Башталыш 44:1—34
44 Бир аздан кийин Жусуп үйүнө көзөмөл кылган кишиге: «Булардын каптарына алып кете алышынча эгин салып бер да, ар биринин акчасын кайра өзүнүн кабына салып кой.+
2 Ал эми кичүүсүнүн кабына эгинге төлөгөн акчасы менен кошо күмүш чөйчөгүмдү да салып кой»,— деди. Ал Жусуп айткандай кылды.
3 Эртең менен жарык киргенде, аларды узатып коюшту. Алар эшектерин алып, жөнөп кетишти.
4 Анан шаардан узай электе эле, Жусуп үйүнө көзөмөл кылган кишиге: «Бар, тигилерди кууп жетип: „Эмнеге жакшылыгыбызга жамандык кылдыңар?
5 Эмне үчүн мырзамдын чөйчөгүн уурдап кеттиңер? Ал аны менен төлгө да аччу. Силер жаман иш кылдыңар“,— деп айт»,— деди.
6 Ал тигилерди кууп жетип, ушинтип айтты.
7 Ошондо алар: «Эмнеге мырзам минтип айтып жатат? Кантип эле кулдарыңыз ушундай ишке барсын?
8 Өткөндө каптарыбыздан табылган акчаны сизге Канаан жеринен бери кайра алып келбедикпи.+ Анан кантип мырзаңыздын үйүнөн күмүш же алтын уурдамак элек?
9 Чөйчөк кулдарыңыздын кимисинен табылса, ал өлүм жазасына тартылсын, калгандарыбыз мырзабызга кул бололу»,— дешти.
10 Ал: «Мейли, айтканыңардай болсун. Кимден табылса, ал мага кул болот, калгандарыңар айыптуу болбойсуңар»,— деди.
11 Алар шаша-буша каптарын жерге түшүрүп, ар бири өз кабынын оозун ачты.
12 Тиги киши улуусунан баштап кичүүсүнө чейин ар биринин кабын жакшылап карап чыкты. Чөйчөк Бенжеминдин кабынан табылды.+
13 Ошондо алар кийимдерин айрып, жүгүн кайра эшектерине артып, шаарга кайтып келишти.
14 Жүйүт+ менен бир туугандары Жусуптун үйүнө киришсе, ал кете элек экен. Алар анын алдына келип, жүзтөмөндөп жыгылышты.+
15 Жусуп: «Бул эмне кылганыңар? Мендей адамдын төлгө ачып эле баарын билип коёрун билген жок белеңер?» — деди.+
16 Жүйүт: «Мырзабызга эми эмне дей алабыз? Эмне дейбиз? Эмне деп актана алабыз? Чыныгы Кудай кулдарыңыздын айыбын ачты.+ Эми баарыбыз мырзабызга кул болобуз. Биз да, чөйчөк кимден табылган болсо, ошол да кул болот»,— деди.
17 Бирок Жусуп: «Жок, мен андай кылбайм! Чөйчөк кимден табылса, ошол гана мага кул болот.+ Калганыңар атаңарга бара бергиле»,— деди.
18 Ошондо Жүйүт жанына келип, мындай деди: «Мырзам, сиз фараонго тең адамсыз,+ кулуңузга бир ооз сөз айтканга уруксат этиңиз, каардана көрбөңүз.
19 Сиз: „Атаңар же дагы башка бир тууганыңар барбы?“ — деп сураганда,
20 биз: „Карып калган атабыз бар. Анын карыганда көргөн баласы, кенже инибиз,+ бар. Бир энеден экөө төрөлгөн эле, бирок агасы өлүп,+ жалгыз калган.+ Атасы аны жанындай көрөт“,— дегенбиз.
21 Ошондо: „Аны мага алып келгиле, өз көзүм менен көрөйүн“,— дегенсиз.+
22 Бирок биз сизге: „Инибиз атасын калтырып кете албайт. Эгер калтырып кетсе, атабыз өлүп калат“,— дегенбиз.+
23 Сиз болсо: „Кенже иниңер силер менен келбесе, көзүмө көрүнбөгүлө“,— дегенсиз.+
24 Анан атабызга барып, эмне дегениңизди айтып бергенбиз.
25 Кийинчерээк ал: „Дагы барып, бир аз азык-түлүк сатып келгиле“,— деген.+
26 Бирок биз: „Ал жакка бара албайбыз. Кенже инибиз биз менен барса гана барабыз. Барбаса, тиги кишинин алдына бара албайбыз“,— дегенбиз.+
27 Ошондо атабыз бизге: „Аялымдын мага эки уул төрөп бергенин билесиңер.+
28 Бирөөсүн үйдөн кеткен боюнча көргөн жокмун. Ал жырткычка жем болсо керек.+
29 Эгер муну да алып кетсеңер, анан бул да кырсыкка кабылып, өлүп калса, ак баскан башыма кайгы салып, мени көргө+ киргизесиңер“,— деген.+
30 Эгер атама жанындай жакшы көргөн бул баласын алып барбасам,
31 баласынын жок экенин көрүп, күйүтүнө чыдабай өлүп калат. Ошондо карыган атабызды кайгыга батырып, өзүбүз эле өлтүрүп алабыз*.
32 Баласын алып кетип баратып атама: „Эгерде аны сизге кайра алып келбесем, өмүр бою алдыңызда айыптуу болоюн“ — деп, жоопкерчиликти өз мойнума алган элем.+
33 Ошон үчүн инимдин ордуна мырзама мен кул болоюн, ал болсо агалары менен кете берсинчи.
34 Иним жок атама кантип барам? Атамдын башына кайгы түшкөнүн кантип карап турам?»
