ALS kind verloor ik mijn gehoor en leerde ik gebarentaal op een school voor doven. Op mijn elfde kwam ik voor het eerst in contact met de waarheid toen een Getuigengezin uit de buurt mij uitnodigde voor een vergadering. Van de lezingen kreeg ik niets mee, maar ik werd hartelijk verwelkomd en besloot te blijven komen. Veel broeders en zusters in de gemeente nodigden me uit voor een maaltijd en bij andere gelegenheden.

In 1982 werd ik verkondiger en later dat jaar werd ik gedoopt. In 1984 trouwde ik met Eva, die ook doof is. Hoewel we geen grondig begrip van bepaalde waarheden uit de Bijbel hadden, herkenden we Jehovah’s organisatie aan de kenmerkende eigenschap liefde en genoten ervan in de gemeente te zijn (Joh. 13:35).

 In 1992 werden er regelingen getroffen om een aantal broeders en zusters Amerikaanse Gebarentaal (ASL) te leren. Al gauw gingen deze verkondigers op zoek naar doven om hun over het goede nieuws te vertellen. Toen in 1994 een echtpaar uit Porto Rico op het bijkantoor werd uitgenodigd om 25 broeders en zusters gebarentaal te leren, nam het werk in het gebarentaalveld snel toe.

Later dat jaar gingen Eva en ik naar de vergaderingen van de pasgevormde gebarentaalgroep. Pas na het bijwonen van de vergaderingen in gebarentaal, kregen we een beter begrip van de details van bepaalde Bijbelse leerstellingen zoals de strijdvraag die Satan opwierp in verband met Jehovah’s universele soevereiniteit en de rol van het Messiaanse Koninkrijk in Gods voornemen.

Op 1 december 1995 werden ASL-gemeenten opgericht in Santo Domingo en Santiago. Tegen augustus 2014 waren er 26 gebarentaalgemeenten en 18 -groepen.

Eva en ik leerden onze drie kinderen gebarentaal als hun moedertaal. Onze oudste zoon, Éber, helpt het vertaalteam voor gebarentaal op het bijkantoor van de Verenigde Staten. Ik ben dienaar in de bediening en Eva pioniert.