De pracht van Jehovah’s schepping

„De overvloedige rijkdom der zeeën”

TERWIJL de zon ondergaat, tovert een lichte bries rimpels op het wateroppervlak en kabbelen de golven zachtjes tegen de kust. Veel mensen worden aangetrokken door het kalmerende geluid van de branding en komen naar het strand om van de serene rust te genieten. *

Uitgestrekte stranden als deze sieren duizenden kilometers kustlijn over de hele aarde. Als een steeds veranderende scheidslijn tussen zand en water stellen ze paal en perk aan de machtige golven van de zee. Zo heeft de Schepper het ontworpen. God zegt van zichzelf dat hij ’het zand tot grens voor de zee heeft gesteld’. Hij zegt verder: „Ofschoon haar golven deinen, vermogen ze toch niets, en ofschoon ze wel onstuimig worden, kunnen ze het toch niet overschrijden.” — Jeremia 5:22; Job 38:8; Psalm 33:7.

Onze planeet is inderdaad rijk aan water, en daarin verschilt ze van alle andere planeten in ons zonnestelsel. Ruim 70 procent van de aardbol is met water bedekt. Toen Jehovah de aarde voor menselijke bewoning geschikt maakte, gebood hij: „Dat de wateren onder de hemel in één plaats verzameld worden en het droge land te voorschijn kome.” En zo gebeurde het. Het verslag zegt verder: „God noemde het droge land voortaan Aarde, maar de verzameling der wateren noemde hij Zeeën. Voorts zag God dat het goed was” (Genesis 1:9, 10). Waartoe dienen de oceanen?

Het water van de oceanen is zo ontworpen dat het leven op een aantal opmerkelijke manieren in stand wordt gehouden. Zo heeft water het vermogen om warmte op te slaan. De oceanen dienen dus als een reusachtig warmtereservoir, waardoor het in de winter niet zo ijzig koud wordt.

Water is in nog een ander opzicht levenonderhoudend. Het is een beter oplosmiddel dan enige andere vloeistof. Omdat levensprocessen mogelijk worden gemaakt door chemische reacties, is de aanwezigheid van water nodig om de reagerende stoffen op te lossen en hun moleculen met elkaar in contact te brengen. Veel van de chemische stoffen in levende weefsels bevatten water. Het boek The Sea zegt daarover: „Alle levensvormen hebben water nodig, dat — zelfs voor de planten en dieren die op het land leven — uiteindelijk uit de oceanen afkomstig is.”

De oceanen op aarde spelen ook een cruciale rol bij het zuiveren van de atmosfeer. Oceanisch plankton neemt koolzuur op en geeft zuurstof af. Volgens een onderzoeker „is 70 procent van de zuurstof die elk jaar aan de atmosfeer wordt afgestaan, afkomstig van plankton in de zee”.

De oceanen vormen bovendien een bron van natuurlijke geneesmiddelen. Eeuwenlang zijn visextracten als medicijn gebruikt. Levertraan is al een heel oud middel. Meer recent worden uit vissen en andere zeedieren gewonnen chemische preparaten ingezet bij de behandeling van astma en de bestrijding van virussen en kanker.

Men heeft geprobeerd de economische waarde te bepalen van goederen en diensten die aan de oceanen ontleend zijn. Hoewel het onmogelijk is nauwkeurige conclusies te trekken,  schatten geleerden dat bijna twee derde van de waarde van wat het globale ecosysteem oplevert, op rekening van de oceanen komt. Hierdoor wordt bevestigd dat de zeeën geschapen zijn met een doel: om het leven mogelijk te maken en in stand te houden. Het is dan ook heel passend dat de bijbel over „de overvloedige rijkdom der zeeën” spreekt. — Deuteronomium 33:19.

Jehovah wordt verheerlijkt als de Grootse Ontwerper en Maker van deze rijkdom. Nehemia werd ertoe bewogen hem met de volgende woorden te prijzen: „Gij alleen zijt Jehovah; gijzelf hebt de hemel gemaakt, . . . de zeeën en al wat daarin is; en gij houdt dat alles in het leven.” — Nehemia 9:6.

[Voetnoot]

[Kader/Illustraties op blz. 9]

Water, wind en golven

Door het samenspel van wind en water ontstaan enorme golven, die met een oorverdovend geraas stukslaan tegen kliffen als deze in Californië (VS). Golven zijn altijd een schitterend kenmerk van de oceaan geweest, een bewijs van de ontzagwekkende kracht ervan. Op een fascinerende manier herinneren ze ons ook aan de sublieme macht en kracht van de Schepper. Jehovah „treedt over de hoge golven van de zee”. „Door zijn kracht heeft hij de zee opgezweept, en door zijn verstand heeft hij de bestormer verpletterd” (Job 9:8; 26:12). Ja, „boven het bruisen van uitgestrekte wateren, de majestueuze brandingen van de zee, is Jehovah majestueus in den hoge.” — Psalm 93:4.

Zandsculpturen

Op sommige plekken vormt de kust de achtergrond voor indrukwekkende zandsculpturen, zoals de duinen die hier te zien zijn aan de kust van Namibië, in zuidelijk Afrika. Het is voornamelijk de wind die het zand zijn kenmerkende vorm geeft. Terwijl sommige duinen niet veel meer dan kleine heuveltjes lijken, bereiken andere een hoogte van wel 400 meter. Zulke grote hoeveelheden zand helpen ons de bijbelse uitdrukking „de zandkorrels die aan de zeeoever zijn” te begrijpen. Daarmee wordt geduid op iets ontelbaars, iets wat haast niet te meten is (Genesis 22:17). We zien vol ontzag op naar de Schepper, die in zo’n ingenieus bolwerk van zand heeft voorzien om de stormachtige zee aan banden te leggen.

[Illustratie op blz. 9]

Strand bij zonsondergang, Bocht van Bonny (Kameroen)