“ഞാൻ നിന്‍റെ സകല​പ്ര​വൃ​ത്തി​യെ​യും കുറിച്ചു ധ്യാനി​ക്കും; നിന്‍റെ ക്രിയ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഞാൻ ചിന്തി​ക്കും.”—സങ്കീർത്ത​നം 77:12.

ആളുകൾ പറയു​ന്നത്‌

പല തരത്തി​ലുള്ള ധ്യാന​മുണ്ട്. പുരാതന പൗരസ്‌ത്യ​മ​ത​ങ്ങ​ളിൽ നമുക്ക് അവയുടെ വേരുകൾ കണ്ടെത്താൻ കഴിയും. “കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമാ​യി കാണു​ന്ന​തിന്‌ മനസ്സ് ശൂന്യ​മാ​യി​രി​ക്കണം” എന്ന് ഈ വിഷയ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച് ഒരു എഴുത്തു​കാ​രൻ പറഞ്ഞു. ഏതെങ്കി​ലും ഒരു വാക്കി​ലോ ദൃശ്യ​ത്തി​ലോ ശ്രദ്ധ​കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട് മനസ്സിനെ ശൂന്യ​മാ​ക്കു​ന്നതു നിമിത്തം ആന്തരി​ക​സ​മാ​ധാ​ന​വും തെളിഞ്ഞ മനസ്സും ആത്മീയ​പ്ര​ബു​ദ്ധ​ത​യും ലഭിക്കും എന്ന വീക്ഷണ​മാണ്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്‍റെ വാക്കു​ക​ളിൽ പ്രതി​ഫ​ലി​ക്കു​ന്നത്‌.

ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌

ബൈബിൾ ധ്യാന​ത്തി​നു വളരെ​യ​ധി​കം മൂല്യം കൽപ്പി​ക്കു​ന്നു. (യോശുവ 1:8) എന്നാൽ ബൈബിൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കുന്ന ധ്യാനം, മനസ്സിനെ ശൂന്യ​മാ​ക്കു​ന്ന​തോ ഒരു പ്രത്യേക വാക്കോ വാക്കു​ക​ളോ ആവർത്തിച്ച് ഉരുവി​ടു​ന്ന​തോ—അവയെ മന്ത്രങ്ങൾ എന്നും വിളി​ക്കു​ന്നു—അല്ല. മറിച്ച്, ദൈവ​ത്തി​ന്‍റെ ഗുണങ്ങൾ, നിലവാ​രങ്ങൾ, സൃഷ്ടി​ക്രി​യ​കൾ തുടങ്ങിയ ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച് ഉദ്ദേശ​പൂർവം ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. “നിന്‍റെ സകല​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളെ​യും ഞാൻ ധ്യാനി​ക്കു​ന്നു; നിന്‍റെ കൈക​ളു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​യെ ഞാൻ ചിന്തി​ക്കു​ന്നു” എന്നു ദൈവ​ത്തി​ന്‍റെ ഒരു വിശ്വസ്‌ത​ദാ​സൻ പ്രാർഥി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. (സങ്കീർത്ത​നം 143:5) അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ​യും പറഞ്ഞു: “എന്‍റെ കിടക്ക​യിൽ നിന്നെ ഓർക്ക​യും ഞാൻ രാത്രി​യാ​മ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നെ ധ്യാനി​ക്ക​യും” ചെയ്യുന്നു.—സങ്കീർത്ത​നം 63:5.

“നീതി​മാൻ മനസ്സിൽ ആലോ​ചി​ച്ചു (“ധ്യാനിച്ച്,” NW) ഉത്തരം പറയുന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 15:28.

ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌

ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ ധ്യാനം ആന്തരി​ക​വ്യ​ക്തി​ത്വം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും വികാ​ര​ങ്ങളെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കാ​നുള്ള പ്രാപ്‌തി നൽകു​ക​യും ധാർമി​ക​ക​രുത്ത്‌ വർധി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ഇത്‌, ഉൾക്കാഴ്‌ച​യോ​ടെ​യും ഗ്രാഹ്യ​ത്തോ​ടെ​യും സംസാ​രി​ക്കാ​നും പെരു​മാ​റാ​നും നമ്മെ സഹായി​ക്കും. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 16:23) ഇത്തരം ധ്യാനം സന്തോ​ഷ​ക​ര​വും പ്രതി​ഫ​ല​ദാ​യ​ക​വും ആയ ജീവി​ത​ത്തി​നു സംഭാവന ചെയ്യുന്നു. ദൈവത്തെ സംബന്ധി​ച്ചു പതിവാ​യി ധ്യാനി​ക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു സങ്കീർത്ത​നം 1:3 ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “അവൻ, ആറ്റരി​കത്തു നട്ടിരി​ക്കു​ന്ന​തും തക്കകാ​ലത്തു ഫലം കായ്‌ക്കു​ന്ന​തും ഇല വാടാ​ത്ത​തു​മായ വൃക്ഷം​പോ​ലെ ഇരിക്കും; അവൻ ചെയ്യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ​യും സാധി​ക്കും.”

ധ്യാനം നമ്മുടെ ഗ്രഹണ​പ്രാപ്‌തി​യും ഓർമ​ശ​ക്തി​യും മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, സൃഷ്ടി​യു​ടെ ഏതെങ്കി​ലും ഒരു വശത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചോ ഒരു പ്രത്യേക ബൈബിൾവി​ഷ​യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചോ നാം പഠിക്കു​മ്പോൾ രസകര​മായ പല വസ്‌തു​തകൾ നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ഈ വസ്‌തു​ത​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ധ്യാനി​ക്കു​മ്പോൾ അവ ഓരോ​ന്നും പരസ്‌പ​ര​വും, മുമ്പു നാം പഠിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യും എങ്ങനെ ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു നാം ഗ്രഹി​ക്കു​ക​യാണ്‌ ചെയ്യു​ന്നത്‌. ഒരു ആശാരി ചില അസംസ്‌കൃ​ത​വ​സ്‌തു​ക്കൾ ഉപയോ​ഗിച്ച് ആകർഷ​ക​മായ ഗൃഹോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾ തീർക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ധ്യാനം വസ്‌തു​തകൾ ‘കൂട്ടി​യി​ണക്കി’ അർഥവ​ത്തായ ഒരു ചിത്രം മനസ്സിൽ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തും.

“ഹൃദയം എല്ലാറ്റി​നെ​ക്കാ​ളും കപടവും വിഷമ​വു​മു​ള്ളതു; അതു ആരാഞ്ഞ​റി​യു​ന്നവൻ ആർ?”—യിരെ​മ്യാ​വു 17:9.

ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌

“എന്തെന്നാൽ ഉള്ളിൽനിന്ന്, മനുഷ്യ​രു​ടെ ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നാണ്‌, ഹാനി​ക​ര​മായ ചിന്തകൾ ഉത്ഭവി​ക്കു​ന്നത്‌. അവയുടെ ഫലമോ പരസംഗം, മോഷണം, കൊല​പാ​തകം, വ്യഭി​ചാ​രം, ദുർമോ​ഹം, ദുഷ്ട​പ്ര​വൃ​ത്തി, വഞ്ചന, ദുർന്ന​ടപ്പ്, അസൂയ, ദൂഷണം, ഗർവം, ഭോഷത്തം എന്നിവ​തന്നെ.” (മർക്കോസ്‌ 7:21, 22) തീയുടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ധ്യാനം നിയ​ന്ത്രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്! അല്ലാത്ത​പക്ഷം, അനുചി​ത​മായ ചിന്തകൾ ഹാനി​ക​ര​മായ മോഹങ്ങൾ ജനിപ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. അത്തരം മോഹങ്ങൾ അനിയ​ന്ത്രി​ത​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ദുർന്ന​ട​പ്പി​ലേക്കു നയിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം.—യാക്കോബ്‌ 1:14, 15.

അക്കാരണത്താൽ, ‘സത്യമായ, നീതി​യായ, നിർമ​ല​മായ, സ്‌നേ​ഹാർഹ​മായ, സത്‌കീർത്തി​യായ, ഉത്‌കൃ​ഷ്ട​വും പ്രശം​സാർഹ​വു​മായ’ കാര്യങ്ങൾ ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അഥവാ ധ്യാനി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ബൈബിൾ നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (ഫിലി​പ്പി​യർ 4:8, 9) ഇത്തരം നല്ല ചിന്തകൾ മനസ്സിൽ വിതയ്‌ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ മനോ​ഹ​ര​മായ ഗുണങ്ങൾ, ഹൃദ്യ​മാ​യ സംസാരം, മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി ഊഷ്‌മ​ള​ബ​ന്ധങ്ങൾ എന്നിവ​യു​ടെ രൂപത്തിൽ നാം അതിന്‍റെ ഫലം കൊയ്യും.—കൊ​ലോ​സ്യർ 4:6.▪ (g14-E 05)