Ouders die het goede voorbeeld geven, doen zelf ook wat ze hun kinderen onderwijzen. U kunt bijvoorbeeld niet van uw zoon verwachten dat hij eerlijk is als hij u heeft horen zeggen: ‘Zeg maar dat ik niet thuis ben’, als u geen zin hebt om degene te spreken die aan de deur staat.

‘Een spreekwoord zegt: “Doe wel naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden.” Maar dat werkt niet bij kinderen. Ze zijn als sponzen die alles wat we zeggen en doen in zich opnemen, en ze wijzen ons erop als ons voorbeeld niet overeenkomt met wat we ze proberen te leren.’ — David.

BIJBELS PRINCIPE: ‘Je predikt “steel niet”, maar steel je zelf?’ — Romeinen 2:21.

Kinderen en zelfs tieners worden meer beïnvloed door hun ouders dan door wie maar ook, inclusief hun leeftijdgenoten. Dat betekent dat u in de ideale positie bent om uw kinderen in de juiste richting te leiden — als u natuurlijk zelf doet wat u zegt.

‘We kunnen iets honderden keren herhalen en ons afvragen of ons kind wel luistert, maar die ene keer dat we zelf niet doen wat we zeggen, zal je kind dat opmerken. Kinderen letten op alles wat we doen, zelfs als we denken dat ze dat niet doen.’ — Nicole.

BIJBELS PRINCIPE: ‘De wijsheid van boven is (...) niet hypocriet’ (Jakobus 3:17).

Onderzoek wat uw eigen normen zijn. Hoe behandelt u uw partner en kinderen? Wat voor vrienden hebt u? Naar welke dingen kijkt u? Bent u attent? Kortom, bent u de persoon die u wilt dat uw kinderen worden?

‘Mijn man en ik leggen onze kinderen geen normen op waar we ons zelf niet aan houden.’ — Christine.

Bied uw excuses aan voor wat u fout doet. Uw kinderen weten al dat u niet perfect bent. Door sorry te zeggen — zowel tegen uw partner als tegen uw kinderen — geeft u een waardevolle les mee in eerlijkheid en nederigheid.

‘Onze kinderen moeten horen dat we onze fouten toegeven en onze excuses aanbieden. Als ze dat niet horen, zullen ze nooit leren hun eigen fouten toe te geven.’ — Robin.