Aposteljeschicht 26:1-32
26 Agri̱ppa säd to Paulus: “Du hast de Frieheit, fa die selfst to räden.” Dan strakjt Paulus siene Haunt ut un funk aun, sikj to veteidjen, un säd:
2 “Kjennich Agri̱ppa, mie freit daut, daut ekj mie nu kaun vondoag ver die veteidjen, wäajen aul daut, met waut de Juden mie beschuljen.
3 Besonda wäajens du met de Juden äare Jewanheiten aula fein bekaunt best un uk met de Striedarieen mank dee. Doawäajen pracha ekj die, mie jeduldich tootohorchen.
4 Daut Läwen, waut ekj von junk aun mank mien Volkj* un en Jeru̱salem jefieet hab, es je aule Juden sea goot bekaunt.
5 Aul dee, waut mie von ea kjanen, wudden kjennen doafäa zeijen, daut ekj een Farisä̱a wia. Un de Farisä̱a nämen daut strenja, woo Gott aunjebät mott, aus de aundre Juden.
6 Oba nu sto ekj verem Jerecht wäajen de Hopninj von daut Vespräakjen, waut Gott met onse Väavodasch jemoakt haft.
7 Dits krakjt daut Vespräakjen, wua onse 12 Stam opp hopen, daut sikj daut wudd erfellen, doaderch daut see sikj sea doahinja lajen, Dach un Nacht heiljen Deenst to doonen. Un wäajen dise Hopninj woa ekj von de Juden beschulcht, mien Kjennich.
8 Woosoo woat daut mank junt soo jetalt*, daut et nich to jleewen es, daut Gott de Doodes oppwakjt?
9 Ekj von miene Sied wia mie gaunz secha, daut ekj sull väl jäajen Jesus, dän Nazare̱na, sienen Nomen doonen.
10 Un dauts krakjt, waut ekj en Jeru̱salem deed. Un wäajen ekj von de väaschte Priestasch de Frieheit kjrieech, hab ekj een deel Heilje loten enstoppen. Un aus dee dan sullen omjebrocht woaren, jeef ekj mien Jo-Wuat doatoo.
11 Ekj bestroft dee foaken en aul de Juden äare Vesaumlungshiesa* toom dee bemotten, äaren Gloowen auftosajen. Un wäajen ekj soone groote Wutt haud äwa dee, jinkj ekj mau rajcht noch wieda bat de aundre Stauten* un vefoljd dee.
12 Aus ekj dan doabie wia un no Dama̱skus reisd un uk von de väaschte Priestasch de Frieheit jekjräajen haud un von dee aunjestalt wia,
13 sach ekj hinjawäajes opp Meddach een Licht, waut dolla dacht aus de Sonn. Daut dacht rom mie un rom dee, waut met mie toop reisden, oh Kjennich.
14 Un aus wie aula oppe Ieed follen, hieed ekj eene Stemm opp de hebräische Sproak to mie sajen: ‘Saulus, Saulus, wuarom vefolchst du mie? Du satst die too, wan du wieda jäajen de spetze Stangen* stankren deist.’
15 Oba ekj fruach: ‘Wäa best du, Har?’ Un de Har säd: ‘Ekj sie Jesus, dän du vefolchst.
16 Oba recht die opp un sto opp diene Feet. Ekj hab mie von die seenen loten toom die wälen, daut du saust een Deena un een Zeij sennen von daut, waut du jeseenen hast, un von daut, waut ekj die von mie wiesen woa.
17 Un ekj woa die von de Juden un von de aundre Sorten Menschen* raden, no dee ekj die schekjen woa,
18 daut du dee de Uagen opmoakst un dee von daut Diestre no daut Licht dreist un von dän Soton siene Macht no Gott. Daut es, daut dee kjennen Vejäwunk kjrieen fa äare Sinden un een Oafgoot kjrieen mank dee, waut derch äaren Gloowen aun mie jeheilicht sent.’
19 Doawäajen, Kjennich Agri̱ppa, wia ekj dise himlische Wision nich ojjehuarsom.
20 Enne Städ daut jinkj ekj un vebreed de Norecht. Daut ieeschte jinkj ekj no dee en Dama̱skus un dan no dee en Jeru̱salem un aulawäajen en de Judä̱a-Jäajent un dan no de aundre Sorten Menschen*. Ekj brocht dee de Norecht, daut dee sullen een Leetsennen haben un sikj no Gott dreien un äa Leetsennen derch Woakjen wiesen.
21 Dits, wuarom de Juden mie em Tempel faustneemen un proowden doottomoaken.
22 Oba wäajen ekj daut beläft hab, daut Gott mie jeholpen haft, hab ekj bat disen Dach noch wieda Zeichnis jejäft; de Kjliene uk de Groote. Ekj saj sestnuscht, aus waut de Profeeten un uk waut Moses jesajcht haft, waut passieren wudd:
23 daut de Christus wudd lieden motten un daut hee wudd de Ieeschta sennen, waut doa wudd vom Doot oppjewakjt woaren, un wudd de Juden un uk de aundre Sorten Menschen* prädjen un Licht brinjen.”
24 Dan aus Paulus aul dit säd toom sikj veteidjen, säd Fe̱stus lud: “Paulus, du woascht dwautsch em Kopp! Daut du soo väl lieescht, moakt die dwautsch!”
25 Oba Paulus säd: “Ekj woa nich dwautsch em Kopp, jeachta Fe̱stus, oba ekj räd de reine Woarheit un met een kloaret Vestaunt.
26 Wiels daut Dinkj es: De Kjennich, to dän ekj hia soo frie räd, weet om aul dit om. Ekj sie mie secha, daut nuscht von dit fa dän onbekaunt es, wiels nuscht von dit es em Plietschen jedonen worden.
27 Jleefst du daut, waut de Profeeten sajen, Kjennich Agri̱ppa? Ekj weet, daut du daut jleefst.”
28 Oba Agri̱ppa säd to Paulus: “Daut wudd nich lang dieren, dan wurscht du mie äwarät haben, daut ekj wudd een Christ woaren.”
29 Doamet säd Paulus: “Aus daut nu lang dieet ooda nich, ekj froag Gott, daut nich bloos du, oba uk aul dee, waut mie vondoag hieren, muchten soo woaren aus ekj, bloos nich met dise Kjäden hia.”
30 Dan stunt de Kjennich opp un krakjt soo uk de Harscha un Berniesse un de Mana, waut met dee toopsauten.
31 Aus dee dan veleeten, säden dee eena toom aundren: “Dis Maun deit nuscht, waut dän Doot vedeent, ooda daut dee sull en Kjäden sennen.”
32 Agri̱ppa säd to Fe̱stus: “Dis Maun wudd haben kunt friejeloten woaren, wan dee nich velangt haud, ver dän Kjeisa to komen.”
Footnooten
^ Ooda: “miene Sort Menschen”.
^ Ooda: “soo jerecht”.
^ Wuatlich: “de Sinagogen”.
^ Ooda: “Städa”.
^ Dauts eene spetze Stang toom een Tia noporren.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
