Doorgaan naar inhoud

Koninkrijkszaal in de stad Brianka, in de regio Loehansk, geconfisqueerd op 26 maart 2015

13 DECEMBER 2016
OEKRAÏNE

Aanbidding in Oost-Oekraïne nog steeds belemmerd

Aanbidding in Oost-Oekraïne nog steeds belemmerd

De inwoners van Oost-Oekraïne worden dagelijks geconfronteerd met situaties waardoor hun leven wordt ontregeld en die onzekerheid en angst veroorzaken. Door het conflict in de regio voelen ook Jehovah’s Getuigen zich ongeruster. Niet alleen de onveilige situatie, maar ook de religieuze discriminatie is zorgwekkend. Gewapende mannen hebben bezit genomen van sommige Koninkrijkszalen (huizen van aanbidding) van de Getuigen. Ze hebben de Getuigen verteld dat de orthodoxe religie de enige erkende religie is en dat ze van plan zijn ‘Jehovah’s Getuigen uit te roeien’ in Oost-Oekraïne.

Confiscaties van Koninkrijkszalen

Van juni 2014 tot november 2016 hebben groepen gewapende mannen 18 Koninkrijkszalen met geweld in beslag genomen, om ze te gebruiken als barakken of voor een ander doel waarmee hun zaak gesteund wordt. De meeste confiscaties vonden plaats in de beginfase van het conflict, in 2014, maar ook recent werden er Koninkrijkszalen geconfisqueerd.

Geplunderde Koninkrijkszaal aan de Simferopolskastraat 9 in Horlivka

Toen in de ochtend van 22 juli 2016 een groep Getuigen in Horlivka bijeengekomen was voor aanbidding in de Koninkrijkszaal in de Vittsjyznianastraat 105-A, vielen gewapende mannen het gebouw binnen en bevalen iedereen onmiddellijk naar buiten te gaan. De mannen plunderden het gebouw en haalden alle meubels en uitrusting weg. Hetzelfde gebouw was ook al op 29 november 2014 in beslag genomen, maar werd spoedig daarna weer verlaten. De Getuigen begonnen weer religieuze bijeenkomsten te houden in hun huis van aanbidding tot het op 22 juli opnieuw werd geconfisqueerd.

Drie dagen later vielen gewapende mannen een andere Koninkrijkszaal in Horlivka binnen, die gelegen is aan de Simferopolskastraat 9. De mannen haalden het hele gebouw leeg, inclusief de radiatoren en het hekwerk rond het gebouw. De gemeenten die voorheen bijeenkwamen in het gebouw, moesten nu andere regelingen treffen om samen te komen voor aanbidding.

Ze blijven samenkomen voor aanbidding

Sommige gemeenten die uit hun Koninkrijkszaal verdreven zijn, komen in kleine groepen bijeen om niet de aandacht van gewapende groepen te trekken. Andere Getuigen reizen voor aanbidding naar Koninkrijkszalen buiten de conflictzone en hebben te kampen met slecht vervoer en extra uitgaven. Degenen die vanwege een hoge leeftijd of slechte gezondheid niet kunnen reizen, luisteren per telefoon mee met hun religieuze bijeenkomsten.

Door gevechtshandelingen en andere moeilijkheden kost het nog meer moeite om samen te komen. Illia Kobel, een woordvoerder voor Jehovah’s Getuigen in Oekraïne, legt uit: ‘Getuigen die dicht bij de bufferzone wonen, zijn net als hun buurtgenoten emotioneel uitgeput vanwege de vele schietpartijen en explosies. Ze hebben te maken met economische moeilijkheden door stijgende prijzen en lage inkomsten. Ondanks alle uitdagingen blijven de Getuigen samenkomen voor aanbidding met hun geloofsgenoten.’

De Getuigen keren terug naar sommige Koninkrijkszalen

Jehovah’s Getuigen zijn dankbaar dat zij zes van de geconfisqueerde gebouwen weer kunnen gebruiken als plaats van aanbidding. Hoewel de gebouwen waren beschadigd, hebben de plaatselijke Getuigen samengewerkt om ze te herstellen en geschikt te maken voor religieuze bijeenkomsten. Een zevende gebouw was zo erg beschadigd dat het nog niet bruikbaar is.

Een gemeente die in september 2014 gedwongen was haar Koninkrijkszaal in de regio Loehansk te verlaten, kon ongeveer een jaar later weer bijeenkomsten houden in het gebouw. Een ouderling van de gemeente, Anatoli Danko, uitte de gevoelens van heel wat personen toen hij zei: ‘Op momenten als deze waarderen we het dat onze gemeente onze familie is. Na een lange scheiding zijn we nu weer thuis gekomen.’

Neutraal blijven in een conflict

Jehovah’s Getuigen staan wereldwijd bekend om hun politieke neutraliteit — zij kiezen geen partij in welk conflict maar ook. De Getuigen die in het oosten van Oekraïne wonen zijn niet anders. Zij zien uit naar de tijd dat ze samen met hun gezin en buurtgenoten in vrede kunnen leven en ongehinderd hun geloof kunnen uitoefenen.