Dîna xwe bide pêxembertiyên Kitêba Pîroz:

• “Miletê rabe li ser milet, padşatî li ser padşatiyê, cî-ciya wê xelayî-celayê û erdhejê bibin” (Metta 24:7).

• “Lê vê yekê zanibe ku rojêd axiriyêda zemanêd xirab wê bên. Merivê bibine xwehiz, perehiz, kubar, babax, kifir, ne gura dê-bavada, bêşêkir, heram, dilsar, bêrem, buxdanbêj, temsist, zulmkar, neyarêd qenciyê, nemam, culet, xwerazî, rihetîhiz, ne ku Xwedêhiz” (2 Tîmotêyo 3:1-4).

Ev pêxembertî eyan dikin halê dinyaye îroyîn, derheqa kîjanî ku hineka dibêjin wekî ew ji bin kontrolê derketiye. Û bi rastî jî eva dinya ji kontrolê derketiye. Çawa ku Kitêba Pîroz eyan dike, cem meriya tune bîlanî û qewat, seva ku problêma safî kin. Ev yek rind tê kifşê ji rêzên jêrê:

• “Rê heye ku mêrivra rast xuya dike, lê xilazîya wê rîya mirinê ye” (Metelok 14:12).

• “Dem dibe ku serweriya zilamekî, li ser yekî din, bi xesara wî ye” (Waîz 8:9).

• “Rêya mirov ne di destê wîda ye, gavên xwe rastkirin, ne di destê  mirovê ku dimeşeda ye” (Yêremya 10:23).

Hergê meriv berdewam kin bikin ew çi ku dixwazin, hemikî dinya me wê ji xezeba hemdinyayê nikaribe xilaz be. Lê ev yek wê neqewime! Çimkî Kitêba Pîroz dibêje:

• “Te erd danî li ser bingeh, ku tu car ji cî neheje” (Zebûr 104:5).

• “Nifşeyek diçe û nifşeyek tê; lê belê dinya abadîn disekine” (Waîz 1:4).

• “Rastê li erdê war bin û her-heyê wê ser bijîn” (Zebûr 37:29).

• “Bira genimê welêt bibe bîr-ber, deremetêd wî serê çiya bihejin” (Zebûr 72:16).

 Ev giliyên ji Kitêba Pîroz caba zelal didin. Însanet wê nemire ji qirêjaya hevayê, kêmasiya xwarin û avê, û ne jî ji nexweşiyên hal yên hemdinyayê. Dinya wê kuta nebe di holokostêda. Çimkî Xwedê axiriya gerdûnê bin kontrola xwe girtiye. Xwedê azaya bijartinê daye meriya û ewana wê xwexa cabdar bin bona safîkirinên xwe (Galatî 6:7). Dinyayê em dikarin beramberî trêna bi lez bikin, yê ku bi temamî ji kontrolê derketiye û berbi kutakirinê diçe. Xwedê sînor kifş kirin, û meriv wê nikaribin ziyana pir mezin bidine xwe (Zebûr 83:18; Îbranî 4:13).

Lê Xwedê wê hê zêde bike. Ewê “zêdehiya aştiyê” bîne ser erdê (Zebûr 37:11). Ev hêviya baş, derheqa kîjanî ku di vê gotarêda tê şirowekirinê, wek şewqa zelal e bona axiriyê. Û bi mîlyona Şedên Yehowa derheqa vê yekê bi saya hînbûna Kitêba Pîroz pêhesiyan.

Şedên Yehowa, ev heye civaka hemdinyayê ji jin û mêra, yên ku ji her miletî ne. Ewana Xwedayê rast dihebînin, navê kîjanî ku Yehowa ye, çawa ku Kitêba Pîroz eyan dike. Ewana ji axiriyê natirsin, çimkî Kitêba Pîroz dibêje: “Xudanê ku ezmanan efirandiye, . . . wê li valahiyê neefirandiye, bona ku li ser wê bête rûniştin wê efirandiye, wusa dibêje: Xudan ez im wekî din nîne!” (Îşaya 45:18).