Onder de Romeinse overheersing was een ‘vrije’ iemand die van geboorte af vrij was en het volledige burgerrecht bezat. Een ‘vrijgelatene’ was een voormalige slaaf die in vrijheid was gesteld. Als hij officieel in vrijheid werd gesteld, kreeg hij het Romeinse burgerrecht maar kwam hij niet voor een politiek ambt in aanmerking. Werd hij onofficieel in vrijheid gesteld, dan leverde dat persoonlijke vrijheid op maar kreeg hij geen volledig burgerrecht (1Kor 7:22).