Een wereldwijde gemeenschap waar men voor elkaar zorgt

ZOVER het oog reikt, zijn er mensen. Velen zijn bejaard, en sommigen van hen zijn zo gehandicapt dat ze nauwelijks kunnen lopen. Er zijn hoogzwangere vrouwen en jonge echtparen met kleine kinderen. Ze zijn allen vluchtelingen — mannen, vrouwen en kinderen — die wegens een burgeroorlog, een natuurramp of andere omstandigheden gedwongen zijn om van huis weg te vluchten en in een naburig land toevlucht te zoeken. Sommigen zijn herhaaldelijk gedwongen geweest hun huis te verlaten. Bij het eerste teken van burgerlijke onrust of van een natuurramp vergaren ze enkele huishoudelijke artikelen, brengen hun kinderen bijeen en zoeken een veiliger oord op. Wanneer de toestand dan weer normaal wordt, keren veel vluchtelingen terug om hun huis te herbouwen en opnieuw te beginnen.

De Centraal-Afrikaanse Republiek heeft in de loop der jaren haar deuren voor een aantal landen geopend. Onlangs waren duizenden mensen, met inbegrip van veel Getuigen van Jehovah, gedwongen uit de door oorlog verscheurde Democratische Republiek Congo naar de betrekkelijke veiligheid van de Centraal-Afrikaanse Republiek te vluchten.

Broeders komen te hulp

De Getuigen in de Centraal-Afrikaanse Republiek beschouwden het als een voorrecht humanitaire hulp te organiseren. Voor de arriverende christelijke broeders en zusters werd voor huisvesting gezorgd. In het begin werden er kamers gezocht in particuliere huizen, maar toen het aantal vluchtelingen toenam, werd het duidelijk dat er omvangrijker regelingen nodig waren. Sommige Koninkrijkszalen werden in slaapzalen veranderd. Plaatselijke Getuigen gingen aan het werk om ten behoeve van degenen die er ondergebracht zouden worden extra verlichting aan te brengen, waterleidingbuizen aan te sluiten en vloeren te cementeren. De vluchtelingen werkten nauw met de plaatselijke broeders samen om deze provisorische slaapzalen in gereedheid te brengen. Er werden regelingen getroffen voor een volledig programma van christelijke vergaderingen in het Lingala, zodat de pas aangekomenen van levenonderhoudend geestelijk voedsel voorzien konden worden. De nauwe samenwerking tussen de plaatselijke Getuigen en hun gasten toonde aan dat een internationale broederschap een realiteit is.

De leden van vluchtelingengezinnen kwamen niet altijd gezamenlijk aan. Soms werden gezinsleden die van de andere leden van het gezin gescheiden waren geraakt, op hun bestemming verenigd. In elke Koninkrijkszaal werd een lijst bijgehouden van degenen die veilig waren aangekomen.  Er werden regelingen getroffen om ontbrekende personen te lokaliseren. Het bijkantoor dat het werk van Jehovah’s Getuigen in het land leidt, stuurde er elke dag drie voertuigen op uit om Getuigen te helpen die nog onderweg waren en degenen op te sporen die misschien zoek waren geraakt. Deze voertuigen waren herkenbaar aan een groot bord waarop stond „WACHTTOREN — Jehovah’s Getuigen”.

Stelt u zich de vreugde eens voor van een groepje van zeven vluchtelingenkinderen die van hun ouders gescheiden waren geraakt, toen ze een busje ontdekten dat kennelijk Jehovah’s Getuigen toebehoorde. Ze renden er onmiddellijk naartoe en identificeerden zich als Getuigen. De broeders hielpen hen in te stappen en brachten hen naar een Koninkrijkszaal, waar ze uiteindelijk met hun gezinsleden verenigd werden.

Wat heeft deze oprechte christenen in staat gesteld aan zulke omstandigheden het hoofd te bieden, en dat niet slechts één keer maar herhaaldelijk? Ze zijn er absoluut van overtuigd dat we in de laatste dagen leven, zoals in de bijbel is voorzegd. — 2 Timotheüs 3:1-5; Openbaring 6:3-8.

Ze weten derhalve dat Jehovah God binnenkort een eind zal maken aan oorlogen, haat, gewelddaden en strijd. Het vluchtelingenprobleem zal dan tot het verleden behoren. Intussen spannen Jehovah’s Getuigen zich in om in harmonie met de aansporing van de apostel Paulus in 1 Korinthiërs 12:14-26 voor elkaar te zorgen. Hoewel ze gescheiden zijn door rivieren, grenzen, talen en afstanden, bekommeren ze zich om elkaar, en daarom gaan ze snel tot handelen over wanneer iemand in nood komt te verkeren. — Jakobus 1:22-27.

[Kaart op blz. 30]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

AFRIKA

Centraal-Afrikaanse Republiek

Democratische Republiek Congo

[Verantwoording]

Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.

[Illustraties op blz. 30]

Drie Koninkrijkszalen werden in opvangcentra veranderd

[Illustratie op blz. 31]

Er werd onmiddellijk een keuken ingericht

[Illustratie op blz. 31]

Er kwamen er steeds meer

[Illustraties op blz. 31]

Pas geboren en al vluchtelingetjes