Ter gedachtenis aan „vergeten slachtoffers”
Koninkrijksverkondigers brengen verslag uit
Ter gedachtenis aan „vergeten slachtoffers”
BEGIN 2001 bezocht Haykaz, een vijftienjarige Getuige van Jehovah, de tentoonstelling „Vergeten slachtoffers” in Bern (Zwitserland) over de nazivervolging van Jehovah’s Getuigen. Aan het eind van zijn bezoek zei Haykaz: „Ik had van de onmenselijke behandeling en het lijden van Jehovah’s Getuigen onder het naziregime gehoord, maar dit was de eerste keer dat ik originele documenten en foto’s uit die tijd heb gezien. De displays, de commentaren van historici en de ooggetuigenverslagen op de tentoonstelling hebben een diepe indruk op mijn geest en hart gemaakt.”
Toen Haykaz een tijdje later voor zijn klas, de laatste van de middelbare school, een verslag moest maken, koos hij het onderwerp „Jehovah’s Getuigen — De vergeten slachtoffers van het nazisme”. Haykaz’ leraar keurde het onderwerp goed maar zei dat hij ook wereldlijke naslagwerken moest gebruiken. Dat deed Haykaz graag. „Ik maakte een samenvatting van een aantal boeken over Jehovah’s Getuigen tijdens het nazitijdperk. Ook beschreef ik mijn persoonlijke indrukken van de tentoonstelling ’Vergeten slachtoffers’. Samen met illustraties en foto’s werd het een verslag van 43 bladzijden.”
In november 2002 presenteerde Haykaz zijn verslag aan medeleerlingen, leerkrachten, familie en vrienden. Daarna konden er vragen worden gesteld, waardoor hij zijn op de bijbel gebaseerde geloofsovertuiging kon uitleggen. Toen een meisje in het publiek vroeg waarom hij dit onderwerp had gekozen, legde Haykaz uit dat veel geschiedenisboeken Jehovah’s Getuigen niet vermelden en dat hij mensen wilde laten weten hoe moedig de Getuigen hun christelijke geloof hadden verdedigd. Het resultaat van zijn presentatie?
„Mijn medeleerlingen waren verbaasd”, zei Haykaz. „Ze wisten niet dat Jehovah’s Getuigen als groep wreed vervolgd waren. Ook wisten velen niet dat de Getuigen die in naziconcentratiekampen zaten een speciaal herkenningsteken droegen: een paarse driehoek.”
Na zijn presentatie kreeg Haykaz nog meer gelegenheden om met zijn klasgenoten te praten en het op de bijbel gebaseerde standpunt van de Getuigen betreffende bloedtransfusie, alcohol en moraliteit uit te leggen. „Niet een van de leerlingen heeft me belachelijk gemaakt”, merkte Haykaz op. Zijn verslag wordt nu zelfs in de schoolbibliotheek bewaard. Daardoor zal het moedige standpunt van Jehovah’s Getuigen zeker niet vergeten worden.