លោតទៅអត្ថបទ

តើព្រះយេហូវ៉ាជានរណា?

តើព្រះយេហូវ៉ាជានរណា?

ចម្លើយ​ពី​គម្ពីរ

 គម្ពីរ​បាន​ចែង​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​ពិត​តែ​មួយ ហើយ​ជា​អ្នក​បង្កើត​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់។ (​ការ​បើក​បង្ហាញ ៤:១១​) អាប្រាហាំ​និង​ម៉ូសេ​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ បាន​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​លោក​យេស៊ូ​ក៏​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ដែរ។ (​លោកុប្បត្តិ ២៤:២៧; និក្ខមនំ ១៥:១, ២; យ៉ូហាន ២០:១៧​) ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​របស់​ជន​ជាតិ​ណា​មួយ​ទេ តែ​ជា​ព្រះ​របស់​មនុស្ស​ទាំង​អស់​នៅ​«​ផែនដី​»។—ទំនុក​តម្កើង ៤៧:២

 យេហូវ៉ា​ជា​នាម​ដ៏​វិសេស​បំផុត​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ។ (​និក្ខមនំ ៣:១៥; ទំនុក​តម្កើង ៨៣:១៨​) នាម​យេហូវ៉ា​មក​ពី​កិរិយាសព្ទ​ភាសា​ហេប្រឺ មាន​ន័យ​ថា​«​ក្លាយ​ជា​»​ឬ​«​កើត​មក​»​ ហើយ​បណ្ឌិត​មួយ​ចំនួន​បាន​រៀប​រាប់​ថា​នាម​យេហូវ៉ា​មាន​ន័យ​ថា​«​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​»​ឬ​«​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​កើត​មក​»។ និយម​ន័យ​នេះ​សម​នឹង​តួ​នាទី​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​បង្កើត និង​ជា​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គោល​បំណង​របស់​លោក​បាន​សម្រេច។ (​អេសាយ ៥៥:១០, ១១​) បន្ថែម​ទៅ​ទៀត គម្ពីរ​ក៏​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ច្បាស់​ជាង ជា​ពិសេស​គុណ​សម្បត្តិ​ចម្បង​របស់​លោក​គឺ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។—និក្ខមនំ ៣៤:៥​-​៧; លូកា ៦:៣៥; យ៉ូហាន​ទី​១ ៤:៨

 ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ហេប្រឺ នាម​របស់​ព្រះ​តំណាង​ដោយ​អក្សរ​បួន​តួ הוהי ដែល​ច្រើន​តែ​ហៅ​ថា​តេត្រាក្រាម។ ជា​ភាសា​ខ្មែរ​គឺ (​យហវហ​)។ គ្មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​ច្បាស់​អំពី​ការ​បញ្ចេញ​សំឡេង​នាម​របស់​ព្រះ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ​សម័យ​បុរាណ​ទេ។ ប៉ុន្តែ ឈ្មោះ​«​យេហូវ៉ា​»​មាន​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​យូរ​មក​ហើយ​ក្នុង​ភាសា​អង់គ្លេស ហើយ​មាន​ដំបូង​គេ​នៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​គម្ពីរ​របស់​វីល្លាម ធីនដេល នៅ​ឆ្នាំ​១៥៣០។ a

ហេតុ​អ្វី​គ្មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​របៀប​បញ្ចេញ​សំឡេង​នាម​របស់​ព្រះ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ​សម័យ​បុរាណ?

 ភាសា​ហេប្រឺ​សម័យ​បុរាណ គេ​សរសេរ​ដោយ​មិន​ប្រើ​ស្រៈ​ទេ ប្រើ​តែ​ព្យញ្ជនៈ​ប៉ុណ្ណោះ។ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ចេះ​និយាយ​ភាសា​ហេប្រឺ គេ​ស្រួល​ដឹង​ថា​ពេល​អាន​ត្រូវ​ប្រកប​ស្រៈ​ណា​សម​ត្រឹម​ត្រូវ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​ពី​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ហេប្រឺ(​«​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​»​)បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ចប់ ជនជាតិ​យូដា​ខ្លះ​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​ជំនឿ​ឆ្វេង​ថា គឺ​ជា​ការ​ខុស​បើ​ហៅ​នាម​ផ្ទាល់​របស់​ព្រះ។ ពេល​ពួក​គេ​អាន​ឮ​ៗ​នូវ​បទ​គម្ពីរ​មួយ​ដែល​មាន​នាម​ព្រះ ពួក​គេ​ប្រើ​ពាក្យ​«​ព្រះ​អម្ចាស់​»​ឬ​«​ព្រះ​»​ជំនួស​វិញ។ អស់​ជា​ច្រើន​សតវត្សរ៍​កន្លង​ទៅ ជំនឿ​ឆ្វេង​នេះ​បាន​រីក​រាល​ដាល ហើយ​ការ​បញ្ចេញ​សំឡេង​នាម​របស់​ព្រះ​នៅ​សម័យ​បុរាណ ក៏​បាត់​បង់​ទៅ​បន្តិច​ម្ដង​ៗ។ b

 អ្នក​ខ្លះ​គិត​ថា​នាម​ព្រះ​គួរ​តែ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ថា​«​យ៉ាវេ​»​ តែ​អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​គិត​ថា​បញ្ចេញ​សំឡេង​ផ្សេង​ពី​នោះ។ រមូរ​មួយ​ដែល​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​សមុទ្រ​ស្លាប់ មាន​ផ្នែក​មួយ​នៃ​សៀវភៅ​លេវីវិន័យ​ក្នុង​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​ជា​ភាសា​ក្រិច​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​អ៊ីយ៉ាអូ (​Iao​)។ អ្នក​និពន្ធ​ជន​ជាតិ​ក្រិច​ជំនាន់​ដើម បាន​លើក​ឡើង​ថា​នាម​របស់​ព្រះ​គួរ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ថា អ៊ីយ៉ាអេ អ៊ីយ៉ាបេ (​Iae I·a·be​) និង​អ៊ីយ៉ាអ៊ូអេ (​I·a·ou·eʹ​) តែ​គ្មាន​អ្វី​បញ្ជាក់​ថា​ការ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ទាំង​នេះ​ធ្លាប់​ប្រើ​ក្នុង​ភាសា​ហេប្រឺ​សម័យ​បុរាណ​ទេ។ c

ការ​ភាន់​ច្រឡំ​អំពី​នាម​របស់​ព្រះ​នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ

 ការ​ភាន់​ច្រឡំ: សេចក្ដី​បក​ប្រែ​ដែល​ប្រើ​នាម​«​យេហូវ៉ា​»​គឺ​បាន​ដាក់​បន្ថែម​ទេ។

 ការ​ពិត: នាម​ព្រះ​ជា​តេត្រាក្រាម​ក្នុង​គម្ពីរ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ មាន​ប្រហែល​៧.០០០​ដង។ d ការ​បក​ប្រែ​ជា​ច្រើន​បាន​ដក​នាម​របស់​ព្រះ​ចេញ ហើយ​ជំនួស​វិញ​ដោយ​ពាក្យ​ដូច​ជា​«​ព្រះ​អម្ចាស់​»។

 ការ​ភាន់​ច្រឡំ: ព្រះ​ដែល​មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា​មិន​ត្រូវ​ការ​មាន​ឈ្មោះ​ទេ។

 ការ​ពិត: ព្រះ​ផ្ទាល់​បាន​ឲ្យ​អ្នក​សរសេរ​គម្ពីរ​កត់​ទុក​នាម​របស់​លោក​រាប់​ពាន់​ដង​ក្នុង​គម្ពីរ ហើយ​លោក​ក៏​បាន​បង្គាប់​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ដែល​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក ប្រើ​នាម​របស់​លោក​ដែរ។ (​អេសាយ ៤២:៨; យ៉ូអែល ២:៣២; ម៉ាឡាគី ៣:១៦; រ៉ូម ១០:១៣​) តាម​ការ​ពិត ព្រះ​បាន​ផ្ដន្ទា​ទោស​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ក្លែង​ក្លាយ​ដែល​ព្យាយាម​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ភ្លេច​នាម​របស់​លោក។—យេរេមា ២៣:២៧

 ការ​ភាន់​ច្រឡំ: យោង​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​របស់​ជនជាតិ​យូដា នាម​របស់​ព្រះ​គួរ​តែ​ត្រូវ​ដក​ចេញ​ពី​គម្ពីរ។

 ការ​ពិត: នេះ​ជា​ការ​ពិត​ដែល​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ច្បាប់​ជនជាតិ​យូដា​ខ្លះ​បាន​បដិសេធ​ហៅ​នាម​របស់​ព្រះ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក្ដី ពួក​គេ​មិន​បាន​ដក​នាម​របស់​ព្រះ​ពី​សេចក្ដី​ចម្លង​នៃ​គម្ពីរ​របស់​ពួក​គេ​ទេ។ ក្នុង​ករណី​ណា​ក៏​ដោយ ព្រះ​មិន​ចង់​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​របស់​មនុស្ស ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​លោក​ទេ។—ម៉ាថាយ ១៥:១​-​៣

 ការ​ភាន់​ច្រឡំ: ដោយ​សារ​យើង​មិន​ដឹង​ច្បាស់​អំពី​របៀប​បញ្ចេញ​សំឡេង​នាម​របស់​ព្រះ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ ដូច្នេះ​នាម​របស់​លោក​មិន​គួរ​ដាក់​ក្នុង​គម្ពីរ​ទេ។

 ការ​ពិត: ការ​វែក​ញែក​នេះ​នាំ​ឲ្យ​យល់​ថា​ព្រះ​តម្រូវ​ឲ្យ​មនុស្ស​ដែល​និយាយ​ភាសា​ផ្សេង​ៗ​បញ្ចេញ​សំឡេង​នាម​របស់​លោក​ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរ​បញ្ជាក់​ថា​នៅ​អតីតកាល អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​ដែល​និយាយ​ភាសា​ផ្សេង​ៗ បាន​បញ្ចេញ​សំឡេង​នាម​របស់​ព្រះ​ខុស​ៗ​គ្នា ទោះ​ជា​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​ទាំង​ស្រុង​ក៏​ដោយ។

 ជា​ឧទាហរណ៍ សូម​ពិចារណា​អំពី​ចៅ​ក្រម​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ម្នាក់​ឈ្មោះ​យ៉ូស្វេ។ គ្រិស្ត​សាសនិក​នៅ​សតវត្សរ៍​ទី​១​ដែល​និយាយ​ភាសា​ហេប្រឺ​បាន​បញ្ចេញ​សំឡេង​ឈ្មោះ​យ៉ូស្វេ​ថា យេហូស្វេ (​Yehoh·shu​ʹ​a​ʽ​) តែ​ពួក​អ្នក​និយាយ​ភាសា​ក្រិច​បញ្ចេញ​សំឡេង​អ៊ីអេស៊ូស (​I·e·sous​ʹ​)។ គម្ពីរ​បាន​ប្រើ​ឈ្មោះ​នេះ​តាម​ការ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ជា​ភាសា​ក្រិច នេះ​បង្ហាញ​ថា​គ្រិស្ត​សាសនិក​នៅ​សម័យ​នោះ​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​តាម​ការ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ភាសា​របស់​ពួក​គេ។—សកម្មភាព ៧:៤៥; ហេប្រឺ ៤:៨

 គោល​ការណ៍​នេះ​ក៏​បាន​ត្រូវ​អនុវត្ត​ក្នុង​ការ​បក​ប្រែ​នាម​របស់​ព្រះ​ដែរ។ អ្វី​ដែល​សំខាន់​ជាង​ការ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ត្រឹម​ត្រូវ គឺ​ការ​ដាក់​នាម​របស់​ព្រះ​នៅ​កន្លែង​ត្រឹម​ត្រូវ​ក្នុង​គម្ពីរ។

a ធីនដេល​ប្រើ​ឈ្មោះ​«​អ៊ីយេហោវ៉ា​»​ (​Iehouah​) ក្នុង​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​នៃ​សៀវភៅ​ប្រាំ​ក្បាល​ដំបូង​ក្នុង​គម្ពីរ។ ក្រោយ​មក​ភាសា​អង់គ្លេស​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ ហើយ​ការ​ប្រកប​នាម​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​កែ​ប្រែ​ស្រប​តាម​សម័យ។ ជា​ឧទាហរណ៍ ក្នុង​ឆ្នាំ​១៦១២ ហេនរី អេនស្វឺត បាន​ប្រើ​ឈ្មោះ​«​អ៊ីយេហោវ៉ា​»​ ក្នុង​សៀវភៅ​ទំនុក​តម្កើង​ដែល​ជា​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​របស់​គាត់។ ពេល​គាត់​បាន​កែ​សម្រួល​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​របស់​គាត់​នៅ​ឆ្នាំ​១៦៣៩ គាត់​បាន​ប្រើ​ឈ្មោះ​«​យេហូវ៉ា​»​ (​Jehovah​) វិញ។ ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ អ្នក​បក​ប្រែ​នៃ​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​គម្ពីរ​បមាណីយ​អាម៉េរិក ដែល​ចេញ​ផ្សាយ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩០១ បាន​ប្រើ​ឈ្មោះ​«​យេហូវ៉ា​»​នៅ​កន្លែង​ដែល​នាម​របស់​ព្រះ​ធ្លាប់​មាន​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ហេប្រឺ។

b សព្វ​វចនាធិប្បាយ​កាតូលិច​ថ្មី(​New Catholic Encyclopedia​) លេខ​២ អាល់ប៊ុម​ទី​១៤ ទំព័រ​៨៨៣​-​៨៨៤ បាន​ចែង​ថា​៖​«​មួយ​រយៈ​ពេល ក្រោយ​ពី​ជនជាតិ​យូដា​លែង​ជាប់​ជា​ឈ្លើយ​នៅ​បាប៊ីឡូន បណ្ដា​ជន​ចាប់​ផ្ដើម​ចាត់​ទុក​ឈ្មោះ​យ៉ាវេ (​Yahweh​) ជា​ទី​សក្ការៈ ហើយ​ក៏​មាន​ទម្លាប់​ប្រើ​ឈ្មោះ​អាដូណាយ (​ADONAI​) ឬ​អែឡូហ៊ីម (​ELOHIM​) ជំនួស​វិញ​»។

c សម្រាប់​ព័ត៌មាន​ថែម​ទៀត សូម​មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ក​៤ ​«​នាម​របស់​ព្រះ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ភាសា​ហេប្រឺ​»​ ក្នុង​សេចក្ដី​បក​ប្រែ​ពិភព​លោក​ថ្មី​នៃ​បទ​គម្ពីរ​បរិសុទ្ធ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស។

d សូម​មើល​Theological Lexicon of the Old Testament អាល់ប៊ុម​ទី​២ ទំព័រ​៥២៣​-​៥២៤។