Jeschräwen von Johanes 11:1-57
11 Nu wia daut soo, daut doa een Maun krank wia, waut La̱zarus heet. Hee wia von Beta̱nien, een Darp, wua Maria un äare Sesta Marta wonden.
2 Dit wia dee Maria, waut dän Harn mol haud Parfum-Eelj äwajegoten un siene Feet haud met äare Hoa jedrieecht. La̱zarus, waut krank wia, wia äa Brooda.
3 Siene Sestren schekjten Jesus Tiedinj. See säden: “Har, kjikj! Dee, dän du väl räakjenst, es krank.”
4 Oba aus Jesus dit hieed, säd hee: “Bie dise Krankheit woat nich de Doot daut Enj sennen, oba daut Gott veharlicht woat, soo daut Gott sien Sän derch dit kaun veharlicht woaren.”
5 Jesus leewd Marta un äare Sesta un uk La̱zarus.
6 Aus Jesus dan hieed, daut La̱zarus krank wia, bleef hee oba noch twee Doag lenja doa, wua hee wia.
7 No daut säd hee to de Jinja: “Well wie wada no Judä̱a gonen.”
8 De Jinja säden to Jesus: “Ra̱bi*, daut wia noch mau korz, aus dee von Judä̱a die steenjen wullen, un nu west du doa aul wada hangonen?”
9 Jesus säd: “12 Stund dän Dach es daut dach, nich soo? Wan doa wäa äwadach jeit, dan kjemt dee wäajen nuscht tofaul, wäajen dee daut Licht von de Welt sitt.
10 Oba wan doa wäa de Nacht jeit, dan kjemt dee tofaul, wäajen daut Licht nich en dän es.”
11 Aus hee dit jesajcht haud, säd hee noch: “La̱zarus, ons Frint, es enjeschlopen, oba ekj reis doa han toom am oppwakjen.”
12 De Jinja säden dan to Jesus: “Har, wan dee schlapt, dan woat daut aul bäta woaren met dän.”
13 En Werkjlichkjeit haud Jesus doavon jerät, daut dee doot wia. Oba de Jinja dochten, daut Jesus doavon jerät haud, daut dee bloos schleep toom sikj vereiwen.
14 Dan säd Jesus dee daut kloa un dietlich: “La̱zarus es jestorwen.
15 Un ekj frei mie, daut ekj nich doa wia, wiels waut ekj doonen woa, woat junen Gloowen stoakjen. Oba well wie no am gonen.”
16 Dan säd To̱mas, waut “Poakje” jenant wort, to de aundre Jinja: “Well wie met Jesus toop gonen, soo daut wie kjennen met am toop stoawen.”
17 Aus Jesus doa aunkjeem, wort hee en, daut La̱zarus aul vea Doag em Grauf* wia.
18 Beta̱nien wia dicht bie Jeru̱salem, ojjefäa dree Kilomeeta* auf.
19 Un väle von de Juden wieren no Marta un Maria jekomen toom dee treesten wäajen äaren Brooda.
20 Aus Marta enwort, daut Jesus kjeem, jinkj see am entjäajen. Oba Maria bleef tus setten.
21 Marta säd to Jesus: “Har, wan du wieescht hia jewast, dan wia mien Brooda nich jestorwen.
22 Un doch weet ekj, daut Gott die aules jäwen woat, wua du am no frajchst.”
23 Jesus säd to ar: “Dien Brooda woat oppstonen.”
24 Marta säd dan to am: “Ekj weet, daut dee woat oppstonen aun dän latsten Dach, wan de Doodes oppstonen.”
25 Jesus säd to ar: “Ekj sie daut Oppstonen vom Doot un ekj sie daut Läwen. Deejanja, waut wiest, daut dee Gloowen aun mie haft, dee woat toom läwen komen, wan dee uk stoaft.
26 Un jieda eena, waut läft un wiest, daut dee Gloowen aun mie haft, woat verheipts nienich stoawen. Jleefst du dit?”
27 See säd to Jesus: “Jo, Har. Ekj jleew daut, daut du de Christus best, Gott sien Sän, dee no de Welt komen sull.”
28 Aus see dit jesajcht haud, jinkj see doa wajch un jinkj äare Sesta Maria sajen. See säd to ar oppoat: “De Liera es hia un hee well haben, daut du kjemst.”
29 Aus Maria dit hieed, stunt see bosich opp un jinkj no Jesus.
30 Jesus wia noch nich em Darp nennjekomen, oba hee wia noch doa, wua Marta am jetroffen haud.
31 Bie Maria em Hus wieren Juden toom ar treesten. Aus dee sagen, daut see bosich oppstunt un rutjinkj, kjeemen dee ar hinjaraun, wiels dee dochten, daut see nom Grauf* jinkj, om doa to roaren.
32 Aus Maria bat de Städ kjeem, wua Jesus wia, un am sach, foll see bie siene Feet dol un säd to am: “Har, wan du wieescht hia jewast, dan wia mien Brooda nich jestorwen.”
33 Aus Jesus Maria roaren sach un woo de Juden roaden, waut met ar toop doa hanjekomen wieren, wort hee selfst* truarich un am wort daut schwoa.
34 Jesus fruach: “Wua hab jie am hanjelajcht?” Dee säden to am: “Har, komm un kjikj.”
35 Dan randen Jesus de Tronen.
36 Dan säden de Juden: “Kjikjt mol, woo väl dee dän jeräakjent haft.”
37 Oba eenje von dee säden: “Wudd dis Maun, waut dän Blinjen de Uagen opmoaken kunn, daut nich haben kunt väabieejen, daut disa storf?”
38 Dan nodäm aus Jesus noch een mol truarich wort, jinkj hee no daut Grauf*. En Werkjlichkjeit wia daut eene Heel, un bie dän Engank wia een Steen väa.
39 Jesus säd: “Doot dän Steen doa wajch.” Marta, de Sesta von dän Vestorwnen, säd to am: “Har, dee mott aul stinkjen, wiels daut sent aul vea Doag.”
40 Jesus säd to ar: “Säd ekj nich to die, daut wan du wurscht Gloowen haben, daut du wurscht Gott siene Harlichkjeit seenen?”
41 Dan neemen se dän Steen doa wajch. Un Jesus kjikjt nom Himmel un säd: “Voda, ekj dank die, daut du mie jehieet hast.
42 Dauts soo, ekj weet, daut du mie emma hieescht. Oba ekj saj daut wäajen de Menschen, waut hia rom mie sent, soo daut dee daut jleewen kjennen, daut du mie jeschekjt hast.”
43 Aus hee dit jesajcht haud, säd hee lud: “La̱zarus, komm rut!”
44 De Maun, waut wia doot jewast, kjeem doa rut. Siene Feet un Henj wieren bewekjelt un sien Jesecht wia met een Biet Zeich bewekjelt. Jesus säd to dee: “Moakt dän daut doa loos un lot dän gonen.”
45 Een deel Juden, waut doa wieren no Maria jekomen un daut sagen, waut Jesus deed, jleewden wäajen dit aun am.
46 Oba eenje von dee jinjen no de Farisä̱a un vetalden dee daut, waut Jesus jedonen haud.
47 Soo, de väaschte Priestasch un Farisä̱a vesaumelden daut judische, hechste Jerecht* un säden: “Waut sell wie doonen, wiels dis Maun deit väl Wunda?
48 Wan wie disen loten soo wiedamoaken, dan woaren se aula aun dän jleewen. Dan woaren de Reema komen un ons onsen Tempel* un ons Volkj wajchnämen.”
49 Oba eena von dee, waut Kaifas heet un daut Joa de Huaga Priesta wia, säd to dee: “Jie haben daut verheipts nich bejräpen.
50 Un jie bedenkjen daut uk nich, daut junt daut togoodkjemt, daut eena fa de Menschen stoaft, enne Städ daut daut gaunze Volkj venicht woat.”
51 Dit säd hee oba nich ut sikj selfst. Oba wäajen hee daut Joa de Huaga Priesta wia, profezeid hee, daut Jesus fa daut Volkj stoawen wudd.
52 Un nich bloos fa daut Volkj, oba uk toom Gott siene Kjinja toopbrinjen un veeenjen, waut aulawäajen vestreit wieren.
53 Dan von dän Dach aun schauften see doaropp, am doottomoaken.
54 Doawäajen jinkj Jesus nich lenja frie manke Juden. Oba hee veleet doa un jinkj no de Jäajent dicht bie de Wiltnis, doa no eene Staut, waut E̱fraim jenant wort. Un doa bleef hee met de Jinja toop.
55 Nu wia daut soo, daut de Juden äa Passafast dicht bie wia, un een deel Menschen von butakaunt Staut jinjen ver daut Passafast nopp no Jeru̱salem, om sikj to reinjen, soo aus daut Jesaz daut velangd.
56 Dee sochten no Jesus, un aus see sikj doa em Tempel romstunden, säden see eena toom aundren: “Waut jleew jie, woat dee nu verheipts nich toom Fast komen?”
57 Oba de väaschte Priestasch un Farisä̱a hauden bestalt, daut se äant daut sajen sullen, wan irjentwäa wist, wua Jesus wia, soo daut see am kunnen faustnämen.
Footnooten
^ Ooda: “Liera”.
^ Ooda: “Aunjedenkjs-Grauf”.
^ Ojjefäa twee Miel. Wuatlich: “ojjefäa 15 Stadiums”. Een Stadium es soo väl aus 185 Meeta (606.95 Schoo).
^ Ooda: “Aunjedenkjs-Grauf”.
^ Wuatlich: “en sienen Jeist”.
^ Ooda: “Aunjedenkjs-Grauf”.
^ Ooda: “dän Sanhedri̱n”. See Wuaterkjläarunk bie “Sanhedri̱n”.
^ Wuatlich: “onse Städ”.
