Een blik op de wereld

Vervalst fossiel

„Gedurende 116 jaar heeft het de zalen van het National Museum of Wales in Cardiff opgeluisterd — het versteende skelet van een 200 miljoen jaar oud roofdier dat eens de Jurassische oceanen doorkruiste”, zegt de Britse krant The Guardian. „Toen besloten curatoren in Cardiff dat de overblijfselen van de vleesetende zeebewoner aan een opknapbeurt toe waren — en beseften ze dat ze waren beetgenomen.” „Nadat we vijf lagen verf hadden verwijderd, ontdekten we dat onze ichtyosaurus een zorgvuldig vervaardigde vervalsing was”, zei conservatrice Caroline Buttler. „Het was een combinatie van twee soorten ichtyosaurussen plus een knappe poging tot vervalsing van lichaamsdelen.” In plaats van het weg te gooien, gaat het museum het tentoonstellen als een voorbeeld van een vervalst fossiel.

Vervuilde bergmeren

Bergmeren zijn niet zo schoon als men denkt. „Zelfs de hoogstgelegen meren, zoals de Schwarzsee boven Sölden [Oostenrijk], zitten vol verontreinigende stoffen”, bericht het Duitse tijdschrift natur & kosmos. Vissen in meren op grote hoogte hebben een DDT-gehalte dat wel 1000 maal zo hoog is als dat van vissen op lagere hoogte. Hoe komt dat? In tropische landen komt de giftige chemische stof door verdamping in de lucht terecht en wordt door luchtstromingen naar andere delen van de wereld verspreid. Boven koude gebieden — zoals bergmeren — condenseren de DDT-deeltjes en komen als neerslag naar beneden. De „ijskoude bergmeren werken als koudevallen”, zegt het tijdschrift, en „grissen de DDT weg uit de atmosfeer”. DDT — een insecticide dat voor mensen en dieren giftig is — is al meer dan 20 jaar verboden in Europa, maar wordt in ontwikkelingslanden nog steeds gebruikt.

Graven met een persoonlijk tintje

„Excentrieke graven zijn de nieuwe begrafenismode”, zegt het Franse opinieblad L’Express. Producenten van grafmonumenten bieden persoonlijke monumenten aan in 25 kleuren, in nieuwe ontwerpen, en in materialen zoals gebrandschilderd glas of metaal. Onder de reeds gemaakte monumenten bevinden zich sculpturen van een parachute, een hond en een koe, een treinwrak, en een enorm vat — besteld door een wijnhandelaar. Een groot bedrijf zegt dat het per jaar minstens 80 replica’s van motoren maakt die graven moeten decoreren. Volgens het artikel staan plaatselijke voorschriften wellicht alleen een grafsteen en een plaat toe, maar de Franse wet verleent steun aan individuele overtuigingen en staat eigenaars van een begraafplaats „vrijheid van bouw” toe.

Pas op voor lood in sieraden

„Als de kans groot is dat uw kind gaat kauwen of sabbelen op sieraden die misschien lood bevatten, gooi die voorwerpen dan onmiddellijk weg”, adviseert een rapport van Health Canada. Uit laboratoriumtests van goedkope namaakjuwelen die gewoonlijk voor kinderen worden gekocht, bleek dat de meeste monsters een loodgehalte hadden van tussen de 50 en 100 procent. „Als zuigelingen of kleine kinderen zelfs maar een kleine hoeveelheid lood binnenkrijgen, kan dat schadelijke gevolgen hebben voor de ontwikkeling van hun intellect en gedrag”, zegt het rapport. Het loodgehalte is zonder testapparatuur natuurlijk moeilijk vast te stellen. Gezien de over het algemeen lage kosten van sieraden voor kinderen is de beste strategie daarom misschien wel die welke in de krant National Post werd aanbevolen: „Bij twijfel, weg ermee.”

Natuurlijk leefgebied — Sleutel tot behoud van dieren

„De bescherming van leefgebieden [is de] sleutel tot het behoud van dieren in het wild”, zegt de krant Times of Zambia. Het bericht stelt dat de belangrijkste factor die invloed uitoefent op het teruglopen van dierenpopulaties de vernietiging van leefgebieden is. „Overbegrazing, branden, bodemerosie, [en] ontginning” zijn enkele van de boosdoeners. „Het is duidelijk dat landbouw belangrijk is en dat we die in geen geval kunnen afschaffen”, licht het artikel toe. Maar in gebieden waar landbouw „door arme grond niet zo veel opbrengt” zouden natuurlijke leefgebieden in stand gehouden kunnen worden, aldus de Times. Wanneer er vee in deze gebieden wordt gebracht, zijn die dieren niet goed opgewassen tegen parasieten zoals teken en mijten, maar „wilde dieren hebben een natuurlijke manier om  iets aan zulk ongedierte te doen”, van zich rondwentelen in de modder en rollen in het stof tot zich laten schoonpikken door vogels.

Getuigen behalen in Rusland juridische overwinning

The New York Times van 24 februari 2001 berichtte: „Jehovah’s Getuigen hebben vandaag [23 februari] voor een Moskouse rechtbank een mogelijk verstrekkende overwinning behaald op het parket dat had getracht de groep verboden te verklaren op grond van een wet van 1997 waardoor religieuze sekten die aanzetten tot haat of onverdraagzaamheid werden verboden.” De zitting was op 12 maart 1999 verdaagd, en vijf deskundigen werden aangewezen om de geloofsovertuigingen van de Getuigen te bestuderen. De zaak was bijna twee jaar aangehouden. Nadat de zaak op 6 februari 2001 was heropend, had de rechtbank nog geen drie weken nodig om de vorderingen van de aanklager ongegrond te verklaren. Maar het parket heeft de Moskouse rechtbank gevraagd opdracht te geven tot een nieuw onderzoek. Op 30 mei werd dat verzoek ingewilligd en de zaak werd naar de rechtbank terugverwezen. „De Russisch-Orthodoxe Kerk, die bitter gekant is tegen zendingsactiviteiten,” zegt de Los Angeles Times, „was een van de belangrijkste voorstanders van de godsdienstwet van 1997, die veel denominaties dwong een moeizaam registratieproces te ondergaan.”

Winst maken op geschonken kleding

„Slechts een uiterst klein deel” van geschonken kleding komt werkelijk terecht bij degenen die echt behoeftig zijn, zegt de Duitse krant Südwest Presse. In Duitsland wordt elk jaar meer dan 500.000 ton kleding geschonken om de behoeftigen te helpen. Maar over het algemeen verkopen de inzamelende organisaties de kleren aan commerciële ondernemingen, waardoor geschonken kleding een bedrijfstak wordt die goed is voor honderden miljoenen Duitse marken. Vaak weten de inzamelaars niet wat er met de geschonken spullen gebeurt. Het artikel zegt: „Als u er zeker van wilt zijn dat uw kleding echt ten goede komt aan de armen, zult u die zelf aan de behoeftigen moeten geven of naar betrouwbare personen in het crisisgebied moeten sturen.”

Waarom kinderen moeite hebben met communiceren

Volgens de krant Berliner Morgenpost schreef de woordvoerder van een vereniging van kinderartsen in Berlijn communicatieproblemen van de jeugd toe aan buitensporig veel tv-kijken en computergebruik. Hij zei dat kinderen, vooral peuters, minder tijd met tv-kijken en achter een computer zouden moeten doorbrengen en meer tijd met echte mensen zouden moeten praten en door hen gestimuleerd zouden moeten worden. Bovendien doet nieuw onderzoek vermoeden, zo zegt de Britse Sunday Times, dat „een toenemend aantal mensen van in de twintig en dertig lijdt aan ernstig geheugenverlies” en niet in staat is „onderscheid te maken tussen belangrijke en onbelangrijke feiten” doordat ze „zich steeds meer op computertechnologie verlaten”.

Verdwijnende talen

Een gezamenlijk project van Brazilië en Duitsland wil inheemse Braziliaanse talen die dreigen te verdwijnen, gaan documenteren, bericht de Braziliaanse krant Folha de S. Paulo. Onderzoekers hopen het Trumai, het Aweti en het Cuicuro levend te houden door een digitale databank van teksten en klanken aan te leggen. Volgens taalkundige Aryon Rodrigues zijn slechts 180 van Braziliës oorspronkelijke 1200 inheemse talen bewaard gebleven. Daarvan worden er minstens 50 gesproken door nog geen 100 mensen. Van één bepaalde taal, het Makú, is een 70-jarige weduwnaar die in het noorden van Brazilië woont, de enige die deze taal spreekt. Rodrigues zegt dat het behouden van inheemse talen essentieel is voor het bewaren van de traditionele kennis van een volk.

Afvalproblemen in Mexico-Stad

Dertig procent van het afval in Mexico-Stad blijft op openbare wegen achter en verandert in potentieel schadelijke vervuiling, zegt een recent bericht in El Universal, een krant uit Mexico-Stad. Aarón Mastache Mondragón, minister van Milieu, wees erop dat slechts 10 procent van het afval in Mexico-Stad wordt gerecycled en dat ongeveer 48 procent niet biologisch afbreekbaar is. Volgens gegevens van het Nationale Instituut van Recyclingbedrijven duurt het een maand voordat een kartonnen kaartje is afgebroken; voor een bamboestok is dat 1 tot 3 maanden; voor een katoenen handdoek 1 tot 5 maanden; voor een wollen sok een jaar; voor geverfd hout iets meer dan een jaar; voor een blikje 100 maanden; voor een aluminium blikje 200 tot 500 jaar; en voor een glazen fles meer dan een miljoen jaar.