TAU DAI FORFRIGTE
1: Sich t’hoophule
WAT BEDÜÜRT DAT?
Wen dai kërl un fruug dat forfrigt leewend ëre, den waite sai dat dat up ümer is. Un dat giwt eer sicherhët. Sai forlåte sich air upe ande dat sai dat hule wat sai forspråke häwe, nog wen dat ni licht is.
Wek forfrigte lüür maine, sai muite t’hoopblijwe, weegen dat dai familg un andrer dat soo wile. Åwer is feel beeter wen sai t’hoopblijwe weegen dat lijb un ëren wat sai häwe air oiwer der ande.
WAT SÄGT DAI BIJBEL? “Dai kërl dört sijn fruug ni låte.” (1 Coríntios 7:11)
“Wen’s duu dij anhule däist an dijn forfrigt leewend, duu warst ni licht wüütend. Duu däist dat glijk forgeete un forgeewe wat passijrt is. Wat soo löt as air groot eelend kan bloos air klair dail sin un ni taum uutananergåen.” - Micah.
WOWEEGEN HÄT DAT FEELE WËRD?
Kërl un fruug wat sich ni air an dem ande hule, wen irgends wat passijre däit in eer leewend, daue glijk denke: ‘Wij passe ni mër t’hoop.’ Sai forsuike glijk uutananergåe.
“Feel lüür wat frijge daue, denke: ‘Wen ni richtig giwt, gåe wij uutananer.’ Wen air soo denke däit, dat forfrigt leewend fängt ni gaud an.” - Jean.
WAT KAST DUU MÅKE?
DAU AIS DENKE
Wen jij juuch t’hoopfortöönt häwe . . .
-
Däist duu denke dat dij dat lëd däit dat’s duu frijgt häst mit dijn kërl urer fruug?
-
Häst duu al andacht forfrigt sin mitm ande mësche?
-
Däist duu daile säge soo’s: “Tau mij is ales uut!” urer “Ik dau aine suike wat mij wërd giwt”?
Wen’s duu “jå” sägt häst tau ain urer mër fon dës frågen, den must duu dijn forfrigt leewend mëre wërd geewe.
DAUT BËD T’HOOPFORTELE
-
Daue jij juuch wënige t’hoophule as airste? Wen jå, daut ruuterfijne woweegen.
-
Wat muite jij måke taum juuch nog düler t’hoophule?
DIT KAN DIJ HELPE
-
Hen un wen, srijw beschöönen wöör tau dijn kërl urer fruug.
-
Häw bijler fon dijn kërl urer fruug in dijn arbëdstel. Dat däit wijse dat’s duu dijn forfrigte leewend wërd giwst.
-
Dau jërer dag tau dijn kërl urer fruug hentelefonijre. Dau dat måke wen’s duu arbëre däist urer wen jij ni t’hoop sin.
WAT SÄGT DAI BIJBEL? “Wat God uuner dai selwig jük måkt hät, dört kair uutenanermåke.” (Mateus 19:6)