Net zoals God een Geest is, zijn ook engelen onzichtbare geesten die ‘geen vlees en botten’ hebben. De trouwe engelen wonen in de hemel en hebben daar rechtstreeks toegang tot Gods aanwezigheid (Lukas 24:39; Mattheüs 18:10; Johannes 4:24).

Engelen verschenen soms als mens om bepaalde taken van God op aarde uit te voeren. Daarna namen ze hun geestelijke gedaante weer aan (Rechters 6:11-23; 13:15-20).

Engelen worden in de Bijbel als mannen aangeduid, en wanneer ze een mensenlichaam aannamen, was dat altijd dat van een man. Toch zijn engelen niet mannelijk of vrouwelijk. Ze trouwen niet en planten zich niet voort. Ook hebben engelen niet eerst als mens op aarde geleefd, als baby, kind of volwassene. Engelen werden door Jehovah geschapen. De Bijbel noemt ze dan ook ‘zonen van de ware God’ (Job 1:6; Psalm 148:2, 5).

De Bijbel heeft het over ‘de talen van mensen en van engelen’, wat betekent dat geesten een taal en het vermogen om te spreken hebben. Hoewel God engelen heeft gebruikt om met mensen te communiceren, wil hij niet dat we engelen vereren of tot ze bidden (1 Korinthiërs 13:1; Openbaring 22:8, 9).

Er zijn ‘myriaden * maal myriaden’ engelen, misschien wel miljarden (Openbaring 5:11; Daniël 7:10).

Engelen zijn ‘sterk in kracht’, veel sterker dan mensen, en ze hebben bovenmenselijke intelligentie. Ze kunnen zich blijkbaar enorm snel verplaatsen, veel sneller dan binnen de grenzen van de fysieke wereld mogelijk is (Psalm 103:20; Daniël 9:20-23).

Ondanks hun grotere geestelijke vermogens hebben engelen hun beperkingen, en er zijn dingen die ze niet weten (Mattheüs 24:36; 1 Petrus 1:12).

Engelen werden geschapen met een eigen persoonlijkheid, mooie eigenschappen en een vrije wil. Ze kunnen dus net als mensen kiezen om het goede of het slechte te doen. Helaas kozen sommige engelen ervoor om tegen God in opstand te komen (Judas 6).