Een uitdrukking die zowel op de tent van Mozes (Ex 33:7) als op de in de wildernis opgerichte heilige tabernakel werd toegepast (Ex 39:32, 40; 40:2, 6, 7, 22, 24, 26, 29, 30, 32, 34, 35). Een tijdlang, tot aan de bouw van de tabernakel, diende de tent van Mozes als een tijdelijk heiligdom. Dit was zo omdat de wolk, die Jehovah’s aanwezigheid vertegenwoordigde, „aan” (waarschijnlijk voor) de ingang van deze tent kwam staan telkens wanneer Mozes er binnenging en Jehovah daar met Mozes sprak. Ze werd de „tent der samenkomst” genoemd, blijkbaar omdat de mensen daarheen moesten gaan om Jehovah te raadplegen en derhalve in feite daar met Jehovah samenkwamen (Ex 33:7-11). Kennelijk om dezelfde reden noemde men de heilige tabernakel de „tent der samenkomst”. — Zie TABERNAKEL.