ആ ലേഖന​ത്തിൽ, ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യുള്ള എല്ലാ സൃഷ്ടികളും നേരിടുന്ന ഒറ്റയൊ​രു വിവാ​ദ​വി​ഷ​യമേ ഉള്ളൂ എന്നു നമ്മൾ കണ്ടു: യഹോ​വ​യു​ടെ മഹനീയ നാമത്തി​ന്റെ വിശു​ദ്ധീ​ക​രണം! ആ വലിയ വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​ത്തി​ന്റെ ഒരു വശമാണ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള, അതായത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ ഭരണവി​ധ​മാ​ണോ ഏറ്റവും നല്ലത്‌ എന്നതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള, തർക്കം. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ ആ വലിയ വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​ത്തി​ന്റെ മറ്റൊരു വശമാണ്‌ മനുഷ്യ​ന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​തും.

ഏറ്റവും വലിയ വിവാ​ദ​വി​ഷയം യഹോ​വ​യു​ടെ പേരി​നെ​യും അതിന്റെ വിശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ത്തെ​യും കുറി​ച്ചു​ള്ള​താ​ണെന്നു നമ്മൾ ഇപ്പോൾ പറയു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? അതിന്റെ മൂന്നു കാരണം നോക്കാം.

ഒന്ന്‌, ഏദെൻ തോട്ട​ത്തിൽവെച്ച്‌ സാത്താൻ കളങ്ക​പ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സത്‌പേ​രാണ്‌. അവൻ വളരെ തന്ത്രപൂർവം ഹവ്വയോട്‌ ഒരു ചോദ്യം ചോദി​ച്ചു. അതിലൂ​ടെ തന്റെ പ്രജക​ളു​ടെ മേൽ അനാവ​ശ്യ​മായ നിയ​ന്ത്ര​ണങ്ങൾ വെച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവരിൽനിന്ന്‌ നന്മ പിടി​ച്ചു​വെ​ക്കുന്ന ഒരു ദൈവ​മാണ്‌ യഹോ​വ​യെന്നു സാത്താൻ വരുത്തി​ത്തീർത്തു. അതിനു ശേഷം യഹോവ പറഞ്ഞതി​നു നേരേ വിപരീ​ത​മായ ഒരു കാര്യം സാത്താൻ ഹവ്വയോ​ടു പറഞ്ഞു. അതിലൂ​ടെ ഒരർഥ​ത്തിൽ സാത്താൻ ദൈവത്തെ നുണയ​നെന്നു വിളി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പരദൂ​ഷണം പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ സാത്താൻ യഹോ​വ​യു​ടെ പേരിനു നിന്ദ വരുത്തു​ക​യും അവൻ “പിശാച്‌” അഥവാ “പരദൂ​ഷണം പറയു​ന്നവൻ” ആയിത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. (യോഹ. 8:44) സാത്താൻ പറഞ്ഞ ആ നുണക​ളെ​ല്ലാം വിശ്വ​സിച്ച ഹവ്വ, ദൈവ​ത്തോട്‌ അനുസ​ര​ണ​ക്കേടു കാണി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​രത്തെ ധിക്കരി​ച്ചു. (ഉൽപ. 3:1-6) യഹോ​വ​യു​ടെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നുണകൾ പ്രചരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ സാത്താൻ ഇപ്പോ​ഴും ദൈവ​നാ​മത്തെ നിന്ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അത്തരം നുണകൾ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ആളുകൾ യഹോ​വ​യോട്‌ അനുസ​ര​ണ​ക്കേടു കാണി​ക്കാ​നുള്ള സാധ്യത കൂടു​ത​ലാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടെ​ല്ലാം, യഹോ​വ​യു​ടെ പരിശു​ദ്ധ​നാ​മത്തെ നിന്ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ ഏറ്റവും വലിയ അനീതി​യാ​യി ദൈവ​ജനം കാണുന്നു. ഈ ലോക​ത്തിൽ കാണുന്ന എല്ലാ ദുരി​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ദുഷ്ടത​യു​ടെ​യും പ്രധാന കാരണ​വും ഇതാണ്‌.

രണ്ട്‌, എല്ലാ സൃഷ്ടി​ക​ളു​ടെ​യും പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​യി തന്റെ നാമത്തി​ന്മേൽ വന്നിരി​ക്കുന്ന മുഴുവൻ നിന്ദയും നീക്കാൻ യഹോവ ഉറച്ച തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​യി കാണുന്ന കാര്യ​മാണ്‌ അത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയു​ന്നത്‌: “എന്റെ മഹനീ​യ​നാ​മത്തെ . . . ഞാൻ നിശ്ചയ​മാ​യും വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കും.” (യഹ. 36:23) ഇനി, യഹോ​വ​യു​ടെ എല്ലാ വിശ്വ​സ്‌ത​ദാ​സ​രു​ടെ​യും പ്രാർഥ​ന​യി​ലെ ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട വിഷയം എന്തായി​രി​ക്ക​ണ​മെന്നു വ്യക്തമാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു പറഞ്ഞതും, “അങ്ങയുടെ പേര്‌ പരിശു​ദ്ധ​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണമേ” എന്നാണ്‌. (മത്താ. 6:9) യഹോ​വ​യു​ടെ പേര്‌ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബി​ളിൽ പലയി​ട​ങ്ങ​ളി​ലും എടുത്തു​പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. അതിന്റെ ചില ഉദാഹ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാണ്‌ ഇവ: “യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തിരു​നാ​മ​ത്തി​നു ചേർന്ന മഹത്ത്വം നൽകു​വിൻ.” (1 ദിന. 16:29; സങ്കീ. 96:8) “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹനീ​യ​നാ​മത്തെ പാടി സ്‌തു​തി​ക്കൂ!” (സങ്കീ. 66:2) “തിരു​നാ​മം ഞാൻ എന്നെന്നും മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും.” (സങ്കീ. 86:12) ഇനി, യഹോവ സ്വർഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ നേരിട്ട്‌ ഈ വിഷയ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ സംസാ​രി​ച്ചു. അതു യരുശ​ലേ​മി​ലെ ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽവെ​ച്ചാണ്‌. അവിടെ യേശു യഹോ​വ​യോട്‌ “പിതാവേ, അങ്ങയുടെ പേര്‌ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ,” എന്നു പ്രാർഥി​ച്ച​പ്പോൾ അതിനു മറുപ​ടി​യാ​യി യഹോവ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ അതു മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇനിയും മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും.”—യോഹ. 12:28. a

മൂന്ന്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തിന്‌ എന്നും തന്റെ സത്‌പേ​രു​മാ​യി ബന്ധമു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ആയിരം​വർഷ ഭരണം കഴിഞ്ഞുള്ള അന്തിമ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​യ്‌ക്കു ശേഷം, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യുള്ള സൃഷ്ടി​കൾക്കി​ട​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ പേരിന്റെ വിശു​ദ്ധീ​ക​രണം ഒരു വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​മാ​യി തുടരു​മോ? അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ദൈവ​നാ​മ​ത്തി​ന്റെ  വിശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​വു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റു രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ നോക്കാം. മനുഷ്യ​ന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​ര​വും. യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള തങ്ങളുടെ വിശ്വ​സ്‌തത തെളി​യിച്ച മനുഷ്യർക്കു തുടർന്നും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യു​ടെ പരി​ശോ​ധന നേരി​ടേണ്ടി വരുമോ? ഇല്ല. ആ സമയമാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അവർ പൂർണ​രും എല്ലാ വിധത്തി​ലും പരീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രും ആയിരി​ക്കും. അവർക്ക്‌ അപ്പോൾ നിത്യ​ജീ​വൻ ലഭിച്ചി​രി​ക്കും. അതിനു ശേഷം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യുള്ള സൃഷ്ടി​കൾക്കി​ട​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​രം ഒരു തർക്കവി​ഷ​യ​മാ​കു​മോ? ഇല്ല. കാരണം അപ്പോ​ഴേ​ക്കും യഹോ​വ​യു​ടെ ഭരണമാണ്‌ ഏറ്റവും നല്ലതെ​ന്നും പരമാ​ധി​കാ​രി​യാ​യി​രി​ക്കാൻ യോഗ്യൻ യഹോവ മാത്ര​മാ​ണെ​ന്നും ഉള്ള വസ്‌തുത എന്നേക്കു​മാ​യി തെളി​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കും. എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ പേരിന്റെ കാര്യ​മോ?

ആ സമയമാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സത്യം എല്ലാവർക്കും ബോധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കും. അങ്ങനെ ദൈവ​നാ​മ​ത്തി​ന്മേൽ വന്നിരി​ക്കുന്ന എല്ലാ നിന്ദയും നീങ്ങി ആ പേര്‌ വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കും. എങ്കിലും സ്വർഗ​ത്തി​ലും ഭൂമി​യി​ലും ഉള്ള എല്ലാ ദാസന്മാ​രു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ തുടർന്നും ആ പേരിനു വലി​യൊ​രു പ്രാധാ​ന്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. കാരണം, യഹോവ അപ്പോ​ഴും അത്ഭുത​കാ​ര്യ​ങ്ങൾ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കും. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, യേശു താഴ്‌മ​യോ​ടെ ഭരണം പിതാ​വായ ദൈവത്തെ ഏൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ‘ദൈവം എല്ലാവർക്കും എല്ലാമാ​കും.’ (1 കൊരി. 15:28) മാത്രമല്ല തുടർന്ന്‌ ഭൂമി​യി​ലുള്ള മനുഷ്യ​രെ​ല്ലാം “ദൈവ​മ​ക്ക​ളു​ടെ മഹത്തായ സ്വാത​ന്ത്ര്യം” നേടിയ സന്തോ​ഷ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും. (റോമ. 8:21) കൂടാതെ, സ്വർഗ​ത്തി​ലെ​യും ഭൂമി​യി​ലെ​യും ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യുള്ള എല്ലാ സൃഷ്ടി​ക​ളെ​യും ഐക്യ​ത്തിൽ ഒറ്റ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​ക്കുക എന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യ​വും പൂർണ​മാ​യി നിറ​വേ​റും.—എഫെ. 1:10.

ഇതൊക്കെ നടന്നു​ക​ഴി​യു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ, സ്വർഗ​ത്തി​ലും ഭൂമി​യി​ലും ഉള്ള കുടും​ബ​ത്തിന്‌ എന്തായി​രി​ക്കും തോന്നുക? യഹോ​വ​യു​ടെ മഹനീ​യ​നാ​മത്തെ തുടർന്നും സ്‌തു​തി​ക്കാ​നുള്ള ശക്തമായ ആഗ്രഹം നമുക്ക്‌ അപ്പോ​ഴു​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നായ ദാവീദ്‌ ദൈവ​പ്ര​ചോ​ദി​ത​നാ​യി ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ദൈവ​മായ യഹോവ വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടട്ടെ; . . . ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹനീ​യ​നാ​മം എന്നെന്നും വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടട്ടെ.” (സങ്കീ. 72:18, 19) നിത്യ​ത​യി​ലെ​ല്ലാം അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ നമുക്ക്‌ ഇനിയും കൂടുതൽ കാരണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.

യഹോ​വ​യു​ടെ പേര്‌, ദൈവം ശരിക്കും എങ്ങനെ​യുള്ള വ്യക്തി​യാ​ണെന്നു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ആ പേരി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ പ്രധാ​ന​മാ​യും നമ്മുടെ മനസ്സി​ലേക്കു വരുന്നതു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌. (1 യോഹ. 4:8) യഹോവ നമ്മളെ സൃഷ്ടി​ച്ച​തി​ന്റെ​യും മോച​ന​വില നൽകി​യ​തി​ന്റെ​യും നീതി​യോ​ടെ ഭരിക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും അടിസ്ഥാ​നം സ്‌നേ​ഹ​മാ​ണെന്നു നമ്മൾ എപ്പോ​ഴും ഓർക്കും. എന്നാൽ അതിനു പുറമേ, യഹോവ നമ്മളോ​ടു സ്‌നേഹം കാണി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ധാരാളം തെളി​വു​കൾ നമ്മൾ എന്നെന്നും കാണു​ക​യും ചെയ്യും. അങ്ങനെ നിത്യ​ത​യി​ലെ​ങ്ങും നമ്മുടെ പിതാ​വായ യഹോ​വ​യോ​ടു കൂടുതൽ അടുക്കാ​നും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മഹനീ​യ​നാ​മത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കാ​നും നമ്മൾ പ്രേരി​ത​രാ​കും.—സങ്കീ. 73:28.