പഠനലേഖനം 12
സംസാരിക്കാനുള്ള ഉചിതമായ സമയം ഏതാണ് ?
‘എല്ലാത്തിനും ഒരു സമയമുണ്ട്. മൗനമായിരിക്കാൻ ഒരു സമയം, സംസാരിക്കാൻ ഒരു സമയം.’—സഭാ. 3:1, 7.
ഗീതം 124 എന്നും വിശ്വസ്തൻ
പൂർവാവലോകനം *
1. സഭാപ്രസംഗകൻ 3:1, 7-ൽ നിന്ന് നമുക്ക് എന്തു പഠിക്കാം?
നമ്മളിൽ ചിലർ ഒത്തിരി സംസാരിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരാണ്. വേറെ ചിലർക്ക് അധികം സംസാരിക്കുന്നത് ഇഷ്ടമല്ല. ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ആധാരവാക്യം പറയുന്നത്, സംസാരിക്കാനും മൗനമായിരിക്കാനും ഒരു സമയമുണ്ട് എന്നാണ്. (സഭാപ്രസംഗകൻ 3:1, 7 വായിക്കുക.) നമ്മുടെ ചില സഹോദരങ്ങൾ കുറെക്കൂടി സംസാരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്നു ചിലപ്പോൾ നമുക്കു തോന്നിയേക്കാം. ചിലർ സംസാരം ഒന്നു കുറച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്നും നാം ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടാകാം.
2. സംസാരപ്രാപ്തി എങ്ങനെയാണ് ഉപയോഗിക്കേണ്ടതെന്നു പറയാൻ ആർക്കാണ് അധികാരമുള്ളത്?
2 സംസാരപ്രാപ്തി യഹോവയുടെ ഒരു സമ്മാനമാണ്. (പുറ. 4:10, 11; വെളി. 4:11) ഈ സമ്മാനം ശരിയായി ഉപയോഗിക്കേണ്ടത് എങ്ങനെയാണെന്നു മനസ്സിലാക്കാൻ യഹോവ തന്റെ വചനത്തിലൂടെ നമ്മളെ സഹായിക്കുന്നു. എപ്പോഴാണു സംസാരിക്കേണ്ടത്, എപ്പോഴാണു മൗനമായിരിക്കേണ്ടത് എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ സഹായിക്കുന്ന ചില ബൈബിൾ കഥാപാത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഈ ലേഖനത്തിൽ നമ്മൾ ചർച്ച ചെയ്യും. നമ്മൾ മറ്റുള്ളവരോടു സംസാരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റി യഹോവയ്ക്ക് എന്താണു തോന്നുന്നത് എന്നും നമ്മൾ ചിന്തിക്കും. നമുക്ക് ആദ്യം, എപ്പോഴാണു സംസാരിക്കേണ്ടത് എന്ന കാര്യം നോക്കാം.
എപ്പോഴാണ് സംസാരിക്കേണ്ടത്?
3. റോമർ 10:14-നു ചേർച്ചയിൽ, യഹോവയെക്കുറിച്ചും ദൈവരാജ്യത്തെക്കുറിച്ചും നമ്മൾ എപ്പോഴാണു സംസാരിക്കേണ്ടത്?
3 നമ്മൾ ഏത് അവസരത്തിലും യഹോവയെക്കുറിച്ചും ദൈവരാജ്യത്തെക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കാൻ തയ്യാറായിരിക്കണം. (മത്താ. 24:14; റോമർ 10:14 വായിക്കുക.) അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മൾ യേശുവിനെ അനുകരിക്കുകയാണ്. യേശു ഭൂമിയിലേക്കു വന്നതിന്റെ ഒരു കാരണംതന്നെ തന്റെ പിതാവിനെക്കുറിച്ചുള്ള സത്യം മറ്റുള്ളവരോടു പറയുക എന്നതാണ്. (യോഹ. 18:37) പക്ഷേ, ഓർക്കുക, നമ്മൾ എങ്ങനെ സംസാരിക്കുന്നു എന്നതും പ്രധാനമാണ്. അതുകൊണ്ട്, മറ്റുള്ളവരോട് യഹോവയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മറുപടി “സൗമ്യവും ആഴമായ ബഹുമാനത്തോടുകൂടിയതും ആയിരിക്കണം.” (1 പത്രോ. 3:15) കൂടാതെ, മറ്റേ വ്യക്തിയുടെ ചിന്തകളെയും വിശ്വാസങ്ങളെയും നമ്മൾ ആദരിക്കുന്നെന്ന് അവർക്കു മനസ്സിലാകുകയും വേണം. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നെങ്കിൽ നമ്മൾ വെറുതേ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞുപോകുക മാത്രമായിരിക്കില്ല, അവരെ പഠിപ്പിക്കുകയായിരിക്കും ചെയ്യുന്നത്. ഒരുപക്ഷേ അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ എത്തിച്ചേരാനും നമുക്കു കഴിഞ്ഞേക്കും.
4. സുഭാഷിതങ്ങൾ 9:9 അനുസരിച്ച്, സംസാരപ്രാപ്തി ഉപയോഗിച്ച് മൂപ്പന്മാർക്കു മറ്റുള്ളവരെ എങ്ങനെ സഹായിക്കാം?
സുഭാഷിതങ്ങൾ 9:9 വായിക്കുക.) ചില സമയത്ത് കാര്യങ്ങൾ തുറന്നു പറയുന്നതിനു നമുക്കു ധൈര്യം വേണം, എന്തുകൊണ്ട്? നമുക്കു രണ്ടു ബൈബിൾ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ നോക്കാം. ഒന്നിൽ, ഒരു മനുഷ്യൻ തന്റെ ആൺമക്കൾക്കു തിരുത്തൽ കൊടുക്കണമായിരുന്നു. രണ്ടാമത്തേതിൽ, ഒരു സ്ത്രീക്കു രാജാവാകാൻ പോകുന്ന ഒരാളോട് അദ്ദേഹം എടുത്ത ഒരു തീരുമാനം തെറ്റാണെന്നു തുറന്നുപറയണമായിരുന്നു.
4 ഒരു സഹോദരനോ സഹോദരിക്കോ ഏതെങ്കിലും കാര്യത്തിൽ ബുദ്ധിയുപദേശം ആവശ്യമാണെന്നു കണ്ടാൽ മൂപ്പന്മാർ ആ വ്യക്തിയോടു സംസാരിക്കാൻ മടിക്കരുത്. അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ, ആ വ്യക്തിക്കു നാണക്കേടു തോന്നാത്ത രീതിയിലായിരിക്കും മൂപ്പന്മാർ സംസാരിക്കുന്നത്. അതിന് അവർ പറ്റിയ സമയം തിരഞ്ഞെടുക്കും. ആ വ്യക്തിയുമായി തനിച്ച് സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു സമയത്തിനായി അവർ കാത്തിരുന്നേക്കാം. കേൾവിക്കാരന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ മാനിച്ചുകൊണ്ട് സംസാരിക്കാൻ മൂപ്പന്മാർ എപ്പോഴും ശ്രമിക്കും. എന്നാൽ, ജ്ഞാനപൂർവം പ്രവർത്തിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ബൈബിൾതത്ത്വങ്ങൾ അദ്ദേഹവുമായി ചർച്ച ചെയ്യാൻ അവർ മടിക്കില്ല. (5. മഹാപുരോഹിതനായ ഏലി വേണ്ടതുപോലെ സംസാരിക്കാതിരുന്നത് എപ്പോൾ?
5 മഹാപുരോഹിതനായ ഏലിക്കു രണ്ട് ആൺമക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം അവരെ വളരെയധികം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. വിശുദ്ധകൂടാരത്തിൽ പുരോഹിതന്മാരായി സേവിച്ചിരുന്നവരായിരുന്നു രണ്ടു പേരും. അത്ര പ്രധാനപ്പെട്ട പദവിയിലാണു സേവിച്ചിരുന്നതെങ്കിലും അവർക്ക് യഹോവയോട് ഒരു ആദരവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവർ തങ്ങളുടെ അധികാരം ദുരുപയോഗം ചെയ്തു. യഹോവയ്ക്കുള്ള യാഗങ്ങളോടു കടുത്ത അനാദരവ് കാണിച്ചു. യാതൊരു ലജ്ജയും കൂടാതെ ലൈംഗിക അധാർമികതയിൽ ഏർപ്പെടുകയും ചെയ്തു. (1 ശമു. 2:12-17, 22) മോശയുടെ നിയമമനുസരിച്ച്, ഏലിയുടെ പുത്രന്മാർ മരണശിക്ഷ അർഹിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ, എന്തും അനുവദിച്ചുകൊടുക്കുന്ന പ്രകൃതക്കാരനായിരുന്ന ഏലി അവരെ മൃദുവായി തിരുത്തുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ. വിശുദ്ധകൂടാരത്തിലെ സേവനത്തിൽനിന്ന് അവരെ നീക്കിയതുമില്ല. (ആവ. 21:18-21) ഏലി ഈ സാഹചര്യം കൈകാര്യംചെയ്ത വിധം യഹോവ എങ്ങനെയാണു കണ്ടത്? യഹോവ ഏലിയോടു പറഞ്ഞു: ‘എന്നെക്കാൾ കൂടുതലായി നീ നിന്റെ പുത്രന്മാരെ ബഹുമാനിക്കുന്നത് എന്താണ്?’ ധിക്കാരികളായ ആ രണ്ടു പുരുഷന്മാർ മരിക്കണമെന്ന് യഹോവ തീരുമാനിച്ചു.—1 ശമു. 2:29, 34.
6. ഏലിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണത്തിൽനിന്ന് നമുക്ക് എന്തു പഠിക്കാം?
6 ഏലിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണത്തിൽനിന്ന് നമുക്ക് ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട പാഠം പഠിക്കാനുണ്ട്. നമ്മുടെ ഒരു സുഹൃത്തോ കുടുംബാംഗമോ ദൈവത്തിന്റെ നിയമം ലംഘിച്ചതായി അറിഞ്ഞാൽ നമ്മൾ ആ വ്യക്തിയോടു സംസാരിക്കണം, യഹോവയുടെ നിലവാരങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ ഓർമിപ്പിക്കണം. എന്നിട്ട്, യഹോവ നിയമിച്ചവരിൽനിന്ന് അദ്ദേഹത്തിനു വേണ്ട സഹായം കിട്ടുന്നുണ്ടെന്നു നമ്മൾ ഉറപ്പാക്കണം. (യാക്കോ. 5:14) ഏലിയെപ്പോലെ യഹോവയെക്കാൾ കൂടുതൽ സുഹൃത്തിനെയോ കുടുംബാംഗത്തെയോ ബഹുമാനിക്കാൻ നമ്മൾ ഒരിക്കലും ആഗ്രഹിക്കില്ല. തിരുത്തൽ ആവശ്യമുള്ള ഒരാളോട് അക്കാര്യം പറയാൻ ധൈര്യം വേണം. പക്ഷേ, അതിനുവേണ്ടി നടത്തുന്ന ശ്രമം ഒരുപാടു ഗുണം ചെയ്യും. ഇനി നമുക്ക് ഏലി പ്രവർത്തിച്ചതിൽനിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത അബീഗയിൽ എന്ന ഇസ്രായേല്യസ്ത്രീയുടെ അനുഭവം നോക്കാം.
7. അബീഗയിൽ എന്തുകൊണ്ടാണു ദാവീദിനോടു സംസാരിച്ചത്?
7 ധാരാളം സമ്പത്തും സ്ഥലവും ഒക്കെയുണ്ടായിരുന്ന നാബാൽ എന്നയാളുടെ ഭാര്യയായിരുന്നു അബീഗയിൽ. ദാവീദും കൂടെയുള്ളവരും ശൗൽ രാജാവിന്റെ കൈയിൽപ്പെടാതെ ഒളിച്ചുനടക്കുന്ന സമയത്ത്, കുറച്ച് കാലം നാബാലിന്റെ ഇടയന്മാരുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. അവർ നാബാലിന്റെ ആട്ടിൻകൂട്ടത്തെ കൊള്ളക്കാരിൽനിന്ന് സംരക്ഷിച്ചിരുന്നു. അവർ ചെയ്ത സഹായത്തിനു നാബാൽ നന്ദി കാണിച്ചോ? ഇല്ല. തനിക്കും കൂടെയുള്ളവർക്കും അൽപ്പം ഭക്ഷണവും വെള്ളവും കൊടുത്തുവിടാൻ ദാവീദ് അഭ്യർഥിച്ചപ്പോൾ, നാബാൽ ദേഷ്യപ്പെടുകയും അവരെ അധിക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്തു. (1 ശമു. 25:5-8, 10-12, 14) ഇത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ, ദാവീദിനും കൂടെയുള്ളവർക്കും അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. നാബാലിന്റെ വീട്ടിലെ എല്ലാ ആൺതരിയെയും കൊല്ലാൻ ദാവീദ് തീരുമാനിച്ചു. (1 ശമു. 25:13, 22) ഈ ദുരന്തം ഒഴിവാക്കാൻ എന്തായിരുന്നു ഒരു പോംവഴി? ഇതു സംസാരിക്കേണ്ട സമയമാണെന്ന് അബീഗയിൽ മനസ്സിലാക്കി. ആയുധധാരികളായ, വിശന്ന് വലഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ 400 പേരെ കാണാൻ അബീഗയിൽ ധൈര്യം സംഭരിച്ച് ഇറങ്ങി. ദാവീദിനോടു സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു.
8. അബീഗയിലിന്റെ മാതൃകയിൽനിന്ന് എന്തു പഠിക്കാം?
8 ദാവീദിനെ കണ്ടപ്പോൾ, അബീഗയിൽ ബഹുമാനത്തോടെ സംസാരിച്ചു. അതേസമയം ധൈര്യത്തോടെയും പ്രവർത്തനത്തിനു പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തിലും ആയിരുന്നു അത്. അബീഗയിൽ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ലായിരുന്നെങ്കിലും ദാവീദിനോടു മാപ്പു പറഞ്ഞു. ദാവീദ് ഒരു നല്ല വ്യക്തിയാണെന്നും എപ്പോഴും ശരിയായതു മാത്രമേ ചെയ്യൂ എന്നു തനിക്ക് അറിയാമെന്നും അബീഗയിൽ പറഞ്ഞു. സഹായത്തിനായി യഹോവയിൽ ആശ്രയിച്ചു. (1 ശമു. 25:24, 26, 28, 33, 34) ഇന്നും ആരെങ്കിലും ഗുരുതരമായ ഒരു തെറ്റിലേക്കു നീങ്ങുന്നതു കണ്ടാൽ, അബീഗയിലിനെപ്പോലെ ആ വ്യക്തിയോടു സംസാരിക്കാൻ നമ്മൾ ധൈര്യം കാണിക്കണം. (സങ്കീ. 141:5) നമ്മൾ ബഹുമാനത്തോടെ സംസാരിക്കണം, പക്ഷേ കാര്യം തുറന്നുപറയണം. നമ്മൾ സ്നേഹത്തോടെ ഒരാൾക്കു വേണ്ട ബുദ്ധിയുപദേശം കൊടുക്കുമ്പോൾ, നമ്മൾ ഒരു നല്ല സുഹൃത്താണെന്നു കാണിക്കുകയാണ്.—സുഭാ. 27:17.
9-10. ബുദ്ധിയുപദേശം കൊടുക്കുമ്പോൾ മൂപ്പന്മാർ എന്തെല്ലാം ഓർക്കണം?
9 സഭയിലെ ആരെങ്കിലും തെറ്റായ ഒരു ചുവടു വെച്ചാൽ അവരോടു സംസാരിക്കാൻ പ്രത്യേകിച്ച് മൂപ്പന്മാർ ഗലാ. 6:1) തങ്ങളും അപൂർണരാണെന്നും ചിലപ്പോൾ തങ്ങൾക്കും ബുദ്ധിയുപദേശം ആവശ്യമായിവന്നേക്കാമെന്നും മൂപ്പന്മാർ താഴ്മയോടെ മനസ്സിലാക്കുന്നു. പക്ഷേ അങ്ങനെ വിചാരിച്ച്, ശിക്ഷണം ആവശ്യമുള്ളവർക്കു മൂപ്പന്മാർ അതു കൊടുക്കാതിരിക്കില്ല. (2 തിമൊ. 4:2; തീത്തോ. 1:9) ഒരാൾക്കു ബുദ്ധിയുപദേശം കൊടുക്കുമ്പോൾ, ക്ഷമയോടെ, വിദഗ്ധമായി ആ വ്യക്തിക്കു കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കുന്നതിനു സംസാരപ്രാപ്തി ഉപയോഗിക്കാൻ അവർ ശ്രമിക്കുന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ സഹോദരനെ സ്നേഹിക്കുന്നു, അതുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹത്തെ സഹായിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. (സുഭാ. 13:24) പക്ഷേ, യഹോവയുടെ നിലവാരങ്ങളിൽ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാതിരുന്നുകൊണ്ടും സഭയെ അപകടത്തിൽനിന്ന് സംരക്ഷിച്ചുകൊണ്ടും യഹോവയെ ബഹുമാനിക്കുന്നതാണ് അവർക്ക് ഏറ്റവും പ്രധാനം.—പ്രവൃ. 20:28.
ധൈര്യം കാണിക്കണം. (10 എപ്പോഴാണു സംസാരിക്കേണ്ടത് എന്നതിനെപ്പറ്റിയാണു നമ്മൾ ഇതുവരെ പഠിച്ചത്. എന്നാൽ ചിലപ്പോൾ ഒന്നും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതാണ് ഏറ്റവും നല്ലത്. അത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ നമ്മൾ നേരിടുന്ന ചില പ്രശ്നങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്?
എപ്പോഴാണ് മൗനമായിരിക്കേണ്ടത്?
11. യാക്കോബ് ഏതു ദൃഷ്ടാന്തമാണ് ഉപയോഗിച്ചത്, അതു പറ്റിയ ദൃഷ്ടാന്തമാണെന്നു പറയുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്?
11 നമ്മുടെ സംസാരം നിയന്ത്രിക്കുന്നതു ചിലപ്പോൾ ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും. നമ്മുടെ ഈ പ്രശ്നം വിവരിക്കാൻ ബൈബിളെഴുത്തുകാരനായ യാക്കോബ് പറ്റിയ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. യാക്കോബ് പറയുന്നു: “വാക്കു പിഴയ്ക്കാത്ത ആരെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ അയാൾ ശരീരത്തെ മുഴുവൻ കടിഞ്ഞാണിട്ട് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്ന പൂർണമനുഷ്യനാണ്.” (യാക്കോ. 3:2, 3) ഒരു കുതിരയുടെ തലയ്ക്കു ചുറ്റിലും വായ്ക്കു കുറുകെയും ആയിട്ടാണ് കടിഞ്ഞാൺ ഇടുന്നത്. കടിഞ്ഞാണിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കുതിരക്കാരനു കുതിരയെ ദിശ തിരിച്ചുവിടാനും അതിന്റെ ഓട്ടം നിറുത്താനും കഴിയും. കടിഞ്ഞാൺ കൈവിട്ടുപോയാൽ, കുതിര നിയന്ത്രണമില്ലാതെ ഓടാൻ സാധ്യതയുണ്ട്, അതു കുതിരയ്ക്കും കുതിരക്കാരനും അപകടം ചെയ്തേക്കാം. അതുപോലെ നമ്മൾ സംസാരം നിയന്ത്രിച്ചില്ലെങ്കിൽ അത് ഒരുപാടു പ്രശ്നങ്ങൾ വരുത്തിവെച്ചേക്കാം. നമുക്ക് ഇപ്പോൾ, നമ്മുടെ നാവിനു ‘കടിഞ്ഞാണിട്ട്’ മിണ്ടാതിരിക്കേണ്ട ചില സന്ദർഭങ്ങൾ നോക്കാം.
12. നമ്മൾ നാവിനു ‘കടിഞ്ഞാണിട്ട്’ മിണ്ടാതിരിക്കേണ്ടത് എപ്പോൾ?
12 രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കേണ്ട വിവരങ്ങൾ അറിയാവുന്ന ഒരു സഹോദരനെയോ സഹോദരിയെയോ
കണ്ടാൽ നിങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യും? ഉദാഹരണത്തിന്, നമ്മുടെ പ്രവർത്തനത്തിനു നിരോധനമുള്ള ഒരു രാജ്യത്ത് താമസിക്കുന്ന ഒരു സഹോദരനെ നിങ്ങൾ കണ്ടെന്നിരിക്കട്ടെ. ആ സ്ഥലത്ത് നമ്മുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എങ്ങനെയാണു നടക്കുന്നതെന്നു വിശദമായി ചോദിച്ചറിയാൻ നിങ്ങൾ ശ്രമിക്കുമോ? നല്ല ഉദ്ദേശ്യത്തോടെയായിരിക്കും നിങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നത്. കാരണം, നമ്മൾ നമ്മുടെ സഹോദരങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്, അവർ നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണെന്ന് അറിയാൻ താത്പര്യമുണ്ട്. അവരുടെ സാഹചര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി അത് എടുത്തുപറഞ്ഞ് പ്രാർഥിക്കാൻ നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷേ നാവിനു ‘കടിഞ്ഞാണിട്ട്’ മിണ്ടാതിരിക്കേണ്ട സമയമാണ് ഇത്. രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കേണ്ട വിവരങ്ങൾ അറിയാവുന്ന ഒരാളോടു ‘കുത്തിക്കുത്തി’ കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയാൻ ശ്രമിച്ചാൽ, ആ വ്യക്തിയോടു സ്നേഹമില്ലെന്നു നമ്മൾ കാണിക്കുകയാണ്. ആ വ്യക്തിയോടു മാത്രമല്ല, ആ രാജ്യത്തെ മറ്റു സഹോദരങ്ങളോടും ഉള്ള സ്നേഹമില്ലായ്മയാണ് അത്. കാരണം ആ സഹോദരൻ വെളിപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യങ്ങൾ അവരെ അപകടത്തിലാക്കിയേക്കാം. നിരോധനമുള്ള രാജ്യങ്ങളിലെ സഹോദരങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ ഒന്നുകൂടെ കൂട്ടാൻ നമ്മളാരും ആഗ്രഹിക്കില്ല. ഇനി, പ്രവർത്തനത്തിനു നിരോധനമുള്ള ഒരു രാജ്യത്ത് താമസിക്കുന്ന സഹോദരന്റെയോ സഹോദരിയുടെയോ കാര്യമോ? അവിടെയുള്ള സാക്ഷികൾ എങ്ങനെയാണു ശുശ്രൂഷയും മറ്റു ക്രിസ്തീയപ്രവർത്തനങ്ങളും ചെയ്യുന്നതെന്ന് അവർ മറ്റുള്ളവരോടു പറയില്ല.13. സുഭാഷിതങ്ങൾ 11:13 പറയുന്നതുപോലെ മൂപ്പന്മാർ എന്തു ചെയ്യണം, എന്തുകൊണ്ട്?
13 രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കേണ്ട വിവരങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരോടു പറയാതിരുന്നുകൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ചും മൂപ്പന്മാർ സുഭാഷിതങ്ങൾ 11:13-ലെ (വായിക്കുക.) തത്ത്വം അനുസരിക്കണം. വിശേഷിച്ചും വിവാഹിതരായ മൂപ്പന്മാർക്ക് ഇതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടായേക്കാം. ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാർ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലെ ചിന്തകളും വിചാരങ്ങളും ഉത്കണ്ഠകളും പരസ്പരം പങ്കുവെക്കുന്നത് അവരുടെ സ്നേഹം ശക്തമാക്കിനിറുത്തും. പക്ഷേ സഭയിലെ സഹോദരങ്ങളുടെ ‘രഹസ്യവിവരങ്ങൾ’ ഭാര്യയോടു പറയരുതെന്ന് ഒരു മൂപ്പന് അറിയാം. അങ്ങനെ ചെയ്താൽ, സഹോദരങ്ങൾക്ക് ആ മൂപ്പനിലുള്ള വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെടും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സത്പേരും പോകും. ഉത്തരവാദിത്വസ്ഥാനങ്ങളിലുള്ള സഹോദരങ്ങൾ ‘വഞ്ചകമായി കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നവർ’ ആയിരിക്കരുത്. (1 തിമൊ. 3:8, അടിക്കുറിപ്പ്) അതായത്, അവർ മറ്റുള്ളവരെ ചതിക്കരുത്. അവർ പരദൂഷണം പറയാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരും ആയിരിക്കരുത്. ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു മൂപ്പൻ, ഭാര്യ അറിയേണ്ടാത്ത കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് അവരെ ഭാരപ്പെടുത്തില്ല.
14. ഒരു മൂപ്പന്റെ സത്പേരു നഷ്ടമാകാതിരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യക്ക് എങ്ങനെ സഹായിക്കാൻ കഴിയും?
14 ഇനി, ഭർത്താവിന്റെ സത്പേര് നഷ്ടമാകാതിരിക്കാൻ ഭാര്യക്ക് എന്തു ചെയ്യാൻ പറ്റും? രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കേണ്ട വിവരങ്ങളെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തോടു കുത്തിക്കുത്തി ചോദിക്കാതിരിക്കുക. അങ്ങനെ ഭാര്യക്കു ഭർത്താവിനെ പിന്തുണയ്ക്കാനും ഭർത്താവിനെ വിശ്വസിച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ സഹോദരങ്ങളെ ആദരിക്കാനും കഴിയും. ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, സഭയുടെ സമാധാനവും ഒരുമയും നഷ്ടമാകാതെ സൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ഭാര്യ യഹോവയുടെ ഹൃദയത്തെ സന്തോഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും.—റോമ. 14:19.
നമ്മുടെ സംസാരം യഹോവ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ?
15. ഇയ്യോബിനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ വന്ന മൂന്നു പേരെക്കുറിച്ച് യഹോവയ്ക്ക് എന്താണു തോന്നിയത്, എന്തുകൊണ്ട്?
15 എപ്പോൾ സംസാരിക്കണം, എങ്ങനെ സംസാരിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഇയ്യോബ് എന്ന ബൈബിൾപുസ്തകത്തിൽനിന്ന് നമുക്കു ധാരാളം പഠിക്കാനുണ്ട്. ഇയ്യോബിന്റെ ജീവിതത്തിൽ കുറെ ദുരന്തങ്ങൾ ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞ്, നാലു പുരുഷന്മാർ അദ്ദേഹത്തെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനും അദ്ദേഹത്തിനു ബുദ്ധിയുപദേശം കൊടുക്കാനും വന്നു. ആ നാലു പേരും ഒരുപാടു സമയം മിണ്ടാതിരുന്നു. എന്നാൽ അതിൽ മൂന്നു പേർ ഇയ്യോബിനെ എങ്ങനെ സഹായിക്കാം എന്നല്ല ആ സമയത്ത് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്. പകരം ഇയ്യോബ് തെറ്റു ചെയ്തു എന്ന് എങ്ങനെ തെളിയിക്കാം എന്നാണ്. പിന്നീട് അവർ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിൽനിന്ന് നമുക്ക് അതു മനസ്സിലാക്കാം. എലീഫസും ബിൽദാദും സോഫറും ആയിരുന്നു ആ മൂന്നു പേർ. അവർ പറഞ്ഞ ചില കാര്യങ്ങൾ സത്യമായിരുന്നു. പക്ഷേ ഇയ്യോബിനെയും യഹോവയെയും കുറിച്ച് അവർ പറഞ്ഞ മിക്ക കാര്യങ്ങളും ഒന്നുകിൽ ദയയില്ലാത്തതായിരുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ നുണയായിരുന്നു. അവർ ക്രൂരമായി ഇയ്യോബിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തി. (ഇയ്യോ. 32:1-3) ഇതെല്ലാം കേട്ടപ്പോൾ യഹോവയ്ക്ക് എന്താണു തോന്നിയത്? ആ മൂന്നു പേരോടും യഹോവയ്ക്കു കടുത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. ദൈവം അവരെ വിഡ്ഢികൾ എന്നു വിളിച്ചു. അവർക്കുവേണ്ടി പ്രാർഥിക്കണമെന്ന് ഇയ്യോബിനോട് അഭ്യർഥിക്കാൻ പറയുകയും ചെയ്തു.—ഇയ്യോ. 42:7-9.
16. എലീഫസിന്റെയും ബിൽദാദിന്റെയും സോഫറിന്റെയും മോശമായ മാതൃകയിൽനിന്ന് നമുക്ക് എന്തു പാഠമാണുള്ളത്?
16 എലീഫസിന്റെയും ബിൽദാദിന്റെയും സോഫറിന്റെയും മോശമായ മാതൃകയിൽനിന്ന് നമുക്കു പലതും മത്താ. 7:1-5) പകരം, സംസാരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവർ പറയുന്നതു ശ്രദ്ധിച്ച് കേൾക്കണം. എങ്കിലേ അവരുടെ സാഹചര്യം കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കാൻ നമുക്കു കഴിയൂ. (1 പത്രോ. 3:8) രണ്ട്, നമ്മൾ ദയയോടെ സംസാരിക്കണം, നമ്മൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ സത്യമായിരിക്കണം. (എഫെ. 4:25) മൂന്ന്, നമ്മൾ പരസ്പരം പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ യഹോവ ശരിക്കും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്.
പഠിക്കാനുണ്ട്. ഒന്ന്, നമ്മൾ നമ്മുടെ സഹോദരങ്ങൾ കുറ്റക്കാരാണെന്നു വിധിക്കരുത്. (17. എലീഹുവിന്റെ മാതൃകയിൽനിന്ന് നമുക്ക് എന്തു പഠിക്കാൻ കഴിയും?
17 ഇയ്യോബിനെ കാണാൻ വന്നവരിൽ നാലാമത്തെയാൾ അബ്രാഹാമിന്റെ ഒരു ബന്ധുവായ എലീഹുവായിരുന്നു. ഇയ്യോബും മറ്റു മൂന്നു പുരുഷന്മാരും സംസാരിച്ചപ്പോൾ എലീഹു കേട്ടിരുന്നു. എലീഹു നല്ല ശ്രദ്ധ കൊടുത്തിട്ടുണ്ടാകണം. അതുകൊണ്ടാണ് ഇയ്യോബിന്റെ ചിന്തയെ തിരുത്താൻ ദയയോടെ, വ്യക്തമായ ഉപദേശം കൊടുക്കാൻ എലീഹുവിനു കഴിഞ്ഞത്. (ഇയ്യോ. 33:1, 6, 17) സ്വയം പേരെടുക്കാനോ മറ്റുള്ളവരെ പുകഴ്ത്താനോ അല്ല എലീഹു ശ്രമിച്ചത്, പകരം യഹോവയെ വാഴ്ത്തുക എന്നതായിരുന്നു എലീഹുവിന് ഏറ്റവും പ്രധാനം. (ഇയ്യോ. 32:21, 22; 37:23, 24) മൗനമായിരുന്ന് ശ്രദ്ധിക്കാൻ ഒരു സമയമുണ്ടെന്ന് എലീഹുവിന്റെ മാതൃക നമ്മളെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. (യാക്കോ. 1:19) അതുപോലെ, ബുദ്ധിയുപദേശം കൊടുക്കുമ്പോൾ, നമ്മളിലേക്കു ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുന്നതിനു പകരം യഹോവയെ മഹത്ത്വപ്പെടുത്തുക എന്നതായിരിക്കണം നമ്മുടെ പ്രധാനലക്ഷ്യം.
18. സംസാരപ്രാപ്തി എന്ന സമ്മാനം വിലപ്പെട്ടതായി കാണുന്നെന്നു നമുക്ക് എങ്ങനെ കാണിക്കാം?
18 എപ്പോൾ സംസാരിക്കണം, എങ്ങനെ സംസാരിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ബൈബിളിന്റെ ഉപദേശം അനുസരിച്ചുകൊണ്ട് സംസാരപ്രാപ്തി എന്ന സമ്മാനം വിലപ്പെട്ടതായി കാണുന്നെന്നു നമുക്കു കാണിക്കാം. ജ്ഞാനിയായ ശലോമോൻ രാജാവ് ദൈവപ്രചോദിതനായി ഇങ്ങനെ എഴുതി: “തക്കസമയത്ത് പറയുന്ന വാക്ക് വെള്ളിപ്പാത്രത്തിലെ സ്വർണ ആപ്പിളുകൾപോലെ.” (സുഭാ. 25:11) നമ്മുടെ ഓരോ വാക്കിനെയും ആ സ്വർണ ആപ്പിളുകൾപോലെ വിലയുള്ളതും മനോഹരവും ആക്കാൻ കഴിയും. അതിനു നമ്മൾ എന്തു ചെയ്യണം? മറ്റുള്ളവർ സംസാരിക്കുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിച്ച് കേൾക്കണം, എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിനു മുമ്പ് നമ്മൾ ചിന്തിക്കുകയും വേണം. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ നമ്മൾ അധികം സംസാരിച്ചാലും അൽപ്പം സംസാരിച്ചാലും നമ്മുടെ വാക്കുകൾ മറ്റുള്ളവരെ ബലപ്പെടുത്തും. നമ്മളെക്കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോൾ യഹോവയ്ക്ക് അഭിമാനം തോന്നുകയും ചെയ്യും. (സുഭാ. 23:15; എഫെ. 4:29) ഈ സമ്മാനം തന്നതിനു ദൈവത്തോടു നന്ദിയുണ്ടെന്നു കാണിക്കാൻ ഇതിലും മെച്ചമായ മറ്റൊരു മാർഗമില്ല!
ഗീതം 82 ‘നിങ്ങളുടെ വെളിച്ചം പ്രകാശിക്കട്ടെ’
^ ഖ. 5 നമ്മൾ സംസാരിക്കേണ്ടത് എപ്പോഴാണ്, മൗനമായിരിക്കേണ്ടത് എപ്പോഴാണ് എന്നെല്ലാം അറിയാൻ സഹായിക്കുന്ന തത്ത്വങ്ങൾ ദൈവവചനത്തിലുണ്ട്. അവ പഠിക്കുകയും ജീവിതത്തിൽ പകർത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മൾ സംസാരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ യഹോവയെ പ്രസാദിപ്പിക്കും.
^ ഖ. 62 ചിത്രക്കുറിപ്പ്: ഒരു സഹോദരി മറ്റൊരു സഹോദരിക്കു വേണ്ട ഉപദേശം കൊടുക്കുന്നു.
^ ഖ. 64 ചിത്രക്കുറിപ്പ്: എല്ലാം വൃത്തിയായി സൂക്ഷിക്കാൻ ഒരു സഹോദരൻ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനു ചില നിർദേശങ്ങൾ കൊടുക്കുന്നു.
^ ഖ. 66 ചിത്രക്കുറിപ്പ്: ഉചിതമായ സമയത്ത് അബീഗയിൽ ദാവീദിനോടു സംസാരിച്ചു. അതിനു നല്ല ഫലവുമുണ്ടായി.
^ ഖ. 68 ചിത്രക്കുറിപ്പ്: നിരോധനമുള്ള സ്ഥലത്തെ നമ്മുടെ പ്രവർത്തനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ ഒരു ദമ്പതികൾ പറയുന്നില്ല.
^ ഖ. 70 ചിത്രക്കുറിപ്പ്: സഭയുടെ രഹസ്യമായ ഒരു കാര്യത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ അതു മറ്റാരും കേൾക്കുന്നില്ലെന്ന് ഒരു മൂപ്പൻ ഉറപ്പാക്കുന്നു.