Toon respect voor onze heilige bijeenkomsten
Toon respect voor onze heilige bijeenkomsten
„Hen wil ik ook brengen tot mijn heilige berg en hun vreugde bereiden in mijn huis van gebed.” — JESAJA 56:7.
1. Welke bijbelse redenen hebben we om gepast respect te tonen voor onze vergaderingen?
JEHOVAH heeft zijn volk, zowel gezalfde christenen als hun metgezellen, bijeengebracht om hem op zijn „heilige berg” te aanbidden. Hij bereidt hun vreugde in zijn „huis van gebed”, zijn geestelijke tempel, dat „een huis van gebed voor alle natiën” is (Jesaja 56:7; Markus 11:17). Die ontwikkelingen geven te kennen dat Jehovah’s aanbidding heilig, zuiver en verheven is. Door gepast respect te tonen voor onze bijeenkomsten voor studie en aanbidding laten we zien dat we dezelfde kijk op heilige dingen hebben als Jehovah.
2. Waaruit blijkt dat Jehovah de plaats die hij voor zijn aanbidding had uitgekozen als heilig bezag, en hoe toonde Jezus dat hij er net zo over dacht?
2 In het oude Israël werd de plaats die Jehovah voor zijn aanbidding had uitgekozen als heilig bezien. De tabernakel, en het toebehoren en het gerei ervan, moesten gezalfd en geheiligd worden zodat ’ze inderdaad allerheiligst zouden worden’ (Exodus 30:26-29). De twee afdelingen van het heiligdom kwamen bekend te staan als „het Heilige” en „het Allerheiligste” (Hebreeën 9:2, 3). Later werd de tabernakel vervangen door de tempel in Jeruzalem. Als het centrum van Jehovah’s aanbidding werd Jeruzalem „de heilige stad” genoemd (Nehemia 11:1; Mattheüs 27:53). Jezus zelf gaf tijdens zijn aardse bediening blijk van gepaste eerbied voor de tempel. Hij werd verontwaardigd op mensen die het tempelterrein zonder enig respect voor commerciële doeleinden gebruikten of er enkel overheen liepen omdat het een kortere route was. — Markus 11:15, 16.
3. Waardoor wordt geïllustreerd dat de bijeenkomsten van Israël een heilig karakter hadden?
3 De Israëlieten kwamen regelmatig bijeen om Jehovah te aanbidden en naar het lezen van zijn Wet te luisteren. Bepaalde dagen van hun feesten werden heilige samenkomsten of plechtige vergaderingen genoemd, wat aangaf dat die bijeenkomsten een heilig karakter hadden (Leviticus 23:2, 3, 36, 37). Op een openbare bijeenkomst in de dagen van Ezra en Nehemia ’verklaarden de levieten de wet aan het volk’. ’Het hele volk weende toen zij de woorden van de wet hoorden’, maar de levieten ’legden hun het zwijgen op, door te zeggen: „Weest stil!, want deze dag is heilig.”’ Daarop vierden de Israëlieten met „zeer uitbundig vreugdebetoon” het zevendaagse Loofhuttenfeest. En „dag aan dag werd er voorgelezen uit het boek van de wet van de ware God, van de eerste dag tot de laatste dag; en zij bleven het feest zeven dagen vieren, en op de achtste dag was er een plechtige vergadering, overeenkomstig de regel” (Nehemia 8:7-11, 17, 18). Die evenementen waren echt heilig, en de aanwezigen moesten dan ook respectvol luisteren.
Ook onze vergaderingen zijn heilig
4, 5. Uit welke kenmerken blijkt dat onze vergaderingen heilige bijeenkomsten zijn?
4 Het is waar dat Jehovah in deze tijd geen letterlijke heilige stad op aarde heeft, met een speciale tempel die aan zijn aanbidding is gewijd. Toch moeten we niet uit het oog verliezen dat vergaderingen voor de aanbidding van Jehovah heilige bijeenkomsten zijn. Driemaal per week komen we bijeen om de bijbel te lezen en te bestuderen. Jehovah’s Woord wordt „toegelicht”, en net als in de tijd van Nehemia wordt ’het voorgelezene begrijpelijk gemaakt’ (Nehemia 8:8). Al onze vergaderingen beginnen en eindigen met gebed, en op de meeste ervan zingen we lofliederen voor Jehovah (Psalm 26:12). De gemeentevergaderingen zijn beslist een onderdeel van onze aanbidding en dus moeten we van respect blijk geven door ons waardig te gedragen en goed op te letten.
5 Jehovah zegent zijn dienaren als ze bijeenkomen om hem te aanbidden, zijn Woord te bestuderen en van christelijke omgang te genieten. Als het tijd is voor de vergadering, kunnen we er zeker van zijn dat ’Jehovah daar de zegen gebiedt te zijn’ (Psalm 133:1, 3). We delen in die zegen als we er zijn en actief deelnemen aan het geestelijke programma. Jezus zei bovendien: „Waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden.” Gezien de context is Jezus’ uitspraak van toepassing op ouderlingen die bijeenkomen om een ernstig probleem tussen afzonderlijke personen te behandelen, maar bij uitbreiding kan wat Jezus zei ook toegepast worden op de gemeentevergaderingen (Mattheüs 18:20). Als Christus door middel van heilige geest aanwezig is als christenen in zijn naam bijeenkomen, moeten die bijeenkomsten dan niet als heilig worden bezien?
6. Wat valt er te zeggen over onze vergaderplaatsen, zowel grote als kleine?
6 Natuurlijk woont Jehovah niet in door mensen gemaakte tempels. Toch zijn onze Koninkrijkszalen plaatsen van ware aanbidding (Handelingen 7:48; 17:24). We komen er bijeen om Jehovah’s Woord te bestuderen, tot hem te bidden en zijn lof te bezingen. Dat geldt ook voor onze congreshallen. Grotere faciliteiten — zoals tentoonstellingsgebouwen of sportstadions — die we huren voor onze congressen, veranderen voor de duur van die heilige bijeenkomsten in plaatsen van aanbidding. Zulke gelegenheden voor aanbidding, groot en klein, verdienen ons respect, en dat moet te zien zijn in onze houding en ons gedrag.
Manieren om respect te tonen voor onze bijeenkomsten
7. Op welke tastbare manier kunnen we respect tonen voor onze bijeenkomsten?
7 Er zijn een aantal concrete manieren om respect te tonen voor onze bijeenkomsten. Eén manier is door aanwezig te zijn voor het zingen van onze Koninkrijksliederen. Vele daarvan lijken op gebeden en moeten daarom op eerbiedige toon gezongen worden. De apostel Paulus bracht de woorden van Psalm 22 van toepassing op Jezus: „Ik wil uw naam aan mijn broeders bekendmaken; in het midden van de gemeente wil ik u loven met een lied” (Hebreeën 2:12). We moeten er daarom voor zorgen dat we op onze plaats zitten voordat de voorzitter het lied aankondigt en ons dan onder het zingen op de betekenis van de woorden concentreren. We moeten eigenlijk met hetzelfde gevoel zingen als de psalmist die schreef: „Ik zal Jehovah prijzen met heel mijn hart in de intieme groep der oprechten en de vergadering” (Psalm 111:1). Lofliederen voor Jehovah zingen is dus een heel goede reden om altijd vroeg op de vergaderingen te zijn en tot het eind te blijven.
8. Welk voorbeeld in de bijbel laat zien dat we aandachtig en met respect naar gebeden op onze vergaderingen moeten luisteren?
8 Nog een kenmerk dat al onze vergaderingen geestelijk verrijkt, zijn de oprechte gebeden die ten behoeve van alle aanwezigen worden opgezonden. Bij één gelegenheid kwamen de eerste-eeuwse christenen in Jeruzalem bijeen en ’verhieven ze eensgezind hun stem tot God’ in een vurig gebed. Het resultaat was dat ze ondanks vervolging ’het woord van God met vrijmoedigheid bleven spreken’ (Handelingen 4:24-31). Kunnen we ons voorstellen dat ook maar een van de aanwezigen zijn geest liet afdwalen tijdens dat gebed? Nee, ze baden „eensgezind”. De gebeden die op onze vergaderingen worden uitgesproken, geven de gevoelens van alle aanwezigen weer. Ze verdienen dat we er aandachtig en met respect naar luisteren.
9. Hoe kunnen we door onze kleding en ons gedrag respect tonen voor heilige bijeenkomsten?
9 We kunnen ook laten zien hoeveel respect we voor de heiligheid van onze bijeenkomsten hebben door de manier waarop we ons kleden. Onze kleding en ons kapsel kan veel tot de waardigheid van onze vergaderingen bijdragen. De apostel Paulus gaf de raad: „[Ik] wens . . . dat in elke plaats de mannen zich aan gebed wijden, waarbij zij loyale handen opheffen, zonder gramschap en woordenstrijd. Evenzo wens ik dat de vrouwen zich in welverzorgde kleding sieren, met bescheidenheid en gezond verstand, niet met bijzondere haarvlechtingen en goud of parels of zeer kostbare kleding, maar zoals het vrouwen die belijden God te vereren, past” (1 Timotheüs 2:8-10). Als we grote congressen bijwonen die in een open stadion worden gehouden, kunnen we onze kleding aan de weersomstandigheden aanpassen en er toch op letten dat die waardig blijft. Bovendien zullen we uit respect voor de gelegenheid niet tijdens het programma eten of kauwgum kauwen. Door ons netjes te kleden en ons goed te gedragen op onze bijeenkomsten eren we Jehovah God, zijn aanbidding en onze medeaanbidders.
Gedrag dat bij aanbidders van God past
10. Hoe toonde de apostel Paulus dat op onze vergaderingen een hoge gedragsnorm vereist is?
10 In 1 Korinthiërs 14 vinden we wijze raad van de apostel Paulus over de manier waarop christelijke vergaderingen geleid moesten worden. Hij besloot met de opmerking: „Laat alle dingen betamelijk en volgens regeling geschieden” (1 Korinthiërs 14:40). Onze vergaderingen zijn een belangrijk onderdeel van de activiteit van de christelijke gemeente, en we moeten ons op die vergaderingen gedragen op een manier die bij aanbidders van Jehovah past.
11, 12. (a) Waarvan moeten de kinderen die onze vergaderingen bezoeken, doordrongen worden? (b) Op welke passende manier kunnen kinderen op de vergaderingen hun geloof uiten?
11 Kinderen in het bijzonder moet geleerd worden hoe ze zich op vergaderingen moeten gedragen. Ouders moeten hun kinderen uitleggen dat de Koninkrijkszaal geen speelplaats is, en dat geldt ook voor het boekstudieadres. Het zijn plaatsen waar we Jehovah aanbidden en zijn Woord bestuderen. De wijze koning Salomo schreef: „Behoed uw voeten telkens als gij naar het huis van de ware God gaat; en laat er . . . worden genaderd om te horen” (Prediker 5:1). Mozes leerde de Israëlieten dat zowel de volwassenen als „de kleinen” moesten bijeenkomen. Hij zei: „Roep het volk bijeen . . . opdat zij mogen luisteren en opdat zij mogen leren, daar zij Jehovah, uw God, moeten vrezen en er zorg voor moeten dragen alle woorden van deze wet te volbrengen. En hun zonen die er niet van geweten hebben, dienen te luisteren, en zij moeten Jehovah, uw God, leren vrezen.” — Deuteronomium 31:12, 13.
12 Zo gaan kinderen ook in deze tijd in de eerste plaats met hun ouders mee naar de vergaderingen om te luisteren en te leren. Zodra ze kunnen meeluisteren en op zijn minst de grondwaarheden van de bijbel kunnen begrijpen, kunnen kinderen ook een „openbare bekendmaking” van hun geloof doen door korte commentaren te geven (Romeinen 10:10). Een klein kind kan eerst een antwoord van een paar woorden geven op een vraag die hij snapt. In het begin moet hij het antwoord misschien nog oplezen, maar later zal hij met eigen woorden willen antwoorden. Dat is goed voor het kind en ook leuker, en de ouderen in de zaal genieten oprecht van zulke spontane uitingen van geloof. Natuurlijk geven ouders het voorbeeld door zelf commentaar te geven. Het is goed voor kinderen om, als dat mogelijk is, hun eigen bijbel en liederenbundel te hebben en een exemplaar van de publicatie die bestudeerd wordt. Ze moeten leren om gepast respect te hebben voor die publicaties. Dat alles zal kinderen ervan doordringen dat onze vergaderingen heilige bijeenkomsten zijn.
13. Wat is onze wens in verband met mensen die voor het eerst onze vergaderingen bezoeken?
13 Natuurlijk willen we niet dat onze vergaderingen op kerkdiensten van de christenheid lijken. Die zijn vaak kil en onpersoonlijk, met veel vertoon van vroomheid, of juist luidruchtig, als een popconcert. We willen dat de sfeer op de vergaderingen in onze Koninkrijkszalen hartelijk en uitnodigend is, maar het moet ook weer niet gaan lijken op een buurthuis of gezelligheidsvereniging. We komen bijeen om Jehovah te aanbidden, en dus moeten onze vergaderingen altijd waardig zijn. We zouden graag zien dat mensen die voor het eerst komen, als ze naar het programma hebben geluisterd en ons gedrag en dat van onze kinderen hebben gezien, zeggen: „God is werkelijk in uw midden.” — 1 Korinthiërs 14:25.
Een vast onderdeel van onze aanbidding
14, 15. (a) Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we ’het huis van onze God niet veronachtzamen’? (b) Hoe gaat Jesaja 66:23 nu al in vervulling?
14 Zoals al gezegd, brengt Jehovah zijn volk bijeen en bereidt hij hun vreugde in zijn „huis van gebed”, zijn geestelijke tempel (Jesaja 56:7). De getrouwe Nehemia herinnerde zijn medejoden eraan dat ze gepast respect voor de letterlijke tempel moesten tonen door die materieel te ondersteunen. Hij zei: „Wij dienen het huis van onze God niet te veronachtzamen” (Nehemia 10:39). Ook Jehovah’s uitnodiging om hem in zijn „huis van gebed” te aanbidden, moeten we niet veronachtzamen.
15 Jesaja wees op de noodzaak om geregeld bijeen te komen voor aanbidding toen hij profeteerde: „’En het zal stellig geschieden dat van nieuwe maan tot nieuwe maan en van sabbat tot sabbat alle vlees zal komen om zich voor mijn aangezicht neer te buigen’, heeft Jehovah gezegd” (Jesaja 66:23). Die woorden gaan nu in vervulling. Met vaste regelmaat, elke week, maand na maand, komen opgedragen christenen bijeen om Jehovah te aanbidden. Ze doen dat onder andere door christelijke vergaderingen bij te wonen en aan de openbare bediening deel te nemen. Ben jij een van degenen die geregeld ’komen om zich voor Jehovah neer te buigen’?
16. Waarom moet geregeld vergaderingsbezoek nu al een vast onderdeel van ons leven zijn?
16 Jesaja 66:23 zal helemaal opgaan voor het leven in Jehovah’s beloofde nieuwe wereld. In die tijd zal „alle vlees” letterlijk week in, week uit, maand in, maand uit ’komen om zich voor Jehovah neer te buigen’ oftewel hem te aanbidden, en dat tot in alle eeuwigheid. Bijeenkomen om Jehovah te aanbidden zal dus een vast onderdeel zijn van ons geestelijk leven in het nieuwe samenstel van dingen. Moeten we het dan niet nu al tot een vast onderdeel van ons leven maken om geregeld onze heilige bijeenkomsten te bezoeken?
17. Waarom hebben we onze vergaderingen des te meer nodig ’naarmate we de dag zien naderen’?
17 Naarmate het einde dichterbij komt, moeten we vastbeslotener zijn dan ooit om aanwezig te zijn op onze christelijke bijeenkomsten voor aanbidding. Uit respect voor het heilige karakter van onze vergaderingen laten we niet toe dat ons werk, huiswerk of een avondcursus ons verhinderen regelmatig met onze medegelovigen bijeen te komen. We hebben de kracht nodig die we uit zulke omgang putten. Op onze gemeentevergaderingen kunnen we elkaar leren kennen, elkaar aanmoedigen en elkaar tot „liefde en voortreffelijke werken” aansporen. En dat moeten we ’des te meer doen naarmate we de dag zien naderen’ (Hebreeën 10:24, 25). Laten we daarom altijd gepast respect tonen voor onze heilige bijeenkomsten door geregeld aanwezig te zijn, ons netjes te kleden en ons goed te gedragen. Op die manier geven we er blijk van dat we dezelfde kijk op heilige dingen hebben als Jehovah.
Overzichtsvragen
• Waaruit blijkt dat de bijeenkomsten van Jehovah’s volk als iets heiligs moeten worden bezien?
• Uit welke kenmerken van onze vergaderingen blijkt dat het heilige bijeenkomsten zijn?
• Hoe kunnen kinderen respect tonen voor het heilige karakter van onze vergaderingen?
• Waarom moet geregeld vergaderingsbezoek een vast onderdeel zijn van ons leven?
[Studievragen]
[Illustraties op blz. 28]
Vergaderingen om Jehovah te aanbidden zijn heilige bijeenkomsten, waar ze ook gehouden worden
[Illustratie op blz. 31]
Onze kinderen zijn op de vergaderingen om te luisteren en te leren