លោតទៅអត្ថបទ

តើ​គម្ពីរ​ជា​សៀវភៅ​បែប​ណា?

តើ​គម្ពីរ​ជា​សៀវភៅ​បែប​ណា?

ចម្លើយ​ពី​គម្ពីរ

 គម្ពីរ​ជា​កម្រង​សៀវភៅ​ដ៏​ពិសិដ្ឋ​៦៦​ក្បាល​បូក​បញ្ចូល​គ្នា។ គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប្រហែល​១.៦០០​ឆ្នាំ។ គម្ពីរ​ជា​«​បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​»​ព្រោះ​មាន​ព័ត៌មាន​ដែល​មក​ពី​លោក។—ថែស្សាឡូនិច​ទី​១ ២:១៣

ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ យើង​នឹង​ពិចារណា​៖

 ការ​ពិត​ពី​គម្ពីរ

  •   តើ​អ្នក​ណា​ខ្លះ​សរសេរ​គម្ពីរ? ព្រះ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​គម្ពីរ តែ​លោក​បាន​ប្រើ​បុរស​ប្រមាណ​៤០​នាក់​ឲ្យ​សរសេរ​គម្ពីរ។ ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ មាន​ម៉ូសេ ស្ដេច​ដាវីឌ ម៉ាថាយ ម៉ាកុស លូកា និង​យ៉ូហាន។ a ព្រះ​បាន​ដាក់​គំនិត​របស់​លោក​ទៅ​ក្នុង​គំនិត​របស់​អ្នក​សរសេរ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​កត់​ទុក​ព័ត៌មាន​ពី​លោក។—ធីម៉ូថេ​ទី​២ ៣:១៦

     ដើម្បី​យល់​អំពី​រឿង​នេះ សូម​គិត​ឧទាហរណ៍​មួយ។ ឧបមា​ថា អ្នក​ជំនួញ​ម្នាក់​បាន​ឲ្យ​ការ​ណែនាំ​ដល់​លេខាធិការ​របស់​គាត់​ដើម្បី​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ​តាង​នាម​គាត់ ប្រហែល​គាត់​ថែម​ទាំង​ប្រាប់​គំនិត​ខ្លះ​របស់​គាត់​ក្នុង​សំបុត្រ​នោះ​ទៀត​ផង។ ទោះ​ជា​លេខា​ជា​អ្នក​សរសេរ​ក៏​ពិត​មែន តែ​អ្នក​ជំនួញ​នៅ​តែ​ជា​ម្ចាស់​សំបុត្រ​នោះ ព្រោះ​ជា​គំនិត​របស់​គាត់។ ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ ទោះ​ជា​ព្រះ​បាន​ប្រើ​បុរស​មួយ​ចំនួន​ឲ្យ​សរសេរ​គម្ពីរ​ក៏​ពិត​មែន តែ​លោក​ទេ​ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ​គម្ពីរ

  •   តើ​ពាក្យ​«​គម្ពីរ​»​មាន​ន័យ​ដូច​ម្ដេច? ​«​គម្ពីរ​»​មក​ពី​ពាក្យ​ភាសា​ក្រិច​ប៊ី​ភ្លី​អា ដែល​មាន​ន័យ​ថា​«​សៀវភៅ​តូច​ៗ​»។ ក្រោយ​មក ពាក្យ​ប៊ី​ភ្លី​អា មាន​ន័យ​ថា​ការ​ចង​ក្រង​សៀវភៅ​តូច​ៗ​បញ្ចូល​គ្នា​ទៅ​ជា​គម្ពីរ​វិញ។

  •   តើ​គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​នៅ​ពេល​ណា? គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​ចាប់​ផ្ដើម​សរសេរ​នៅ​ឆ្នាំ​១៥១៣​មុន​គ.ស. ហើយ​សរសេរ​ចប់​ប្រហែល​ជាង​១.៦០០​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក គឺ​ប្រហែល​នៅ​ឆ្នាំ​៩៨ គ.ស.។

  •   តើ​គម្ពីរ​សំណេរ​ដើម​នៅ​ឯ​ណា? គ្មាន​គម្ពីរ​សំណេរ​ដើម​នៅ​គង់​វង្ស​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​ទេ។ នេះ​គឺ​ដោយ​សារ​សំណេរ​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ដោយ​វត្ថុ​ធាតុ​ដែល​ងាយ​ខូច​បង់​នៅ​សម័យ​នោះ ដូច​ជា​ពី​ក្រដាស​ផែបផាយរ៉ុស​និង​ស្បែក​សត្វ​ជា​ដើម។ ប៉ុន្តែ ពួក​អ្នក​ជំនាញ​បាន​ចម្លង​ឯកសារ​គម្ពីរ​ត​ៗ​គ្នា​អស់​រាប់​សតវត្សរ៍ ដើម្បី​ឲ្យ​ព័ត៌មាន​ក្នុង​គម្ពីរ​នៅ​គង់​វង្ស​ដើម្បី​បន្សល់​ទុក​ឲ្យ​អ្នក​អាន​ជំនាន់​ក្រោយ។

  •   តើ​«​សញ្ញា​ចាស់​»​និង​«​សញ្ញា​ថ្មី​»​សំដៅ​ទៅ​លើ​អ្វី? ជា​ទូទៅ គេ​ច្រើន​តែ​ហៅ​សញ្ញា​ចាស់ ដែល​សំដៅ​ទៅ​លើ​មួយ​ផ្នែក​ធំ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ b ឬ​គេ​ស្គាល់​ថា​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ហេប្រឺ។ រីឯ​សញ្ញា​ថ្មី​វិញ សំដៅ​ទៅ​លើ​ផ្នែក​ពី​គម្ពីរ​ជា​ភាសា​ក្រិច ឬ​ត្រូវ​គេ​ហៅ​ថា​បទ​គម្ពីរ​គ្រិស្ត​សាសនិក​ជា​ភាសា​ក្រិច​ដែរ។ ផ្នែក​ទាំង​ពីរ​នេះ​បូក​បញ្ចូល​គ្នា​បាន​ទៅ​ជា​សៀវភៅ​មួយ​ទាំង​មូល ដែល​គេ​ហៅ​បទ​គម្ពីរ​បរិសុទ្ធ។ c

  •   តើ​មាន​ព័ត៌មាន​អ្វី​ខ្លះ​ក្នុង​គម្ពីរ? ផ្នែក​ផ្សេង​ៗ​ក្នុង​គម្ពីរ​រៀប​រាប់​អំពី​ប្រវត្តិសាស្ត្រ ច្បាប់​ផ្សេង​ៗ ទំនាយ កំណាព្យ សុភាសិត ចម្រៀង និង​សំបុត្រ(​សូម​មើល​«​ បញ្ជី​ឈ្មោះ​សៀវភៅ​ផ្សេង​ៗ​ក្នុង​គម្ពីរ​»​)។

 តើ​គម្ពីរ​រៀប​រាប់​អំពី​អ្វី?

 គម្ពីរ​ចាប់​ផ្ដើម​ដោយ​រៀប​រាប់​យ៉ាង​សង្ខេប​អំពី​អ្វី​ដែល​ព្រះ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​បាន​បង្កើត​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​និង​ផែន​ដី។ តាម​រយៈ​គម្ពីរ លោក​បាន​ណែនាំ​ខ្លួន​លោក​ឲ្យ​យើង​ស្គាល់​ថា​លោក​មាន​នាម គឺ​យេហូវ៉ា ហើយ​លោក​បាន​អញ្ជើញ​មនុស្ស​យើង​ឲ្យ​ស្គាល់​លោក។—ចម្រៀង​សរសើរ​ព្រះ ៨៣:១៨

 គម្ពីរ​បាន​រៀប​រាប់​ថា​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​គេ​បង្ខូច​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ ហើយ​ក៏​រៀប​រាប់​អំពី​របៀប​ដែល​លោក​នឹង​ស្ដារ​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​លោក​ឲ្យ​ល្អ​ឡើង​វិញ​ដែរ។

 គម្ពីរ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​គោល​បំណង​របស់​ព្រះ​សម្រាប់​មនុស្ស​ជាតិ​និង​ផែន​ដី ហើយ​បង្ហាញ​អំពី​របៀប​ដែល​លោក​នឹង​បំបាត់​ចោល​នូវ​ដើម​ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មនុស្ស​រង​ទុក្ខ​វេទនា។

 គម្ពីរ​មាន​យោបល់​ល្អ​ៗ​សម្រាប់​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ។ ជា​ឧទាហរណ៍​គម្ពីរ​មាន​យោបល់​ដូច​ត​ទៅ​៖

  •   របៀប​រក្សា​ទំនាក់​ទំនង​ល្អ។ គម្ពីរ​រៀប​រាប់​ថា​៖​«​ម្ល៉ោះ​ហើយ អ្នក​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​ប្រព្រឹត្ត​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​អ្នក អ្នក​ក៏​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​យ៉ាង​នោះ​ចំពោះ​ពួក​គេ​ដែរ​»។—ម៉ាថាយ ៧:១២

     អត្ថន័យ​៖ យើង​គួរ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​លើ​អ្នក​ឯ​ទៀត​តាម​របៀប​ដែល​យើង​ចង់​ឲ្យ​ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​មក​លើ​យើង។

  •   របៀប​កាត់​បន្ថយ​ការ​តាន​តឹង​ចិត្ត។ គម្ពីរ​រៀប​រាប់​ថា​៖​«​កុំ​ខ្វល់​ខ្វាយ​អំពី​ថ្ងៃ​ស្អែក​ឲ្យ​សោះ ពីព្រោះ​ថ្ងៃ​ស្អែក​នឹង​មាន​កង្វល់​សម្រាប់​ថ្ងៃ​ស្អែក​»។—ម៉ាថាយ ៦:៣៤

     អត្ថន័យ​៖ ជា​ជាង​ខ្វល់​ខ្វាយ​ហួស​ហេតុ​ពេក​អំពី​អ្វី​ដែល​ប្រហែល​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​អនាគត ល្អ​ជាង​យើង​ផ្ដោត​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​បញ្ហា​ដែល​យើង​កំពុង​មាន​នៅ​ឥឡូវ​នេះ។

  •   របៀប​មាន​សុភមង្គល​គ្រួសារ។ គម្ពីរ​រៀប​រាប់​ថា​៖​«​ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ម្នាក់​ៗ​ស្រឡាញ់​ប្រពន្ធ​របស់​ខ្លួន ដូច​ស្រឡាញ់​ខ្លួន​អ្នក រីឯ​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​គោរព​ប្ដី​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ​»។—អេភេសូរ ៥:៣៣

     អត្ថន័យ​៖ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​និង​ការ​គោរព​គឺ​ជា​កត្តា​ដ៏​សំខាន់​ដើម្បី​ក្រុម​គ្រួសារ​មាន​សុភមង្គល។

 តើ​ព័ត៌មាន​ក្នុង​គម្ពីរ​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ទេ?

 អត់​ទេ។ បណ្ឌិត​គម្ពីរ​បាន​ប្រៀប​ធៀប​ឯកសារ​គម្ពីរ​ដើម​និង​គម្ពីរ​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ហើយ​បាន​រក​ឃើញ​ថា​ព័ត៌មាន​ដើម​ក្នុង​គម្ពីរ​មិន​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ទេ។ នេះ​គឺ​ពិត​ជា​សម​ហេតុ​ផល​មែន ព្រោះ​បើ​ព្រះ​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​អាន​និង​យល់​ព័ត៌មាន​របស់​លោក លោក​ច្បាស់​ជា​ព្យាយាម​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​កុំ​ឲ្យ​ព័ត៌មាន​ទាំង​នោះ​ផ្លាស់​ប្ដូរ មែន​ទេ? dអេសាយ ៤០:៨

 ហេតុ​អ្វី​មាន​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​គម្ពីរ​ច្រើន​ម្ល៉េះ?

 អ្នក​អាន​ភាគ​ច្រើន​នៅ​សម័យ​នេះ មិន​អាច​យល់​គម្ពីរ​ភាសា​ដើម​ទេ។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរ​មាន​«​ដំណឹង​ល្អ​»​សម្រាប់​«​គ្រប់​ប្រជា​ជាតិ គ្រប់​កុលសម្ព័ន្ធ គ្រប់​ភាសា​»។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ១៤:៦​) ហេតុ​នេះ​ហើយ មនុស្ស​ត្រូវ​ការ​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​គម្ពីរ​ជា​ភាសា​មួយ​ដែល​ពួក​គេ​អាច​យល់​បាន ដើម្បី​ពួក​គេ​អាច​អាន​និង​យល់​ច្បាស់​អំពី​ព័ត៌មាន​ពី​ព្រះ។

 សេចក្ដី​បក​ប្រែ​គម្ពីរ​មាន​បី​ប្រភេទ​៖

  •   បក​ប្រែ​ពាក្យ​នីមួយ​ៗ​ក្នុង​ន័យ​ត្រង់​បើ​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន។

  •   បក​ប្រែ​គំនិត ប្រើ​ពាក្យ​ដែល​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អត្ថន័យ​ដូច​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ដើម។

  •   បក​ប្រែ​ដោយ​សង្ខេប​អត្ថន័យ នេះ​ជា​ការ​រៀប​ពាក្យ​ក្នុង​ខ​គម្ពីរ​ដោយ​សេរី ក្នុង​បំណង​ឲ្យ​ស្រួល​អាន។ ប៉ុន្តែ ការ​បក​ប្រែ​បែប​នេះ​អាច​ប្ដូរ​អត្ថន័យ​ពិត​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ។

 សេចក្ដី​បក​ប្រែ​គម្ពីរ​ដែល​ល្អ​គឺ​មាន​ទាំង​ន័យ​ត្រង់ ហើយ​ប្រើ​ភាសា​សម័យ​ថ្មី​ដែល​ស្រួល​យល់​និង​មាន​ព័ត៌មាន​ត្រឹម​ត្រូវ​ពី​ព្រះ​ទៅ​កាន់​មនុស្ស។ e

 តើ​អ្នក​ណា​ជា​អ្នក​សម្រេច​ថា​គួរ​មាន​ព័ត៌មាន​អ្វី​ខ្លះ​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ?

 ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​និពន្ធ​គម្ពីរ ព្រះ​បាន​សម្រេច​ថា​គួរ​មាន​ព័ត៌មាន​អ្វី​ខ្លះ​ក្នុង​គម្ពីរ។ ដំបូង លោក​ជ្រើស​រើស​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​សម័យ​បុរាណ​ដើម្បី​«​ផ្ញើ​ទុក​»​‹ប្រសាសន៍​ដ៏​ពិសិដ្ឋ​របស់​លោក›ដើម្បី​ពួក​គេ​ការ​ពារ​បទ​គម្ពីរ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ។—រ៉ូម ៣:២

 តើ​មាន​សៀវភៅ​បន្ថែម​ទៀត​ដែល​ជា​ផ្នែក​នៃ​គម្ពីរ​ទេ?

 អត់​ទេ។ ព្រោះ​គម្ពីរ​គឺ​មាន​គ្រប់​សព្វ​ហើយ។ មិន​មាន​សៀវភៅ​«​បន្ថែម​»​ទៀត​ទេ។ អ្នក​ខ្លះ​ប្រហែល​ជា​អះអាង​ថា​សៀវភៅ​បុរាណ​ខ្លះ​ដែល​មាន​អាយុ​កាល​យូរ​អង្វែង​អាច​រួម​បញ្ចូល​ទៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​បាន។ f ប៉ុន្តែ គម្ពីរ​មាន​កម្រិត​នៃ​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​របស់​វា។ (​ធីម៉ូថេ​ទី​២ ១:១៣​) ដោយ​ប្រើ​គោល​ការណ៍​នេះ សៀវភៅ​គម្ពីរ​ដែល​ព្រះ​បាន​ដឹក​នាំ​ឲ្យ​សរសេរ​បាន​បង្គ្រប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​រួច​ហើយ។ ដូច្នេះ យើង​មិន​អាច​និយាយ​ថា​ឯកសារ​បុរាណ​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​ជា​ផ្នែក​ក្នុង​គម្ពីរ​ដូច​អ្នក​ខ្លះ​អះអាង​នោះ​ទេ។ g

 របៀប​ស្វែង​រក​ខ​គម្ពីរ

  បញ្ជី​ឈ្មោះ​សៀវភៅ​គម្ពីរ

a លោក​អ្នក​អាច​មើល​បញ្ជី​ទាំង​មូល​នៃ​ឈ្មោះ​សៀវភៅ​គម្ពីរ ដែល​ប្រាប់​ថា​អ្នក​ណា​ជា​អ្នក​សរសេរ​គម្ពីរ ហើយ​ពួក​គេ​សរសេរ​នៅ​ពេល​ណា ក្នុង​«​តារាង​នៃ​សៀវភៅ​ផ្សេង​ៗ​ក្នុង​គម្ពីរ​»។

b មួយ​ផ្នែក​តូច​ក្នុង​គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ជា​ភាសា​អេរ៉ាម​ដែល​ជា​ភាសា​មួយ​ស្រដៀង​នឹង​ភាសា​ហេប្រឺ។

c អ្នក​អាន​គម្ពីរ​ជា​ច្រើន​បាន​ហៅ​«​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ហេប្រឺ​»​និង​«​បទ​គម្ពីរ​គ្រិស្ត​សាសនិក​ជា​ភាសា​ក្រិច​»​ ព្រោះ​បើ​ប្រើ​ពាក្យ​«​សញ្ញា​ចាស់​»​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​គិត​ថា​ហួស​សម័យ ហើយ​ត្រូវ​ជំនួស​ដោយ​«​សញ្ញា​ថ្មី​»​វិញ។

d សូម​មើល​អត្ថបទ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​«​តើ​គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​កែ​ច្នៃ​ឬ?​»។

e មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ចូល​ចិត្ត​អាន​គម្ពីរ​បរិសុទ្ធ​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​ពិភព​លោក​ថ្មី ព្រោះ​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​នេះ​មាន​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​និង​ស្រួល​អាន។ សូម​មើល​អត្ថបទ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​«​តើ​គម្ពីរ​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​ពិភព​លោក​ថ្មី​មាន​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​ឬ​ទេ?​»។

f សំណេរ​ទាំង​នេះ​បាន​ត្រូវ​ចង​ក្រង​ជា​សៀវភៅ​បុរាណ​មួយ តែ​មិន​រួម​ចំណែក​ក្នុង​គម្ពីរ​បរិសុទ្ធ​ទេ។ យោង​ទៅ​តាម​សព្វវចនាធិប្បាយមួយរៀបរាប់ថា​«​ក្នុង​សៀវភៅ​ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​គម្ពីរ [​ពាក្យ​នេះ​សំដៅ​ទៅ​លើ​]សំណេរ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​មិន​រួម​បញ្ចូល​ក្នុង​គម្ពីរ​»​ ពោល​គឺ​បញ្ជី​សៀវភៅ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​ជា​ផ្នែក​នៃ​គម្ពីរ។ (​Encyclopædia Britannica​)

g ដើម្បី​ស្វែង​យល់​ថែម​ទៀត សូម​មើល​អត្ថបទ​ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា​«​តើ​សៀវភៅ​បុរាណ​ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​មាន​សេចក្ដី​ពិត​អំពី​លោក​យេស៊ូ​ឬ?​»។