«​កូក​»​និង​«​ស្រុក​»​ដែល​គាត់​វាយ​ប្រហារ

១, ២. តើ​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​មាន​សង្គ្រាម​ដ៏​ធំ​អ្វី? ហើយ​តើ​មាន​សំណួរ​អ្វី​ខ្លះ​ទាក់​ទង​នឹង​សង្គ្រាម​នោះ? (​សូម​មើល​រូប​ភាព​នៅ​ដើម​អត្ថបទ​)

អស់​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ​ផែនដី​នេះ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​សង្គ្រាម រួម​ទាំង​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី​១​និង​លោក​លើក​ទី​២ ដែល​មាន​ការ​បង្ហូរ​ឈាម​យ៉ាង​សាហាវ​ព្រៃ​ផ្សៃ​នៅ​ក្នុង​សតវត្សរ៍​ទី​២០។ ប៉ុន្តែ មិន​យូរ​ទៀត​នឹង​មាន​សង្គ្រាម​ដ៏​ធំ​បំផុត​ក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​មនុស្ស។ សង្គ្រាម​នេះ​មិន​មែន​ជា​សង្គ្រាម​រវាង​ប្រជា​ជាតិ​នានា​នៅ​ផែនដី​ដែល​ច្បាំង​គ្នា​ដោយ​សារ​គិត​តែ​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ សង្គ្រាម​នេះ​គឺ​ជា​«​សង្គ្រាម​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ដ៏​ធំ​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​»។ (​បប. ១៦:១៤​) សង្គ្រាម​នេះ​ផ្ទុះ​ឡើង​នៅ​ពេល​សត្រូវ​ដែល​មាន​អំណួត​វាយ​ប្រហារ​ស្រុក​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​ព្រះ។ ជា​លទ្ធផល ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​ឧត្តម​បំផុត​នឹង​បញ្ចេញ​ឫទ្ធានុភាព​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​ដែល​មនុស្ស​មិន​ធ្លាប់​ឃើញ ដើម្បី​បំផ្លាញ​សត្រូវ​របស់​លោក។

នេះ​នាំ​ឲ្យ​មាន​សំណួរ​មួយ​ចំនួន​ដូច​ជា តើ​សត្រូវ​នោះ​ជា​អ្នក​ណា? តើ​ស្រុក​ដែល​គាត់​វាយ​ប្រហារ​ជា​ស្រុក​អ្វី? តើ​គាត់​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ស្រុក​នេះ​នៅ​ពេល​ណា? ហេតុ​អ្វី​គាត់​វាយ​ប្រហារ​ស្រុក​នេះ ហើយ​តាម​របៀប​ណា? ដោយ​សារ​ព្រឹត្តិការណ៍​ទាំង​នេះ​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​ទាក់​ទង​នឹង​យើង​ដែល​ជា​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ផែនដី នោះ​យើង​ត្រូវ​ដឹង​ចម្លើយ។ យើង​អាច​រក​ឃើញ​ចម្លើយ​ក្នុង​ទំនាយ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​រំភើប​ដែល​បាន​ត្រូវ​កត់​ទុក​ក្នុង​សៀវភៅ​អេសេគាល​ជំពូក​ទី​៣៨​និង​៣៩

សត្រូវ​នោះ​គឺ​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក

៣. សូម​ពន្យល់​ជា​សង្ខេប​នូវ​ទំនាយ​អេសេគាល​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក។

 សូម​អាន អេសេគាល ៣៨:១, ២, ៨, ១៨; ៣៩:៤, ១១សេចក្ដី​សង្ខេប​នៃ​ទំនាយ​គឺ​«​នៅ​ទី​បំផុត ក្រោយ​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​កន្លង​ផុត​ទៅ​»​ សត្រូវ​ដែល​បាន​ត្រូវ​ហៅ​ថា​«​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​»​ វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​«​ស្រុក​»​របស់​រាស្ត្រ​ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ការ​វាយ​ប្រហារ​ដ៏​សាហាវ​នោះ បណ្ដាល​ឲ្យ​«​កំហឹង​ដ៏​ខ្លាំង​»​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឆួល​ឡើង ហើយ​លោក​ចាត់​វិធានការ រួច​ប្រហារ​កូក។ * ក្រោយ​ពី​ទទួល​ជ័យ​ជម្នះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​សាក​សព​សត្រូវ​របស់​លោក​និង​កង​ទ័ព​ទាំង​អស់​របស់​សត្រូវ​នោះ ​«​ជា​ចំណី​ដល់​សត្វ​ស្លាប​គ្រប់​ប្រភេទ ហើយ​ដល់​សត្វ​ព្រៃ​ទាំង​ឡាយ​»។ នៅ​ទី​បំផុត ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​ទី​បញ្ចុះ​សព​ដល់​កូក។ ដើម្បី​យល់​អំពី​របៀប​ដែល​ទំនាយ​នេះ​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​អនាគត​ឆាប់​ៗ​ខាង​មុខ​នេះ ដំបូង​យើង​ត្រូវ​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​របស់​កូក​ជា​មុន​សិន។

៤. តើ​យើង​អាច​សន្និដ្ឋាន​យ៉ាង​ណា​អំពី​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក?

ដូច្នេះ តើ​អ្នក​ណា​ជា​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក? យោង​តាម​ការ​រៀប​រាប់​របស់​អេសេគាល យើង​អាច​សន្និដ្ឋាន​ថា​កូក​គឺ​ជា​សត្រូវ​របស់​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។ តើ​កូក​ជា​ឈ្មោះ​មួយ​របស់​សាថាន​ដែល​ជា​សត្រូវ​ដ៏​ធំ​បំផុត​នៃ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​ឬ? អស់​ជា​ច្រើន​ទសវត្សរ៍ សៀវភៅ​ផ្សេង​ៗ​របស់​យើង​ធ្លាប់​ប្រាប់​ដូច្នេះ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​ពី​ពិចារណា​ថែម​ទៀត​ក្នុង​ទំនាយ​អេសេគាល​នាំ​ឲ្យ​យើង​កែ​តម្រូវ​ការ​យល់​ដឹង​ពី​មុន។ ទស្សនាវដ្ដី​ប៉ម​យាម​បាន​ពន្យល់​ថា​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​មិន​មែន​សំដៅ​ទៅ​លើ​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ដែល​យើង​មើល​មិន​ឃើញ​នោះ​ទេ តែ​សំដៅ​ទៅ​លើ​សត្រូវ​ជា​មនុស្ស​វិញ ពោល​គឺ​ប្រជា​ជាតិ​នានា​ដែល​ចង​សម្ព័ន្ធភាព​គ្នា​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។ * មុន​នឹង​យើង​ពិនិត្យ​មើល​មូលដ្ឋាន​នៃ​ការ​សន្និដ្ឋាន​របស់​យើង សូម​ឲ្យ​យើង​ពិចារណា​ចំណុច​ពីរ​នៅ​ក្នុង​ទំនាយ​អេសេគាល​ជា​មុន​សិន ដែល​បញ្ជាក់​ថា​កូក​មិន​មែន​ជា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ទេ។

៥, ៦. តើ​អ្វី​ក្នុង​ទំនាយ​អេសេគាល​ដែល​បញ្ជាក់​ថា​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​មិន​មែន​ជា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ?

៥ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​សាក​សព​អ្នក​ជា​ចំណី​ដល់​សត្វ​ស្លាប​គ្រប់​ប្រភេទ​»។ (​អេគ. ៣៩:៤​) ជា​ញឹក​ញយ គម្ពីរ​ប្រើ​ទិដ្ឋភាព​សត្វ​ស្លាប​ចឹក​ស៊ី​សាក​សព ទុក​ជា​ការ​ព្រមាន​អំពី​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ពី​ព្រះ។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ផ្ដល់​ការ​ព្រមាន​ដូច​នេះ​ដល់​ប្រជា​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​និង​ប្រជា​ជាតិ​ឯ​ទៀត។ (​បច. ២៨:២៦; យេ. ៧:៣៣; អេគ. ២៩:៣,​) ប៉ុន្តែ សូម​កត់​សម្គាល់​ថា​ការ​ព្រមាន​ទាំង​នេះ​ពី​ព្រះ បាន​ត្រូវ​ផ្ដល់​ឲ្យ​មិន​មែន​ដល់​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ទេ តែ​ដល់​មនុស្សជាតិ​វិញ។ សំខាន់​បំផុត សត្វ​ស្លាប​និង​សត្វ​ព្រៃ​ស៊ី​សាច់​ជា​ចំណី មិន​មែន​ស៊ី​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ឡើយ។ ដូច្នេះ ការ​ព្រមាន​នេះ​ពី​ព្រះ​ក្នុង​ទំនាយ​អេសេគាល បញ្ជាក់​ថា​កូក​មិន​មែន​ជា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ទេ។

៦ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ទី​បញ្ចុះ​សព​ក្នុង​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​ដល់​កូក​»។ (​អេគ. ៣៩:១១​) គម្ពីរ​មិន​បាន​រៀប​រាប់​ថា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​បាន​ត្រូវ​បញ្ចុះ​នៅ​ផែនដី​ទេ។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរ​ប្រាប់​ថា​សាថាន​និង​ពួក​វិញ្ញាណ​កំណាច​របស់​វា​នឹង​ត្រូវ​ឃុំ​ទុក​នៅ​ក្នុង​ទី​ជ្រៅ​បំផុត​អស់​រយៈ​ពេល​១.០០០​ឆ្នាំ ហើយ​ក្រោយ​មក​នឹង​ត្រូវ​បោះ​ទម្លាក់​ទៅ​ក្នុង​បឹង​ភ្លើង​ក្នុង​ន័យ​ធៀប​ដែល​តំណាង​ការ​បំផ្លាញ​ចោល​ជា​រៀង​រហូត។ (​លូក. ៨:៣១; បប. ២០:១​-​៣, ១០​) ដោយ​សារ​កូក​បាន​ត្រូវ​រៀប​រាប់​ថា​ទទួល​«​ទី​បញ្ចុះ​សព​»​នៅ​ផែនដី នោះ​យើង​អាច​សន្និដ្ឋាន​ថា​កូក​នោះ​មិន​មែន​ជា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ទេ។

៧, ៨. តើ​«​ស្ដេច​ខាង​ជើង​»​នឹង​មក​ដល់​ទី​បញ្ចប់​នៅ​ពេល​ណា? ហើយ​តើ​តាម​របៀប​ណា​នេះ​ស្រដៀង​នឹង​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​ទៅ​លើ​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក?

យើង​បាន​រៀន​ថា​កូក​គឺ​ជា​សត្រូវ​របស់​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ហើយ​កូក​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​វាយ​ប្រហារ​ចុង​ក្រោយ​ទៅ​លើ​ពួក​គេ។ បើ​កូក​មិន​មែន​ជា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ទេ តើ​កូក​ជា​អ្នក​ណា​ឬ​ជា​អ្វី? ឥឡូវ​សូម​យើង​ពិចារណា​ទំនាយ​ពីរ​ដែល​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​របស់​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក។

៨ ​«​ស្ដេច​ខាង​ជើង​»។ (​សូម​អាន ដានីយ៉ែល ១១:៤០​-​៤៥) ដានីយ៉ែល​បាន​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​នូវ​ការ​លេច​ឡើង​មហា​អំណាច​ពិភព​លោក ចាប់​ពី​សម័យ​គាត់​រហូត​ដល់​សម័យ​យើង។ ទំនាយ​នោះ​ក៏​រៀប​រាប់​ផង​ដែរ អំពី​សត្រូវ​ខាង​នយោបាយ​ពីរ​ដែល​ប្រកួត​ប្រជែង​គ្នា ពោល​គឺ​«​ស្ដេច​ខាង​ត្បូង​»​និង​«​ស្ដេច​ខាង​ជើង​»។ ប៉ុន្មាន​សតវត្សរ៍​កន្លង​មក ស្ដេច​នីមួយ​ៗ​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​អត្តសញ្ញាណ កាល​ដែល​ប្រជា​ជាតិ​នានា​បាន​ប្រជែង​គ្នា​ដើម្បី​ទៅ​ជា​មហា​អំណាច។ ស្ដី​អំពី​ការ​ប្រយុទ្ធ​ផ្ដាច់​ព្រ័ត្រ​នៃ​ស្ដេច​ខាង​ជើង​ក្នុង​«​គ្រា​ចុង​ក្រោយ​»​ ដានីយ៉ែល​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​គាត់​នឹង​ចេញ​ទៅ​ទាំង​មាន​កំហឹង​ជា​ខ្លាំង ដើម្បី​បំផ្លិច​បំផ្លាញ ព្រម​ទាំង​ប្រហារ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​»។ អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា​គឺ​ជា​គោល​ដៅ​ចម្បង​របស់​ស្ដេច​ខាង​ជើង។ * ប៉ុន្តែ ដូច​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​ដែរ ស្ដេច​ខាង​ជើង​នឹង​មក​«​ដល់​ទី​បញ្ចប់​»​ ក្រោយ​ពី​ទទួល​បរាជ័យ​ក្នុង​ការ​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ។

៩. តើ​អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង​ទៅ​លើ​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​ស្រដៀង​គ្នា​យ៉ាង​ណា​ទៅ​នឹង​អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង​ទៅ​លើ​«​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​គ្រប់​ទី​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី​»​?

៩ ​«​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​គ្រប់​ទី​អាស្រ័យ​នៅ​ផែនដី​»។ (​សូម​អាន ការ​បើក​បង្ហាញ ១៦:១៤, ១៦; ១៧:១៤; ១៩:១៩, ២០) សៀវភៅ​ការ​បើក​បង្ហាញ​បាន​ប្រាប់​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ការ​វាយ​ប្រហារ​របស់​«​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី​»​ទៅ​លើ​«​ស្ដេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្ដេច​»​ ពោល​គឺ​លោក​យេស៊ូ​ដែល​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ ប៉ុន្តែ ដោយ​សារ​ស្ដេច​ដែល​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​ទាំង​នោះ​មិន​អាច​វាយ​ប្រហារ​លោក​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ នោះ​ពួក​គេ​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ពួក​អ្នក​គាំទ្រ​រាជាណាចក្រ​ព្រះ​ដែល​រស់​នៅ​ផែនដី។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ស្ដេច​ទាំង​នោះ​នឹង​ចាញ់​នៅ​សង្គ្រាម​អាម៉ាគេដូន។ សូម​កត់​សម្គាល់​ថា​ពួក​គេ​នឹង​មក​ដល់​អវសាន ក្រោយ​ពី​ពួក​គេ​វាយ​ប្រហារ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ នេះ​ស្រដៀង​នឹង​អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង​ទៅ​លើ​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​ដែរ។ *

១០. តើ​យើង​អាច​សន្និដ្ឋាន​យ៉ាង​ណា​អំពី​អត្តសញ្ញាណ​របស់​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក?

១០ ដោយ​គិត​អំពី​ចំណុច​ទាំង​នោះ តើ​យើង​អាច​សន្និដ្ឋាន​យ៉ាង​ណា​អំពី​អត្តសញ្ញាណ​របស់​កូក? ទី​១ កូក​មិន​មែន​ជា​បុគ្គល​វិញ្ញាណ​ទេ។ ទី​២ កូក​សំដៅ​ទៅ​លើ​ប្រជា​ជាតិ​នានា​នៅ​ផែនដី​ដែល​នឹង​វាយ​ប្រហារ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​ឆាប់​ៗ​នេះ។ ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​នោះ​ច្បាស់​ជា​ចង​សម្ព័ន្ធភាព​ជា​មួយ​គ្នា​តាម​របៀប​ណា​មួយ។ ហេតុ​អ្វី? ដោយ​សារ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​មាន​នៅ​ទូទាំង​ផែនដី ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​នោះ​នឹង​មាន​គោល​បំណង​និង​សកម្មភាព​ស្រប​គ្នា​ដើម្បី​វាយ​ប្រហារ​ពួក​គេ។ (​ម៉ាថ. ២៤:៩​) ទោះ​ជា​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​នោះ​ជា​អ្នក​វាយ​ប្រហារ​ក៏​ពិត​មែន តែ​តាម​ពិត​សាថាន​ជា​អ្នក​រៀប​គម្រោង​ក្នុង​ការ​វាយ​ប្រហារ​នោះ។ តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ សាថាន​មាន​ឥទ្ធិពល​ទៅ​លើ​ប្រជា​ជាតិ​នានា​ក្នុង​ការ​ប្រឆាំង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។ (​១​យ៉ូន. ៥:១៩; បប. ១២:១៧​) ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក្ដី ទំនាយ​អេសេគាល​អំពី​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក ផ្ដោត​ទៅ​លើ​តួ​នាទី​របស់​ប្រជា​ជាតិ​នានា​នៅ​ផែនដី ដែល​នឹង​វាយ​ប្រហារ​លើ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ *

តើ​«​ស្រុក​»​សំដៅ​លើ​អ្វី?

១១. តើ​ទំនាយ​អេសេគាល​រៀប​រាប់​យ៉ាង​ណា​អំពី​«​ស្រុក​»​ដែល​កូក​នឹង​វាយ​ប្រហារ?

១១ ដូច​យើង​បាន​រៀន​នៅ​ វគ្គ​៣ កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ខឹង​ជា​ខ្លាំង ពេល​ពួក​គេ​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​លោក។ តើ​ស្រុក​នេះ​សំដៅ​លើ​អ្វី? សូម​យើង​ពិចារណា​ទំនាយ​អេសេគាល​ម្ដង​ទៀត។ (​សូម​អាន អេសេគាល ៣៨:៨​-​១២) ខ​នេះ​ចែង​ថា​កូក​នឹង​«​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​របស់​បណ្ដា​ជន​ដែល​បាន​ត្រូវ​ស្ដារ​ឡើង​វិញ​»​និង​«​បាន​ត្រូវ​រំដោះ​ចេញ​ពី​ប្រជា​ជាតិ​ឯ​ទៀត​»។ សូម​កត់​សម្គាល់​អំពី​អ្វី​ដែល​ទំនាយ​នោះ​រៀប​រាប់​អំពី​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ ហើយ​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​នេះ គឺ​ពួក​គេ​«​រស់​នៅ​ដោយ​សុខ​សាន្ត​»​ ហើយ​ក្រុង​របស់​ពួក​គេ​«​គ្មាន​កំពែង គ្មាន​រនុក ឬ​ខ្លោង​ទ្វារ​ឡើយ​»​ ព្រម​ទាំង​‹មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង›។ នេះ​ជា​ស្រុក​ដែល​ពួក​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទូទាំង​ផែនដី​រស់​នៅ។ តើ​យើង​អាច​សម្គាល់​ស្រុក​នេះ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

១២. នៅ​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​សម័យ​បុរាណ តើ​មាន​ការ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ​អ្វី?

១២ យើង​នឹង​ទទួល​ប្រយោជន៍​ច្រើន​ណាស់ បើ​យើង​ពិចារណា​អំពី​ការ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​សម័យ​បុរាណ ជា​ស្រុក​ដែល​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​បាន​រស់​នៅ ធ្វើ​ការ​ងារ និង​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​អស់​ជា​ច្រើន​សតវត្សរ៍​មក​ហើយ។ ពេល​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​លែង​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ា លោក​បាន​ប្រាប់​ទុក​ជា​មុន​តាម​រយៈ​អេសេគាល​ថា​ស្រុក​របស់​ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល ហើយ​លែង​មាន​មនុស្ស​រស់​នៅ​ទៀត។ (​អេគ. ៣៣:២៧​-​២៩​) ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក៏​បាន​ប្រាប់​ទុក​ជា​មុន​ថា​រាស្ត្រ​របស់​លោក​មួយ​ចំនួន​តូច​នឹង​ប្រែ​ចិត្ត ហើយ​ត្រូវ​ដោះ​លែង​ពី​ស្រុក​បាប៊ីឡូន រួច​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​របស់​ពួក​គេ​វិញ ដើម្បី​រៀបចំ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​សា​ជា​ថ្មី។ ដោយ​មាន​ពរ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​មាន​សោភ័ណ​ភាព​ស្រស់​ស្អាត​«​ដូច​ជា​សួន​អេដែន​»។ (​អេគ. ៣៦:៣៤​-​៣៦​) ការ​រៀបចំ​នោះ​បាន​កើត​ឡើង​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​៥៣៧ មុន​គ.ស. គឺ​ពេល​ដែល​ជនជាតិ​យូដា​ដែល​ជា​ឈ្លើយ​ត្រឡប់​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​វិញ ដើម្បី​រៀបចំ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​សា​ជា​ថ្មី​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​កំណើត​ដ៏​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គេ។

១៣, ១៤. ​(​ក​) ក្នុង​ន័យ​ធៀប តើ​ស្រុក​នោះ​ជា​អ្វី? (​ខ​) ហេតុ​អ្វី​ស្រុក​នោះ​មាន​តម្លៃ​ខ្លាំង​ម្ល៉េះ​ចំពោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា?

១៣ នៅ​សម័យ​យើង អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​ក៏​មាន​ការ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ​ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ។ ដូច​យើង​បាន​រៀន​ក្នុង​ជំពូក​ទី​៩​នៃ​សៀវភៅ​នេះ ចាប់​ពី​ឆ្នាំ​១៩១៩ រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​រំដោះ​ពី​ការ​ជាប់​ជា​ឈ្លើយ​អស់​រយៈ​ពេល​យ៉ាង​យូរ​ក្រោម​បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា។ នៅ​ឆ្នាំ​នោះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​នាំ​ពួក​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ​ចូល​ក្នុង​ស្រុក​មួយ​ក្នុង​ន័យ​ធៀប។ ស្រុក​នេះ​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន ដែល​មាន​ស្ថានភាព​សុខ​សាន្ត​និង​ការ​រីក​ចម្រើន​ខាង​ជំនឿ ព្រម​ទាំង​សកម្មភាព​ផ្សេង​ៗ​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។ ក្នុង​ស្រុក​នេះ យើង​រស់​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា​ដោយ​សុវត្ថិភាព និង​ដោយ​មាន​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ក្នុង​ចិត្ត​និង​គំនិត។ (​សុភ. ១:៣៣​) យើង​ទទួល​សេចក្ដី​បង្រៀន​ជា​បរិបូរ​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​អាហារ ហើយ​យើង​មាន​កិច្ច​ការ​ដ៏​ស្កប់​ចិត្ត​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​អំពី​រាជាណាចក្រ​ព្រះ។ យើង​បាន​ពិសោធ​ដូច​សុភាសិត​បាន​ចែង​មែន ដែល​ថា​៖ ​«​ពរ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ស្ដុក​ស្ដម្ភ ហើយ​មិន​នាំ​ឲ្យ​ឈឺ​ចាប់​ឡើយ​»។ (​សុភ. ១០:២២​) ដរាប​ណា​យើង​គាំទ្រ​ការ​គោ​ព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​ទាំង​ស្រុង​តាម​រយៈ​ពាក្យ​សម្ដី​និង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​យើង ដរាប​នោះ​យើង​អាច​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​នេះ​ដែល​ជា​សួន​ឧទ្យាន​ក្នុង​ន័យ​ធៀប​ទោះ​ជា​យើង​រស់​នៅ​កន្លែង​ណា​ក៏​ដោយ។

១៤ ស្រុក​ក្នុង​ន័យ​ធៀប​នេះ​មាន​តម្លៃ​ខ្លាំង​ណាស់​ចំពោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ ហេតុ​អ្វី? តាម​ទស្សនៈ​របស់​លោក អ្នក​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​ជា​«​អ្វី​ៗ​ដែល​មាន​តម្លៃ​ពី​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​អស់​»​ គឺ​ជា​បុគ្គល​ម្នាក់​ៗ​ដែល​ព្រះ​បាន​ទាញ​នាំ​មក​ឯ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។ (​ហាក. ២:៧; យ៉ូន. ៦:៤៤​) ពួក​គេ​ខំ​ព្យាយាម​អស់​ពី​ចិត្ត​ដើម្បី​បំពាក់​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​ថ្មី ជា​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​ដែល​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​គុណ​សម្បត្តិ​ដ៏​ប្រសើរ​របស់​ព្រះ។ (​អេភ. ៤:២៣, ២៤; ៥:១, ២​) ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ពួក​គេ​ប្រគល់​ខ្លួន​ទាំង​ស្រុង​ក្នុង​កិច្ច​បម្រើ​ព្រះ។ ពួក​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ តាម​របៀប​ដែល​លើក​តម្កើង​នាម​លោក និង​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គេ​ចំពោះ​លោក។ (​រ៉ូម ១២:១, ២; ១​យ៉ូន. ៥:៣​) យើង​អាច​ស្រមៃ​ឃើញ​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​អំណរ​យ៉ាង​ខ្លាំង កាល​ដែល​លោក​សង្កេត​ឃើញ​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក ខំ​ព្យាយាម​អស់​ពី​សមត្ថភាព​ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រុក​ក្នុង​ន័យ​ធៀប​មាន​សោភ័ណ​ភាព​ស្រស់បំព្រង។ សូម​គិត​អំពី​ចំណុច​នេះ ដោយ​សារ​អ្នក​ចាត់​ទុក​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​ជា​អ្វី​ដ៏​សំខាន់​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត នោះ​អ្នក​មិន​គ្រាន់​តែ​ជួយ​ធ្វើ​ឲ្យ​បរិយាកាស​ក្នុង​ចំណោម​រាស្ត្រ​ព្រះ​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន​កាន់​តែ​ស្រស់​បំព្រង​ទេ តែ​អ្នក​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​រីករាយ​ក្រៃ​លែង។—សុភ. ២៧:១១

ដរាប​ណា​យើង​លើក​ស្ទួយ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​យ៉ាង​ខ្នះ​ខ្នែង ដរាប​នោះ​យើង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន​ទោះ​ជា​យើង​រស់​នៅ​កន្លែង​ណា​ក៏​ដោយ (សូម​មើល​វគ្គ​១៣, ១៤)

តើ​ពេល​ណា​កូក​វាយ​ប្រហារ​លើ​ស្រុក​នោះ ហើយ​ហេតុ​អ្វី​និង​តាម​របៀប​ណា?

១៥, ១៦. តើ​ពេល​ណា​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ?

១៥ បន្តិច​ទៀត​ប្រជា​ជាតិ​នានា​ដែល​ចង​សម្ព័ន្ធភាព​ជា​មួយ​គ្នា នឹង​វាយ​ប្រហារ​ស្រុក​ដ៏​មាន​តម្លៃ​របស់​យើង។ ការ​នោះ​ជា​រឿង​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ណាស់! ដោយ​សារ​ការ​វាយ​ប្រហារ​ដែល​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​យើង​ជា​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា នោះ​យើង​ចង់​ដឹង​ថែម​ទៀត​អំពី​រឿង​នេះ។ សូម​ពិចារណា​សំណួរ​បី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ឆ្ងល់។

១៦ តើ​ពេល​ណា​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ស្រុក​របស់​យើង​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ? ទំនាយ​អេសេគាល​រៀប​រាប់​ថា​៖ ​«​នៅ​ទី​បំផុត ក្រោយ​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​កន្លង​ផុត​ទៅ អ្នក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​»។ (​អេគ. ៣៨:៨​) នេះ​បង្ហើប​ឲ្យ​យើង​ដឹង​ថា នេះ​គឺ​ជា​គ្រា​មួយ​នៃ​ចុង​បញ្ចប់​របៀប​របប​ពិភព​លោក​នេះ។ សូម​ចាំ​ថា​គ្រា​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម ពេល​ដែល​បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​ដែល​ជា​ចក្រភព​សាសនា​មិន​ពិត​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ។ ក្រោយ​ពី​ស្ថាប័ន​សាសនា​មិន​ពិត​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ ហើយ​មុន​សង្គ្រាម​អាម៉ាគេដូន​ចាប់​ផ្ដើម កូក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ​យ៉ាង​ពេញ​ទំហឹង​ទៅ​លើ​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។

១៧, ១៨. ក្នុង​អំឡុង​គ្រា​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង តើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ?

១៧ ហេតុ​អ្វី​កូក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​របស់​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​សា​ជា​ថ្មី? ទំនាយ​អេសេគាល​បាន​បើក​បង្ហាញ​កត្ដា​ពីរ​យ៉ាង។ ទី​១ អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ និង​ទី​២ បំណង​អាក្រក់​របស់​កូក។

១៨ អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ។ (​សូម​អាន អេសេគាល ៣៨:៤, ១៦) សូម​កត់​សម្គាល់​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​កូក​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នឹង . . . ដាក់​តម្ពក់​នៅ​ថ្គាម​អ្នក​»​ ហើយ​«​ខ្ញុំ​នឹង​នាំ​អ្នក​ទៅ​ទាស់​នឹង​ស្រុក​ខ្ញុំ​»។ តើ​នេះ​មាន​ន័យ​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​បង្ខំ​ប្រជា​ជាតិ​នានា​ឲ្យ​វាយ​ប្រហារ​លើ​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​ឬ? មិន​មែន​ទេ! លោក​មិន​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​អាក្រក់​ទៅ​លើ​រាស្ត្រ​លោក​ឡើយ។ (​យ៉ូប ៣៤:១២​) ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្គាល់​សត្រូវ​លោក​ច្បាស់ គឺ​ថា​ពួក​គេ​ស្អប់​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​មិន​ឲ្យ​ឱកាស​ដែល​ពួក​គេ​មាន​ក្នុង​ការ​បំផ្លាញ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​កន្លង​ផុត​ទៅ​នោះ​ទេ។ (​១​យ៉ូន. ៣:១៣​) ការ​ដាក់​តម្ពក់​ក្នុង​ថ្គាម​កូក​និង​ការ​ទាញ​នាំ​គាត់​ទៅ​ជា​មួយ​នោះ ក្នុង​ន័យ​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ចាត់​វិធានការ​ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​ស្រប​តាម​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក និង​ស្រប​តាម​ពេល​វេលា​ដែល​លោក​បាន​កំណត់។ នៅ​ពេល​មួយ ក្រោយ​ពី​បាប៊ីឡូន​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ តាម​របៀប​ណា​មួយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទាក់​ទាញ​ប្រជា​ជាតិ​នានា​ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​មាន​បំណង​ចិត្ត​ចង់​ធ្វើ។ ជា​លទ្ធផល ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​រៀបចំ​ឲ្យ​មាន​ការ​វាយ​ប្រហារ​ដែល​នាំ​ទៅ​ដល់​សង្គ្រាម​ដ៏​ធំ​បំផុត​នៅ​ផែនដី គឺ​សង្គ្រាម​អាម៉ាគេដូន។ រួច​លោក​នឹង​រំដោះ​រាស្ត្រ​របស់​លោក និង​លើក​តម្កើង​សិទ្ធិ​គ្រប់​គ្រង​របស់​លោក ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​នាម​របស់​លោក​បរិសុទ្ធ។—អេគ. ៣៨:២៣

ប្រជា​ជាតិ​នានា​នឹង​ខំ​វាយលុក​ឬ​ប្លន់​យក​ទ្រព្យ​ពី​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ស្អប់​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត និង​អស់​អ្នក​ដែល​លើក​ស្ទួយ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នោះ

១៩. តើ​អ្វី​នឹង​ជំ​រុញ​ចិត្ត​កូក​ឲ្យ​ព្យាយាម​ប្លន់​ឬ​វាយលុក​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត?

១៩ បំណង​អាក្រក់​របស់​កូក។ ប្រជា​ជាតិ​នានា​នឹង​«​រៀប​គម្រោង​ដ៏​អាក្រក់​មួយ​»។ ពួក​គេ​នឹង​បញ្ចេញ​កំហឹង​និង​សេចក្ដី​ស្អប់​ដែល​ពួក​គេ​បាន​សន្សំ​ទុក​តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ​ទៅ​លើ​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា ដែល​មើល​ទៅ​ទន់​ខ្សោយ​មិន​អាច​ការ​ពារ​ខ្លួន​បាន ប្រៀប​ដូច​ជា​​«​រស់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ដែល​គ្មាន​កំពែង គ្មាន​រនុក ឬ​ខ្លោង​ទ្វារ​ឡើយ​»។ បន្ថែម​ទៅ​ទៀត ប្រជា​ជាតិ​នានា​ចង់​«​ប្លន់ ហើយ​រឹប​អូស​យក​របស់​របរ​ជា​ច្រើន​»​ពី​ពួក​អ្នក​ដែល​‹មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង›។ (​អេគ. ៣៨:១០​-​១២​) តើ​«​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​»​នោះ​ជា​អ្វី? រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ស្ដុក​ស្ដម្ភ​ក្នុង​ន័យ​ធៀប ទ្រព្យ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​បំផុត​របស់​យើង​គឺ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ជា​អ្វី​ដែល​យើង​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា​តែ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ។ ប្រជា​ជាតិ​នានា​នឹង​ខំ​វាយ​លុក​ឬ​ប្លន់​យក​ទ្រព្យ​ពី​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត តែ​មិន​មែន​ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ឲ្យ​តម្លៃ​ទ្រព្យ​នោះ​ទេ គឺ​ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ស្អប់​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ហើយ​ស្អប់​អស់​អ្នក​ដែល​លើក​ស្ទួយ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នោះ។

កូក​នឹង​«​រៀបចំ​គម្រោង​ដ៏​អាក្រក់​មួយ​»​ក្នុង​បំណង​បំផ្លាញ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត តែ​នឹង​បរាជ័យ​ពុំ​ខាន (សូម​មើល​វគ្គ​១៩)

២០. តើ​តាម​របៀប​ណា​កូក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន?

២០ តើ​តាម​របៀប​ណា​កូក​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ស្រុក​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន? ប្រជា​ជាតិ​នានា​ប្រហែល​ជា​ព្យាយាម​ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​យើង​ពិបាក ហើយ​បញ្ឈប់​យើង​ពី​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​ពិត។ ដូច្នេះ ពួក​គេ​ប្រហែល​ជា​ព្យាយាម​រា​រាំង​យើង​មិន​ឲ្យ​ទទួល​សេចក្ដី​បង្រៀន​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​អាហារ ព្យាយាម​បំបែក​បំបាក់​សាមគ្គីភាព​របស់​យើង មិន​ឲ្យ​មាន​កិច្ច​ប្រជុំ ហើយ​បញ្ឈប់​យើង​ពី​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ពី​ព្រះ​យ៉ាង​ខ្នះ​ខ្នែង។ សេចក្ដី​បង្រៀន សាមគ្គីភាព និង​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​របស់​យើង​ជា​ផ្នែក​នៃ​ស្ថានភាព​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន។ ដោយ​មាន​ការ​ជំ​រុញ​ពី​សាថាន ប្រជា​ជាតិ​នានា​នឹង​ព្យាយាម​បំផ្លាញ​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា និង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​ពី​ផែនដី។

២១. ហេតុ​អ្វី​អ្នក​មាន​អំណរ​គុណ​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ព្រមាន​យើង​អំពី​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ?

២១ ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ នឹង​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​ទាំង​អស់​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សួន​ឧទ្យាន។ យើង​ពិត​ជា​មាន​អំណរ​គុណ​ណាស់​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ព្រមាន​យើង​អំពី​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ! ទម្រាំ​គ្រា​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង​មក​ដល់ សូម​ឲ្យ​យើង​តាំង​ចិត្ត​លើក​ស្ទួយ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត ហើយ​ចាត់​ទុក​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នោះ​ជា​អ្វី​ដែល​សំខាន់​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​យើង។ ដោយ​ធ្វើ​ដូច្នេះ យើង​នឹង​រួម​ចំណែក​ក្នុង​ការ​ជួយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រុក​ដែល​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​ឡើង​វិញ មាន​សោភ័ណ​ភាព​កាន់​តែ​ស្រស់​ស្អាត។ យើង​នឹង​មាន​ឯកសិទ្ធិ​ឃើញ​ដោយ​ផ្ទាល់​ភ្នែក​នូវ​ព្រឹត្តិការណ៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​ឆាប់​ៗ​នេះ គឺ​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ការ​ពារ​រាស្ត្រ​របស់​លោក និង​នាម​ដ៏​បរិសុទ្ធ​របស់​លោក នៅ​សង្គ្រាម​អាម៉ាគេដូន។ ជំពូក​បន្ទាប់​នឹង​ពន្យល់​អំពី​រឿង​នេះ។

^ វគ្គ 3 នៅ​ជំពូក​បន្ទាប់​ក្នុង​សៀវភៅ​នេះ យើង​នឹង​ពិគ្រោះ​អំពី​របៀប​ណា​និង​ពេល​ណា​ដែល​កំហឹង​ដ៏​ខ្លាំង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ផ្ទុះ​ឡើង​ទាស់​នឹង​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក ព្រម​ទាំង​ពិចារណា​អំពី​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​ដល់​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត។

^ វគ្គ 8 ដានីយ៉ែល ១១:៤៥ បញ្ជាក់​ថា​ស្ដេច​ខាង​ជើង​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ ព្រោះ​ខ​នោះ​ចែង​ថា​ស្ដេច​នេះ​«​នឹង​ដំឡើង​រាជ្យ​ត្រសាល​របស់​គាត់​នៅ​ចន្លោះ​សមុទ្រ​ធំ​[​មេឌីទែរ៉ានេ​]​និង​ភ្នំ​បរិសុទ្ធ​ក្នុង​ស្រុក​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​[​ជា​កន្លែង​ដែល​ធ្លាប់​មាន​វិហារ​ព្រះ​និង​ជា​កន្លែង​ដែល​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​ធ្លាប់​គោរព​ប្រណិប័តន៍​]​»។

^ វគ្គ 9 គម្ពីរ​ក៏​ចែង​អំពី​ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​«​ពួក​អាស៊ីរី​»​នៅ​សម័យ​យើង​ដែរ ពួក​គេ​ចង់​បំផ្លាញ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ។ (​មីកា ៥:៥​) គម្ពីរ​ប្រាប់​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ការ​វាយ​ប្រហារ​បួន​ទៅ​លើ​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ គឺ​ដោយ​កូក​នៃ​ស្រុក​ម៉ាកូក ដោយ​ស្ដេច​ខាង​ជើង ដោយ​ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ផែនដី និង​ដោយ​ពួក​អាស៊ីរី។ នេះ​ប្រហែល​ជា​សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​វាយ​ប្រហារ​ដូច​គ្នា តែ​មាន​ឈ្មោះ​ខុស​គ្នា។

^ វគ្គ 10 សូម​មើល​ជំពូក​ទី​២២​នៃ​សៀវភៅ​នេះ ដែល​រៀប​រាប់​អំពី​អត្តសញ្ញាណ​របស់​«​កូក​និង​ម៉ាកូក​»​ក្នុង​ការ​បើក​បង្ហាញ ២០:៧​-​៩