ເພງສັນລະເສີນ 109:1-31
ເຖິງຜູ້ຄວບຄຸມດົນຕີ. ເພງຂອງດາວິດ. ເພງສັນລະເສີນ.
109 ພະເຈົ້າທີ່ລູກສັນລະເສີນເອີ້ຍ+ ຂໍພະອົງຢ່າມິດຢູ່
2 ຍ້ອນຄົນຊົ່ວແລະຄົນຫຼອກລວງເວົ້າໃຫ້ລູກ.
ເຂົາເຈົ້າເວົ້າຕົວະກ່ຽວກັບລູກ.+
3 ຄົນອ້ອມຂ້າງລູກກໍເວົ້າເຈັບໆໃສ່ລູກແລະເຂົາເຈົ້າໂຈມຕີລູກແບບບໍ່ມີເຫດຜົນ.+
4 ທັງໆທີ່ລູກຮັກເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າພັດກ່າວຫາລູກ.+ແຕ່ລູກກໍອະທິດຖານຕໍ່ໆໄປ.
5 ເຂົາເຈົ້າເຮັດຊົ່ວຕອບແທນຄວາມດີຂອງລູກ+ແລະເອົາຄວາມກຽດຊັງຕອບແທນຄວາມຮັກຂອງລູກ.+
6 ຂໍໃຫ້ຄົນຊົ່ວຕັດສິນລາວແລະຂໍໃຫ້ຄົນທີ່ກ່າວຫາ*ຢືນຢູ່ເບື້ອງຂວາມືຂອງລາວ.
7 ຂໍໃຫ້ລາວຖືກຕັດສິນວ່າມີຄວາມຜິດ.*ແມ່ນແຕ່ຄຳອະທິດຖານຂອງລາວກໍຂໍໃຫ້ຖືວ່າເປັນບາບ.+
8 ຂໍໃຫ້ຊີວິດຂອງລາວສັ້ນ+ແລະໃຫ້ຄົນອື່ນເຮັດໜ້າທີ່ເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງແທນລາວ.+
9 ຂໍໃຫ້ລູກ*ຂອງລາວກາຍເປັນເດັກກຳພ້າແລະຂໍໃຫ້ເມຍຂອງລາວເປັນໝ້າຍ.
10 ຂໍໃຫ້ລູກຂອງລາວກາຍເປັນຄົນຂໍທານ.ຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຊອກເຂ່ຍຫາອາຫານຕາມເຮືອນທີ່ເປັນຊາກຫັກພັງ.
11 ຂໍໃຫ້ເຈົ້າໜີ້ຍຶດເອົາທຸກສິ່ງທີ່ລາວມີແລະຂໍໃຫ້ຄົນແປກໜ້າມາປຸ້ນເອົາຊັບສິນຂອງລາວ.
12 ຂໍຢ່າໃຫ້ໃຜເຮັດດີກັບລາວ*ແລະຂໍຢ່າໃຫ້ໃຜອີ່ຕົນລູກຂອງລາວທີ່ເປັນກຳພ້າ.
13 ຂໍໃຫ້ລູກຫຼານຂອງລາວຖືກຂ້າຕາຍໝົດ.+ຂໍໃຫ້ຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າຖືກລຶບເພື່ອຄົນລຸ້ນຕໍ່ໄປຈະບໍ່ໄດ້ຮູ້ຈັກເຂົາເຈົ້າ.
14 ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຈື່ຄວາມຜິດຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງລາວ+ແລະຂໍຢ່າລຶບຄວາມຜິດຂອງແມ່ລາວ.
15 ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຢ່າລືມວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດຫຍັງແດ່ແລະຂໍໃຫ້ລຶບຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າອອກໄປຈາກໂລກນີ້.+
16 ລາວບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມເມດຕາ.*+ລາວໄລ່ຂ້າຄົນທີ່ຖືກກົດຂີ່+ ຄົນທຸກ ແລະຄົນທີ່ໝົດຫວັງ.+
17 ລາວມັກສາບແຊ່ງຄົນອື່ນ ຄຳສາບແຊ່ງຈຶ່ງມາຖືກລາວເອງ.ລາວບໍ່ຢາກອວຍພອນໃຜ ກໍເລີຍບໍ່ມີໃຜອວຍພອນລາວ.
18 ລາວເອົາຄຳສາບແຊ່ງມານຸ່ງຄືກັບນຸ່ງເຄື່ອງ.
ຄຳສາບແຊ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຖືກເທໃສ່ໂຕລາວຄືກັບນ້ຳແລະຖືກເທເຂົ້າໄປໃນກະດູກຂອງລາວຄືກັບນ້ຳມັນ.
19 ຂໍໃຫ້ຄຳສາບແຊ່ງຂອງລາວເປັນຄືກັບເຄື່ອງນຸ່ງທີ່ລາວນຸ່ງ+ແລະເປັນຄືກັບສາຍແອວທີ່ລາວໃສ່ຕະຫຼອດ.
20 ນີ້ແມ່ນການລົງໂທດຈາກພະເຢໂຫວາສຳລັບຄົນທີ່ຕໍ່ຕ້ານລູກ+ແລະສຳລັບຄົນທີ່ເວົ້າບໍ່ດີໃຫ້ລູກ.
21 ແຕ່ພະອົງ ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດພະອົງໄດ້ເຮັດບາງຢ່າງແທນລູກ ຍ້ອນເຫັນແກ່ຊື່ຂອງພະອົງ.+
ຂໍພະອົງຊ່ວຍລູກໃຫ້ລອດ ຍ້ອນພະອົງມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຫຼາຍແທ້ໆ.+
22 ລູກເປັນຄົນບໍ່ມີທາງສູ້ແລະທຸກຍາກຫຼາຍ+ແລະຫົວໃຈຂອງລູກກໍມີບາດແຜ.+
23 ລູກກຳລັງຈະຈາກໄປຄືກັບເງົາທີ່ກຳລັງຈະຫາຍໄປ.ລູກຖືກສັ່ນຖິ້ມຄືກັບຕັກກະແຕນທີ່ຖືກສັ່ນອອກຈາກເຄື່ອງນຸ່ງ.
24 ຫົວເຂົ່າຂອງລູກບໍ່ມີແຮງຍ້ອນວ່າລູກອົດອາຫານ.ລູກຈ່ອຍລົງແລະກຳລັງຈະຕາຍແລ້ວ.*
25 ຄົນອື່ນໆພາກັນເຍາະເຍີ້ຍລູກ.+
ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຫັນລູກ ເຂົາເຈົ້າກໍແກວ່ງຫົວໃສ່.+
26 ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງລູກເອີ້ຍ ຂໍພະອົງຊ່ວຍລູກແດ່.ຂໍພະອົງສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແລະຊ່ວຍລູກໃຫ້ລອດ
27 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າຈະຮູ້ວ່າມັນເປັນຍ້ອນພະອົງ.ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຄວາມລອດມາຈາກພະອົງ.
28 ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສາບແຊ່ງລູກໂລດ ແຕ່ຂໍໃຫ້ພະອົງອວຍພອນລູກ.
ເມື່ອເຂົາເຈົ້າລຸກຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ລູກ ຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າອັບອາຍຂາຍໜ້າແຕ່ຂໍໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງມີຄວາມສຸກ.
29 ຂໍໃຫ້ຄົນທີ່ຕໍ່ຕ້ານລູກນຸ່ງຄວາມຂາຍໜ້າ.ຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຖືກຄວາມອັບອາຍຫົ່ມໄວ້ຄືກັບເສື້ອຄຸມ.*+
30 ຂ້ອຍຈະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ.ຂ້ອຍຈະສັນລະເສີນເພິ່ນຕໍ່ໜ້າຄົນຫຼາຍໆ+
31 ຍ້ອນເພິ່ນຈະຢືນຢູ່ເບື້ອງຂວາມືຂອງຄົນທຸກເພື່ອຊ່ວຍລາວຈາກຄົນທີ່ຕັດສິນລາວ.
ຂໍ
^ ຫຼື “ຕໍ່ຕ້ານ”
^ ຫຼື “ຊົ່ວ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ລູກຊາຍ”
^ ຫຼື “ຮັກລາວຢ່າງໝັ້ນຄົງ”
^ ຫຼື “ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ”
^ ແປຕາມໂຕວ່າ “ຊີ້ນຂອງລູກບາງລົງແລະບໍ່ມີໄຂມັນແລ້ວ”
^ ຫຼື “ເສື້ອແຂນກິ້ນ”
