DE ZILVERMIER (Cataglyphis bombycina) is een van de meest hittebestendige landdieren die er bestaan. Als de middagzon in de Sahara de vijanden van de mier ertoe dwingt de schaduw op te zoeken, komt de mier zijn nest uit om korte strooptochten te maken op zoek naar voedsel: andere insecten die door de intense hitte het loodje hebben gelegd.

Wetenswaardigheid: De zilvermier heeft een hitteschild dat bestaat uit speciale haartjes die de bovenkant en zijkanten van zijn lichaam bedekken. Zijn onderkant is haarloos. De haartjes die de mier een zilveren glans geven, zijn piepkleine buisjes die driehoekig in doorsnede zijn. De twee oppervlakken aan de bovenkant hebben microscopische ribbels over de lengte van het haar, terwijl het derde oppervlak, aan de onderkant, glad is. Dit ontwerp heeft twee functies. Ten eerste kunnen de haartjes door het ontwerp zichtbaar licht en nabij-infrarood licht weerkaatsen. Bovendien helpt het de mier om geabsorbeerde omgevingswarmte kwijt te raken. Ten tweede weerkaatst de haarloze onderkant van de mier de middel-infraroodstraling die de woestijnbodem afgeeft. *

Door het hitteschild blijft de lichaamstemperatuur van de zilvermier onder het maximum dat hij aankan: 53,6 °C. Met dat kleine beestje als inspiratie zijn onderzoekers bezig met het ontwikkelen van speciale coatings die passieve koeling bevorderen, koeling zonder het gebruik van ventilatoren of andere apparatuur.

Wat denkt u? Is het hitteschild van de zilvermier door toeval ontstaan? Of is het ontworpen?