‘സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നവരെ’ യഹോവ സ്‌നേഹിക്കുന്നു
‘നല്ല മണ്ണിൽ വീണ വിത്തിന്റെ കാര്യമോ: സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നവരാണ്‌ അവർ.’—ലൂക്കോ. 8:15.
1, 2. (എ) പ്രതികരണം കുറഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങളിൽ മടുത്തുപോകാതെ പ്രസംഗിക്കുന്ന സഹോദരങ്ങളുടെ മാതൃക നമുക്കു പ്രോത്സാഹനമായിരിക്കുന്നത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌? (ലേഖനാരംഭത്തിലെ ചിത്രം കാണുക.) (ബി) “സ്വന്തം നാട്ടിൽ” പ്രസംഗിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ യേശു എന്താണു പറഞ്ഞത്‌? (അടിക്കുറിപ്പ്‌ കാണുക.)
സെർജിയോയും ഒലിൻഡയും മുൻനിരസേവകരായ ദമ്പതികളാണ്‌. 80-നു മേൽ പ്രായമുള്ള ഇവർ ഐക്യനാടുകളിലാണു താമസിക്കുന്നത്‌. ഈയിടെയായി കാലുവേദന കാരണം അവർക്കു നടക്കാൻ അൽപ്പം ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്‌. എങ്കിലും, പതിറ്റാണ്ടുകളായി രാവിലെ ഏഴു മണിക്കു പട്ടണത്തിലെ തിരക്കേറിയ ഒരു കവലയിൽ അവർ എത്തും. അവിടെ ബസ്റ്റോപ്പിന്‌ അടുത്ത്‌ വഴിയാത്രക്കാർക്കു കൊടുക്കാൻ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളുമായി അവരെ കാണാം. മിക്കവരും ഈ ദമ്പതികളെ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല. എങ്കിലും തങ്ങളെ നോക്കുന്നവരുടെ നേരെ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഉച്ചവരെ അവർ അവിടെത്തന്നെ കാണും. ഉച്ചയാകുമ്പോൾ അവർ പതിയെ വീട്ടിലേക്കു നടക്കും. ഇങ്ങനെ, വർഷങ്ങളായി എല്ലാ ആഴ്‌ചയും ആറു ദിവസം വിശ്വസ്‌തരായ ഈ ദമ്പതികൾ തിരക്കോടെ രാജ്യസന്ദേശം പ്രസംഗിക്കുന്നു.
2 ഇവരെപ്പോലെ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള വിശ്വസ്‌തരായ അനേകം സഹോദരങ്ങൾ അധികം പ്രതികരണമില്ലാത്ത സ്വന്തം നാട്ടിലാണു വർഷങ്ങളായി പ്രവർത്തിക്കുന്നത്‌. നിങ്ങളുടെ സാഹചര്യം അതാണെങ്കിൽ ക്ഷമയോടെ പ്രസംഗപ്രവർത്തനത്തിൽ ‘സഹിച്ചുനിൽക്കുന്നതിനു’ നിങ്ങളെ ഞങ്ങൾ ആത്മാർഥമായി അഭിനന്ദിക്കുന്നു. * നിങ്ങൾ നിശ്ചയദാർഢ്യത്തോടെ, മടുത്തുപോകാതെ യഹോവയെ സേവിക്കുന്നതു പലർക്കും ഒരു പ്രോത്സാഹനമാണ്‌. അനേകവർഷങ്ങളായി ദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നവർക്കുപോലും അതു നവോന്മേഷം പകരുന്നു. ചില സർക്കിട്ട്‌ മേൽവിചാരകന്മാരുടെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുക: “ശുശ്രൂഷയിൽ ഇതുപോലുള്ള വിശ്വസ്‌തരായ സഹോദരങ്ങളോടുകൂടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്‌ എനിക്ക്‌ ഊർജം പകരുന്നു.” “അവരുടെ വിശ്വസ്‌തത, ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളപ്പോഴും പ്രസംഗപ്രവർത്തനത്തിൽ ധൈര്യത്തോടെ തുടരാൻ എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.” “അവരുടെ മാതൃക എനിക്ക്‌ ഉത്സാഹം പകരുന്നു.”
3. നമ്മൾ ഏതു മൂന്നു ചോദ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കും, എന്തുകൊണ്ട്‌?
3 ഈ ലേഖനത്തിൽ മൂന്നു ചോദ്യങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യും. എന്തുകൊണ്ടാണു നമുക്കു ചിലപ്പോൾ ഉത്സാഹക്കുറവ്‌ തോന്നുന്നത്‌? നമ്മൾ എങ്ങനെയാണു ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്‌? സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാൻ എന്തു സഹായിക്കും? യേശു ഏൽപ്പിച്ച പ്രസംഗവേല പൂർത്തീകരിക്കാനുള്ള നമ്മുടെ ദൃഢനിശ്ചയത്തെ ശക്തമാക്കാൻ ഈ ചോദ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കുന്നതു സഹായിക്കും.
ഉത്സാഹക്കുറവ്‌ തോന്നുന്നത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌?
4. (എ) ഭൂരിപക്ഷം ജൂതന്മാരും അനുകൂലമായി പ്രതികരിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ പൗലോസിന്‌ എന്താണു തോന്നിയത്‌? (ബി) എന്തുകൊണ്ടാണു പൗലോസിന്‌ അങ്ങനെ തോന്നിയത്‌?
4 പ്രതികരണം കുറവുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്കു നിരുത്സാഹം തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ? എങ്കിൽ, പൗലോസ്‌ അപ്പോസ്‌തലനും ഇങ്ങനെ തോന്നിയിട്ടുണ്ടെന്ന്‌ ഓർക്കുക. ഏകദേശം 30 വർഷം നീണ്ട തന്റെ ശുശ്രൂഷക്കാലത്ത്‌ അനേകം ആളുകളെ ക്രിസ്‌തുശിഷ്യരാകാൻ പൗലോസ്‌ സഹായിച്ചു. (പ്രവൃ. 14:21; 2 കൊരി. 3:2, 3) എങ്കിലും, ജൂതന്മാരിൽ അധികം പേരെ സത്യാരാധകരാക്കാൻ പൗലോസിനു കഴിഞ്ഞില്ല. മിക്കവരും പൗലോസിനെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല, ചിലർ അദ്ദേഹത്തെ ഉപദ്രവിക്കുകപോലും ചെയ്‌തു. (പ്രവൃ. 14:19; 17:1, 4, 5, 13) ജൂതന്മാർ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ പൗലോസിന്‌ എന്താണു തോന്നിയത്‌? അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “ഞാൻ ക്രിസ്‌തുവിൽ സത്യമാണു പറയുന്നത്‌. . . . എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ അതിയായ ദുഃഖവും അടങ്ങാത്ത വേദനയും ഉണ്ട്‌.” (റോമ. 9:1-3) എന്തുകൊണ്ടാണു പൗലോസിന്‌ ഇങ്ങനെ തോന്നിയത്‌? പൗലോസ്‌ പ്രസംഗപ്രവർത്തനത്തെ വളരെയധികം സ്‌നേഹിച്ചിരുന്നു. അതുപോലെ, ജൂതന്മാരോടുള്ള ആത്മാർഥമായ സ്‌നേഹംകൊണ്ടാണു പൗലോസ്‌ അവരോടു പ്രസംഗിച്ചത്‌. എന്നിട്ടും ദൈവത്തിന്റെ കരുണയ്‌ക്കു നേരെ അവർ പുറംതിരിഞ്ഞതു കണ്ടപ്പോൾ പൗലോസിനു വേദന തോന്നി.
5. (എ) അയൽക്കാരോടു പ്രസംഗിക്കാൻ നമ്മളെ എന്താണു പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്‌? (ബി) ചിലപ്പോഴൊക്കെ നിരുത്സാഹം തോന്നുന്നതിൽ നമ്മൾ അതിശയിക്കേണ്ടതില്ലാത്തത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌?
5 പൗലോസിനെപ്പോലെ, ആളുകളോടുള്ള ആത്മാർഥമായ താത്‌പര്യമാണു പ്രസംഗിക്കാൻ നമ്മളെയും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്‌. (മത്താ. 22:39; 1 കൊരി. 11:1) എന്തുകൊണ്ട്‌? യഹോവയെ സേവിക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്ന ആളുകളെ എത്രയെത്ര അനുഗ്രഹങ്ങളാണു കാത്തിരിക്കുന്നതെന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാം. നമ്മുടെ പ്രദേശത്തെ ആളുകളെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക്‌ ഇങ്ങനെ തോന്നാറില്ലേ: ‘എത്ര വിലപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളാണ്‌ അവർ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത്‌. അത്‌ അവർക്കൊന്നു മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ!’ അതുകൊണ്ട്‌ യഹോവയെയും മനുഷ്യരെക്കുറിച്ച്‌ യഹോവയ്‌ക്കുള്ള ഉദ്ദേശ്യത്തെയും സംബന്ധിച്ച സത്യം പഠിക്കാൻ നമ്മൾ ആളുകളെ എപ്പോഴും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ഒരർഥത്തിൽ നമ്മൾ ആളുകളോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുകയാണ്‌: ‘ഇതാ, ഞങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കു മനോഹരമായ ഒരു സമ്മാനംകൊണ്ടാണു വന്നിരിക്കുന്നത്‌. ദയവുചെയ്‌ത്‌ സ്വീകരിക്കണം.’ അവർ ആ സമ്മാനം നിരസിക്കുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും നമ്മുടെ ‘ഹൃദയത്തിൽ വേദന’ തോന്നും. അത്തരം തോന്നലുകൾ നമുക്കു വിശ്വാസം കുറവാണെന്നല്ല സൂചിപ്പിക്കുന്നത്‌. മറിച്ച്‌, നമ്മൾ പ്രസംഗപ്രവർത്തനത്തെ സ്‌നേഹിക്കുന്നെന്നാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ ഇടയ്‌ക്കൊക്കെ നിരുത്സാഹം തോന്നിയാലും നമ്മൾ ക്ഷമയോടെ പ്രസംഗപ്രവർത്തനത്തിൽ തുടരുന്നു. 25 വർഷത്തിലധികമായി മുൻനിരസേവനം ചെയ്യുന്ന എലേന സഹോദരി പറയുന്നു: “പ്രസംഗപ്രവർത്തനം എനിക്ക്‌ അൽപ്പം ബുദ്ധിമുട്ടാണ്‌. എന്നാൽ അതിനു പകരം വെക്കാൻ വേറൊന്നില്ല.” നമുക്കും ഇങ്ങനെയല്ലേ പറയാൻ തോന്നുന്നത്‌?
എങ്ങനെയാണു ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്‌?
6. ഏതു ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം ഇപ്പോൾ കണ്ടെത്തും, എങ്ങനെ?
6 പ്രസംഗിക്കുന്ന പ്രദേശം ഏതാണെങ്കിലും, നമ്മൾ ചെയ്യുന്ന ശുശ്രൂഷ ഫലകരമാണെന്ന്‌ ഉറപ്പുണ്ടായിരിക്കാവുന്നത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌? പ്രധാനപ്പെട്ട ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരത്തിനുവേണ്ടി ‘ഫലം കായ്‌ക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌’ യേശു പറഞ്ഞ രണ്ടു ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ നോക്കാം. (മത്താ. 13:23) ആദ്യത്തേതു മുന്തിരിച്ചെടിയുടേതാണ്‌.
7. (എ) “കൃഷിക്കാരനും” “മുന്തിരിച്ചെടിയും” “ശാഖകളും” ആരെയൊക്കെയാണു പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നത്‌? (ബി) ഏതു ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം നമ്മൾ കണ്ടുപിടിക്കും?
7 യോഹന്നാൻ 15:1-5, 8 വായിക്കുക. യേശു അപ്പോസ്‌തലന്മാരോടു പറഞ്ഞതു ശ്രദ്ധിക്കുക: “നിങ്ങൾ ധാരാളം ഫലം കായ്‌ക്കുന്നതുകൊണ്ടും എന്റെ ശിഷ്യന്മാരാണെന്നു തെളിയിക്കുന്നതുകൊണ്ടും എന്റെ പിതാവ്‌ മഹത്ത്വപ്പെടുന്നു.” ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിൽ, യേശു യഹോവയെ ‘കൃഷിക്കാരനെന്നും’ തന്നെത്തന്നെ ‘മുന്തിരിച്ചെടിയെന്നും’ ശിഷ്യന്മാരെ ‘ശാഖകളെന്നും’ വിളിച്ചു. * അങ്ങനെയെങ്കിൽ ക്രിസ്‌തുവിന്റെ അനുഗാമികൾ പുറപ്പെടുവിക്കേണ്ട ഫലം എന്താണ്‌? ആ ഫലം എന്താണെന്നു യേശു നേരിട്ട്‌ പറഞ്ഞില്ല. എന്നാൽ അത്‌ എന്താണെന്നു മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു സൂചന യേശു തന്നു.
8. (എ) ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിൽ ഫലം എന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു പുതിയ ശിഷ്യർ അല്ലാത്തത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌? (ബി) എങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ മാത്രമേ യഹോവ നമ്മളോടു ചെയ്യാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയുള്ളൂ?
8 പിതാവിനെക്കുറിച്ച്‌ യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എന്നിലുള്ള കായ്‌ക്കാത്ത ശാഖകളെല്ലാം പിതാവ്‌ മുറിച്ചുകളയുന്നു.” മറ്റു വാക്കുകളിൽ പറഞ്ഞാൽ, നമ്മൾ ഫലം കായ്‌ക്കുന്നെങ്കിൽ മാത്രമേ യഹോവ നമ്മളെ തന്റെ ദാസരായി അംഗീകരിക്കുകയുള്ളൂ. (മത്താ. 13:23; 21:43) ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഫലം പുതിയ ശിഷ്യരെയാണോ കുറിക്കുന്നത്‌? (മത്താ. 28:19) അല്ല. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ, പ്രതികരണം കുറഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങളിൽ പ്രസംഗിക്കുന്നതുകൊണ്ട്‌ ആളുകളെ ശിഷ്യരാക്കാൻ കഴിയാതെപോകുന്ന വിശ്വസ്‌തരായ സാക്ഷികൾ ഫലം കായ്‌ക്കാത്ത ശാഖകൾപോലെയാകും. പക്ഷേ അങ്ങനെ നമുക്കു ചിന്തിക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ. ശിഷ്യരാകാൻ ആളുകളെ നമുക്കു നിർബന്ധിക്കാൻ കഴിയില്ല. തങ്ങളെക്കൊണ്ട്‌ കഴിയാത്ത ഒരു കാര്യം ചെയ്യാൻ പരാജയപ്പെടുന്നതിന്റെ പേരിൽ തന്റെ ദാസരെ യഹോവ തള്ളിക്കളയില്ല. അത്‌ യഹോവയുടെ സ്‌നേഹത്തിനു നേർവിപരീതമാണ്‌. നമുക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ മാത്രമേ യഹോവ എപ്പോഴും നമ്മളോട്‌ ആവശ്യപ്പെടുകയുള്ളൂ.—ആവ. 30:11-14.
9. (എ) ഏതു പ്രവർത്തനത്തിൽ പങ്കുചേർന്നുകൊണ്ട്‌ നമുക്കു ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാം? (ബി) നമ്മൾ ഏതു ദൃഷ്ടാന്തമാണു ചിന്തിക്കാൻപോകുന്നത്‌?
9 അങ്ങനെയെങ്കിൽ എന്താണു നമ്മൾ പുറപ്പെടുവിക്കേണ്ട ഫലം? അതു നമുക്ക്‌ എല്ലാവർക്കും ഏർപ്പെടാൻ കഴിയുന്ന ഒരു പ്രവർത്തനമായിരിക്കണം. അങ്ങനെയുള്ള ഏതു പ്രവർത്തനമാണ്‌ യഹോവ തന്റെ ദാസർക്കു നിയമിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നത്‌? ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ സന്തോഷവാർത്ത പ്രസംഗിക്കുക എന്ന നിയമനം. * (മത്താ. 24:14) വിതക്കാരനെക്കുറിച്ചുള്ള യേശുവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം ഈ വസ്‌തുത ശരിവെക്കുന്നു. നമുക്ക്‌ ഇപ്പോൾ ആ ദൃഷ്ടാന്തം ചിന്തിക്കാം.
10. (എ) ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിലെ “വിത്ത്‌,” ‘മണ്ണ്‌’ എന്നിവ എന്തിനെയാണു പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നത്‌? (ബി) ഒരു ഗോതമ്പു ചെടി പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഫലം എന്താണ്‌?
10 ലൂക്കോസ്‌ 8:5-8, 11-15 വായിക്കുക. വിതക്കാരനെക്കുറിച്ചുള്ള ദൃഷ്ടാന്തത്തിലെ വിത്തു “ദൈവവചനം” അഥവാ രാജ്യസന്ദേശം ആണ്‌. മണ്ണ്‌ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നതു മനുഷ്യന്റെ ആലങ്കാരികഹൃദയവും. നല്ല മണ്ണിൽ വീണ വിത്തു വേരു പിടിച്ച്‌, മുളച്ച്‌, ഒരു ചെടിയായി വളർന്നുവന്നു. അത്‌ “100 മേനി വിളവ്‌” നൽകി. ഇതൊരു ഗോതമ്പു ചെടിയാണെന്നിരിക്കട്ടെ, ആ ചെടി നൽകുന്ന വിളവ്‌ അഥവാ ഫലം എന്താണ്‌? ചെറിയചെറിയ ഗോതമ്പു ചെടികളാണോ? അല്ല. അതു പുതിയ വിത്തുകളാണ്‌. ആ വിത്തുകൾ ഒരുപക്ഷേ ചെടികളായി വളർന്നുവന്നേക്കാം. ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിൽ ഒരു ധാന്യവിത്തിൽനിന്ന്‌ 100 ധാന്യമണികൾവരെ ലഭിക്കുന്നുണ്ട്‌. ഈ വസ്‌തുത നമ്മുടെ ശുശ്രൂഷയ്‌ക്ക്‌ എങ്ങനെയാണു ബാധകമാകുന്നത്‌?
നമ്മൾ എങ്ങനെയാണു ‘സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്‌?’ (11-ാം ഖണ്ഡിക കാണുക)
11. (എ) വിതക്കാരന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം നമ്മുടെ ശുശ്രൂഷയ്‌ക്കു ബാധകമാകുന്നത്‌ എങ്ങനെ? (ബി) നമ്മൾ എങ്ങനെയാണു പുതിയ രാജ്യവിത്തു പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്‌?
11 ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തെ നമ്മുടെ സാഹചര്യവുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാം. മാതാപിതാക്കളോ മറ്റു സഹോദരങ്ങളോ നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിൽ വിത്തു വിതച്ചു അഥവാ ദൈവരാജ്യത്തെക്കുറിച്ച്‌ നമ്മളോടു പറഞ്ഞു. യേശുവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തത്തിലെ നല്ല മണ്ണുപോലെ നമ്മൾ പ്രതികരിച്ചതു കണ്ടപ്പോൾ അവർ സന്തോഷിച്ചു. നമ്മൾ ആ സന്ദേശം സ്വീകരിച്ചതിന്റെ ഫലമായി രാജ്യസന്ദേശം നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ വേരു പിടിക്കുകയും ഒരു ഗോതമ്പു ചെടിപോലെ വളർന്നുവരുകയും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌ അതു ഫലം കായ്‌ച്ചു. എങ്ങനെ? ഒരു ഗോതമ്പു ചെടി തരുന്ന ഫലം പുതിയ ചെടികളല്ല, മറിച്ച്‌ പുതിയ വിത്തുകളാണെന്നു നമ്മൾ കണ്ടു. അതുപോലെ നമ്മൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഫലം പുതിയ ശിഷ്യർ അല്ല, പുതിയ രാജ്യവിത്തുകളാണ്‌. * നമ്മൾ എങ്ങനെയാണു പുതിയ രാജ്യവിത്തുകൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത്‌? ഓരോ തവണയും രാജ്യസന്ദേശം അറിയിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ നട്ട അതേ തരത്തിലുള്ള വിത്തുകൾ നമ്മൾ പുറപ്പെടുവിക്കുകയാണ്‌. (ലൂക്കോ. 6:45; 8:1) അതുകൊണ്ട്‌ നമ്മൾ രാജ്യസന്ദേശം ഘോഷിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം നമ്മൾ ‘സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുകയാണ്‌’ എന്ന്‌ ഈ ദൃഷ്ടാന്തം പഠിപ്പിക്കുന്നു.
12. (എ) മുന്തിരിച്ചെടിയുടെയും വിതക്കാരന്റെയും ദൃഷ്ടാന്തത്തിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാം? (ബി) ഈ കാര്യം നിങ്ങളെ എങ്ങനെയാണു പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത്‌?
12 യേശു പറഞ്ഞ മുന്തിരിച്ചെടിയുടെയും വിതക്കാരന്റെയും ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാം? ആളുകൾ പ്രതികരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും വിശ്വസ്‌തതയോടെ പ്രസംഗിക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുകയാണ്‌. പൗലോസും ഇതേ വസ്‌തുതതന്നെ പറഞ്ഞു: “അവനവൻ ചെയ്യുന്ന പണിക്കനുസരിച്ച്‌ പ്രതിഫലവും കിട്ടും.” (1 കൊരി. 3:8) അതെ, പ്രതിഫലം കിട്ടുന്നതു പണിക്കനുസരിച്ചാണ്‌, അല്ലാതെ പണിയുടെ അന്തിമഫലങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചല്ല. 20 വർഷമായി മുൻനിരസേവനം ചെയ്യുന്ന മെറ്റിൽഡ സഹോദരി പറയുന്നു: “യഹോവ പ്രതിഫലം തരുന്നതു നമ്മുടെ ശ്രമങ്ങൾക്കാണ്‌. ഈ അറിവ്‌ എന്നെ വളരെയധികം സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.”
സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും?
13, 14. റോമർ 10:1, 2 അനുസരിച്ച്‌, രാജ്യസന്ദേശം ശ്രദ്ധിക്കാത്ത ആളുകളോടു തുടർന്നും പ്രസംഗിക്കാൻ പൗലോസിനെ പ്രേരിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്‌?
13 സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാൻ നമ്മളെ എന്തു സഹായിക്കും? മുമ്പ്‌ കണ്ടതുപോലെ, ജൂതന്മാർ രാജ്യസന്ദേശം ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ പൗലോസിനു ദുഃഖം തോന്നി. എങ്കിലും പൗലോസ്‌ അവരെ പ്രതീക്ഷയ്‌ക്കു വകയില്ലാത്തവരായി കണ്ടില്ല. ആ ജൂതന്മാരെക്കുറിച്ച്‌ തനിക്ക്‌ എന്താണു തോന്നുന്നതെന്നു പിന്നീടു റോമിലെ ക്രിസ്‌ത്യാനികൾക്ക്‌ എഴുതിയപ്പോൾ പൗലോസ്‌ വ്യക്തമാക്കി. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “അവർക്കു രക്ഷ കിട്ടണമെന്നാണ്‌ എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ആഗ്രഹവും ദൈവത്തോടുള്ള അകമഴിഞ്ഞ പ്രാർഥനയും. അവർക്കു ദൈവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ശുഷ്‌കാന്തിയുണ്ടെന്നു ഞാൻ സാക്ഷി പറയുന്നു. പക്ഷേ അതു ശരിയായ അറിവിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ളതല്ലെന്നു മാത്രം.” (റോമ. 10:1, 2) ശുശ്രൂഷയിൽ പൗലോസ്‌ തുടർന്നതിന്റെ എന്തൊക്കെ കാരണങ്ങളാണ്‌ ഇവിടെ പറയുന്നത്‌?
14 ആദ്യംതന്നെ, താൻ എന്തുകൊണ്ടാണു ജൂതന്മാരോടു പ്രസംഗിക്കുന്നതു നിറുത്താതിരുന്നതെന്നു പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞു. ‘ഹൃദയത്തിലെ ആഗ്രഹമാണ്‌’ അതിന്‌ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്‌. അതെ, ജൂതന്മാർ രക്ഷ നേടണമെന്നായിരുന്നു പൗലോസിന്റെ ആത്മാർഥമായ ആഗ്രഹം. (റോമ. 11:13, 14) രണ്ടാമത്‌, പൗലോസ്‌ ‘ദൈവത്തോടുള്ള തന്റെ അകമഴിഞ്ഞ പ്രാർഥനയെക്കുറിച്ച്‌’ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. രാജ്യസന്ദേശം സ്വീകരിക്കാൻ ജൂതന്മാരെ സഹായിക്കണേ എന്നു പൗലോസ്‌ ദൈവത്തോടു യാചിച്ചിരുന്നു. മൂന്നാമത്തെ കാരണം എന്താണ്‌? പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞു: ‘അവർക്കു ദൈവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ശുഷ്‌കാന്തിയുണ്ട്‌.’ പൗലോസ്‌ ആളുകളിലെ നന്മ കാണുകയും യഹോവയെ സേവിക്കാനുള്ള അവരുടെ തീക്ഷ്‌ണത മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്‌തു. ശരിയായ വഴി കാണിച്ചുകൊടുത്താൽ അവർക്കു തന്നെപ്പോലെ തീക്ഷ്‌ണതയുള്ള ക്രിസ്‌തുശിഷ്യരാകാൻ കഴിയുമെന്നു പൗലോസ്‌ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
15. പൗലോസിനെ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ അനുകരിക്കാം? ചിലരുടെ അനുഭവങ്ങൾ പറയുക.
15 നമുക്കു പൗലോസിനെ എങ്ങനെ അനുകരിക്കാം? ഒന്ന്‌, ‘നിത്യജീവനു യോഗ്യരാക്കുന്ന തരം മനോഭാവമുള്ള’ ആളുകളെ കണ്ടെത്താൻ നമുക്ക്‌ ആത്മാർഥമായ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരിക്കണം. രണ്ട്‌, രാജ്യസന്ദേശം കേൾക്കുന്ന ആത്മാർഥതയുള്ള ആളുകളുടെ ഹൃദയങ്ങൾ തുറക്കേണമേ എന്നു നമ്മൾ യഹോവയോട്‌ അപേക്ഷിക്കണം. (പ്രവൃ. 13:48; 16:14) ഏതാണ്ട്‌ 30 വർഷമായി മുൻനിരസേവനം ചെയ്യുന്ന സിൽവാന സഹോദരി പറയുന്നു: “ഒരു വീട്ടിലേക്കു ശുഭാപ്‌തിവിശ്വാസത്തോടെ, അതായത്‌ അവർ കേൾക്കുമെന്ന ഉറപ്പോടെ, കയറിച്ചെല്ലാൻ എന്നെ സഹായിക്കേണമേ എന്നു ഞാൻ യഹോവയോടു പ്രാർഥിക്കും.” നമ്മുടെ സന്ദേശം കേൾക്കാൻ മനസ്സുള്ള ആളുകളുടെ അടുത്തേക്കു ദൂതന്മാർ നമ്മളെ നയിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയും ദൈവത്തോടു പ്രാർഥിക്കാം. (മത്താ. 10:11-13; വെളി. 14:6) 30 വർഷത്തിലധികമായി മുൻനിരസേവനം ചെയ്യുന്ന റോബർട്ട്‌ സഹോദരൻ പറയുന്നു: “വീട്ടുകാരുടെ ജീവിതത്തിൽ എന്തൊക്കെയാണു സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്‌ അറിയാവുന്ന ദൂതന്മാരുടെകൂടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്‌ ആവേശകരമാണ്‌.” മൂന്ന്‌, ആളുകൾ താത്‌പര്യമുള്ളവരാണോ എന്ന്‌ അറിയാൻ നമ്മൾ ശ്രമിക്കുന്നു. 50 വർഷത്തിലധികമായി യഹോവയെ സേവിക്കുന്ന കാൾ എന്ന ഒരു മൂപ്പൻ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “വീട്ടുകാരന്റെ താത്‌പര്യം സൂചിപ്പിക്കുന്ന എന്തെങ്കിലും അടയാളമുണ്ടോ എന്നു ഞാൻ നോക്കും. അത്‌ ഒരു പുഞ്ചിരിയാകാം, സൗഹാർദത്തോടെയുള്ള ഒരു നോട്ടമാകാം, സത്യസന്ധമായ ഒരു ചോദ്യമാകാം.” അതെ, പൗലോസിനെപ്പോലെ സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാൻ നമുക്കും കഴിയും.
“നിന്റെ കൈക്കു വിശ്രമം കൊടുക്കരുത്‌”
16, 17. (എ) സഭാപ്രസംഗകൻ 11:6-ൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാനാകും? (ബി) നമ്മൾ വിത്തു വിതയ്‌ക്കുന്നതു നമ്മളെ നിരീക്ഷിക്കുന്ന ആളുകളെ എങ്ങനെ സ്വാധീനിച്ചേക്കാം? ഒരു അനുഭവം പറയുക.
16 നമ്മൾ അറിയിക്കുന്ന രാജ്യസന്ദേശം ആളുകളുടെ ഹൃദയത്തിൽ എത്തുന്നില്ലെന്നു തോന്നിയാലും സത്യത്തിന്റെ വിത്തു വിതയ്‌ക്കുന്ന പ്രവർത്തനത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം നമ്മൾ കുറച്ചുകാണരുത്‌. (സഭാപ്രസംഗകൻ 11:6 വായിക്കുക.) ശരിയാണ്‌, മിക്കവരും നമ്മുടെ സന്ദേശം ശ്രദ്ധിക്കണമെന്നില്ല. പക്ഷേ അവർ നമ്മളെ നിരീക്ഷിക്കും. നമ്മുടെ വൃത്തിയുള്ള വസ്‌ത്രധാരണവും, ആദരവോടെയുള്ള പെരുമാറ്റവും, ഹൃദ്യമായ പുഞ്ചിരിയും ഒന്നും അവരുടെ കണ്ണിൽപ്പെടാതെ പോകില്ല. നമ്മളെക്കുറിച്ച്‌ അവർക്കുണ്ടായിരുന്ന ധാരണകൾ പലതും തെറ്റായിരുന്നെന്നു കാലക്രമേണ അവർക്കു മനസ്സിലായേക്കാം. ഇത്തരം മാറ്റം നേരിട്ട്‌ കണ്ടവരാണു തുടക്കത്തിൽ പറഞ്ഞ സെർജിയോയും ഒലിൻഡയും.
17 സെർജിയോ പറയുന്നു: “സുഖമില്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ കുറച്ചുനാൾ പതിവുസ്ഥലത്ത്‌ സാക്ഷീകരിക്കാൻ പോകാൻ ഞങ്ങൾക്കു പറ്റിയില്ല. ഞങ്ങൾ അവിടെ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ പലരും ഞങ്ങളോടു ചോദിച്ചു: ‘എന്തു പറ്റി? കുറച്ച്‌ നാളായിട്ട്‌ നിങ്ങളെ ഇവിടെ കാണുന്നില്ലല്ലോ.’” ഒരു ചെറുചിരിയോടെ ഒലിൻഡ കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു: “ചില ബസ്‌ ഡ്രൈവർമാർ ഞങ്ങളെ കൈവീശി കാണിച്ചു. ചിലർ വാഹനത്തിൽ ഇരുന്ന്‌ ഇങ്ങനെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: ‘കൊള്ളാം, നല്ല കാര്യമാണു നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത്‌.’ അവർ ഞങ്ങളോടു മാസികകൾ വാങ്ങുകപോലും ചെയ്‌തു.” അവരെ അതിശയിപ്പിച്ച മറ്റൊരു സംഭവവുമുണ്ടായി. ഒരിക്കൽ അതുവഴി വന്ന ഒരു വ്യക്തി സാഹിത്യ കൈവണ്ടിയുടെ അടുത്തുവന്ന്‌ അവർക്ക്‌ ഒരു പൂച്ചെണ്ട്‌ സമ്മാനിച്ചിട്ട്‌ അവരുടെ പ്രവർത്തനത്തെ അഭിനന്ദിച്ചു.
18. ‘സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കാൻ’ നിങ്ങൾ ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്‌തിരിക്കുന്നത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌?
18 ‘കൈക്കു വിശ്രമം കൊടുക്കാതെ’ രാജ്യവിത്തു വിതയ്‌ക്കുമ്പോൾ ‘എല്ലാ ജനതകളോടും’ ദൈവരാജ്യത്തെക്കുറിച്ച്‌ പ്രസംഗിക്കുന്നതിൽ നമ്മൾ നമ്മുടെ ഭാഗം നിർവഹിക്കുകയാണ്‌. (മത്താ. 24:14) അതിലും പ്രധാനമായി, നമുക്ക്‌ യഹോവയുടെ അംഗീകാരമുണ്ടായിരിക്കും. കാരണം ‘സഹിച്ചുനിന്ന്‌ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നവരെ’ യഹോവ സ്‌നേഹിക്കുന്നു! ആ അറിവ്‌ നമ്മളെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നില്ലേ?
^ ഖ. 2 യേശുവിനുപോലും “സ്വന്തം നാട്ടിൽ” പ്രവർത്തിക്കുന്നതു ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. നാലു സുവിശേഷ എഴുത്തുകാരും ഇതെക്കുറിച്ച്‌ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌.—മത്താ. 13:57; മർക്കോ. 6:4; ലൂക്കോ. 4:24; യോഹ. 4:44.
^ ഖ. 7 ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിലെ ശാഖകൾ സ്വർഗീയപ്രത്യാശയുള്ളവരെയാണു കുറിക്കുന്നതെങ്കിലും ദൈവത്തിന്റെ എല്ലാ ദാസർക്കും പ്രയോജനം ചെയ്യുന്ന പാഠങ്ങൾ ഈ ദൃഷ്ടാന്തത്തിലുണ്ട്‌.
^ ഖ. 9 ‘ഫലം കായ്‌ക്കുക’ എന്നതു “ദൈവാത്മാവിന്റെ ഫലം” പുറപ്പെടുവിക്കുന്നതിനെയും അർഥമാക്കുന്നുണ്ട്‌. എങ്കിലും ഈ ലേഖനത്തിലും അടുത്തതിലും നമ്മൾ “അധരഫലം” അതായത്‌, പ്രസംഗപ്രവർത്തനത്തെക്കുറിച്ചാണു ചർച്ച ചെയ്യുന്നത്‌. —ഗലാ. 5:22, 23; എബ്രാ. 13:15.
^ ഖ. 11 മറ്റു ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ, ആളുകളെ ശിഷ്യരാക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ വിശദീകരിക്കാൻ വിതയ്‌ക്കുന്നതിന്റെയും കൊയ്യുന്നതിന്റെയും ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ യേശു ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.—മത്താ. 9:37; യോഹ. 4:35-38.
