Elizabet tom fami avek enn zenn fam ki apel Mari. Mari res dan lavil Nazaret, dan Galile. Li ti fianse avek Zozef, enn sarpantie. Kan Elizabet ti ansint sis mwa, anz Gabriel ti aparet ar Mari. Li ti dir: ‘Bonzour, Mari. Zeova finn donn twa enn gran privilez.’ Me Mari pa ti konpran seki Gabriel ti pe rod dir. Lerla, Gabriel ti dir Mari: ‘To pou tom ansint ek to pou gagn enn garson, ek to pou bizin apel li Zezi. Li pou vinn Lerwa ek so Rwayom pou dire pou touletan.’

Mari ti reponn: ‘Me mo enn vierz. Kouma mo pou kapav gagn enn zanfan?’ Gabriel ti reponn li: ‘Nanye pa inposib pou Zeova! Lespri sin pou vinn lor twa, ek to pou gagn enn garson. Elizabet, ki fami ar twa, li osi finn tom ansint.’ Lerla, Mari ti dir: ‘Mo esklav Zeova. Ki tou seki to’nn dir mwa, realize.’

 Mari ti al get Elizabet. Elizabet ti res dan enn lavil ki ti trouv lor enn kolinn. Kan Mari ti dir Elizabet bonzour, Elizabet ti santi so ti-baba bouze dan so vant. Ranpli ar lespri sin, Elizabet ti dir: ‘Mari, Zeova inn beni twa! Se enn loner pou mwa ki mama Lemesi inn vinn kot mwa.’ Mari ti reponn: ‘Mo donn Zeova laglwar avek tou mo leker.’ Mari ti res trwa mwa kot Elizabet, ek apre sa li ti retourn kot li dan Nazaret.

Kan Zozef ti aprann ki Mari ti ansint, li ti anvi kas zot fiansay. Me enn anz ti aparet ar li dan enn rev ek ti dir li: ‘Pa gagn per pou marye ar Mari. Li pa’nn fer nanye demal.’ Alor, Zozef ti desid pou marye ar Mari.