“သူတစ်ပါးကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့သူက ကိုယ်ဖြတ်ကျော်ရမယ့်တံတားကို ချိုးဖျက်လိုက်တာပဲ။” ၁၇ ရာစုက ဗြိတိသျှသမိုင်းပညာရှင် အတ်ဝါ့တ် ဟာရ်ဗတ်ရဲ့ ဒီစကားတွေဟာ သူတစ်ပါးကို ကျွန်ုပ်တို့ ခွင့်လွှတ်ဖို့လိုအပ်တဲ့ အကြောင်းရင်းတစ်ခုကို မြင်သာအောင် မီးမောင်းထိုးပြလိုက်တယ်- အနှေးနဲ့အမြန်ဆိုသလို ကျွန်ုပ်တို့လည်း သူတစ်ပါးဆီကနေ ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းဆိုဖို့ လိုအပ်လာနိုင်တယ်။ (မဿဲ ၇:၁၂) ဒါပေမဲ့ သူတစ်ပါးကို ခွင့်လွှတ်ဖို့ ပိုပြီးအရေးကြီးတဲ့ အကြောင်းရင်းတစ်ခု ရှိပါသေးတယ်။ အဲဒါကိုသိနိုင်ဖို့ သမ္မာကျမ်းစာမှာပါတဲ့ တမန်တော်ပေါလုရဲ့စကားတွေကို သုံးသပ်ကြည့်ရအောင်။—ကောလောသဲ ၃:၁၃ ကိုဖတ်ပါ။

ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးဟာ မွေးရာပါ အပြစ်ပြုလိုစိတ် ရှိတဲ့အတွက် တစ်ခါတလေ တခြားသူတွေကို စိတ်ဆိုးအောင်၊ စိတ်ထိခိုက်အောင် လုပ်မိတတ်ကြတယ်။ တခြားသူတွေကလည်း ကျွန်ုပ်တို့ကို အဲဒီအတိုင်း ပြုလုပ်မိနိုင်တယ်။ (ရောမ ၃:၂၃) အမှားမကင်းတဲ့ လူသားချင်းတွေနဲ့ သင့်မြတ်အောင် ကျွန်ုပ်တို့ ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မလဲ။ ကျွန်ုပ်တို့ကို စိတ်ရှည်ပြီး ခွင့်လွှတ်တတ်ဖို့ ပေါလုကနေတစ်ဆင့် ဘုရားသခင် အကြံပြုထားတယ်။ အဲဒီအကြံပြုချက်က လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင်လောက်က ရေးသားခဲ့တာဖြစ်ပေမဲ့ ယနေ့အထိလည်း သက်ဆိုင်နေပါတယ်။ ပေါလုရဲ့ စကားတွေကို အသေးစိတ်လေ့လာကြည့်ရအောင်။

‘အချင်းချင်း ဆက်၍သည်းခံပါ။’ “ဆက်၍သည်းခံ” ပါလို့ပြန်ဆိုထားတဲ့ ဂရိစကားလုံးက စိတ်ရှည်ပါ ဒါမှမဟုတ် နားလည်ပေးပါဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်တယ်။ ခရစ်ယာန်တွေဟာ “ကိုယ့်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်အောင် အမှားပြုတဲ့သူ ဒါမှမဟုတ် ဉာဉ်ဆိုးတွေရှိတဲ့သူကို တလိုတလား နားလည်ပေးခြင်းအားဖြင့်” အဲဒီအရည်အသွေးကို တင်ပြကြတယ်လို့ အကိုးအကားစာအုပ်တစ်အုပ်က ဆိုတယ်။ “အချင်းချင်း” ဆိုတဲ့စကားလုံးက နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စလုံး စိတ်ရှည်ရမယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်တယ်။ ကျွန်ုပ်တို့မှာလည်း အခြားသူတွေကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေတဲ့ ဉာဉ်ဆိုးတွေ ရှိတယ်ဆိုတာကို သတိရမယ်ဆိုရင် ကိုယ့်စိတ်နဲ့ မတွေ့တဲ့ တခြားသူတွေရဲ့ အပြုအမူကြောင့် အချင်းချင်းကြားမှာ မသင့်မမြတ်ဖြစ်စေမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ တခြားသူက ကျွန်ုပ်တို့ကို ပြစ်မှားမယ်ဆိုရင်ကော။

‘အချင်းချင်း ဆက်၍ အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်ကြလော့။’ “အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်” ပါလို့ ပြန်ဆိုထားတဲ့ ဂရိစကားလုံးဟာ “ခွင့်လွှတ်ခြင်းအတွက် သုံးနေကျ စကားလုံး မဟုတ်ပါဘူး။ . . . အဲဒီအစား သဘောထားကြီးကြီးနဲ့ လိုလိုလားလား ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ဇောင်းပေးဖော်ပြတဲ့ စကားလုံးဖြစ်တယ်” လို့ ပညာရှင်တစ်ဦးက ဆိုတယ်။ ပညာရှင် နောက်တစ်ဦးကလည်း ဒီစကားလုံးဟာ “စိတ်ကျေနပ်အောင် တစ်ခုခုလုပ်ပေးလိုက်တယ်၊ ကရုဏာပြလိုက်တယ်၊ ကျေးဇူးပြုလိုက်တယ်” ဆိုပြီး အဓိပ္ပာယ်ရနိုင်တယ်လို့ ပြောတယ်။ တခြားသူတွေကြောင့် စိတ်မကျေနပ်စရာအကြောင်း ရှိရင်တောင် ကျွန်ုပ်တို့က တလိုတလားနဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းအားဖြင့် ကရုဏာပြကြတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ဟာ တခြားသူတွေကို အဲဒီလိုကရုဏာပြဖို့ ဘာကြောင့် တလိုတလား ရှိသင့်တာလဲ။ အချက်တစ်ချက်က ကျွန်ုပ်တို့လည်း တခြားသူဆီကနေ ခွင့်လွှတ်ခံရပြီး ကရုဏာပြန်တောင်းခံရမယ့်အလှည့် ရောက်လာမှာဖြစ်တဲ့အတွက်ပဲ။

“ယေဟောဝါဘုရားသည် သင်တို့ကို အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်တော်မူသကဲ့သို့ သင်တို့လည်း ထိုနည်းတူပြုကြလော့။” သူတစ်ပါးကို အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်ရမယ့် အရေးကြီးဆုံးအချက်က ကျွန်ုပ်တို့ကို ယေဟောဝါဘုရား အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်တဲ့အတွက်ဖြစ်တယ်။ (မိက္ခာ ၇:၁၈) နောင်တရတဲ့အပြစ်သားတွေကို ဘုရားသခင်ပြတဲ့ မဟာကရုဏာအကြောင်းကို ခဏလောက် စဉ်းစားကြည့်ပါ။ ယေဟောဝါဘုရားက ကျွန်ုပ်တို့လို အပြစ်မလုပ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် သူတစ်ပါးဆီကနေ ခွင့်လွှတ်ခံရပြီး ကရုဏာပြန်ရအောင်လုပ်ဖို့ အကြောင်းမရှိဘူး။ ဒါတောင်မှ နောင်တရတဲ့အပြစ်သားတွေကို ကိုယ်တော် တလိုတလားနဲ့ အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်တယ်။ ယေဟောဝါဘုရားက နောင်တရတဲ့အပြစ်သားတွေကို အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်တဲ့နေရာမှာ အကောင်းဆုံး စံနမူနာရှင် ဖြစ်ပါတယ်။

ယေဟောဝါဘုရားပြသတဲ့ ကရုဏာဟာ ကျွန်ုပ်တို့ကို ကိုယ်တော်နဲ့ရင်းနှီးစေတယ်။ ဒါ့အပြင် ကိုယ်တော့်ကို တုပချင်တဲ့စိတ် ဖြစ်ပေါ်စေတယ်။ (ဧဖက် ၄:၃၂-၅:၁) ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဒီလိုမေးသင့်ပါတယ်- ‘ယေဟောဝါဘုရားတောင် သဘောထားကြီးကြီးနဲ့ ငါ့ကို တလိုတလားခွင့်လွှတ်တယ်ဆိုရင် ငါကလည်း ကိုယ့်အပေါ် အမှားလုပ်ပေမဲ့ စိတ်ရင်းမှန်နဲ့နောင်တရတဲ့ လူသားချင်းကို ဘာကြောင့် ခွင့်မလွှတ်နိုင်ရမှာလဲ။’—လုကာ ၁၇:၃၊ ၄။