WAUT JUNGE MENSCHEN WEETEN WELLEN
Woo kaun ekj ennalich stoakj woaren?
Es doa wäa jestorwen, wäa die sea no aun wia?
Motst du met eene Krankheit foadich woaren?
Hast du mol waut schlemmet beläft?
Forscha haben rutjefungen, daut eenem daut aun eenem siene Jesuntheit schot, wan eena schwoaret beläft. Oba dee haben uk rutjefungen, daut de jeweenelje Lausten eenem kjennen raufbrinjen. Doawäajen es daut wichtich, daut wie ennalich stoakj sent. Un daut es soo bie kjliene uk bie groote Trubbels.
Waut meent daut ennalich stoakj to sennen?
Ennalich stoakj sennen bediet, daut eena met daut foadich woat, wan eena Trubbels haft ooda wan sikj waut em Läwen endat. Daut meent oba nich, daut eenem de Trubbels nuscht baudren. Eenjemol deit daut veleicht sea wee. Oba wan eena ennalich stoakj es, dan jeit eena bloos wieda un eena es stoakja aus ea.
Krakjt soo aus een Boom em Storm sikj bieejen mott un no daut wada jlikj steit, krakjt soo kaust du wiedagonen, wan du uk waut schwoaret beläft hast
Wuarom fält daut, daut du ennalich stoakj best?
Wäajen daut em Läwen eenjemol nich leicht es. De Schreft sajcht: “Dee wäa daut bosichste ranen kaun, jewent nich emma dän Rees; . . . dee waut väl weeten, sent nich emma rikj; . . . Tiet un Jlekj spälen emma eene Roll” (Liera 9:11, PB). Wie lieren von dän Varsch, daut uk goode Menschen lieden motten, wan dee uk nuscht orrajchtet deeden.
Wäajen de ennaliche Krauft een Schutz es. Een Jelieeda, waut Schoolkjinja Rot jeft, sajcht: “Noch kjeenmol ea sent soo väl Schoolkjinja no mie jekomen wäajen dee nich doamet foadich woaren, daut äare Prozent ooda Nooten soo läach sent ooda wäajen Menschen sikj domm haben äwa dee.” Hee sajcht uk: “Wan eena nich lieet, waut doajäajen to doonen, dan kaun eenem daut aun eenem sien denkjen schoden un eena kaun gaunz raufkomen. Un mau rajcht dan, wan eena denkjt, daut et waut kjlienet es.” a
Wäajen ennaliche Krauft die nu halpt un uk wan du ella woascht. De Dokta Richard Lerner schrift doavon, waut eena doonen kaun, wan eena enteischt es. Hee schrift: “Daut brukt Tiet, daut du ieescht jeheelt best, wan die wäa enteischt haft. Un nemm die uk waut nieet väa un proow uk, daut du daut doonen kaust. Un daut woat die halpen een riepa Mensch to woaren.” b
Woo kaust du ennalich stoakj woaren?
Kjikj aun de Sachen rajcht naun. Lia to unjascheeden, woont werkjlich een groota Trubbel es un woont bloos eene kjliene Sach es. De Schreft sajcht: “Een Schosel wiest sienen Oaja boolt, wäa oba Beleidjunk äwasitt, es kluak” (Spricha 12:16, PB). Eena brukt sikj daut nich met jieda Tippel schwoa moaken.
Joanne sajcht: “Miene Schoolpoatna muaken von eene kjliene Sach waut sea grootet. Dan deeden dee daut oppem Internet nopp un dee äare Frind unjastetten dee met daut. Dan wieren dee aula gaunz oppjehett un sagen äwaheipt nich mea, waut de Trubbel wia.”
Lia von aundre. En Spricha sajcht daut: “Een Massa schoapt daut aundre, soo aus een Maun dän aundren halpt” (Spricha 27:17, PB). Wie kjennen väl von soone Menschen lieren, waut schwoaret derchjegonen sent, oba daut utjehoolen haben.
Julia sajcht: “Wan du met aundre vetalst, woascht du en, woo väl schwoaret dee derchjemoakt haben. Oba nu es daut wada aules fein met dee. Un froag dee mol, waut dee jedonen haben, daut dee sent met äaren Trubbel foadich jeworden.”
Sie jeduldich. De Schreft sajcht: “Wan een jerajchta uk säwen mol felt, steit dee emma wada opp” (Spricha 24:16, PB). Daut brukt Tiet, met eenen Trubbel foadich to woaren. Un daut es uk gaunz jeweenlich, daut wie mol eenen schlajchten Dach haben. Daut es oba wichtich, daut wie emma wada oppstonen un wiedagonen.
Andrea sajcht: “Wan eena prooft met de Trubbels foadich to woaren, heelt ons Hoat wada un onse Weedoag gonen wajch. Un dit brukt Tiet. Ekj hab daut beläft, daut je mea Tiet vejeit, je leichta woat daut.”
Dankboa sennen. De Schreft sajcht: “Siet dankboa” (Kolossa 3:15, PB). Wan du uk väl Schwierichkjeiten em Läwen hast, jeft daut noch emma waut, wuafäa du dankboa sennen kaust. Jeft daut veleicht dree Sachen, wuafäa sikj die daut loont to läwen?
Samantha sajcht: “Wan eena waut schwoaret derchjeit, kaun eena veleicht denkjen: ‘Na, wuarom ekj?’ Wan du jelieet hast, ennalich stoakj to sennen, dan woascht du nich bloos aun daut schwoare denkjen. Hab eene goode Enstalunk un sie dankboa fa daut, waut du hast un waut du doonen kaust.”
Sie die eenich, tofräd to sennen. De Apostel Paulus schreef: “Ekj hab jelieet, tofräd to sennen woo emma mie daut jeit” (Filippa 4:11, PB). Jäajen eenje Trubbels kunn Paulus nich väl doonen. Oba hee kunn väl doamet doonen, woo hee doamet omjinkj. Un hee wia sikj eenich, tofräd to sennen.
Matthew sajcht: “Ekj wort en, daut ekj nich emma soo goot aun de Trubbels naunjinkj, aus ekj haud sult. Oba nu proow ekj aulawäajen em Läwen daut goode to seenen. Daut kjemt nich bloos mie togood, oba uk dee, waut met mie toop sent.”
Doo bäden. De Schreft sajcht: “Laj diene Laust opp däm HARN; dee woat fa die sorjen un hee woat dän jerajchten niemols faulen loten” (Psalm 55:23, PB). Daut Jebäd es nich bloos toom sikj bäta feelen. Derch daut Jebäd rätst du werkjlich met dienen Schepfa, waut sikj om die sorcht (1. Petrus 5:7).
Carlos sajcht: “Ekj bruck nich auleen met aules foadich woaren. Ekj räd met Gott gaunz op un kloa äwa miene Trubbels un saj am uk wuafäa ekj dankboa sie. Dan vejät ekj dolla von daut schwoare un kaun bäta seenen, waut Jehova aules fa mie deit. Bäden es sea wichtich!”
