Moeten we Gods naam gebruiken?

IN 1902 stond in The Presbyterian and Reformed Review een verslag over de uitgave van de American Standard Version van 1901, een herziening van de zeventiende-eeuwse King James Version. In het betreffende artikel zei het blad het volgende over de vraag of het juist was in de Engelse bijbel consequent Gods naam, Jehovah, te gebruiken:

„We begrijpen niet hoe er enig verschil van mening kan zijn over de juistheid van deze stap. Dit is de persoonlijke naam van de Heer, waarmee Hij heeft verkozen bekend te zijn bij Zijn volk: het schijnt ons toe dat het een immens verlies zou zijn als de naam wordt vervangen door Zijn beschrijvende titel. Ongetwijfeld zijn er discussies over de juiste vorm van de naam, en niemand veronderstelt dat ’Jehovah’ die juiste vorm is. Maar voor de Engelse lezer heeft het de gevoelswaarde van de juiste vorm; en het zou louter pedanterie zijn het te vervangen door Yahwé of een van de andere vormen die nu door geleerde schrijvers in meerdere of mindere mate onnauwkeurig worden gebruikt. Wij denken dat het een grote winst voor de Engelse lezer van het Oude Testament is dat hij in zijn eigen bijbelvertaling voor het eerst nadrukkelijk met ’Jehovah’ kennismaakt en te weten komt wat ’Jehovah’ allemaal voor Zijn volk is geweest en heeft gedaan.”

Er zijn veel andere Engelse bijbelvertalingen die „Jehovah” of een andere vorm van Gods naam gebruiken. Ook in veel niet-Engelse bijbelvertalingen is Gods persoonlijke naam te vinden, waarvan op deze bladzijde enkele voorbeelden staan. God zei tegen Mozes over zijn naam, Jehovah: „Dit is mijn naam tot onbepaalde tijd, en dit is de gedachtenis aan mij van geslacht tot geslacht.” Er bestaat dus echt geen enkele twijfel over of het in deze tijd juist is Gods naam te gebruiken! — Exodus 3:13-15.

[Illustraties op blz. 31]

Psalm 83:18 in verschillende talen

Tsonga

Shona

Vietnamees

Spaans

Hindi

Tagalog

Engels