Te veel informatie?

Een zendelingenechtpaar zat op een strand in West-Afrika en keek naar de zilveren maan boven hen. „Hoeveel weet de mens over de maan, en hoeveel weet hij nog niet?”, vroeg de man zich hardop af.

Zijn vrouw reageerde: „Stel dat we de aarde konden bekijken zoals we nu de maan zien. Wat weet de mens inmiddels over de aarde, en hoeveel valt er nog over te leren? En trouwens, behalve dat de aarde om de zon draait, is ons hele zonnestelsel in beweging. Dit betekent dat we waarschijnlijk nooit meer precies op dit punt in het universum zullen zijn. Eigenlijk weten we alleen waar we nu zijn in relatie tot bekende hemellichamen. Over sommige dingen weten we heel veel, maar eigenlijk weten we niet eens waar we zijn!”

DIE gedachten roeren enkele fundamentele waarheden aan. Er valt blijkbaar enorm veel te leren. Natuurlijk leert iedereen elke dag nieuwe dingen. Maar ongeacht hoeveel we leren, het lukt ons gewoon niet om bij te blijven met alles wat we zouden willen weten.

Toegegeven, naast het vermogen om nieuwe informatie te vergaren, is ook de capaciteit om kennis op te slaan enorm toegenomen. Dankzij de techniek is het collectieve geheugen van de mensheid gigantisch geworden. Harde schijven van computers hebben nu zo’n grote capaciteit dat er nieuwe wiskundige termen verzonnen moesten worden om die aan te duiden. Op een eenvoudige cd-rom kan ongelofelijk veel informatie opgeslagen worden; de capaciteit wordt aangegeven als 680 megabyte of meer. Een gewone dvd kan bijna zeven keer zo veel bevatten, en er zijn zelfs al dvd’s met nog grotere capaciteit.

De huidige middelen tot het overdragen van informatie gaan ons bevattingsvermogen haast te boven. De rotatiepersen draaien op volle toeren en produceren kranten, tijdschriften en boeken. Met een klik op de muis heeft men toegang tot een eindeloze stroom aan informatie op het internet. Op deze en vele andere manieren wordt er sneller informatie verspreid dan wie maar ook kan verwerken. Deze hoeveelheid informatie is wel vergeleken met de zee; we moeten als het ware leren erin te zwemmen en niet proberen alles op te slokken. Alleen al de hoeveelheid dwingt ons om selectief te zijn.

 Daarnaast moeten we selectief zijn omdat veel van de beschikbare informatie niet echt nuttig en soms zelfs onwenselijk is. Bedenk dat kennis betrekking heeft op informatie, en die kan goed zijn of slecht, positief of negatief. Om het allemaal nog verwarrender te maken, zijn bepaalde dingen die door velen als feiten worden beschouwd, gewoon niet juist. Zelfs de beweringen van gerespecteerde deskundigen zijn later vaak onjuist gebleken! Denk bijvoorbeeld eens aan de stadsschrijver van het oude Efeze, die daar beslist werd gezien als een goed geïnformeerde ambtenaar. Hij beweerde: „Welk mens is er eigenlijk die niet weet dat de stad van de Efeziërs de tempelbewaarster is van de grote Artemis en van het beeld dat uit de hemel is gevallen?” (Handelingen 19:35, 36) Hoewel dit schijnbaar algemeen aanvaard werd — voor velen was het zelfs onbetwistbaar — was het gewoon niet waar dat het beeld uit de hemel was gevallen. Terecht waarschuwt de bijbel christenen om op te passen voor „valselijk zo genoemde ’kennis’”. — 1 Timotheüs 6:20.

Een goede reden om selectief te zijn ten aanzien van informatie, is dat we nu zo kort leven. Ongeacht hoe oud u bent, er zijn ongetwijfeld nog veel terreinen van kennis waarin u zich zou willen verdiepen, maar u weet dat u gewoon niet lang genoeg leeft om dit te doen.

Zal hier ooit verandering in komen? Zou er een terrein van kennis kunnen zijn dat het mogelijk maakt aanzienlijk langer of zelfs eeuwig te leven? Zou deze kennis nu al bestaan? En zou die dan voor iedereen beschikbaar zijn? Komt er een tijd waarin alle informatie betrouwbaar is? Het eerder genoemde echtpaar heeft bevredigende antwoorden op deze vragen gevonden, en u kunt dat ook. Lees alstublieft het volgende artikel, waarin u het vooruitzicht wordt geboden om voor eeuwig kennis in u op te nemen.