လူတိုင်းလိုလို တစ်ချိန်မဟုတ် တစ်ချိန်မှာ အဖြစ်ဆိုးတွေ ကြုံကြရနိုင်တယ်။ လိုလေသေးမရှိ ပြည့်စုံတဲ့သူတွေလည်း ကြုံရနိုင်တယ်။

သမ္မာကျမ်းစာပြောဆိုရာ–

“လျင်မြန်သောသူသည် ပြိုင်၍ပြေးသော်လည်း မနိုင်တတ်။ ခွန်အားကြီးသောသူသည် စစ်တိုက်၍မအောင်တတ်။ ပညာရှိသောသူသည် ဝစွာမစားတတ်။ ဉာဏ်ကောင်းသောသူသည် စည်းစိမ်ကိုမရတတ်။ လိမ္မာသောသူသည် သူတစ်ပါးရှေ့၌ မျက်နှာမရတတ်။ ခပ်သိမ်းသောသူတို့၌ ကာလအချိန်စေ့ခြင်း၊ အဆင်သင့်ခြင်းရှိသည်အတိုင်း ဖြစ်တတ်သည်။”—ဒေသနာ ၉:၁၁။

ဒီတော့ ဒုက္ခကြုံရတာဖြစ်ဖြစ်၊ မကြုံရတာဘဲဖြစ်ဖြစ်၊ တကယ်လို့ ကြုံလာတဲ့အခါ ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတာ ကြိုသိထားတာကောင်းတယ်။ ဥပမာ–

• သဘာဝဘေးဒဏ်တစ်ခုခုကြောင့် ပိုင်ဆိုင်ရာရှိသမျှ ဆုံးၡုံးသွားခဲ့ရင်ကော။

• ရောဂါဆိုးတစ်ခုခု ရှိတယ်လို့ ရုတ်တရက် သိလိုက်ရရင်ကော။

• ကိုယ်သိပ်ချစ်ရသူတစ်ဦး သေဆုံးသွားခဲ့ရင်ကော။

အဖြစ်ဆိုးတွေ ကြုံတွေ့ရတဲ့အခါ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိုင်ဖို့နဲ့ အနာဂတ် မျှော်လင့်ချက်ရှိဖို့ သမ္မာကျမ်းစာက ထောက်ကူပေးနိုင်တယ်လို့ ဒီမဂ္ဂဇင်းကိုထုတ်ဝေတဲ့ ယေဟောဝါသက်သေတွေက ယူမှတ်ကြတယ်။ (ရောမ ၁၅:၄) ဒီအဖြစ်အပျက်သုံးခုကို သုံးသပ်ကြည့်ကြစို့။