ഗീതം 157

യൗവനത്തിൽ യഹോവയെ ആരാധിക്കൽ

(സഭാപ്രസംഗി 12:1)

1. പൈ-ത-ങ്ങൾ ദൈ-വ-ത്തിൻ സ്‌തു-തി പാ-ടി;

യേ-ശു-വെ വാ-ഴ്‌ത്താ-നു-യർ-ത്തി ശ-ബ്ദം.

പൈ-ത-ങ്ങൾ-ക്കും മു-തിർ-ന്ന-വ-രു-മായ്‌

ദി-വ്യ-നാ-മ-ത്തെ വി-ശു-ദ്ധ-മാ-ക്കാം.

2. ക്രി-സ്‌ത്യ മാ-താ-പി-താ-ക്കൾ-ക്കായ്‌ മ-ക്കൾ,

യോ-ഗ്യ-മാം ദി-വ്യ-ഭ-യം നൽ-കേ-ണം.

പാ-ഠ-മേ-കാൻ അർ-ഹ-ത-യ-വർ-ക്ക്‌,

മ-ക്ക-ളേ അ-നു-സ-രി-ക്ക-വ-രെ.

3. ക്രി-സ്‌ത്യ-ബാ-ല-ക-രേ, പാ-ത കാ-ക്കിൻ,

യാ-ഹി-ലാ-ശ്ര-യം അ-ഭ്യ-സി-ക്കു-വിൻ.

ലോ-ക പ്രീ-തി-ക്കായ്‌ ചെ-യ്യ-രു-തൊ-ന്നും,

മ്ലേ-ച്ഛ സ-ഖി-കൾ കെ-ടു-ത്തും ന-ന്മ.

4. യൗ-വ-ന-ത്തിൽ നീ ദൈ-വ-ത്തെ-യോർ-ത്താൽ,

യാ-ഹെ ആ-ത്മാ-വിൽ, സ-ത്യേ സ്‌നേ-ഹി-ച്ചാൽ,

ഏ-കു-മ-താ-ന-ന്ദം വ-ള-രു-മ്പോൾ,

ദൈ-വ ഹൃ-ത്തും മോ-ദാൽ ജ്വ-ലി-പ്പി-ക്കും.